2017.07.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.213.2017.1.JK
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność zadania własne gminy dotyczące zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie określonym przepisami ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), m.in. w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Posiada status podatnika VAT i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Wsparcie mobilności miejskiej (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa w ramach poddziałania Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT.

Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego. Na infrastrukturę centrum składa się:

Budynek poczekalni wraz z półautomatyczną toaletą publiczną oraz pomieszczeniem gospodarczym;
Droga rowerowa wraz z zadaszonymi miejscami parkingowymi dla rowerów biegnąca od budynku poczekalni
3 perony wraz z wiatami przystankowymi dla podróżnych oczekujących na autobusy;
Plac manewrowy dla autobusów przegubowych o długości do 18 m;
Dwa zjazdy
10 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych, w tym jedno dla osób niepełnosprawnych;
Infrastruktura techniczna niezbędna do funkcjonowania centrum przesiadkowego;
Oświetlenie trasy rowerowej;
Odprowadzenie kanalizacji sanitarnej do studzienki;
Odprowadzenie kanalizacji deszczowej do projektowanej studzienki.

W ramach prac przewidziano także przebudowę sieci infrastruktury technicznej kolidujących z projektowanymi elementami zagospodarowania terenu.

Centrum przesiadkowe zostanie przyłączone do sieci miejskiej infrastruktury technicznej w następującym zakresie: sieć wodociągowa, kanalizacja ściekowa, kanalizacja deszczowa, sieć elektryczna. Budynek ogrzewany będzie elektrycznie. Oświetleniem zewnętrznym zostanie objęty teren przed poczekalnią oraz droga rowerowa prowadząca w kierunku osiedla. Do oświetlenia przewiduje się zastosowanie opraw oświetleniowych typu LED.

Oba zjazdy na teren działki przewidziano o szerokości jezdni 6,00 m oraz z dodatkowymi poszerzeniami na łukach dla pojazdów o większych gabarytach, z łukami wyokrąglającymi krawędzie nawierzchni na podłączeniu do istniejącej jezdni od R=6m do R=10m. Zjazdy zaprojektowano o ruchu jednokierunkowym: od strony północnej przewidziano wjazd, od strony południowej wyjazd.

W celu obsługi ruchu pieszego i rowerowego zaplanowano budowę chodnika, dwukierunkowej drogi rowerowej, wykonanie nowego oznakowania poziomego i pionowego oraz montaż elektronicznej tablicy w ramach systemu dynamicznej informacji pasażerskiej realizowanej w projekcie (…).

Po zakończeniu realizacji zadania przedmiot projektu będzie własnością beneficjenta – Gminy. Utrzymanie celów i trwałości projektu jest rolą beneficjenta, który powierzy to zadanie właściwemu merytorycznie wydziałowi UM. Wydział Gospodarki Komunalnej, Restrukturyzacji i Ochrony Środowiska UM będzie odpowiedzialny za bieżące administrowanie i utrzymanie produktów projektu. Wydział powierzy rzeczowe obowiązki związane z administracją firmie zewnętrznej, wyłonionej w drodze konkurencyjnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Wydział pełnił będzie stały nadzór nad prowadzonymi działaniami związanymi z utrzymaniem infrastruktury.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT, m.in. Gmina nie planuje wykorzystać powstałej infrastruktury do odpłatnego korzystania.

Powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna dla społeczności.

Całość projektu w zakresie kosztów kwalifikowanych będzie realizowana na gruntach gminnych, jedynie sieci uzbrojenia terenu w nieznacznej części będą realizowane na terenach będących własnością wspólnoty mieszkaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn.: „Wsparcie mobilności miejskiej Gminy (…)” Gmina będzie miała możliwość dokonać odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w trakcie realizacji projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. z zakresu lokalnego transportu zbiorowego – art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wskazane do realizacji przedsięwzięcie pn.: „Wsparcie mobilności miejskiej Gminy (…)” etap I – budowa lokalnego centrum przesiadkowego należy do zadań własnych gminy, którego efektem będzie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Powstała infrastruktura zostanie udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie będzie generowała dochodów dla Wnioskodawcy i będzie się odbywać w ramach władztwa publicznego.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – zakupione towary i usługi niezbędne dla realizacji planowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do żadnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, skutkujących sprzedażą opodatkowaną, gdyż Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy VAT, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Zainteresowany nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei, na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Należy również zauważyć, że w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność zadania własne gminy dotyczące zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie określonym przepisami ustawy o samorządzie gminnym, m.in. w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Posiada status podatnika VAT i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Wsparcie mobilności miejskiej Gminy (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa w ramach poddziałania Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT.

Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego (…). Na infrastrukturę centrum składa się: budynek poczekalni wraz z półautomatyczną toaletą publiczną oraz pomieszczeniem gospodarczym; droga rowerowa wraz z zadaszonymi miejscami parkingowymi dla rowerów biegnąca od budynku poczekalni; 3 perony wraz z wiatami przystankowymi dla podróżnych oczekujących na autobusy; plac manewrowy dla autobusów przegubowych o długości do 18 m; dwa zjazdy; 10 miejsc parkingowych dla samochodów osobowych, w tym jedno dla osób niepełnosprawnych; infrastruktura techniczna niezbędna do funkcjonowania centrum przesiadkowego; oświetlenie trasy rowerowej; odprowadzenie kanalizacji sanitarnej do studzienki oraz odprowadzenie kanalizacji deszczowej do projektowanej studzienki.

W ramach prac przewidziano także przebudowę sieci infrastruktury technicznej kolidujących z projektowanymi elementami zagospodarowania terenu.

Po zakończeniu realizacji zadania przedmiot projektu będzie własnością beneficjenta – Gminy. Utrzymanie celów i trwałości projektu jest rolą beneficjenta, który powierzy to zadanie właściwemu merytorycznie wydziałowi UM. Wydział Gospodarki Komunalnej, Restrukturyzacji i Ochrony Środowiska UM będzie odpowiedzialny za bieżące administrowanie i utrzymanie produktów projektu. Wydział powierzy rzeczowe obowiązki związane z administracją firmie zewnętrznej, wyłonionej w drodze konkurencyjnego postępowania o udzielnie zamówienia publicznego. Wydział pełnił będzie stały nadzór nad prowadzonymi działaniami związanymi z utrzymaniem infrastruktury.

Powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna dla społeczności.

W związku z powyższym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w związku z realizacją przedmiotowego projektu będzie miał on możliwość odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Zadanie inwestycyjne, realizowane przez Wnioskodawcę odbywa się, tak jak wskazał Wnioskodawca, w ramach zadań własnych zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Wnioskodawca podał, że nie planuje wykorzystywać powstałej infrastruktury do odpłatnego korzystania, będzie ona ogólnodostępna dla społeczności.

Zatem, należy stwierdzić, że inwestycja nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, a do czynności stanowiących działalność publicznoprawną Wnioskodawcy, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W takim ujęciu Gmina nie będzie uznana za podatnika, ponieważ realizuje zadania własne w ramach władztwa publicznego służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że ich nabycie nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Dlatego w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane we wniosku zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nabywając towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją projektu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sita 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin