Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.310.2017.1.MW
z 7 lipca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 7 czerwca 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieujmowania w podstawie opodatkowania kwot rabatu klubowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

  • podatku od towarów i usług w zakresie nieujmowania w podstawie opodatkowania kwot rabatu klubowego
  • podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.

…. Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką" lub "Wnioskodawcą") jest dystrybutorem na terenie Polski luksusowych produktów oferowanych w ramach grupy ….. Sprzedaż odbywa się za pośrednictwem przedstawicieli. Są to osoby związane ze Spółką umowami cywilnoprawnymi, na podstawie których doprowadzają do zawierania, w imieniu i na rzecz Spółki, umów sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Sprzedaż może być też dokonywana za pomocą sklepu internetowego. Z uwagi na fakt, iż klienci na rynku towarów oferowanych przez Spółkę są coraz bardziej wymagający, a sam rynek jest niezwykle konkurencyjny, Spółka wprowadza zachęty sprzedażowe dla swoich klientów. Są to na ogół programy rabatowo-lojalnościowe. Obecnie działa program pod nazwą …. (dalej: „klub”, „program” lub „…..”). Jest to program rabatowo-lojalnościowy, którego celem jest popularyzacja i promocja produktów oferowanych przez Spółkę, a także zwiększenie ich sprzedaży oraz popularyzacja misji organizatora-Spółki: „…..”. Program ten obowiązuje przez czas określony do dnia 30 kwietnia 2018 r. Udział w programie jest nieodpłatny i dobrowolny dla uczestników. Program oferuje przywileje dla uczestników (dalej: „uczestnik” lub „członek”), określone w Regulaminie. Uczestnikami …. mogą być wyłącznie konsumenci, tj. pełnoletnie osoby fizyczne, dokonujące czynności prawnej ze Spółką (organizatorem) w celu niezwiązanym bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową. Z uwagi na fakt, iż klientami Spółki są także często osoby prowadzące działalność gospodarczą i nabywające produkty Spółki w celu związanym z taką działalnością, obecnie Spółka przygotowuje kolejny program rabatowo-lojalnościowy pod nazwą …... Ten program będzie dedykowany wyłącznie dla klientów-przedsiębiorców, nabywających produkty do celów tejże działalności. Programy …. oraz …. będą przez określony czas funkcjonowały jednocześnie. Jednakże w niniejszym wniosku Spółka odnosi się jedynie do konsekwencji podatkowych związanych z uczestnikami programu …., który jest programem wyłącznie dla konsumentów. Zgodnie z regulaminem klubu …., dla uczestników programu oferowane są dwa rodzaje korzyści, opisane poniżej. Członek …. może korzystać jednocześnie z obydwu niżej wymienionych przywilejów, bądź z wybranego z nich. W tym zakresie uczestnik ma pełną swobodę wyboru.

  1. Po pierwsze - możliwość nabywania przez uczestnika …. towarów Spółki z ustalonymi rabatami, czyli po cenie klubowej. Cena klubowa to cena obniżona o rabat kwotowy („rabat klubowy”), określona indywidualnie dla każdego produktu i zamieszczona w ofercie Spółki. Cena klubowa przyznaje rabaty maksymalnie do 20% ceny regularnej (zwykłej) oraz odpowiednio do 30% ceny zwykłej w przypadku kosmetyków. Uzyskanie rabatu, tj. dokonanie zakupu w cenie klubowej nie wymaga od uczestnika programu ….. spełnienia żadnych dodatkowych warunków. Wystarczy być uczestnikiem programu i nabyć towar. Ceny klubowe są identyczne dla każdego uczestnika programu i wynikają z cennika. Rabaty uzyskiwane poprzez stosowanie cen klubowych nie są wymienialne na środki pieniężne, mogą być tylko realizowane wyłącznie przy dokonaniu zakupu towaru przez uczestnika …..
  2. Po drugie - uczestnik ma możliwość uzyskania tzw. „premii", w postaci świadczenia pieniężnego wyrażonego w złotych polskich. Premia jest przyznawana i wypłacana przez Spółkę uczestnikowi z tytułu tzw. „polecenia” uczestnictwa w programie Wnioskodawcy. Uczestnik ma bowiem prawo - ale nie jest to nigdy jego obowiązek - do polecania innym osobom fizycznym (konsumentom) uczestnictwa w programie …. i nabywania produktów Spółki. Jeśli w wyniku takiego polecenia, dokonanego przez aktualnego uczestnika ….., nowy uczestnik (czyli „osoba zachęcona”) przystąpi do klubu, to ten uczestnik, który zachęcił nowego członka, otrzyma określoną premię pieniężną (w wysokości wynikającej z regulaminu), ale tylko jeśli ten nowy, zachęcony członek dokona jakiegoś zakupu produktu od Spółki. Wysokość premii dla uczestnika „zachęcającego” kalkulowana jest jako pewien procent ceny pierwszego zakupu dokonanego przez nowego, „zachęconego” uczestnika klubu. Uczestnikowi, który zachęci daną osobę do przystąpienia do ….. przysługuje więc premia pieniężna wyłącznie wtedy, gdy tenże nowy, „zachęcony” członek klubu dokona jakiegoś zakupu od Spółki. Premia przysługuje uczestnikowi „zachęcającemu” jedynie od pierwszego zakupu nowego członka. Dalsze zakupy nowego członka nie są premiowane na rzecz „zachęcającego” uczestnika. Chodzi tu bowiem o to, aby uczestnicy zachęcali do przystępowania do programu stale nowe osoby i aby konsekwentnie powiększał się krąg lojalnych klientów Spółki.

W niedalekiej przyszłości, kiedy Spółka uruchomi ww. …., uczestnik obecnie działającego programu …., czyli zawsze jest to konsument - osoba fizyczna, będzie mógł dokonywać ww. poleceń, zachęcając zarówno konsumentów do przystąpienia do …., jak i przedsiębiorców do przystąpienia do dedykowanego im programu ….. Bez względu na to, czy uczestnik „zachęcający” zachęci konsumenta do przystąpienia do programu …., czy też przedsiębiorcę do przystąpienia do rabatowego programu ….., to zasady uzyskania premii za takie „zachęcenia” będą zawsze takie same dla „zachęcającego” członka ….., tj. premia będzie mu należna tylko wtedy, jeśli nowo zachęcony przez niego członek ….. lub nowo zachęcony członek …… dokona pierwszego zakupu towaru Spółki. Jeśli chodzi o klub ….., to członkiem programu może być każda osoba fizyczna, konsument, który przystąpi do programu i zaakceptuje regulamin. Uczestnik, na specjalnym formularzu, zgłasza zamiar przystąpienia do programu, potwierdza zapoznanie się z regulaminem i akceptuje jego warunki. Od razu też, jako uczestnik ….., może nabywać towary po cenie klubowej, czyli z rabatem. Zatem przystąpienie do programu jest niezwykle proste i prawie natychmiastowe. Obecnie do ….. nie mogą należeć pracownicy Spółki, ww. przedstawiciele Spółki, ani członkowie ich rodzin, należący do I grupy podatkowej. Każdy inny konsument może w bardzo prosty sposób przystąpić do programu ….. i następnie, bez żadnych innych warunków, nabywać towary z rabatem. Spółka planuje w najbliższej przyszłości wprowadzić jednak zmiany do regulaminu. Będą one polegać na tym, że do klubu będą mogły przystąpić także osoby będące członkami rodzin pracowników i przedstawicieli Spółki. Po zmianie regulaminu do ….. nie będą mogli należeć jedynie pracownicy i przedstawiciele Spółki. Każda inna osoba, konsument, będzie mógł do klubu przystąpić i jako członek klubu realizować opisane wyżej zakupy z rabatami klubowymi lub zachęcać inne osoby - konsumentów, bądź przedsiębiorców – do przystąpienia do dwóch ww. programów rabatowych istniejących w Spółce (albo do ….. - dla konsumentów, albo do …..- dla przedsiębiorców) i uzyskiwać z tego tytułu premię – o ile zachęcony, nowy członek, któregoś z ww. klubów dokona pierwszego zakupu w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku pytanie nr 4) Czy zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy Spółka będzie zbywać towary uczestnikom ….. z rabatem klubowym, to podstawa opodatkowania dla celów podatku od towarów i usług nie będzie obejmować kwot tychże rabatów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), w sytuacji, gdy Spółka będzie zbywać towary uczestnikom ….. z rabatem klubowym, to podstawa opodatkowania dla celów podatku od towarów i usług nie będzie obejmować kwot tychże rabatów.

Kwestie dotyczące podstawy opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług, reguluje art. 29a ustawy o VAT. W myśl art. 29a ust. 1 tej ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r., poz. 385), przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę: w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem cd towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Natomiast ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy o cenach, uzgadniają strony zawierające umowę.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane i uwzględnione w momencie sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, ponieważ zapłatą z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat (art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT);
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - opusty i obniżki cen - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej zapłaty; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT - fakturą korygującą).

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają więc podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje dany towar za cenę znacznie niższą.

Wskazać jednak należy, że w określonych sytuacjach organ może określić inną wysokość podstawy opodatkowania. Zgodnie z treścią art. 32 ust 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2 oraz w przypadku, gdy wynagrodzenie jest:

  1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
  3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów (art. 32 ust. 2 ww. ustawy).

Opisana w stanie faktycznym oferta sprzedaży towarów z rabatami klubowymi jest skierowana do uczestników ….., którzy nie są pracownikami Spółki, ani nie są jej przedstawicielami. Nie jest więc to sprzedaż skierowana do podmiotów powiązanych ze Spółką w sposób, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikami programu ….. nie istnieją związki, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, organy podatkowe nie mają podstawy do określania (podwyższania) podstawy opodatkowania - z tytułu sprzedaży towarów z rabatami klubowymi - do wartości ceny regularnej, tj. z pominięciem rabatów przyznanych Przedstawicielom.

Zdaniem Spółki, zgodnie z przepisami, ma ona prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niej opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty/rabaty cenowe, jeśli jest to w jej uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Udzielanie rabatów klubowych uczestnikom ….., stanowi element promocji produktów Spółki, poprzez który zwiększa się sprzedaż towarów, i konsekwentnie, zwiększają się obroty i przychody Spółki.

Oczywiście stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku. Jak wskazano powyżej, przyznanie członkom …. rabatów prowadzi wprost do takiego uzasadnionego ekonomicznie celu, tj. do zwiększenia obrotów i przychodów Spółki. Zdaniem Spółki, ustalenie rabatów klubowych na zasadach opisanych w stanie faktycznym, nie może być więc uznane ani za obejście prawa, ani za nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 ust. 5 ustawy o VAT. Zważywszy na powyższe, rabaty klubowe przyznawane uczestnikom ….., będą uwzględnione w momencie sprzedaży, a tym samym nie obejmuje ich podstawa opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat klubowy.

Określając zatem podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży towarów z rabatem klubowym, dokonywanych na rzecz uczestników …., Spółka powinna przyjąć kwotę stanowiącą zapłatę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w opisanej sytuacji podstawą opodatkowania dla Spółki - zgodnie z art. 29a ust. 1 oraz ust. 7 ustawy o VAT - jest kwota faktycznie należna od nabywcy (uczestnika) - tj. cena z uwzględnionym już rabatem klubowym - pomniejszona o należny podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwana dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane i uwzględnione w momencie sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, ponieważ zapłatą z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat uwzględniany w momencie sprzedaży (art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy);
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – opusty i obniżki cen – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej zapłaty; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą – podatnik wystawia fakturę korygującą).

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915 z późn. zm.), użyte w ustawie określenie cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

  1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
  2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
  3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Natomiast w myśl art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności – w formie sprzedaży internetowej - wprowadził program rabatowo-lojalnościowy pod nazwą …., którego celem jest popularyzacja i promocja produktów oferowanych przez Spółkę, a także zwiększenie ich sprzedaży oraz popularyzacja misji Spółki: „….”. Udział w programie jest nieodpłatny i dobrowolny dla uczestników. Program oferuje przywileje dla uczestników, określone w Regulaminie. Uczestnikami ….. mogą być wyłącznie konsumenci, tj. pełnoletnie osoby fizyczne, dokonujące czynności prawnej ze Spółką (organizatorem) w celu niezwiązanym bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową. Obecnie do …. nie mogą należeć pracownicy Spółki, ww. przedstawiciele Spółki, ani członkowie ich rodzin, należący do I grupy podatkowej. Program ….. daje możliwość nabywania przez uczestnika …. towarów Spółki z ustalonymi rabatami, czyli po cenie klubowej. Cena klubowa to cena obniżona o rabat kwotowy („rabat klubowy”), określona indywidualnie dla każdego produktu i zamieszczona w ofercie Spółki. Cena klubowa przyznaje rabaty maksymalnie do 20% ceny regularnej (zwykłej) oraz odpowiednio do 30% ceny zwykłej w przypadku kosmetyków. Uzyskanie rabatu, tj. dokonanie zakupu w cenie klubowej nie wymaga od uczestnika programu …. spełnienia żadnych dodatkowych warunków. Wystarczy być uczestnikiem programu i nabyć towar. Ceny klubowe są identyczne dla każdego uczestnika programu i wynikają z cennika.

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

W niniejszej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, takie powiązania nie występują. Sprzedaż na rzecz uczestników …. następować będzie po cenie uwzględniającej określony rabat klubowy na dany towar.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży towarów z rabatem klubowym w ramach opisanego programu rabatowo-lojalnościowego …., jest/będzie – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzymuje/będzie otrzymywał od nabywcy z tytułu sprzedaży oferowanych produktów, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Zatem podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży oferowanych produktów w ramach programu …., jest/będzie cena faktycznie zapłacona przez klientów – uczestników, tj. cena uwzględniająca przyznane im rabaty klubowe, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Niniejszą interpretacje wydano przy założeniu, że pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikami programu …. nie zachodzą/nie będą zachodziły żadne z powiązań ani sytuacji, o których mowa w art. 32 ustawy oraz że ustalenie ceny z rabatem klubowym na oferowane przez Spółkę towary nie służy obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności – dostawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, tut. Organ nie jest uprawniony do weryfikacji opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj