Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.426.2017.1.BG
z 12 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 16 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła dokonywać dalszych zmian, tj. ponownie obniżyć lub podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła dokonywać dalszych zmian, tj. ponownie obniżyć lub podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Minister Transportu i Gospodarki Wodnej przyznał Spółce koncesję na budowę i eksploatację poszczególnych odcinków płatnej autostrady, poprzez zawarcie umowy koncesyjnej (dalej: „Umowa koncesyjna”). Na podstawie Umowy koncesyjnej, Spółka zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje autostradę. Koncesja została udzielona Spółce na okres 30 lat, tj. do marca 2037 r. W efekcie wybudowania poszczególnych odcinków autostrady, Spółka osiąga obecnie przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (z tytułu udostępniania odcinków autostrady).

Biorąc pod uwagę strukturę przychodów i kosztów podatkowych, Spółka najprawdopodobniej osiągnie za bieżący rok podatkowy stratę podatkową. Spółka posiada również do rozliczenia straty podatkowe z lat ubiegłych, które mogą być rozliczone na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka posiada składniki majątkowe stanowiące środki trwałe w rozumieniu art. 16a ust. 1 updop podlegające amortyzacji (dalej: „Środki trwałe”). Spółka nie wyklucza, że w przyszłości wprowadzi do ewidencji nowe Środki trwałe, od których również będą dokonywane odpisy amortyzacyjne (lub np. dokona modernizacji już posiadanych Środków trwałych). W odniesieniu do Środków trwałych Spółka stosuje, co do zasady, stawki amortyzacyjne nie większe niż te, które zostały określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik nr 1 do updop (dalej: „Wykaz”), zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16i ust. 1 updop (tzw. amortyzacja liniowa).

Spółka wskazuje, że biorąc pod uwagę fakt, że:

• Spółka posiada straty podatkowe do rozliczenia z lat ubiegłych, oraz
• zgodnie z obecnymi prognozami ekonomiczno-podatkowymi, Spółka również za obecny rok podatkowy wykaże stratę podatkową,

obecnie Spółka rozważa obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych lub wszystkich Środków trwałych, z zachowaniem zasad wskazanych w art. 16i ust. 5 updop. Spółka nie ustaliła jeszcze ostatecznego poziomu, do którego mogą zostać obniżone stawki amortyzacji. Spółka nie wyklucza jednak, że stawki amortyzacji Środków trwałych mogą zostać obniżone do minimalnego poziomu, tj. np. do poziomu 0,01%.

Spółka ma zamiar stosować obniżone stawki amortyzacyjne również w przyszłości w odniesieniu do Środków trwałych, od wartości których naliczane były odpisy amortyzacyjne zgodnie z postanowieniami art. 16i ust. 1 updop jak i do nowych Środków trwałych wprowadzonych do ewidencji po raz pierwszy.

Dodatkowo, w zależności od sytuacji ekonomiczno-podatkowej, możliwe jest, że w przyszłości Spółka dokona podwyższenia (z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 5 updop) stosowanych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych lub wszystkich Środków trwałych (w tym również w odniesieniu do środków trwałych, w stosunku do których stawki zostały obniżone we wcześniejszych latach podatkowych). Spółka podkreśla, że wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie.

Ponadto, nie można wykluczyć, że Spółka w przyszłości będzie dokonywać kolejnych zmian stawek amortyzacyjnych, zarówno stawek zgodnych z Wykazem, tych obniżonych, jak i podwyższonych (z uwzględnieniem maksymalnych stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu i zasad, o których mowa w art. 16i ust. 5 updop).

Wnioskodawca podkreśla, że planowane w przyszłości zmiany (tj. obniżanie i podwyższanie) stosowanych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych będą stosowane wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych dla celów podatkowych według tzw. metody liniowej (tj. metody przewidzianej w art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, zgodnie z którą odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek nie większych niż stawki podstawowe przewidziane w Wykazie).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 updop - dokonywać dalszych zmian, tj. ponownie obniżyć lub podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, będzie mogła - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 updop - dokonywać dalszych zmian, tj. ponownie obniżać lub podwyższać uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do decyzji podatnika należy także ewentualne obniżanie lub podwyższanie, uprzednio obniżonych, podatkowych stawek amortyzacyjnych, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne określone w Wykazie.

Zdaniem Spółki, możliwość dalszego obniżania lub podwyższania stawek amortyzacji do wysokości nieprzekraczającej stawek określonych w Wykazie znajduje potwierdzenie w przepisach updop. Przepisem regulującym zasady postępowania w przedmiotowym zakresie jest, zdaniem Spółki, art. 16i ust. 5 zdanie 2 updop. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy, poprzez zastosowanie w treści ww. przepisu określenia „zmiana”, ustawodawca wskazał, że dopuszcza możliwość zmiany stawek amortyzacyjnych, nie wskazując na możliwy kierunek ww. zmiany. Zgodnie zaś ze słownikową definicją, termin „zmiana” należy rozumieć jako „wymiana, zastąpienie” - tj. zarówno jako obniżenie, jak i podwyższenie. Zdaniem Spółki, także wykładnia celowościowa przepisów updop dotyczących amortyzacji podatkowej środków trwałych prowadzi do wniosku, że racjonalny ustawodawca zezwala podatnikom na dokonywanie podwyższania uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych (lub dalszego ich obniżania). W przeciwnym razie stosowne ograniczenie zostałoby wprost zawarte w treści updop.

W opinii Wnioskodawcy potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest m.in. fragment uzasadnienia projektu zmian do updop, wprowadzającego art. 16i ust. 5 updop (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) cyt. w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania. W treści tego uzasadnienia wskazano bowiem wprost na możliwość „powrotu” do stawek amortyzacyjnych w okresie osiągania dochodów (tj. na możliwość zwiększania uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych).

Co więcej, skoro przepisy updop zezwalają obniżać stawki amortyzacyjne „poszczególnych” (tj. wybranych przez podatnika) środków trwałych, uznać należy, że analogiczne zasady znajdą zastosowanie do podwyższania stawek amortyzacyjnych.

Powyższe potwierdza również stanowisko doktryny, np.: „Obniżenia stawki podatnik dokonuje w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tj. w miesiącu rozpoczęcia amortyzacji. Zmiany stawek - co obejmuje zarówno obniżanie stawki, w tym dalsze obniżanie stawki uprzednio obniżonej, jak i podwyższanie, w tym powrót do stawki wskazanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych - dokonuje się od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego (red. Aleksandra Obońska, Adam Wacławczyk, Agnieszka Walter, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Wyd. 4, Warszawa 2014).

Spółka stoi zatem na stanowisku, że możliwe będzie podwyższanie lub dalsze obniżanie, wedle decyzji/uznania podatnika, wszystkich lub wybranych, uprzednio obniżonych, stawek amortyzacji podatkowej - jednakże, stawki amortyzacyjne obowiązujące po podwyższeniu nie mogą przekroczyć stawek wynikających z Wykazu. Podwyższanie lub dalsze obniżanie stawek amortyzacyjnych powinno mieć miejsce z uwzględnieniem terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 updop.

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe, np. przez:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2017 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.1113.2016.1.AJ: „Co więcej, skoro (jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pierwszego i drugiego pytania) przepisy ustawy o CIT zezwalają obniżać stawki amortyzacyjne „poszczególnych” (tj. wybranych przez podatnika) środków trwałych, uznać należy, iż analogiczne zasady znajdą zastosowanie do podwyższenia stawek amortyzacyjnych. Spółka stoi zatem na stanowisku, że możliwe będzie podwyższenie, wedle decyzji/ uznania podatnika, wszystkich lub wybranych, uprzednio obniżonych, stawek amortyzacji podatkowej - jednakże, stawki amortyzacyjne obowiązujące po podwyższeniu nie mogą przekroczyć stawek wynikających z Wykazu. Podwyższenie stawek amortyzacyjnych powinno mieć miejsce z uwzględnieniem terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 kwietnia 2016 r., ILPB4/4510-1-55/16-2/ŁM: „obniżone stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych, zastosowane począwszy od miesiąca wprowadzenia tychże środków trwałych do ewidencji, mogą zostać zmienione i podwyższone do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych, przy czym zmiana ich wysokości może być dokonana począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2016 r., IBPB-1-2/4510-863/15/JW: „(...) podatnik przy zachowaniu terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, może dokonać podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Podwyższenia tego Wnioskodawca może dokonać zarówno dla wybranych, jak i wszystkich środków trwałych, przy czym wysokość podwyższenia może zostać zindywidualizowana dla poszczególnych środków trwałych, których stawka uprzednio została obniżona. Wysokość podwyższenia zaś ograniczona jest poziomem stawek ustalonym w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (zał. nr 1 do ustawy o CIT)”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 czerwca 2014 r., sygn. ITPB3/423-117b/14/PST: „zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. (...) Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych”.
  
  

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 updop - obniżać lub podwyższać uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 1, 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.