Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.304.2017.1.MJ
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej – jest prawidłowe,

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu wartości, innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, składników majątkowych (m.in. towarów handlowych) nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej,
  

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu wartości, innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, składników majątkowych (m.in. towarów handlowych) nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
  
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawca („Wnioskodawca") jest: (i) osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz (ii) podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”).
   
   
2. 1. Na dzień sporządzania tego Wniosku, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.
      
      
   2. Na dzień sporządzania tego Wniosku, ojciec Wnioskodawcy („Ojciec Wnioskodawcy") prowadzi działalność gospodarczą - jako jednoosobowy przedsiębiorca, wpisany do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”) - której głównym przedmiotem jest sprzedaż hurtowa owoców i warzyw (PKD 46.31.Z).
      
      
   3. Ojciec Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w trzech lokalizacjach, tj. w miejscowościach: (i) K. (główna siedziba działalności gospodarczej oraz biuro), (ii) L. (filia) oraz (iii) M. (filia).
      
      Dla działalności gospodarczej Ojca Wnioskodawcy prowadzone są księgi rachunkowe (pełna księgowość) zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości i ustawy o PIT.
      
3. 1. Obecnie, Ojciec Wnioskodawcy planuje: (i) wydzielić z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa („ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT oraz (ii) dokonać darowizny w drodze umowy darowizny („Umowa Darowizny") dwóch ZCP na rzecz swoich synów - tj. Wnioskodawcy oraz brata Wnioskodawcy - osoby fizycznej z miejscem zamieszkania na terytorium Polski, podlegającej w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT („Brat Wnioskodawcy").
      
      Składniki majątku (przedsiębiorstwa), które pozostaną własnością Ojca Wnioskodawcy po dniu zawarcia Umowy Darowizny: (i) będą nadal służyły do prowadzenia działalności gospodarczej przez Ojca Wnioskodawcy oraz (ii) również będą stanowiły ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT.
      
      
   2. Każda ZCP (zarówno dwie wydzielone ZCP z działalności gospodarczej Ojca Wnioskodawcy, jak i składniki majątku, które pozostaną własnością Ojca Wnioskodawcy) będą służyły Wnioskodawcy, Bratu Wnioskodawcy oraz Ojcu Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim do tej pory były wykorzystywane przez Ojca Wnioskodawcy (tj. przedmiot działalności gospodarczej pozostanie ten sam, jedynie działalność ta będzie działalnością gospodarczą prowadzoną przez odrębne osoby fizyczne, tj. przez Wnioskodawcę, Brata Wnioskodawcy oraz przez Ojca Wnioskodawcy).
      
   
   

Jednocześnie:

1. każda ZCP będzie charakteryzować się wyodrębnieniem: (i) organizacyjnym oraz (ii) finansowym;
2. w skład każdej ZCP będą wchodziły zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, umożliwiające dalsze prowadzenie działalności gospodarczej (realizację określonych zadań gospodarczych) zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez Ojca Wnioskodawcy oraz Brata Wnioskodawcy, jak również
3. każda ZCP będzie takim zespołem składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we Wniosku, zawarcie Umowy Darowizny dwóch ZCP przez Ojca Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy oraz Brata Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT ?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we Wniosku, nabycie ZCP przez Wnioskodawcę od Ojca Wnioskodawcy na podstawie Umowy Darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ale będzie korzystało ze zwolnienia od tego podatku?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we Wniosku, Umowa Darowizny będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem PCC wyłącznie w części dotyczącej przejęcia przez Wnioskodawcę długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy (Ojca Wnioskodawcy) w odniesieniu do składników materialnych i niematerialnych, składających się na ZCP przekazane Wnioskodawcy przez Ojca Wnioskodawcy na podstawie Umowy Darowizny ?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we Wniosku, po dniu zawarcia Umowy Darowizny, Wnioskodawca: (i) będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych w drodze Umowy Darowizny, a wartością początkową tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie wartość rynkowa z dnia nabycia, natomiast (ii) wartość innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne składników majątkowych (m. in. towary handlowe) powinna zostać ustalona według ich wartości rynkowej i zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im przychody ?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 4. Odpowiedź na pytania Nr 1, 2 i 3 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, po dniu zawarcia Umowy Darowizny, Wnioskodawca: (i) będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych w drodze Umowy Darowizny, a wartością początkową tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie wartość rynkowa z dnia nabycia, natomiast (ii) wartość innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne składników majątkowych (m. in. towary handlowe) powinna zostać ustalona według ich wartości rynkowej i zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im przychody.

4. 1. Z uwagi na to, iż Umowa Darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, to co do zasady jest wyłączona z opodatkowania podatkiem PIT (art. 2 ust. 1 pkt 3) ustawy o PIT). Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 3) ustawy o PIT „przepisów [ustawy o PIT] nie stosuje się do: (...) 3) przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn." Oznacza to, iż przychody (przysporzenie) podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn są wyłączone z opodatkowania podatkiem PIT (takie stanowisko zostało wyrażone również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2013 r. (nr IPPB1/415-362/13-2/AM)).
      
      
   2. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż zawarcie Umowy Darowizny ZCP przez Ojca Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy oraz Brata Wnioskodawcy wiąże się z przekazaniem przez Ojca Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy oraz Brata Wnioskodawcy składników majątku, stanowiących obecnie u Ojca Wnioskodawcy: (i) środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o PIT albo (ii) towary handlowe, nie będące jednocześnie środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi w rozumieniu ustawy o PIT - które były wykorzystywane przez Ojca Wnioskodawcy w prowadzonej działalności gospodarczej.
      
      
   3. Zdaniem Wnioskodawcy, po dniu zawarcia Umowy Darowizny, Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych na podstawie Umowy Darowizny od Ojca Wnioskodawcy; jednocześnie, wartością początkową tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinna być wartość rynkowa z dnia nabycia - chyba że Umowa Darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 1 pkt 3) ustawy o PIT), za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - w razie nabycia w drodze darowizny - co do zasady uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.
      
      Przy czym łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością ZCP, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn (zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o PIT), tj. według wartości rynkowej tych składników zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który to przepis stanowi, iż „wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw (...). ” Takie stanowisko zostało wyrażone również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 grudnia 2015 r. (nr ITPB1/4511-1060/15/WM). Jednocześnie, w świetle art. 22g ust. 16 ustawy o PIT, do ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przepis art. 19 ustawy o PIT stosuje się odpowiednio. Oznacza to, iż organ podatkowy ma możliwość określenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeśli będzie ona odbiegała od wartości rynkowej.
      
      
   4. Przy czym, wartość innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne składników majątkowych (m. in. towary handlowe) powinna zostać ustalona według ich wartości rynkowej i zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im przychody. Takie stanowisko zostało również wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2017 r. (nr 3063-ILPB1-3.4511.152.2016.2.TW).
      
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej – jest prawidłowe,
  

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu wartości, innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, składników majątkowych (m.in. towarów handlowych) nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22b ust. 1 ww. ustawy: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przy czym, zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Stosownie do art. 22f ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w drodze umowy darowizny Ojciec Wnioskodawcy planuje wydzielić z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa („ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT oraz dokonać darowizny w drodze umowy darowizny dwóch ZCP na rzecz swoich synów - tj. Wnioskodawcy oraz brata Wnioskodawcy.

Każda ZCP (zarówno dwie wydzielone ZCP z działalności gospodarczej Ojca Wnioskodawcy, jak i składniki majątku, które pozostaną własnością Ojca Wnioskodawcy) będą służyły Wnioskodawcy, Bratu Wnioskodawcy oraz Ojcu Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim do tej pory były wykorzystywane przez Ojca Wnioskodawcy. Jednocześnie:

1. każda ZCP będzie charakteryzować się wyodrębnieniem: (i) organizacyjnym oraz (ii) finansowym;
2. w skład każdej ZCP będą wchodziły zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, umożliwiające dalsze prowadzenie działalności gospodarczej (realizację określonych zadań gospodarczych) zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez Ojca Wnioskodawcy oraz Brata Wnioskodawcy, jak również
3. każda ZCP będzie takim zespołem składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
   
   

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w drodze darowizny, której przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkową tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia (tj. według wartości określonej w akcie notarialnym darowizny), przy czym suma ich wartości nie może być wyższa od różnicy pomiędzy wartością zorganizowanej części przedsiębiorstwa a wartością mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zatem, od wartości początkowej tych składników majątku, które będą podlegać amortyzacji, ustalonej w wyżej wskazany sposób, Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a dokonane odpisy będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowej należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do ustalenia wartości innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne składników majątkowych (m. in. towarów handlowych) oraz możliwości zaliczenia ich przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  

• musi być należycie udokumentowany.
  
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od ojca zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wchodzić m.in. inne niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne składniki majątku (m. in. towary handlowe).

Z przeanalizowanych regulacji prawnych wynika, że przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in, warunku, że musi wydatek ten zostać poniesiony przez podatnika.

Biorąc powyższy zapis pod uwagę stwierdzić należy, że skoro nabycie towarów handlowych, nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie) - to ich wartość nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wymóg poniesienia kosztu.

Według definicji „kosztu” zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, pojęcie to oznacza - sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja „kosztów” z tegoż słownika oznacza - nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu.

W sytuacji opisanej we wniosku, nabycie towaru handlowego w drodze darowizny - nie miało charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o „poniesieniu kosztu”. Z tego względu - przy tym sposobie nabycia — brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości przedmiotowego towaru.

Zatem mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro nabycie towarów handlowych nastąpi w drodze darowizny (nieodpłatnie) - to wartość przedmiotowych towarów handlowych nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie zostanie spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. wymóg poniesienia kosztu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu wartości, innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, składników majątkowych (m.in. towarów handlowych) nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartych w nich stanowisk organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.