Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4013.16.2017.2.SM
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.), uzupełnionym za pośrednictwem platformy e-PUAP w dniu 28 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-2.4013.16.2017.1.SM z dnia 17 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy skażonego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych kosmetykach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy skażonego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych kosmetykach.

Wniosek został uzupełniony pismem z 28 lipca 2017 r. w dniu 28 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Firma F zamierza w drodze importu z Austrii sprzedawać produkt kosmetyczny pod nazwą producenta „H 1” oraz produkt kosmetyczny pod nazwą producenta „H 2”. Oba te produkty są stosowane wyłącznie do użytku zewnętrznego i zawierają w sobie alkohol etylowy. Pierwszy produkt zawiera go w postaci płynnej i jest to 60% vol. alkoholu, a drugi produkt w formie żelu.

Producent tych kosmetyków, tj. R GmbH, Austria, do skażenia etanolu w tych produktach stosuje kamforę, która znajduje się na liście środków stosowanych do skażenia alkoholu Bundesministers für Finanzen w rozporządzeniu dotyczącym skażenia etanolu VO-Vergellung BGBI Nr 41/1995, § 6.

Oba ww. produkty o charakterze kosmetyku przeznaczone są wyłącznie do użytku zewnętrznego, na co wyraźnie wskazuje opis na opakowaniach. Na terytorium Austrii – kraju wchodzącego w skład Unii Europejskiej oba te produkty kosmetyczne zwolnione są od podatku akcyzowego i znajdują się od wielu lat w obrocie na rynku.

W uzupełnieniu z dnia 28 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że posiada dokumenty potwierdzające legalny obrót handlowy na terytorium Austrii opisanymi we wniosku wyrobami zawierającymi w swoim składzie skażony alkohol etylowy, jak również dołączył przykładową fakturę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kosmetyki wymienione wyżej, dopuszczone do obrotu na terenie Unii Europejskiej (Austria) stosowane do użytku zewnętrznego, zawierające alkohol skażony kamforą, wymagają w Polsce objęcia ich akcyzą, czy też z uwagi, że są to produkty do użytku zewnętrznego i zawierają w sobie alkohol skażony kamforą, zwolnione będą od podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy ww. produkty kosmetyczne powinny być zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z par. 2 rozp. Ministra Finansów w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 2162).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 43, z późn. zm., zwanej dalej: „ustawą”), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 43 załącznika nr 1 do ustawy został wymieniony, bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy, alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy:

• terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• terytorium Unii Europejskiej to terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich.
  
  

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
      
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Natomiast stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Natomiast w myśl § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 2162, z późn. zm.), w przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju. Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami, o których mowa w ust. 1, są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać z terytorium Austrii i sprzedawać produkt kosmetyczny pod nazwą producenta „H 1” oraz produkt kosmetyczny pod nazwą producenta „H 2”. Oba te produkty są stosowane wyłącznie do użytku zewnętrznego i zawierają w sobie alkohol etylowy. Pierwszy produkt zawiera go w postaci płynnej i jest to 60% vol. alkoholu, a drugi produkt w formie żelu.

Austriacki producent tych kosmetyków do skażenia etanolu w tych produktach stosuje kamforę, która znajduje się na liście środków stosowanych do skażenia alkoholu.

Na terytorium Austrii – kraju wchodzącego w skład Unii Europejskiej oba te produkty kosmetyczne zwolnione są od podatku akcyzowego i znajdują się od wielu lat w obrocie na rynku.

Wnioskodawca wskazał, że posiada dokumenty potwierdzające legalny obrót handlowy na terytorium Austrii opisanymi we wniosku wyrobami zawierającymi w swoim składzie skażony alkohol etylowy, jak również dołączył przykładową fakturę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia od akcyzy skażonego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych produktach kosmetycznych.

Z analizy ww. przepisów wynika, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych (art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy). Wyrobem akcyzowym jest natomiast alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% (poz. 43 załącznika nr 1 do ustawy). Zatem nabycie wewnątrzwspólnotowe z terytorium Austrii skażonego kamforą alkoholu etylowego zawartego w kosmetykach jest opodatkowane podatkiem akcyzowym. Jednocześnie ustawodawca na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przewidział zwolnienie dla alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Szczegółowe warunki zastosowania tego zwolnienia zostały natomiast uregulowane w ww. § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego, w myśl którego w przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju. Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

Jak wskazał Wnioskodawca, posiada on dokumenty potwierdzające legalny obrót handlowy na terytorium Austrii opisanymi we wniosku wyrobami zawierającymi w swoim składzie skażony alkohol etylowy, na dowód czego dołączył przykładową fakturę.

Tym samym skażony alkohol etylowy, zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo z terytorium Austrii kosmetykach (produktach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi), w myśl uregulowań art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy będzie zwolniony od podatku akcyzowego.

Podkreślić również należy, że o tym, czy dany wyrób jest alkoholem etylowym, czy też innym wyrobem przesądza kod CN, do którego jest on klasyfikowany. W tym celu stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.