Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.206.2017.1.MC
z 29 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z pozyskaniem inwestorów i emisją akcji na rzecz pracowników Spółki w ramach programu pracowniczego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z pozyskaniem inwestorów i emisją akcji na rzecz pracowników Spółki w ramach programu pracowniczego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi, oferując inwestorom możliwość inwestycji w różnej klasy aktywa na rynkach międzynarodowych.

Ponadto, Spółka jest pionierem na polskim rynku inwestycji na cele emerytalne, tj. m.in. zarządza najdłużej działającym pracowniczym programem emerytalnym.


W toku prowadzonej działalności gospodarczej, z uwagi na pewne modyfikacje w strategii rozwoju. Spółka zaczęła rozważać podjęcie działań w celu realizacji planów rozwojowych w kolejnych latach działalności. Rozwój ten, w zamyśle Wnioskodawcy, będzie mógł się odbyć dzięki zmianie dotychczasowego jedynego inwestora. W rezultacie, inwestor ten został zastąpiony grupą podmiotów, w tym również pracownikami Spółki.

Celem powyższej operacji jest umocnienie pozycji Spółki na polskim rynku w głównej mierze w oparciu o polskich inwestorów oraz podniesienie jej wiarygodności na tym rynku. Jednocześnie w konsekwencji podjętych działań dokonała się dywersyfikacja akcjonariatu, co przełożyło się na wzrost elastyczności działań Spółki w zakresie możliwości inwestycyjnych i produktowych związanych z prowadzoną działalnością na polskim rynku.


W grudniu 2016 r. nowi inwestorzy (w tym również pracownicy Wnioskodawcy) nabyli akcje od dotychczasowego jedynego akcjonariusza Spółki.


Ponadto, Spółka wyemitowała nowe akcje, które zostały objęte wyłącznie przez pracowników Spółki w ramach programu pracowniczego.


Biorąc pod uwagę powyższe Spółka poniosła następujące koszty związane z transakcją pozyskania inwestorów oraz emisją akcji na rzecz pracowników (dalej: „Wydatki”):

  1. koszty usług doradczych;
  2. koszty usług w zakresie prowadzenia depozytu akcji;
  3. koszty usług prawnych;
  4. wydatki związane ze świadczeniem powyższych usług jak np. koszty transportu, tłumaczeń, telefonów etc.


W szczególności, nabywane usługi polegały na:

  • usługi doradcze - analizie dostępnych opcji strategicznych w związku z poszukiwaniem inwestorów, wsparciu w opracowywaniu optymalnej struktury i harmonogramu przeprowadzenia transakcji, przygotowaniu listy potencjalnych inwestorów i podjęcia z nimi kontaktu, przygotowaniu i negocjowaniu umów związanych z przeprowadzaną transakcją;
  • usługi w zakresie prowadzenia depozytu - prowadzeniu depozytu akcji oraz księgi akcyjnej, tj. na: odpowiednim zabezpieczeniu i przechowywaniu akcji, prowadzeniu kont depozytowych, rejestrowaniu stanu posiadania akcji, prowadzeniu rejestru akcjonariuszy, ewidencjonowaniu ograniczonych praw rzeczowych z akcji, ewidencjonowaniu zdarzeń związanych z akcjami, zapewnieniu możliwości przeglądania Księgi Akcyjnej, przygotowywaniu listy osób uprawionych do dywidendy czy też do uczestnictwa w walnym zgromadzeniu, etc.;
  • usługi prawne - konsultacjach w zakresie planu prawnego transakcji, projektowaniu zmian w treści statutu, konsultacjach dokumentów związanych z wykorzystywanymi prawami autorskimi w działalności, które należą do poprzedniego właściciela Spółki.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy przedstawione w stanie faktycznym Wydatki poniesione w związku z pozyskaniem inwestorów dla Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy?
  2. Czy przedstawione w stanie faktycznym Wydatki poniesione w związku z emisją akcji na rzecz pracowników Spółki w ramach programu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z zarówno pozyskaniem inwestorów jaki emisją nowych akcji na rzecz pracowników Spółki w ramach programu pracowniczego, tj. koszty usług doradczych, koszty usług w zakresie prowadzenia depozytu akcji, koszty usług prawnych oraz inne wydatki związane ze świadczeniem powyższych usług jak np. koszty transportu, tłumaczeń, telefonów etc. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki na gruncie ustawy o CIT.


Przesłanki uznania za koszty uzyskania przy chodu na gruncie ustawy o CIT


W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Na gruncie analizy przywołanej normy prawnej, zarówno w doktrynie jak i praktyce prawa podatkowego przyjmuje się zatem, że kosztami uzyskania przychodów są tylko takie wydatki, które spełniają łącznie następujące warunki:

  1. zostały poniesione przez podatnika, w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,
  2. mają charakter definitywny,
  3. są właściwie udokumentowane,
  4. ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),
  5. nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wszystkich poniesionych Wydatków zostały spełnione przesłanki pozwalające uznać Wydatki za koszty uzyskania przychodów Spółki.


  • Definitywny charakter kosztów oraz ciężar ich poniesienia


Wnioskodawca pragnie wskazać, że wszystkie Wydatki zostały poniesione bezpośrednio przez Spółkę i obciążały jej aktywa, a także związane były z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Przede wszystkim Wnioskodawca chciałby podkreślić, że zmiana akcjonariatu nie była celem samym w sobie, lecz miała przyczynić się do dalszego rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej Spółki w Polsce i zwiększeniu uzyskiwanych przychodów.


Ponadto Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Spółka poniosła koszty Wydatków w sposób definitywny, w szczególności nie otrzymała zwrotu Wydatków w żadnej formie od jakiegokolwiek podmiotu.


Należy dodatkowo podkreślić fakt, iż wydatki były ponoszone przez Spółkę a nie przez inwestora lub pracowników, wynikał z przesłanek ekonomicznych. W szczególności, obciążenie innych stron transakcji kosztami emisji i przeprowadzenia zbycia udziałów mogłoby negatywnie wpłynąć na negocjacje z inwestorami, którzy mogliby niechętnie podejść do przeprowadzenia transakcji. Także obciążenie pracowników kosztami emisji skutkowałoby najprawdopodobniej brakiem przystąpienia pracowników do programu pracowniczego.


  • Związek z prowadzoną działalnością i cel poniesienia wydatków


Należy zauważyć, iż Wydatki, choć nie skutkowały uzyskaniem natychmiast przysporzenia po stronie Spółki, to zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów w przyszłości przez dalszy rozwój prowadzonej działalności. W szczególności dywersyfikacja akcjonariatu może przyczynić się m.in. do:

  • nawiązania nowych kontaktów handlowych
  • dostępu do „know-how” akcjonariuszy
  • wsparcia doradczego w procesie zarządzania Spółką
  • zwiększenia wiarygodności i rozpoznawalności Spółki
  • łatwiejszego pozyskania źródeł finansowania


Biorąc pod uwagę powyższe, podjęte działania oraz poniesienie Wydatków ma, w ocenie Spółki, racjonalny charakter i bezpośrednio wiąże się z prowadzoną działalnością gospodarczą. Działanie Spółki kreuje bowiem związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi Wydatkami,a powstaniem lub zwiększeniem osiąganych przychodów lub też zachowaniemi zabezpieczeniem tych przychodów. Wydatki te pozwolą Spółce dążyć do zakładanego celu jakim jest zwiększenie / zachowanie / zabezpieczenie przychodów.

Spółka pragnie również podkreślić, że działając w warunkach rynkowych podejmuje decyzje w oparciu o kalkulacje i analizy, które zmierzają do rozwoju i umocnienia własnej pozycji ekonomicznej. Bez podejmowania takich aktywności działalność Spółki mogłaby stracić efektywność ekonomiczną i rentowność, co stałoby w sprzeczności z sensem prowadzenia działalności gospodarczej, która z założenia ukierunkowana jest na przynoszenie zysków, a nie strat.

Dodatkowo, należy wskazać, iż przeprowadzenie emisji akcji pracowniczych ma wpływ na zachęcenie pracowników do większej aktywności i wykonywania swoich obowiązków w celu zwiększenia dochodów Spółki. Wprowadzanie emisji pracowniczych pomaga zminimalizować rotację dobrze wykwalifikowanych i znających biznes Spółki pracowników.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy poniesione Wydatki spełniają przesłankę celowościową uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. służą uzyskaniu lub zachowaniu albo zabezpieczeniu przychodów. Tożsame stanowisko wyraził m.in. NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. II FPS 2/12, w której wskazał, że: .,(...) w świetle treści art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., decydującym kryterium przy kwalifikacji prawnej danego kosztu, jako kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu tego przepisu, pozostaje kryterium celu poniesienia kosztu, a poza tym niezbędne jest istnienie bezpośredniego lub pośredniego tylko związku pomiędzy kosztem a realizacją wymienionych w tym przepisie celów.


  • Brak wyłączenia z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT


Spółka chciałaby również zaznaczyć, że poniesione Wydatki nie mieszczą się też w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. nie stanowią kosztów wyłączanych czasowo lub stale z kosztów uzyskania przychodów.


W szczególności. Wydatki nie stanowią wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Należy bowiem wskazać, że norma prawna wynikająca z omawianego przepisu stanowi o wydatkach ponoszonych przez podatnika na m.in. objęcie lub nabycie akcji. W przedstawionym stanie faktycznym to nie Spółka, lecz inwestorzy oraz pracownicy Spółki dokonują nabycia / objęcia akcji. W konsekwencji, ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT może znaleźć jedynie zastosowanie do wydatków poniesionych w związku z nabyciem / objęciem akcji przez inwestorów oraz pracowników, a nie w odniesieniu do Wydatków Spółki.

