2017.12.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.282.2017.1.MS
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku przejętego przez Wnioskodawcę na skutek połączenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku przejętego przez Wnioskodawcę na skutek połączenia.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W kwietniu 2016 r. nastąpiło połączenie Wnioskodawcy (dalej także jako: „Zakon”) ze Zgromadzeniem X (dalej jako: „Zgromadzenie”) w ten sposób, że Bracia Zgromadzenia stali się członkami Zakonu, zaś mienie Zgromadzenia stało się z mocy prawa (w związku z połączeniem) mieniem Zakonu.

Połączenie nastąpiło na mocy zgody odnośnej władzy kościelnej (Dekretu Kongregacji do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego oraz Stowarzyszeń Życia Apostolskiego) i było zgodne z właściwymi regulacjami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Zawiadomiono o nim odpowiednie władze państwowe (świeckie), w następstwie czego Zgromadzenie utraciło swoją osobowość prawną.

Z chwilą powstania tego skutku - co można porównać do połączenia dwóch osób prawnych przez inkorporację jednej z nich (tu: Zgromadzenia) przez drogą osobę prawną (tu: Zakon) - Prowincja z mocy samego prawa nabyła mienie Zgromadzenia, w tym m.in. prawo wieczystego użytkowania nieruchomości położonej w W, stanowiącej działkę gruntu o obszarze 0,1541 ha (piętnaście arów czterdzieści jeden metrów kwadratowych) oraz prawo własności posadowionych na tej działce budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Powyższa nieruchomość budynkowa była przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotu: X. Z tytułu świadczenia usług dzierżawy Zgromadzenie było czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym ten podatek. Powyższa nieruchomość nie była przedmiotem amortyzacji w Zgromadzeniu. Nie ustalano jej wartości początkowej.

Prowincja z mocy samego prawa wstąpiła w stosunek dzierżawy i wykonywała usługę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości. Prowincja chciałaby uznać powyższą nieruchomość za środki trwałe (budynek oraz grunt) i ustalić wartość początkową tego środka trwałego.

Nieruchomość ta jest kompletna i zdatna do użytkowania (była taka również w momencie nabycia jej własności przez Wnioskodawcę).

Przewidywany okres użytkowania przedmiotowej nieruchomości przekroczył rok.

Istotny element stanu faktycznego wynika ze stanowiska Wnioskodawcy w którym wskazano, że Zgromadzenie nabyło przedmiotową nieruchomość wskutek „przywrócenia własności” na mocy orzeczenia Komisji Majątkowej. Dla powyższej nieruchomości nigdy nie istniała cena nabycia, ani koszt wytworzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka jest wartość początkowa budynku, o którym mowa w stanie faktycznym, stanowiąca dla Prowincji podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową dla przedmiotowego budynku jest wartość rynkowa tej nieruchomości (określona na dzień połączenia, kiedy to Prowincja nabyła własność ww. składników majątkowych). Przedmiotowa nieruchomość (grunt zabudowany budynkiem) została nabyta w sposób szczególny - zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez poprzednich podatników władających powyższą nieruchomością.

Otóż Wnioskodawca uzyskał przedmiotową nieruchomość, jako środek trwały, na skutek inkorporacji (wchłonięcia) innej kościelnej osoby prawnej (Zgromadzenia). Ta z kolei kościelna osoba prawna nabyła przedmiotową nieruchomość wskutek „przywrócenia własności” na mocy orzeczenia Komisji Majątkowej.

Dla powyższej nieruchomości nigdy nie istniała cena nabycia, ani koszt wytworzenia.

Jak wynika z przepisów art. 16g ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm. - dalej: „u.p.d.o.p.”) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

1a. w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;

2. w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia;

3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości;

4. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej;

4a. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
wartość określoną zgodnie z art. 14 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;

4b. w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,
wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane;

4c. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej do spółki kapitałowej przez podmiot komercjalizujący - wartość, o której mowa w art. 15 ust. ls;

5. w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej;

6. w razie nabycia, w następstwie wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a - wartość wierzytelności (należności) uregulowanej w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w tym przepisie; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio;

7. w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład lub przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielnie zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wartość, o której mowa w art. 15 ust. ly, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Nie ma zatem wśród powyższych przepisów regulacji, która odnosiłaby się bezpośrednio do przypadku będącego przedmiotem wniosku. Zastosowania nie mają tutaj także dalsze przepisy, zawarte w kolejnych ustępach art. 16g u.p.d.o.p., odnoszące się do różnego rodzaju przekształceń podmiotowych u podatników.

Zauważyć jednocześnie należy, że ustawa - odnosząc się do najbardziej podobnych przypadków uzyskania („nabycia”) środka trwałego, tj. nabycia nieodpłatnego - nakazuje ustalać wartość początkową środka trwałego jako wartość rynkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w jego przypadku wartość początkowa budynku (stanowiąca podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych) powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej. Nie ma zresztą żadnej innej możliwości ustalenia wartości początkowej (podstawy dokonywania odpisów amortyzacyjnych) przedmiotowego budynku. Jakakolwiek wartość historyczna w tym przypadku nie istnieje.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w jego przypadku wartością początkową nieruchomości będzie wartość rynkowa budynku. Planuje on dokonać stosownego określenia tej wartości przy skorzystaniu z opinii biegłego (rzeczoznawcy majątkowego). Nadmienić przy tym należy, że Wnioskodawca tak, czy inaczej planuje korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b u.p.d.o.p., w związku z przeznaczeniem całości swoich ewentualnych dochodów na cele kultu religijnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2016 r. nastąpiło połączenie Wnioskodawcy (Zakonu) ze Zgromadzeniem. W wyniku połączenia Bracia Zgromadzenia stali się członkami Zakonu, zaś mienie Zgromadzenia stało się z mocy prawa mieniem Zakonu. Wnioskodawca nabył m.in. prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu oraz prawo własności posadowionych na tej działce budynków, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Powyższa nieruchomość nie była przedmiotem amortyzacji w Zgromadzeniu. Nie ustalano jej wartości początkowej. Zakon chciałaby uznać powyższą nieruchomość za środki trwałe (budynek oraz grunt) i ustalić wartość początkową budynku.

Zgromadzenie nabyło przedmiotową nieruchomość wskutek „przywrócenia własności” (decyzja Komisji Majątkowej).

Na gruncie podatkowym zasady sukcesji praw i obowiązków zostały uregulowane w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z art. 93 § 1 i 2 tej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

innej osoby prawnej (osób prawnych);
osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

W świetle powyższych regulacji Zakon stał się sukcesorem Zgromadzenia.

Przechodząc do kwestii będącej przedmiotem wniosku, należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Ponadto, uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony. Tak więc, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika winien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, z wyjątkiem sytuacji gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a przychodem, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie został on wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty),
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie został wymieniony w art. 16 updop.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak stanowi art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (…).

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 - 7 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

1a. w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;

2. w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia;

4a. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
wartość określoną zgodnie z art. 14 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;

4b. w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,
wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane;

7. w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład lub przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielnie zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1y, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

W myśl art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z kolei za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 4 updop).

W tym miejscu należy wskazać, że updop nie przewiduje specjalnego trybu postępowania w odniesieniu do środków trwałych, które zostały odzyskane, tj. w stosunku do których nastąpiło „przywrócenie własności”.

Należy zauważyć że przywrócenie własności jest czym innym niż nabycie własności, chociaż skutek tej czynności jest tożsamy - posiadanie jako właściciel. Tym samym odzyskanie przez Zgromadzenie (poprzednika prawnego Wnioskodawcy) nieruchomości nie było równoważne z jej nabyciem w jakiejkolwiek z wymienionych w art. 16g ust. 1 updop form. Odzyskanie nieruchomości przez Zgromadzenie było przywróceniem mu własności nieruchomości. Z odzyskaniem nieruchomości w takim znaczeniu przepisy prawa podatkowego nie wiążą żadnego skutku.

Przyjmuje się natomiast, że ustalając wartość początkową takiego środka trwałego należy sięgnąć do historycznego kosztu nabycia bądź wytworzenia nieruchomości, nie zaś do ich wartości z dnia przywrócenia, czy też wartości z dnia wprowadzenia takiego środka trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. (por. wyrok WSA z 9 września 2015 r. sygn. akt I SAGd 679/15).

Updop nie daje natomiast możliwości na ustalenie wartości początkowej w przedmiotowej sprawie w wartości innej niż cena nabycia nieruchomości lub koszt wytworzenia. Regulacje takie znajdują się natomiast w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), gdzie zgodnie z art. 22g ust. 8, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Zastosowanie tej regulacji nie jest jednak niemożliwe w omawianej sprawie, ponieważ przepis ten dotyczy podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tymczasem Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak z powyższego wynika poprzednik prawny Wnioskodawcy nie mógł ustalić wartości początkowej odzyskanej nieruchomości w sposób odmienny niż wskazany w wyżej powołanym art. 16g updop. Oznacza to, że w sytuacji opisanej we wniosku Zgromadzenie nie było uprawnione do ustalenia wartości początkowej odzyskanej nieruchomości w wysokości jej wartości rynkowej. Powyższe rozważania są o tyle istotne dla rozpoznania kwestii objętej pytaniem, że – jak już wskazano – Zakon będąc sukcesorem przejętej kościelnej osoby prawnej (Zgromadzenia) zobowiązany jest do kontynuowania amortyzacji poprzednika prawnego.

Stanowi o tym art. 16g ust. 9 updop, zgodnie z którym w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego (art. 16g ust. 18 updop).

Ponadto, zgodnie z art. 16h ust. 3 updop, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Powołane wyżej regulacje wyrażają tzw. zasadę kontynuacji ustalania wartości początkowej oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych zarówno w zakresie ich wysokości, jak i metody amortyzacji dla podmiotów powstałych z przekształcenia, połączenia, czy podziału. Przy czym, zasada ta znajduje zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że następca prawny wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przekształcanego, połączonego lub podzielonego, tj. ma miejsce tzw. sukcesja generalna. W niniejszej sprawie – jak sam Wnioskodawca wskazał, nastąpiło połączenie Zakonu ze Zgromadzeniem w ten sposób, że Bracia Zgromadzenia stali się członami Zakonu, a mienie Zgromadzenia stało się z mocy prawa mieniem Zakonu. Fakt ten spowodował, że Wnioskodawca wstąpił we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Zgromadzenia.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będący następcą prawnym Zgromadzenia, nie jest uprawniony do ustalenia wartości początkowej nieruchomości o jakiej mowa we wniosku w wartości rynkowej tej nieruchomości. Ponieważ Zgromadzenie nigdy nie ustaliło wartości początkowej budynku ani go nie amortyzowało, mając na względzie zasadę kontynuacji wynikającą z ww. przepisów Wnioskodawcy będącemu następcą prawnym Zgromadzenia nie przysługuje prawo do ustalenia wartości początkowej przedmiotowego budynku.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że tut. Organ w niniejszej interpretacji nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop; kwestia ta nie była bowiem objęta pytaniem wyznaczającym zakres interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin