Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.131.2017.1.SG
z 6 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 6 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów wydatków poniesionych na nabycie tych udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów wydatków poniesionych na nabycie tych udziałów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: „LC” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką akcyjną działającą na rynku produkcji betonu i cementu. Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną bezpośrednio lub za pośrednictwem spółek zależnych. Działalność LC oraz jej spółek zależnych („Grupa”) polega w głównej mierze na wydobyciu surowca potrzebnego do produkcji betonu i cementu, produkcji i dystrybucji betonu i cementu do kontrahentów LC oraz kontrahentów spółek zależnych.

Od 2015 r. Grupa przechodzi restrukturyzację, polegającą na ograniczeniu liczby podmiotów wchodzących w skład grupy, konsolidacji obszarów prowadzonej działalności (tj. betonowej, kruszywowej i cementowej) oraz zwiększeniu efektywności finansowej pionów działalności. Działalność kruszywowa Grupy prowadzona jest głównie za pośrednictwem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „LKiB”) oraz jej spółek zależnych. LKiB w przeszłości prowadziła także działalność betonową w ramach Grupy, jednak aktualnie działalność ta jest prowadzona przez LC.

W 2010 r. LKiB rozwijając działalność betonową nabyła w drodze umowy sprzedaży 100% udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „LBT”) od spółki niebędącej w żaden sposób powiązaną z Grupą. Cena za zakupione udziały została ustalona w wyniku negocjacji prowadzonych między stronami oraz po przeprowadzeniu analiz due diligence, analiz rentowności spółki, analizy wpływu konsolidacji tzw. działalności betonowej na przyszłą rentowność Grupy oraz po dokonaniu wyceny wartości rynkowej udziałów LBT na zlecenie LKiB. LBT prowadziła działalność wydobywczą i produkcyjną w zakresie betonu. W ramach restrukturyzacji Grupy, w 2016 r. część majątku LKiB, tzw. część betonowa, została przeniesiona do LC. Przeniesienie nastąpiło w drodze podziału przez wydzielenie (dalej: „Wydzielenie”) zorganizowanej części przedsiębiorstwa LKiB (dalej: „ZCP”), przeprowadzonego na podstawie art. 529 pkt 3 (winno być: art. 529 pkt 4) ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.; dalej: „Ksh” – winno być: t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577). W ramach wydzielonej ZCP do LBT (winno być: LC) został przeniesiony szereg składników majątkowych należących uprzednio do LKiB, m.in. prawo własności 100% udziałów w LBT. Udziały w LBT zostały uwzględnione w planie podziału jako składniki majątku przeznaczone do wydzielenia i przeniesienia do LC. Po Wydzieleniu, majątek pozostający w LKiB stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Z dniem zarejestrowania Wydzielenia przez sąd rejestrowy, Wnioskodawca wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki LKiB w zakresie składników majątku przeznaczonych w planie podziału do wydzielenia jako ZCP, zarówno w sensie prawnym, jak podatkowym (sukcesja uniwersalna).

LBT oraz LC 2 listopada 2016 r. podpisały umowę sprzedaży przedsiębiorstwa, na podstawie której większość składników majątku LBT została przeniesiona na własność LC. Aktualnie, na majątek który pozostał w LBT po sprzedaży jej przedsiębiorstwa, składają się dwie nieruchomości gruntowe, w tym jedna nieruchomość rolna oraz aktywa obrotowe w postaci gotówki i należności.

Według wyceny dokonanej na zlecenie Wnioskodawcy przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, zgodnie z raportem z wyceny sporządzonym na dzień 23 sierpnia 2017 r., wartość rynkowa kapitału własnego LBT, tożsama z wartością 100% udziałów w kapitale spółki LBT wynosi 1.356.000 zł (słownie: jeden milion trzysta pięćdziesiąt sześć tysięcy), (dalej: „Raport”).

Wbrew pierwotnym założeniom opartym na analizach kondycji finansowej LBT oraz innych analizach dokonanych przed zakupem udziałów i wskazujących na to, że LBT będzie prowadziła działalność dochodową i jej przyłączenie do Grupy wpłynie pozytywnie na funkcjonowanie tzw. części betonowej Grupy, spółka okazała się nie generować zadowalającego zysku dla Grupy. Tym samym Wnioskodawca zdecydował się zbyć udziały w LBT na rzecz zewnętrznego inwestora.

Nabywcą udziałów w LBT będzie podmiot, który złoży ofertę zawierającą proponowaną cenę zakupu udziałów nie niższą niż wartość udziałów LBT wskazaną w Raporcie (dalej: „Nabywca”). Wnioskodawca zamieścił ogłoszenie o sprzedaży udziałów LBT na swojej stronie internetowej. Strona internetowa Wnioskodawcy jest publicznie dostępna dla nieograniczonego grona odbiorców. Ze względu na fakt, że LBT jest właścicielem nieruchomości rolnej, umowa sprzedaży udziałów LBT z Nabywcą zostanie zawarta z uwzględnieniem prawa pierwokupu przysługującego Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa na podstawie art. 3a ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U. 2003 Nr 64 poz. 592 ze zm. – winno być: t.j. Dz.U. 2016 r., poz. 2052).

Cena sprzedaży udziałów w LBT będzie odpowiadać ich wartości rynkowej, ustalonej w oparciu o wycenę niezależnego rzeczoznawcy i sporządzony Raport. W oparciu o dokonaną wycenę już w dniu składania wniosku o interpretację Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że cena uzyskana ze sprzedaży udziałów w LBT na rzecz Nabywcy będzie istotnie niższa od wydatków poniesionych przez LKiB na nabycie udziałów w LBT (koszt nabycia udziałów znacznie przekroczy przychód uzyskany z ich zbycia).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w LBT na rzecz nabywcy wartość wydatków poniesionych przez LKiB na nabycie udziałów w LBT?

W którym momencie Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w LBT o wartość wydatków poniesionych na ich nabycie przez LKiB?

W zakresie pytania oznaczonego Nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”), Wnioskodawca ma prawo pomniejszyć przychód osiągnięty ze sprzedaży udziałów w LBT na rzecz nabywcy o wartość wydatków poniesionych na nabycie udziałów w LBT przez LKiB przed Wydzieleniem ZCP.

Wnioskodawca stał się właścicielem udziałów w LBT w wyniku nabycia ZCP wydzielonej z LKiB. W stosunku do składników majątku wchodzących w skład ZCP, nastąpiła pełna sukcesja uniwersalna zarówno w rozumieniu prawa handlowego, jak i prawa podatkowego. Zgodnie z art. 531 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „Ksh”), spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału lub z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Z kolei na podstawie art. 93c § 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm., dalej; „Op”), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Powyższa zasada ma zastosowanie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W literaturze przedmiotu wskazuje się, że sukcesja podatkowa dotyczy tak obciążeń podatkowych, jak i korzystania przez następcę prawnego z korzyści przyznanych jego poprzednikowi prawnemu. Następstwo prawne w prawie podatkowym dotyczy głównie ciężarów ciążących na podatniku w związku z koniecznością wykonania zobowiązań podatkowych poprzednika prawnego jako dłużnika podatkowego. Sukcesja podatkowa w niektórych przypadkach oznacza jednak również prawo do korzystania przez następcę prawnego z uprawnień związanych z wykonaniem zobowiązań podatkowych, możliwość kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego oraz wykorzystywania ulg i zwolnień podatkowych służących poprzednikowi. W efekcie oznacza to, że z jednej strony podatkowi następcy prawni będą mogli dochodzić od budżetu państwa albo gminy samorządowej kwot nadpłaconych lub nienależnie uiszczonych podatków wraz z przysługującym im oprocentowaniem, z drugiej zaś ciąży na nich zobowiązanie zapłaty zaległości podatkowych dotychczasowego podatnika (por. M. Zdebel (w:) H. Dzwonkowski (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2016, s. 612). Wskazuje się także na szerokie rozumienie sukcesji podatkowej uregulowanej w Ordynacji podatkowej, ograniczonej wyłącznie przepisami szczególnymi ustaw podatkowych. Przepisy Ordynacji nie określają szczegółowo praw i obowiązków przejmowanych w drodze sukcesji, co jednak nie oznacza, że nie można ich traktować szeroko, skoro zgodne z treścią przepisów zawartych w analizowanym rozdziale, mają to być prawa i obowiązki w ogólnym ich rozumieniu. Jedynie w przypadkach, gdy ustawy szczegółowe wyraźnie odnoszą się do następstwa prawnego w prawie podatkowym zakres tego następstwa kształtowany jest przez unormowania takich ustaw, głownie ustaw podatkowych. (por. R. Mastalski (w:) B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, Wrocław 2016, s. 555).

Sądownictwo administracyjne również szeroko interpretuje zakres sukcesji podatkowej. W orzecznictwie została ustalona jednolita linia orzecznicza wskazująca na prawo do skorzystania przez następcę prawnego ze zwolnień z opodatkowania, przyznanych podmiotowi przekształcanemu, łączonemu lub dzielonemu (por. wyrok NSA z 14 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 536/12; wyrok NSA z 22 października 2014 r., sygn. akt II FSK 2516/12; wyrok NSA z 25 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 2458/13). Obok zwolnień podatkowych, przedmiotem sukcesji podatkowej są także - jak wprost wynika z przytoczonych wyżej poglądów prezentowanych w piśmiennictwie - zobowiązania publicznoprawne, ale także prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez poprzednika prawnego, które nie mogły być rozpoznane jako koszty przed zdarzeniem wywołującym sukcesję podatkową (tj. przekształceniem, połączeniem lub podziałem).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT wskazuje katalog wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, lub niezaliczanych do kosztów w momencie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych (…). Przepis ten nakazuje odłożenie w czasie rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w postaci wydatku poniesionego na nabycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością do momentu odpłatnego zbycia udziałów. W rzeczywistości więc opodatkowaniu podlega jedynie końcowy wynik podatkowy inwestycji w udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. nadwyżka ceny ich sprzedaży ponad wydatkami poniesionymi na ich nabycie.

W zdarzeniu przyszłym (winno być: stanie faktycznym) opisanym w niniejszym wniosku Wnioskodawca nabył własność udziałów w LBT przejmując ZCP wydzieloną z LKiB. Wydzieleniu towarzyszyła pełna sukcesja podatkowa, tzn. w zakresie każdego ze składników majątku LKiB zawartych w planie podziału i wydzielonych do LC, w tym udziałów w LBT, Wnioskodawca wystąpił jako następca prawny i powinien kontynuować rozliczenia podatkowe tych składników majątku w taki sposób, w jaki miało to miejsce w majątku LKiB. W szczególności w tym zakresie Wnioskodawca powinien kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych wartości środków trwałych przeniesionych w ramach ZCP wynikającej z ksiąg rachunkowych LKiB jako poprzednika prawnego.

W tym zakresie należy wskazać, że zasada pełnej sukcesji podatkowej powinna znaleźć zastosowanie także do możliwości rozpoznania przez Wnioskodawcę kosztu uzyskania przychodu w momencie zbycia udziałów w LBT. Nie ma wątpliwości, że gdyby to LKiB dysponowała udziałami w LBT na moment ich zbycia, miałaby prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków, które poniosła na ich nabycie. Udziały w LBT przeszły wraz z całą częścią betonową LKiB na własność LC, w formie wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. ZCP charakteryzuje się m.in. tym, że jest możliwe jej samodzielne funkcjonowanie i prowadzenie działalności w określonym zakresie. Alokowanie przez LKiB do ZCP całości udziałów w LBT nie było przypadkowe, ale odpowiadało charakterowi prowadzonej przez LBT działalności (działalności w zakresie wydobycia surowców i produkcji betonu) jak też charakterowi całej wydzielonej części betonowej z LKiB. Zastosowanie w tym przypadku sukcesji uniwersalnej w istocie doprowadziło do alokowania do ZCP nie tylko samych udziałów w LBT, ale także prawa do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w dacie ewentualnego zbycia tych udziałów. Przepisy art. 93c § 1 Op jak i art. 531 § 1 Ksh pozwalają zaś odliczyć ten koszt następcy prawnemu LKiB (w zakresie przenoszonej ZCP), a więc Wnioskodawcy.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się na szereg praktycznych kwestii związanych ze stosowaniem sukcesji w przypadku podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 22 października 2014 r., sygn. akt I SA/GD 898/14 sąd wskazał, że z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia «praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku», będących przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt). Biorąc pod uwagę powyższą tezę należy wskazać, że nabycie udziałów w LBT nastąpiło przed podziałem LKiB, wydatki poniesione na nabycie udziałów stanowiły koszt uzyskania przychodów LKiB, lecz odłożony w czasie stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, koszt ten nie uległ konkretyzacji, gdyż LKiB nie dokonała odpłatnego zbycia udziałów w LBT przed ich wydzieleniem do Wnioskodawcy. W związku z tym LC przejęła wraz z ZCP prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu na sprzedaży udziałów w LBT, ponieważ prawo to nie uległo konkretyzacji (LKiB nie miała możliwości skorzystania z niego) przed Wydzieleniem.

W zakresie sukcesji podatkowej przy podziale przez wydzielenie wypowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 8 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 713/16. Sąd jasno wskazał, że przedmiotem sukcesji są te prawa i obowiązki, które są ściśle związane z przenoszonymi składnikami majątku. Przedmiotem sukcesji są wszelkie skonkretyzowane prawa i obowiązki podatkowe istniejące na dzień podziału. Należy jednak podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w art. 93c O.p. będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku co wynika z zasad Kodeksu spółek handlowych, o czym była już mowa.

W przypadku istnienia dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa w dzielonej spółce można wnioskować, iż przepis art. 93c O.p. zakłada możliwość wyodrębnienia praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz że tak wyodrębnione zespoły praw i obowiązków są objęte sukcesją. W ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia na rzecz nabywcy udziałów w LBT wydatków na ich nabycie stanowi prawo pozostające w ścisłym związku z przeniesionymi do LC udziałami w LBT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zbycia udziałów w LBT na rzecz nabywcy, ma on pełne prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez LKiB na nabycie udziałów w LBT, gdyż jest to prawo, które nabył w ramach ZCP jako następca prawny LKiB.

W zakresie pytania oznaczonego nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia udziałów w LBT na rzecz Nabywcy, będzie miał prawo rozpoznać koszt uzyskania przychodów w postaci wydatków poniesionych przez LKiB na nabycie udziałów w momencie przeniesienia własności wspomnianych udziałów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Powyższe przepisy stanowią definicję kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z osiągniętym przychodem.

Mając na uwadze powyższe definicje należy wskazać, że koszty nabycia udziałów w LBT należy zakwalifikować jako koszty bezpośrednio związane z osiągniętym przychodem. Przychód, o którym mowa to przychód z odpłatnego zbycia tych udziałów. LKiB nie miała prawa do potrącenia wydatków poniesionych na nabycie udziałów w LBT w dacie ich poniesienia, gdyż wprost sprzeciwiał się temu przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT. Ten sam przepis umożliwia zaliczenie tych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów. Nie ma więc wątpliwości, że pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziałów w LBT, a pomiędzy wydatkami poniesionymi przez LKiB (które potrącić może LC zgodnie z sukcesją podatkową) istnieje bezpośredni związek, w dodatku wynikający wprost z przepisów Ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe nie powinno być wątpliwości, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć wydatki poniesione na nabycie udziałów w LBT do kosztów uzyskania przychodów w dniu, w którym dokona odpłatnego zbycia tych udziałów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań (wyznaczających zakres wniosku), przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów wydatków poniesionych na nabycie tych udziałów. Zatem, z uwagi na fakt, że to pytanie podatkowe wyznacza zakres przedmiotowy wniosku nie odniesiono się do kwestii dotyczącej wskazania czy w ramach dokonanego podziału przez wydzielenie dojdzie w istocie do przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz sprzedaży przedsiębiorstwa dokonanej 2 listopada 2016 r. Wskazania w tym zakresie przyjęto jako elementy opisu stanu faktycznego. Z ww. względów w niniejszej interpretacji nie odniesiono się również do tej części stanowiska Wnioskodawcy, która dotyczy kontynuacji amortyzacji podatkowej środków trwałych po przeniesieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Wnioskodawcy.

Podkreślić również należy, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.