Należy jednocześnie podkreślić, iż charakter oraz cel Wydatków nie jest związany bezpośrednio z nabyciem / objęciem akcji przez inwestorów oraz pracowników Spółki tylko z dalszym rozwojem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i realizacją przyjętej strategii dla tej działalności.


  • Interpretacje organów podatkowych


Wnioskodawca pragnie wskazać, że tożsame, z prezentowanym przez Spółkę, stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wydanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np. w interpretacjach indywidualnych DIS w Bydgoszczy: z dnia 28 stycznia 2016 r„ znak ITPB3/4510-616/15/DK czy też z dnia 6 listopada 2015 r., znak ITPB3/4510-436/15/MKo,w których w podobnych stanach faktycznych DIS:

  1. potwierdził, że:
  2. „ (...) wydatki na nabycie Usług doradczych w zakresie pozyskania Inwestora spełniają wszystkie warunki niezbędne do uznania wydatku z tego tytułu za koszt uzyskania przychodu. W konsekwencji, spełniają one wszystkie przesłanki zaliczenia w koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. ”
  3. wskazał, iż:
  4. „(...) Wnioskodawca poniósł / ponosi wydatki na nabycie usług doradczych związanych z pozyskiwaniem inwestora, które należy zaliczyć do kosztów związanych z dalszym jego rozwojem, w konsekwencji nie wiążą się one w sposób bezpośredni z przychodami Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ww. wydatki zostały poniesione na podstawie racjonalnych przesłanek ukierunkowanych na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz nie kwalifikują się do wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Spółki. ”


Wydatki związane z podwyższeniem kapitału jako koszt uzyskania przychodu


Kolejno Spółka pragnie również wskazać, że Wydatki, w tym w szczególności Wydatki związane z emisją akcji na rzecz pracowników Spółki, nie mogą być uznane jako bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy, a w konsekwencji jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego była przedmiotem rozważań w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jednocześnie, rozważania te opierają się na ustawowym rozróżnieniu kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami oraz kosztów innych niż bezpośrednie, tj. tzw. kosztów pośrednich. Skoro bowiem zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego to tym samym z kosztów podatkowych należy wyłączyć tylko wartości kosztowe, które bezpośrednio związane są z przychodem otrzymanym na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W obecnej praktyce podatkowej przyjmuje się zatem, że tylko wydatki pozostające w bezpośrednim związku z powiększeniem kapitału zakładowego nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. A contrario, koszty pośrednie, tj. stanowiące koszty ogólne prowadzonej działalności będą kosztami podatkowymi.


W szczególności powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 stycznia 2011 r„ sygn. II FPS 6/10, w które sąd wskazał, że:


„ (...) gdyby nie wyłączenie z przychodów w art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wpłaty na kapitał zakładowy, również w przypadku jego podwyższenia stanowiłyby przychód spółki kapitałowej. Na zasadzie wyrażonej w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. przychód ten brany byłby w rachunku wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Tego rodzaju przychód, a "nie - przychód" z mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy jest pomijany dla celów podatkowych. Jeden ze skutków tej regulacji stanowi to, że wydatki bezpośrednio powiązane tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę część wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu. ”


W omawianej uchwale, NSA wskazał również przykładowy katalog kosztów bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów:


„(...) do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. ”


Przywołane stanowisko jest szeroko akceptowane w praktyce interpretacyjnej sądów - podobnie orzekał np. NSA w wyroku z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. II FSK 3210/12 czy też. w wyroku z dnia 20 lutego 2013 r., sygn. II FSK 1044/12.


Biorąc pod uwagę powoływane powyżej orzecznictwo oraz charakter poniesionych Wydatków, Spółka chciałaby wskazać, że miały one charakter kosztów pośrednich, tj. nie przełożyły się one bezpośrednio na zwiększenie przychodów, jednakże służą rozwojowi prowadzonej działalności.

Spółka pragnie podkreślić, iż charakter wydatków związanych z transakcją nabycia i emisji akcji Spółki wiązał się w szczególności z poszukiwaniem inwestorów, wsparciem w opracowywaniu optymalnej struktury i harmonogramu przeprowadzenia transakcji, przygotowaniu i negocjowaniu umów związanych z przeprowadzaną transakcją, prowadzeniu depozytu akcji oraz księgi akcyjnej: konsultacjach w zakresie planu prawnego transakcji, projektowaniu zmian w treści statutu, konsultacjach dokumentów związanych z wykorzystywanymi prawami autorskimi w działalności, które należą do poprzedniego właściciela Spółki.

Reasumując, bezpośrednim celem poniesienia Wydatków nie było podniesienie kapitału zakładowego Spółki tylko zmiana w strategii działalności i akcjonariacie Spółki połączona z dalszym rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zostało to już wyżej wykazane przychody otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego nie stanowią przychodów podatkowych. W konsekwencji koszty poniesione w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych podmiotu, którego kapitał jest podnoszony. Mając jednak na uwadze rzeczywisty cel poniesionych Wydatków, Spółka stoi na stanowisku, że Wydatki nie wykazują bezpośredniego związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, a tym samym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj