Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.263.2017.1.LM
z 4 sierpnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży składników majątkowych za czynność podlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 19 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży składników majątkowych za czynność podlegającą opodatkowaniu.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka zamierza sprzedać należące do niej nieruchomości, a ściślej prawa wieczystego użytkowania gruntów (dalej: „Działki”) wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami.


Na chwilę obecną budynki znajdujące się na przedmiotowych Działkach są w części oddane w najem podmiotom trzecim. Przyjęty przez Spółkę plan biznesowy zakłada realizację na Działkach inwestycji deweloperskich. Spółka posiada pozwolenie na budowę dla budynku usługowego oraz jest w trakcie procedury uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego.

Rozważany przez Spółkę schemat transakcji sprzedaży Działek zakłada również możliwość przeniesienia na nabywcę, w ramach transakcji sprzedaży Działek (wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami), także prawa do koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej związanej z planowaną na Działkach inwestycją deweloperską.

Wraz ze sprzedażą Działek przejdą na nabywcę prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, które zostaną zawarte do momentu sprzedaży i będą obowiązywały na dzień przeprowadzenia transakcji, co wynika wprost z art. 687 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.


W związku ze sprzedażą Działek nabywcy zostanie również przekazana dokumentacja prawna i techniczna związana z Działkami i znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz najmem powierzchni w budynkach znajdujących się na Działkach.


Na nabywcę nie przejdą natomiast należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, ani też prawa i obowiązki z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości (takich jak przykładowo umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy dotyczące usług sprzątania, ochrony, wywozu śmieci, utrzymania technicznego, itp.). Możliwe jest natomiast, że na nabywcę zostanie dokonana cesja umów na dostawy mediów.


Transakcja sprzedaży Działek nie będzie też wiązała się z przejściem do nabywcy jakichkolwiek pracowników Spółki, w tym w ramach tzw. przejścia zakładu pracy zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.


Poza wskazanymi powyżej składnikami materialnymi i niematerialnymi, nabywca Działek nie otrzyma w ramach planowanej transakcji innych aktywów istotnych z punktu widzenia prowadzenia inwestycji deweloperskich takich jak przykładowo know-how w zakresie realizacji projektów budowlanych czy kontakty z podmiotami działającymi w charakterze generalnych wykonawców lub podwykonawców.


Spółka, poza Działkami, których sprzedaż jest planowana, nie posiada innych aktywów o istotnej wartości.


Głównym przedmiotem działalności Spółki jest aktualnie najem budynków znajdujących się na Działkach, w związku z czym nie ma potrzeby formalnego wyodrębnienia w strukturze organizacyjnej Spółki osobnego działu czy oddziału (odrębnej wewnętrznej jednostki organizacyjnej), zajmującej się prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, z przypisaniem do nich innych składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne funkcjonowanie czy też personelu dedykowanego wyłącznie do zarządzania i obsługi Działek i znajdujących się na nich budynków i budowli.

Z uwagi na fakt, że poza przychodami z najmu Spółka nie posiada innych istotnych źródeł przychodów, Spółka nie ma potrzeby odrębnego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością prowadzoną w oparciu o posiadane Działki, np. na wydzielonych w tym celu zespołach kont analitycznych.

Nabywca Działek będzie mógł realizować na Działkach inwestycję deweloperską - z wykorzystaniem nabytej od Spółki koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej, lub prowadzić w oparciu o Działki i znajdujące się na nich budynki i budowle działalność w zakresie najmu. Będzie to jednak wymagało od nabywcy zaangażowania w ten proces własnych aktywów, w tym w szczególności odpowiednio wykwalifikowanego personelu, i odpowiedniego ich zorganizowania w powiązaniu z nabytymi od Spółki Działkami, budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami materialnymi i niematerialnymi wskazanymi w niniejszym wniosku.


Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy transakcja sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, będzie stanowiła transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zdaniem Spółki transakcja sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”). Zbycie Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami będzie natomiast stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Świadczeniem usług jest natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jednocześnie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce oznacza to, że transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa”. Definicja taka została natomiast zawarta w art. 551 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.


Jednocześnie zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.


Na podstawie przywołanej powyżej definicji można stwierdzić, że każdy zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) dający się wyodrębnić poprzez powiązanie funkcjonalne polegające na przydatności do realizacji określonego celu gospodarczego, bez względu na jego finansowe czy organizacyjne wyodrębnienie w postaci zakładu lub oddziału, należy uznać za przedsiębiorstwo.

Jednocześnie za sprzedaż przedsiębiorstwa można uznać tylko taką transakcję, które obejmuje wszystkie składniki wchodzące w skład przedsiębiorstwa, funkcjonalnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez to przedsiębiorstwo. Jeżeli natomiast funkcjonalnie istotne elementy przedsiębiorstwa nie podlegają sprzedaży (są wyłączone z transakcji), wówczas nie można mówić o sprzedaży przedsiębiorstwa, ale o sprzedaży jego poszczególnych składników.

W kontekście powyższego uznać należy, że w analizowanej sytuacji nie dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa przez Spółkę. Przedmiotem sprzedaży będą bowiem wyłącznie określone aktywa należące do Spółki, które jako takie nie będą samodzielnie umożliwiały realizacji określonych celów gospodarczych (w zakresie działalności polegającej na realizacji inwestycji deweloperskiej lub wynajmie powierzchni użytkowej), a jedynie będą mogły zostać wykorzystane do realizacji tych celów jako jeden ze służących ku temu środków.

Zdaniem Spółki, zakres aktywów, które mają zostać przeniesione na nabywcę w ramach umowy sprzedaży (Działki wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami, prawa i obowiązki z umów najmu przeniesione na nabywcę z mocy prawa zgodnie z art. 687 § 1 Kodeksu cywilnego, dokumentacja prawna i techniczna związana ze zbywanymi nieruchomościami, prawa do koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej związanej z planowaną na działkach inwestycją deweloperską) nie pozwala na uznanie ich jako całości za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Planowanej transakcji nie będzie bowiem towarzyszył transfer szeregu składników kluczowych dla prowadzenia działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa Spółki. Należy zwrócić uwagę, że na nabywcę nie zostaną przeniesione takie istotne składniki jak należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, ani też prawa i obowiązki z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości (takich jak przykładowo umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy dotyczące usług sprzątania, ochrony, wywozu śmieci, utrzymania technicznego, itp.). Przedmiotem sprzedaży nie będą też przykładowo oznaczenie indywidualizujące (nazwa) przedsiębiorstwo Spółki, środki pieniężne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa Spółki czy księgi związane z prowadzeniem tej działalności - wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego.

Nie sposób zatem twierdzić, że tak określony zbiór aktywów (Działki wraz z pojedynczymi składnikami majątkowymi wskazanymi we wniosku) będzie stanowił przedsiębiorstwo. Nie będzie to bowiem zorganizowany zespół składników wystarczający do samodzielnej realizacji określonych celów gospodarczych, ale zbiór elementów jedynie ułatwiających ich realizację. Nabywca będzie mógł prowadzić na bazie składników nabytych od Spółki działalność w zakresie prowadzenia inwestycji deweloperskiej lub wynajmu powierzchni użytkowej, ale w tym celu będzie musiał zaangażować własne aktywa w szczególności własny know-how i zatrudnionych przez siebie pracowników.


W ocenie Spółki brak jest więc podstaw do uznania planowanej transakcji sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, w okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.


Art. 6 ust. 1 ustawy o VAT obok transakcji zbycia przedsiębiorstwa jako transakcję wyłączoną spod opodatkowania podatkiem VAT wymienia także zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.


Z powyższego przepisu wynika, że aby przedmiot transakcji mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien on:

  • stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych,
  • być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  • być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  • stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.


O zespole składników materialnych i niematerialnych można mówić wtedy gdy pozostają one we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy wykorzystaniu których będzie można prowadzić określony rodzaj działalności, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, który stanowi pewną całość.

W ocenie Spółki trudno uznać za zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych Działki wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi elementami, które mają zostać przeniesione na nabywcę (tj. prawami i obowiązkami z umów najmu, które zostaną przeniesione na nabywcę z mocy prawa zgodnie z art. 687 § 1 Kodeksu cywilnego, dokumentacją prawną i techniczną związaną ze zbywanymi nieruchomościami, prawami do koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej związanej z planowaną na Działkach inwestycją deweloperską). Składniki te stanowią niewątpliwie pewien zbiór elementów, które mogą zostać wykorzystane przez nabywcę do realizacji inwestycji deweloperskiej czy też do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu, jednak zdaniem Spółki nie można ich uznać za zespół składników (zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT), które pozostają między sobą w relacjach pozwalających na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Trudno bowiem mówić o takim zespole, gdy w jego skład nie wchodzą takie składniki jak prawa i obowiązki z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości, pracownicy, których działania umożliwiałyby funkcjonowanie przedmiotu transakcji jako samodzielnego przedsiębiorstwa czy know-how w zakresie działalności na rynku deweloperskim.


Przedmiot transakcji nie spełnia też wymogu organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia.


W praktyce przyjmuje się, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie organizacyjne powinno być zasadniczo dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencje zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu finansowym można mówić wtedy, gdy rachunkowość podmiotu gospodarczego jest prowadzona w sposób, który umożliwia wyodrębnienie składników majątkowych i operacji gospodarczych związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa i ustalenie na ich podstawie sytuacji majątkowej (należności i zobowiązania) oraz finansowej (przychody i koszty) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


W stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku brak będzie wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, które mogłoby przesadzić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w Spółce.


Głównym przedmiotem działalności Spółki jest aktualnie najem budynków znajdujących się na Działkach, w związku z czym nie ma potrzeby formalnego wyodrębnienia w strukturze organizacyjnej Spółki osobnego działu czy oddziału (odrębnej, wewnętrznej jednostki organizacyjnej), zajmującej się prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, z przypisaniem do nich innych składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne funkcjonowanie czy też personelu dedykowanego wyłącznie do zarządzania i obsługi Działek i znajdujących się na nich budynków i budowli.

Z uwagi na fakt, że poza przychodami z najmu Spółka nie posiada innych istotnych źródeł przychodów, Spółka nie ma potrzeby odrębnego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością prowadzoną w oparciu o nieruchomości, np. na wydzielonych w tym celu zespołach kont analitycznych.


Działki wraz z pozostałymi elementami planowanej transakcji nie będą zatem spełniać kryterium wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego wymaganego dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


O ile do Działek można przypisać określone zadania gospodarcze – prowadzenie inwestycji deweloperskiej (na podstawie koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej, które mogą również zostać przeniesione przez Spółkę na nabywcę) lub oddanie w najem podmiotom trzecim, to jednak nie sposób zdaniem Spółki uznać przedmiotu transakcji za zespół składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te działania. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, wywieść należy, że powinna ona mieć potencjalną zdolność do działania jako samodzielna jednostka gospodarcza, w oparciu o przypisane jej składniki materialne i niematerialne i istniejące w ramach danego podmiotu gospodarczego wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne. Innymi słowy, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jej skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

W ocenie Spółki, Działki wraz z pozostałymi elementami, które mają być przedmiotem sprzedaży nie będą spełniać warunku samodzielności funkcjonalnej (nie będą posiadać zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych, które będą na nich prowadzone). Samodzielność funkcjonalną przedmiotowe Działki mogłyby teoretycznie uzyskać gdyby zakresem sprzedaży objęte były także inne składniki materialne lub niematerialne takie jak przykładowo - prawa i obowiązki z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości, pracownicy posiadający wiedzę i kompetencje w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej na rynku nieruchomości, know-how w zakresie działalności deweloperskiej - brak tego rodzaju składników w przedmiocie transakcji pozbawia zbywane Działki zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Zdolność taką uzyskają dopiero po ich nabyciu przez nabywcę, odpowiednim zorganizowaniu, poniesieniu odpowiednich nakładów i uzupełnieniu o niezbędne do samodzielnego funkcjonowania elementy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że transakcja sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, nie będzie stanowiła transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Konsekwentnie przyjąć należy, że transakcja sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku nie będzie stanowiła transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zbycie Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami będzie natomiast stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od VAT, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z poźn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również :

  1. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  2. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.


Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.


Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.


Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.


Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.


W powyższym przepisie ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.


Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, żeby można było mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.


Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.


W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z kolei przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość).


Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.


Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.


Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Fabryka PZO Sp. z o. o. zamierza sprzedać nieruchomości położone w Warszawie: prawa wieczystego użytkowania gruntów (Działki) wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami.


Obecnie budynki znajdujące się na przedmiotowych Działkach są w części oddane w najem podmiotom trzecim. Przyjęty przez Spółkę plan biznesowy zakłada realizację na Działkach inwestycji deweloperskich. Spółka posiada pozwolenie na budowę dla budynku usługowego oraz jest w trakcie procedury uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego.

Spółka zakłada również możliwość przeniesienia na nabywcę, w ramach transakcji sprzedaży Działek (wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami), także prawa do koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej związanej z planowaną na Działkach inwestycją deweloperską.


Wraz ze sprzedażą Działek przejdą na nabywcę prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, które zostaną zawarte do momentu sprzedaży i będą obowiązywały na dzień przeprowadzenia transakcji.


W związku ze sprzedażą Działek nabywcy zostanie również przekazana dokumentacja prawna i techniczna związana z Działkami i znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz najmem powierzchni w budynkach znajdujących się na Działkach.


Na nabywcę nie przejdą należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, ani tez prawa i obowiązki z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości (takich jak przykładowo umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy dotyczące usług sprzątania, ochrony, wywozu śmieci, utrzymania technicznego, itp.). Możliwe jest, że na nabywcę zostanie dokonana cesja umów o dostawy mediów.


Transakcja sprzedaży Działek nie będzie też wiązała się z przejściem do nabywcy jakichkolwiek pracowników Spółki.


Poza wskazanymi powyżej składnikami materialnymi i niematerialnymi, nabywca Działek nie otrzyma w ramach planowanej transakcji innych aktywów istotnych z punktu widzenia prowadzenia inwestycji deweloperskich takich jak przykładowo know-how w zakresie realizacji projektów budowlanych czy kontakty z podmiotami działającymi w charakterze generalnych wykonawców lub podwykonawców.


Głównym przedmiotem działalności Spółki jest aktualnie najem budynków znajdujących się na Działkach.


W strukturze Spółki nie doszło do formalnego wyodrębnienia osobnego działu czy oddziału (odrębnej wewnętrznej jednostki organizacyjnej), zajmującego się prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach, z przypisaniem do nich innych składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne funkcjonowanie czy też personelu dedykowanego wyłącznie do zarządzania i obsługi Działek i znajdujących się na nich budynków i budowli.


Spółka nie ma też potrzeby do odrębnego ewidencjonowania zdarzenia gospodarczych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o posiadane Działki, np. na wydzielonych w tym celu zespołach kont analitycznych.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy transakcja sprzedaży Działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami oraz pozostałymi składnikami majątkowymi, będzie stanowiła transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności sprzedaży określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl ww. art. 551Kodeksu cywilnego o przedsiębiorstwie możemy mówić w sytuacji, gdy zespół składników materialnych i niematerialnych jest zorganizowany w sposób umożliwiający prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Decydujące dla uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo jest zatem, aby pomiędzy zbywanymi składnikami zostały zachowane funkcjonalne związki, tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że transakcja sprzedaży nieruchomości (prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami) oraz: praw i obowiązków z umów najmu przeniesionych na nabywcę, dokumentacji prawnej i technicznej związanej ze zbywanymi nieruchomościami, praw do koncepcji architektonicznej i dokumentacji projektowej związanej z planowaną na Działkach inwestycją deweloperską w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie sprzedażą przedsiębiorstwa.


Jak wynika bowiem z treści wniosku, transakcja nie będzie obejmowała istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 551 Kodeksu cywilnego definiujący przedsiębiorstwo.

W ramach transakcji sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę szeregu istotnych składników materialnych i niematerialnych należących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, tj.:

  • nazwa Spółki,
  • należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na Działkach,
  • prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z funkcjonowaniem nieruchomości (takich jak przykładowo umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy dotyczące usług sprzątania, ochrony, wywozu śmieci, utrzymania technicznego, itp.).
  • środki pieniężne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa Spółki,
  • księgi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy,
  • know – how w zakresie działalności na rynku developerskim,


W ramach transakcji nie przejdą do nabywcy również pracownicy Wnioskodawcy.


Ponadto z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w przedmiotowej sprawie zbywane składniki w tym nieruchomości: prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz inne składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży nie będą stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż ww. składniki nie będą stanowić zespołu składników majątkowych, który wykazywałby cechę zorganizowania i poszczególne składniki będące przedmiotem transakcji nie są funkcjonalnie połączone w taki sposób by mogły stanowić samodzielny podmiot prowadzący określoną działalność gospodarczą.


Ze względu na charakter oraz zakres przedmiotu zbycia składników majątkowych Wnioskodawcy, przedmiotu transakcji nie można uznać także za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.


Jak wskazał Wnioskodawca zespół składników materialnych i niematerialnych nie stanowi w majątku Wnioskodawcy jednostki organizacyjnie wyodrębnionej, czy to w postaci oddziału, zakładu oraz nie będą dla niego prowadzone odrębne księgi.


A zatem zespół składników materialnych i niematerialnych nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.


W odniesieniu do składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji nie można też mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym. Przy ocenie, czy istnieje wyodrębnienie funkcjonalne danego zespołu składników majątkowych należy przede wszystkim koncentrować się na rodzaju zadań gospodarczych, do realizacji których dany zespół jest przeznaczony. Jeśli dochodzi do wydzielenia części przedsiębiorstwa, które ma służyć do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, to należy ocenić, czy nabywane składniki majątkowe rzeczywiście pozwolą na realizację tego rodzaju zadań gospodarczych.

Z opisu sprawy wynika, że zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem transakcji sprzedaży nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, realizującej samodzielnie zadania gospodarcze. Jak wskazał Wnioskodawca kontynuacja dotychczasowej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie bądź działalności deweloperskiej jest możliwa, ale przy zaangażowaniu środków własnych nabywcy.

Skoro zatem nie można uznać zbywanych składników majątku Wnioskodawcy za zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, mogący służyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej, to w konsekwencji nie można uznać ww. składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zatem przedmiotem sprzedaży, o której mowa we wniosku, nie będzie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy ani zorganizowana część przedsiębiorstwa, tym samym w odniesieniu do tej transakcji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.


Wskazać tym samym należy, że do sprzedaży przez Wnioskodawcę wskazanych składników majątkowych będą miały zastosowanie ogólne zasady dotyczące opodatkowania poszczególnych składników majątkowych, określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT .


W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcja sprzedaży nieruchomości: prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami nie jest zbyciem przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj