2017.08.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.244.2017.1.RS
z 1 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej braku obowiązku uwzględnienia kwoty podatku akcyzowego oraz opłaty paliwowej w podstawie opodatkowania świadczonych usług przez zarejestrowanego odbiorcę w związku z sprowadzeniem na zlecenie innego podmiotu na terytorium Polski wyrobów energetycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku uwzględnienia kwoty podatku akcyzowego oraz opłaty paliwowej w podstawie opodatkowania świadczonych usług przez zarejestrowanego odbiorcę w związku z sprowadzeniem na zlecenie innego podmiotu na terytorium Polski wyrobów energetycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działając w formie spółki kapitałowej (spółki z o. o.) - będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o usługi w charakterze zarejestrowanego odbiorcy, o którym mowa w art. 59 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. W celu prowadzenia działalności w tym zakresie uzyska pozwolenie właściwego organu podatkowego na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zdobędzie koncesję na obrót paliwami ciekłymi. Prowadząc tą działalność Wnioskodawca będzie wykonywał usługi związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem wyrobów akcyzowych, które będą świadczone na podstawie umów zawieranych z potencjalnymi Zleceniobiorcami. Przedmiotem umowy będzie przyjęcie w trybie zamknięcia procedury zawieszonego poboru akcyzy w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego w miejscu prowadzenia w tym zakresie działalności Wnioskodawcy, wyrobów energetycznych (w tym wszelkich olejów napędowych, wszelkiej benzyny, wszelkich olejów energetycznych), stanowiących własność usługobiorcy. Wnioskodawca nie będzie dysponował ww. wyrobami, nie będzie korzystał lub uzyskiwał pożytków z obrotu ww. wyrobami. W ramach zawartej umowy będzie mógł jedynie udostępnić wyroby organom celnym w związku z prowadzonymi przez te organy czynnościami kontroli.

Nabywania w państwach UE i sprowadzania do Polski wyrobów energetycznych w procedurze zawieszonego poboru akcyzy, której zamknięcie będzie odbywało się przy wykorzystaniu uprawnień Wnioskodawcy, będzie dokonywał usługobiorca.

W ramach umowy Wnioskodawca będzie dokonywał wszelkich rozliczeń podatków akcyzowych. Zgodnie z projektowaną umową wynagrodzenie będzie obejmowało swoim zakresem wszelkie czynności podjęte przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania przedmiotu umowy, w tym przyjęcia do odbioru wyrobów energetycznych.

Współpraca Wnioskodawcy z kontrahentami ma przebiegać w następujący sposób: Wewnątrzwspólnotowy nabywca wyrobów energetycznych, nabywa paliwa w składzie podatkowym w Niemczech. Skład podatkowy w Niemczech płaci do Wnioskodawcy opłatę paliwową i podatek akcyzowy w celu zwolnienia zabezpieczenia akcyzowego i zamknięcie dokumentu e-AD. Klient Wnioskodawcy (wewnątrzwspólnotowy nabywca) w tym zakresie rozlicza się ze Składem podatkowym w Niemczech według odrębnych zasad i zawartych umów. Natomiast Wnioskodawca rozlicza się z Klientem, tylko za usługę w ramach czynności wykonanych jako zarejestrowany odbiorca (bez podatku akcyzowego i opłaty paliwowej). W tej sytuacji wystawia fakturę dla Klienta wyłącznie za wykonaną usługę zgodnie z umową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Co w przypadku opisanego stanu faktycznego, będzie stanowiło u niego podstawę opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu tej transakcji będzie stanowiło wyłącznie wynagrodzenie ustalone w umowie z Klientem (zleceniodawcą). Wnioskodawca wystawi dla Klienta fakturę VAT z podatkiem należnym obliczonym według podstawowej 23% stawki VAT. Natomiast pomiędzy Składem podatkowym w Niemczech a Wnioskodawcą nie zachodzi żadna transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak, gdyby uznać, że Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz Składu podatkowego w Niemczech, to miejscem świadczenia tej usługi będzie miejsce, gdzie podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności (art. 28b ustawy o VAT).

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do treści art. 19a ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei z art. 29a ust. 1 tej ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W ust. 6 pkt 1 art. 29a ustawodawca doprecyzował, że podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku. Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku, co wynika z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że podstawę opodatkowania będzie stanowiła zapłata za świadczone usługi otrzymana od Klienta. Będzie to sprzedaż krajowa opodatkowana podstawową stawką podatku w wysokości 23%, na co zostanie wystawiona faktura.

Natomiast dokonanie przez Skład podatkowy w Niemczech opłaty paliowej i podatku akcyzowego w celem zwolnienia zabezpieczenia akcyzowego i zamknięcie dokumentu e-AD nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jak również nie jest usługą w rozumieniu tej ustawy, ponieważ nie występuje wzajemne świadczenie. Jeżeli nawet uznać, że wpłata przez Skład podatkowy w Niemczech podatku akcyzowego i opłaty paliwowej stanowi usługę, to zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, zatem miejscem opodatkowania będą Niemcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220, z późn. zm.). Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1052).

I tak, od dnia 1 sierpnia 2016 r. obowiązuje art. 17a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym płatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a pkt 1 i 2, jest odpowiednio zarejestrowany odbiorca lub podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

W myśl art. 2 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zarejestrowanym odbiorcy - rozumie się przez to podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 43, z późn. zm.), zarejestrowany odbiorca to podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio „zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca” albo „zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca”.

Podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 pkt 11 powołanej ustawy).

Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe – w świetle art. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym – rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 48 ust. 9 powołanej ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, na rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego nabywane są te paliwa, łącznie spełnia następujące warunki:

posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą;
jest właścicielem nabywanych paliw;
posiada:
1. siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju albo
2. oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
przekaże podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu na terytorium kraju paliw.

Warunki, o których mowa w ust. 9, nie dotyczą podmiotów zużywających paliwa, o których mowa w ust. 9, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 48 ust. 9a ustawy).

Jak stanowi art. 59 ust. 3 ustawy, zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 59 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, zarejestrowany odbiorca może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, na rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego nabywane są te paliwa, łącznie spełnia następujące warunki:

posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą;
jest właścicielem nabywanych paliw;
posiada:
1. siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju albo
2. oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
przekaże zarejestrowanemu odbiorcy numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu na terytorium kraju paliw.

Warunki, o których mowa w ust. 8, nie dotyczą podmiotów zużywających paliwa, o których mowa w ust. 8, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 59 ust. 8a ustawy).

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe:

używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub oleje smarowe do silników lotniczych - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca – z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu

Na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy, zarejestrowani odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz podatnicy, o których mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 sierpnia 2016 r. art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych - jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Stosownie do ust. 5b tego przepisu, w przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 3, obliczenie i wpłacenie kwoty podatku może nastąpić w terminie 5 dni od otrzymania towarów na terytorium kraju, jeżeli podatnik, najpóźniej na 3 dni robocze przed przemieszczeniem towarów na terytorium kraju, złoży do naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego zgłoszenie o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika (art. 103 ust. 5c ustawy).

Stosownie do art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1057), wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą paliwową".

Z treści art. 37j ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy wynika, że obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych lub gazu.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie ust. 6 powołanego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z ust. 7 ww. artykułu wynika, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z ust. 10 ww. przepisu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Do podstawy opodatkowania nie wlicza się wartości opakowania, jeżeli podatnik dokonał dostawy towaru w opakowaniu zwrotnym, pobierając kaucję za to opakowanie lub określając taką kaucję w umowie dotyczącej dostawy towaru (art. 29 ust. 11 ustawy).

Przywołane przepisy dotyczące podstawy opodatkowania stanowią odzwierciedlenie odpowiednio art. 73 i 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.).

W świetle art. 73 ww. Dyrektywy, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z kolei treść art. 78 powołanej Dyrektywy stanowi, że do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Według art. 79 Dyrektywy, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Stosownie do brzmienia art. 30a ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, do ustalenia podstawy opodatkowania - w celu obliczenia i wpłacenia kwot podatku - w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, można stosować odpowiednio tylko przepis art. 29a ust. 1 albo 2, z tym że w celu określenia kwoty zapłaty lub ceny nabycia przyjmuje się ceny paliw silnikowych udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Spółka jako zarejestrowany odbiorca w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym, będzie podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz kontrahentów, jak również będzie zobowiązana do poniesienia opłaty paliwowej (art. 37j ust. 1 pkt 3 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym). Wobec tego zobowiązanie podatkowe, które powstanie w podatku akcyzowym, pomimo że Spółka będzie działa na rzecz innych podmiotów - kontrahentów, należy wiązać tylko i wyłącznie z zarejestrowanym odbiorcą. To właśnie Spółka, zamierzając dokonać wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych (paliwa) w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, przyjmie na siebie wszystkie obowiązki związane z rozliczeniem podatku akcyzowego jak i również opłaty paliwowej. Zatem uzasadniona jest teza, że zobowiązanie, które powstanie na gruncie podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, z mocy prawa będzie obciążać zarejestrowanego odbiorcę - Spółkę mimo, że ekonomiczny koszt tego ciężaru będzie zwracany przez kontrahentów.

Skoro – jak wynika z powyższego – Spółka będzie zobowiązana do uiszczenia podatku akcyzowego i opłaty paliwowej we własnym imieniu, a z kolei kontrahenci będą zobowiązani do świadczeń wzajemnych na jej rzecz w postaci przekazania „wynagrodzenia” oraz kwoty odpowiadającej kwocie zapłaconego przez nią podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, to całość tego świadczenia będzie stanowiła zapłatę w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, suma tych kwot, po pomniejszeniu o kwotę podatku należnego, będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywanej przez Spółkę usługi.

Należy podkreślić, że zarówno na gruncie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i art. 79 lit. c) Dyrektywy, przewidziano wyłączenie z podstawy opodatkowania kwot stanowiących zwrot wydatków, które zostały – co istotne – poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a nie – jak w przedstawionej sprawie – zwrot kwot poniesionych na rzecz usługobiorcy, ale w imieniu własnym.

Jednocześnie informuje się, że inne kwestie nieobjęte pytaniem nie były przedmiotem oceny tut. organu.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określone odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin