Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.406.2017.1.JF
z 12 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku wykazanego na kopii archiwalnej faktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 13 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku wykazanego na kopii archiwalnej faktury.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) świadczącym m.in. usługi finansowe oraz leasingowe dla przedsiębiorców, jak również wykonującym inne czynności podlegające opodatkowaniu VAT (dalej: „Czynności Opodatkowane”).

Wśród oferowanych przez Wnioskodawcę Czynności Opodatkowanych znajduje się wsparcie inwestycji swoich kontrahentów (dalej: „Kontrahenci”) w maszyny i urządzenia poprzez rozwiązania leasingowe, zapewnianie finansowania projektów oraz finansowanie strukturyzowane.

Wnioskodawca dokumentuje wykonane Czynności Opodatkowane, wystawiając faktury na Kontrahentów. Faktury wystawiane są w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz ich czytelność. Spółka wdrożyła nowy system przesyłania faktur Kontrahentom od lipca 2017 r.

W nowym schemacie wysyłka faktur do Kontrahentów następuje dwoma sposobami:

  1. tradycyjnie - w formie papierowej,
  2. elektronicznie - za pośrednictwem poczty elektronicznej, a następnie poprzez umieszczanie archiwalnych kopii faktur na platformie internetowej - portalu klienta (dalej: „e-Platforma”).

Elektroniczny sposób przesyłania faktur jest stosowany tylko dla Kontrahentów, którzy wyrażą zgodę na otrzymywanie faktur drogą elektroniczną. Kontrahent, który wyraża zgodę na otrzymywanie faktur drogą elektroniczną na wskazany przez siebie adres e-mailowy, otrzymuje wiadomość e-mail, do której załączony jest plik w dowolnym formacie elektronicznym, np. PDF. Plik zawiera fakturę VAT opatrzoną kwalifikowanym podpisem elektronicznym (dalej: „Faktura Elektroniczna”). W treści wiadomości znajduje się także informacja, że archiwalna kopia tej faktury (dalej: „Kopia Archiwalna”) dla potrzeb Kontrahenta i Spółki dostępna jest na e-Platformie, oraz link, pod którym znajduje się Kopia Archiwalna. Po zamieszczeniu pliku zawierającego Kopię Archiwalną danej faktury na e-Platformie jest on dostępny dla Kontrahenta przez określony czas. Zamieszczenie Kopii Archiwalnych stanowi udogodnienie dla Kontrahentów ze względu na możliwość szybkiego i prostego dostępu do danych związanych ze wszystkimi transakcjami dokonanymi dotychczas z Wnioskodawcą. Kontrahent wyraża zgodę na stosowanie faktur elektronicznych. Spółka nie wyklucza, że Kontrahenci pobrali lub będą pobierali Kopie Archiwalne wielokrotnie.

Wszystkie elementy pliku stanowiącego Kopię Archiwalną dostępną na e-Platformie są identyczne z elementami pliku stanowiącego Fakturę Elektroniczną. Kopia Archiwalna udostępniona na e-Platformie jest plikiem przekazanym wcześniej za pośrednictwem poczty elektronicznej. Do pobrania Kopii Archiwalnych faktur dokumentujących dokonane przez siebie zakupy z e-Platformy niezbędne jest podanie swojego loginu i hasła dostępu. Spółka ma pełny dostęp do Kopii Archiwalnych znajdujących się na e-Platformie - może je wykorzystywać oraz przesyłać.


Spółka zamierza również w przyszłości stosować schemat fakturowania opisany powyżej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w związku z wysłaniem w przeszłości Kontrahentom Faktur Elektronicznych oraz udostępnieniem im Kopii Archiwalnych na e-Platformie, Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty, poza kwotą podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych, również kwoty podatku należnego wykazanego na wystawionej Kopii Archiwalnej w związku z brzmieniem art. 108 ustawy o VAT?
  2. Czy w przyszłości w związku z wysyłaniem Kontrahentom Faktur Elektronicznych oraz udostępnianiem im Kopii Archiwalnych na e-Platformie, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty, poza kwotą podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych, również kwoty podatku należnego wykazanego na wystawionej Kopii Archiwalnej w związku z brzmieniem art. 108 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:


W zakresie pytania nr 1


Spółka stoi na stanowisku, że w związku z wystawieniem Kontrahentom Faktur Elektronicznych oraz udostępnieniem im Kopii Archiwalnych na e-Platformie, jest zobowiązana do zapłaty jedynie kwoty podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych udokumentowanych Fakturą Elektroniczną. Nie powstaje zaś obowiązek zapłaty kwoty podatku należnego wykazanego na Kopii Archiwalnej na podstawie art. 108 ustawy o VAT.


W zakresie pytania nr 2


Spółka stoi na stanowisku, że w związku z wystawianiem w przyszłości Kontrahentom Faktur Elektronicznych oraz udostępnieniem im Kopii Archiwalnych na e-Platformie, będzie zobowiązana do zapłaty jedynie kwoty podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych udokumentowanych Fakturą Elektroniczną. Nie powstanie zaś obowiązek zapłaty kwoty podatku należnego wykazanego na Kopii Archiwalnej na podstawie art. 108 ustawy o VAT.


UZASADNIENIE


Tytułem wstępu Spółka wskazuje, iż w związku z tożsamym brzmieniem przepisów mających zastosowanie w zakresie pytania nr 1 i 2, poniższe uzasadnienie odnosi się do obu postawionych przez Spółkę pytań.


Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Stosownie do art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Zgodnie z art. 106b Ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z definicją zawartą w Ustawie o VAT przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Cechą przesądzającą o uznaniu danego dokumentu za fakturę jest zatem jego zawartość. W szczególności, jeżeli zawiera on wszystkie elementy opisane w art. 106e ustawy (lub odrębnych przepisach), to powinien być uznany za fakturę.

Zgodnie z art. 2 pkt 32 Ustawy o VAT przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym. Art. 106n Ustawy o VAT przewiduje, że stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. Ustawa o VAT nie wprowadza jednakże żadnych szczegółowych uregulowań w zakresie formy, w jakiej ma być wyrażona zgoda na otrzymywanie faktur elektronicznych. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 września 2016 r., sygn. IBPP2/4512-403/16-1/WN, dopuszczalne jest nawet dorozumiane wyrażenie zgody, poprzez dokonanie płatności należności udokumentowanej fakturą.


Art. 106ni Ustawy o VAT przewiduje, że to sam podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Zgodnie z Ustawą o VAT przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, zaś przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Poza wykorzystaniem powyższych kontroli biznesowych, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

  1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
  2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Stosownie do przepisu art. 108 Ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Powyższy przepis stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

W opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka udostępnia na e-Platformie Kopie Archiwalne faktur elektronicznych doręczonych Kontrahentowi. Wszystkie elementy Kopii Archiwalnej są identyczne z elementami Faktury Elektronicznej.


Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, Wnioskodawca wystawia fakturę w przypadku wykonywania Czynności Opodatkowanych. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze (sprzedaż towaru lub usługi).

Ustawa o VAT wiąże czynność wystawienia faktury z obowiązkiem zapłaty wykazanego na niej podatku. W ustawie o VAT brakuje jednak definicji legalnej pojęcia „wystawienie faktury”. W tej sytuacji należy odwołać się w pierwszej kolejności do podstawowej dla wykładni dyrektywy języka potocznego (ogólnego). Jak zauważa się w literaturze, interpretując pojęcia występujące w tekście prawnym, powinno się im przypisywać zasadniczo takie znaczenie, jakie przyjmują one w języku potocznym. Wobec tego należy zwrócić uwagę na fakt, że powszechnie dostępne słowniki języka polskiego definiują słowo „wystawić” jako „sporządzić dokument, rachunek”. Słowo „sporządzić” zaś jako „wykonać, przygotować coś”.

Poprzez „wystawienie faktury” należy zatem rozumieć szereg czynności obejmujących przygotowanie i wprowadzenie do systemu komputerowego wszelkich niezbędnych danych wymienionych w artykule 106e ustawy o VAT, zakończone wygenerowaniem ostatecznego dokumentu.

W odniesieniu do Kopii Archiwalnej należy stwierdzić, że przed jej wygenerowaniem nie wprowadza się do systemu odrębnych danych, w jakikolwiek sposób różniących się od danych zawartych na Fakturze Elektronicznej. Jest to zatem jeden dokument, jedynie dla celów archiwalnych przechowywany w dwóch kopiach.

Fakt, że tak wygenerowany dokument zostaje udostępniony Kontrahentowi w dwóch formach (wysłany za pomocą wiadomości elektronicznej, jak również udostępniony w formie Kopii Archiwalnej na e-Platformie) nie pozwala na uznanie, iż doszło w takiej sytuacji do dwukrotnego wystawienia faktury.

Kopie Archiwalne na e-Platformie są przechowywane dla potrzeb własnych Spółki i Kontrahentów, a wszystkie elementy Kopii Archiwalnych są identyczne z elementami znajdującymi się na Fakturach Elektronicznych, do których odnoszą się te kopie. Należy podkreślić, że w przypadku braku tożsamości poszczególnych elementów dokument zamieszczony na e-Platformie w ogóle nie byłby kopią faktury elektronicznej i nie byłby użyteczny dla Kontrahentów oraz Spółki, a zatem nie byłby użyteczny do realizacji celu, dla którego Spółka ma udostępniać dokumenty na e-Platformie.

Ponadto Spółka pragnie podkreślić, iż podobne wnioski pozwalają wysnuć także inne metody wykładni, w tym zwłaszcza wykładnia celowościowa. Ratio legis artykułu 108 ustawy o VAT stanowi wprowadzenie swoistego obowiązku zapłaty podatku w razie wystawienia faktury wykazującej wprawdzie kwotę podatku należnego, lecz niedokumentującej rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Przepis ten co do zasady nie znajduje zastosowania do faktur dokumentujących rzeczywiste świadczenie usług lub dostawę towarów. W tych przypadkach obowiązek zapłaty podatku skorelowany jest z obowiązkiem podatkowym powstałym wskutek odpłatnego wykonania wymienionych czynności.

Uznanie, iż udostępnienie Kopii Archiwalnej stanowi wystawienie faktury, o którym mowa w art. 108 i związane jest z obowiązkiem zapłaty wykazanej na niej kwoty podatku, byłoby sprzeczne z dokonaną powyżej wykładnią przepisów ustawy o VAT. Kopia Archiwalna nie jest bowiem samodzielnym dokumentem, niedokumentującym żadnej rzeczywistej zaszłości gospodarczej, lecz jedynie utworzoną dla wygody stron kopią elektroniczną.

W tej sytuacji należy stwierdzić, że w związku z udostępnieniem Kopii Archiwalnej Kontrahentowi na e-Platformie nie dojdzie do wystawienia faktury, a w konsekwencji nie zaktualizuje się obowiązek odprowadzenia podatku należnego wykazanego na takiej fakturze, o czym mowa w art. 108 ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez sprzedaż zaś - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Stosownie do art. 2 pkt 31 faktura jest dokumentem w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierającym dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.


Przy czym stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.


Zgodnie z art. 108 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.


Na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Z przedstawionych przepisów wynika, że podatnik ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru czy usługi, a jej prawidłowość materialnoprawna zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktury jedynie sporządzone, lecz niewprowadzone do obrotu prawnego nie stanowią faktur wystawionych w rozumieniu przepisu art. 108 ust. 1 oraz art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy i nie stanowią tym samym podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie ww. przepisu.

Jednocześnie wskazać należy, że obowiązek zapłaty podatku z faktury wystawionej (sporządzonej i wprowadzonej do obrotu prawnego) wynikający wprost z art. 108 ust. 1 i 2 ustawy dotyczy zarówno faktur, które zostały wystawione na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, jak i faktur wystawionych w innych okolicznościach, np. przez podmiot niebędący podatnikiem, czy też w efekcie pomyłki.

Faktura sporządzona oraz wprowadzona do obrotu prawnego (doręczona adresatowi) jest fakturą wystawioną i stanowi podstawę do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy. Jednakże, jak wynika z art. 103 ust. 1 ustawy, zapłata podatku związana jest przede wszystkim z powstaniem obowiązku podatkowego.

W opisanej sprawie Spółka wysyła faktury do Kontrahentów na wskazany przez nich adres e-mailowy. Załączony plik zawiera fakturę opatrzoną kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Kopia Archiwalna tej faktury dla potrzeb Kontrahenta i Spółki dostępna jest na e-Platformie. Spółka nie wyklucza, że Kontrahenci pobrali lub będą pobierali Kopie Archiwalne wielokrotnie.

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku zapłaty (poza kwotą podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych) kwoty podatku należnego wykazanego na wystawionej Kopii Archiwalnej faktury w związku z wysłaniem w przeszłości oraz w przyszłości Kontrahentom Faktur Elektronicznych oraz udostępnieniem im Kopii Archiwalnych na e-Platformie.

Jak wynika z okoliczności sprawy Spółka jako czynny podatnik podatku od towarów i usług wykonuje czynności opodatkowane. Kontrahentom wystawia faktury, których Kopie Archiwalne są następnie dostępne na e-Platformie, a kontrahenci wyposażeni są w loginu i hasła dostępu. Kopia Archiwalna udostępniona na e-Platformie jest plikiem przekazanym wcześniej za pośrednictwem poczty elektronicznej.

W opisanej sprawie Spółka wysyłając fakturę Kontrahentowi za wyświadczone usługi na wskazany adres e-mailowy sporządziła oraz wprowadziła do obrotu prawnego taką fakturę. Jednocześnie na skutek wystąpienia okoliczności powodujących Czynności Opodatkowane powstał obowiązek podatkowy oraz związany z nim obowiązek zapłaty podatku. W ocenie tut. Organu, w przedstawionych okolicznościach (wystąpienie zdarzenia gospodarczego w postaci sprzedaży oraz wystawienie faktury dokumentującej to zdarzenie gospodarcze) dodatkowe umieszczenie Kopii Archiwalnej faktury z możliwością jej pobrania nie jest sytuacją powodującą obowiązek zapłaty podatku wykazanego na Kopii Archiwalnej poza kwotą podatku wynikającego z wykonywanych Czynności Opodatkowanych. Umieszczenie Kopii Archiwalnej w takiej sytuacji nie kwalifikuje zastosowania art. 108 ust. 1 ustawy.

Należy zatem zgodzić się ze Spółką, że w związku z udostępnieniem Kopii Archiwalnej Kontrahentowi na e-Platformie nie dojdzie do wystawienia faktury, a w konsekwencji nie zaktualizuje się obowiązek odprowadzenia podatku należnego wykazanego na takiej fakturze (Kopii Archiwalnej), na podstawie art. 108 ustawy.


Zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj