Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.129.2017.1.BK
z 2 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych indywidualnie w formie gospodarstwa ogrodniczego przy zastosowaniu norm szacunkowych w sytuacji, równoczesnego osiągania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych przez spółkę jawną lub spółkę komandytową, ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych indywidualnie w formie gospodarstwa ogrodniczego przy zastosowaniu norm szacunkowych w sytuacji, równoczesnego osiągania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych przez spółkę jawną lub spółkę komandytową, ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Obecnie jest jednym ze wspólników w spółce jawnej (dalej: „Stara Spółka”) prowadzącej działalność stanowiącą działy specjalne produkcji rolnej.

Wnioskodawca zamierza wystąpić ze Starej Spółki i przystąpić do nowo utworzonej spółki osobowej, która działać będzie w formie spółki jawnej lub komandytowej (dalej: „Nowa Spółka”), bądź przekształcić Starą Spółkę w spółkę komandytową (dalej: „Nowa Spółka2”). Przedmiotem działalności Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2 będzie również uprawa kwiatów ozdobnych, spełniająca kryteria do sklasyfikowania jej jako dział specjalny produkcji rolnej. Równocześnie Wnioskodawca rozważa prowadzenie samodzielnej działalności stanowiącej działy specjalne produkcji rolnej w ramach gospodarstwa ogrodniczego (dalej: „Gospodarstwo”).

Aktualnie Wnioskodawca rozlicza się zgodnie z metodą określoną w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT”), tj. dochód ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw w ramach Starej Spółki.

W przypadku rozpoczęcia działalności w ramach Gospodarstwa Wnioskodawca zamierza rozliczać się na podstawie norm szacunkowych - nie planuje powiadamiać właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „PIT”). Natomiast Nowa Spółka1, bądź Nowa Spółka2 - funkcjonująca w formie spółki jawnej osób fizycznych - zamierza dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe. Jeżeli Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 zorganizowana będzie w formie spółki komandytowej obowiązkowo będzie prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm., dalej: „UoR”). W efekcie, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z działu specjalnego produkcji rolnej prowadzonego przez Nową Spółkę (winno być: Nową Spółkę1, bądź Nową Spółkę2) będą rozliczane zgodnie z art. 14 Ustawy o PIT.

Istotne elementy zdarzenia przyszłego przedstawiono również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że w 2017 r. Wnioskodawca nie spełni przewidzianych w UoR warunków obligujących go do prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2018 r.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z Gospodarstwa mogą być ustalane na podstawie norm szacunkowych zgodnie z art. 24 ust. 4 Ustawy o PIT w przypadku, gdy Nowa Spółka1, bądź Nowa Spółka2 będzie prowadzić księgi rachunkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez niego z Gospodarstwa mogą być ustalane na podstawie norm szacunkowych zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT”), mimo że Nowa Spółka1, bądź Nowa Spółka2 będzie prowadzić księgi rachunkowe.

Uzasadniając powyższe Wnioskodawca wskazał, iż w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przychody i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki. W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Zgodnie z zasadą transparentności spółek osobowych opodatkowanie PIT nie ma miejsca na poziomie spółek osobowych, a na poziomie jej wspólników. Zgodnie z Ustawą o PIT to osoba fizyczna osiąga przychód i ponosi koszty jego uzyskania, a nie spółka osobowa. Nie można w tym wypadku mówić o przychodach, czy dochodach do opodatkowania spółek osobowych, mimo że do ustalenia przychodu wspólników niezbędne jest określenie przychodu spółki osobowej. Jednakże, jest to jedynie czynność faktyczna nie mająca znaczenia prawnego. Wysokość dochodu do opodatkowania oraz należny podatek dochodowy określa się więc jedynie dla poszczególnych wspólników.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreśla, że czym innym jest zysk spółki osobowej i źródło jego pochodzenia, a czym innym przychód wspólnika z tytułu udziału w zysku spółki, który podlega opodatkowaniu PIT. W konsekwencji nie zawsze źródła pochodzenia przychodu muszą być takie same po stronie spółki osobowej i po stronie wspólnika.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 Ustawy o PIT, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 Ustawy o PIT. Jeżeli podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych w wyniku przekroczenia limitu wskazanego w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR lub jeśli podatnik prowadzi księgi dobrowolnie i dokonał zgłoszenia tego zamiaru do naczelnika urzędu skarbowego.

Jeżeli zatem podatnik nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ani nie jest do tego zobowiązany w myśl art. 15 Ustawy o PIT, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych zgodnie z art. 24 ust. 4 Ustawy o PIT.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się do ustalenia, czy choć oba źródła uzyskiwanego przez niego przychodu to działy specjalne produkcji rolnej, to czy możliwe jest określenie przychodu z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 jako opodatkowanego według zasad ogólnych, a odrębne określenie dochodu z prowadzonego Gospodarstwa na podstawie norm szacunkowych.

W przekonaniu Wnioskodawcy, przychód z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 będzie ustalany na podstawie prowadzonych przez Nową Spółkę1 bądź Nową Spółkę2 ksiąg rachunkowych, według zasad określonych w art. 14 Ustawy o PIT. Przychody Wnioskodawcy z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 podlegać będą opodatkowaniu PIT z zastosowaniem skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT lub na zasadach określonych w art. 30c Ustawy o PIT, jeżeli dokona on wyboru opodatkowania podatkiem liniowym.

Wnioskodawca podkreśla także, że w związku z tym, że podatnikiem PIT jest Wnioskodawca, a nie Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2, fakt prowadzenia ksiąg rachunkowych przez Nową Spółkę1 bądź Nową Spółkę2 (dobrowolny lub obowiązkowy zgodnie z przepisami UoR) pozostaje bez wpływu na sposób ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przez Wnioskodawcę z Gospodarstwa. Ksiąg nie będzie bowiem prowadzić Wnioskodawca, lecz transparentna dla celów podatku Nowa Spółka1, bądź Nowa Spółka2. Wnioskodawca samodzielnie ustala dochód z Gospodarstwa kierując się przepisami, bez względu na to, czy na Nowej Spółce (winno być: Nowej Spółce 1 lub Nowej Spółce2) spoczywa obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy okoliczność, że Nowa Spółka1, bądź Nowa Spółka2 zamierza prowadzić księgi rachunkowe nie wpływa na zasady ustalania dochodu z Gospodarstwa prowadzonego indywidualnie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w 2017 r. nie spełni przewidzianych w UoR warunków obligujących go do prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2018 r. W rezultacie, będzie miał możliwość ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, pochodzących z Gospodarstwa jako odrębnej działalności, przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w kolejnych latach z Gospodarstwa podlegać będą opodatkowaniu według norm szacunkowych jedynie wówczas, gdy Wnioskodawca nie przekroczy w roku 2017 i w następnych latach limitu przychodów, niezależnie od wysokości przychodu uzyskanego za pośrednictwem Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 20 maja 2016 r. Znak: IPPB1/4511-211/16-2/KS.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że mimo iż nie dotyczy ona bezpośrednio sytuacji analogicznej do niniejszego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), organ potwierdza możliwość opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej pochodzących z udziału w spółce cywilnej i przychodów z własnego gospodarstwa na różnych zasadach: według norm szacunkowych i według zasad określonych w art. 14 Ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreśla, że celem ustawodawcy przy wprowadzeniu możliwości rozliczania na podstawie norm szacunkowych było stworzenie uproszczonego modelu rozliczania działalności prowadzonych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Nie ma zatem uzasadnionych przesłanek w przepisach do odebrania Wnioskodawcy, który nie prowadzi ksiąg i nie jest do tego zobowiązany przepisami, możliwości określania dochodów z Gospodarstwa metodą uproszczoną, tj. przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie Ustawy o PIT nie istnieją przeciwwskazania formalnoprawne, aby prowadzone przez niego działy specjalne produkcji rolnej w formie indywidualnego Gospodarstwa opodatkowane były na podstawie norm szacunkowych podczas, gdy przychody uzyskiwane z Nowej Spółki1, bądź Nowej Spółki2 prowadzącej działy specjalne produkcji rolnej były opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 14 Ustawy o PIT. 

Ustawodawca, nie wprowadził regulacji uniemożliwiającej stosowanie takiego sposobu ustalania podatku dochodowego przez osoby fizyczne. Nie jest więc uzasadnione nałożenie na podatnika obowiązku prowadzenia ksiąg i w efekcie zmuszenia go do rozliczania się na takich samych zasadach zarówno z przychodów z udziału w zysku spółki jak i z samodzielnie prowadzonej działalności. Ponadto, w takim przypadku także przepisy UoR nie nakładają na wspólników spółek osobowych obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy będzie on miał możliwość opodatkowania dochodów z Gospodarstwa według norm szacunkowych zgodnie z art. 24 ust. 4 Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w kontekście zadanego pytania, wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dot. możliwości opodatkowania przez Wnioskodawcę dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych w sytuacji, gdy działy specjalne prowadzone są w formie indywidualnego gospodarstwa rolnego. Nie była natomiast przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia kwestia możliwości ustalania przez Wnioskodawcę dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej w sytuacji, gdy dochody te będą uzyskiwane przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki jawnej lub komandytowej, ani też zasadności uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności za działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Natomiast jak wynika z art. 2 ust. 3a wyżej cyt. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm.), przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1. spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego - art. 2 ust.1 pkt 1 ww. ustawy,
2. osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro – art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Powyższe oznacza, że przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro oraz bez określania kwoty limitu – do spółek komandytowych. Zauważyć przy tym należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych, o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek, co oznacza, że limit o którym mowa w tym przepisie ustalany jest odrębnie dla każdej spółki. Analogicznie w przypadku spółki komandytowej, podmiotowość prawnopodatkową posiada ta spółka, a nie jej wspólnicy, jednakże obowiązek prowadzenia ksiąg przez tą spółkę nie jest uzależniony od limitu uzyskanych przychodów netto, lecz wynika z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów, a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Zatem, w zależności od dokonanego przez podatnika wyboru, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany na dwa sposoby:

• metoda szacunkową,
• w oparciu o prowadzone przez podatnika księgi (podatkową księgę przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe).
  
  

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zastosowany w tym przepisie termin „również” wskazuje, że ustawodawca uregulował w nim zasadniczo odmienną sytuację faktyczną niż ta, która podlega regulacji zawartej w art. 24a ust. 1 cyt. ustawy. O ile zatem art. 24a ust. 1 ww. ustawy dotyczy podatników wykonujących działalność gospodarczą, a więc uzyskujących przychody ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o tyle art. 24a ust. 2 pkt 2 tej ustawy odnosi się do podatników uzyskujących przychody z innych źródeł przychodów – prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zmianę brzmienia art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dodano ust. 2 do tego artykułu. W konsekwencji zmieniono zasady opodatkowania podatników uzyskujących przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Ustawodawca ograniczył bowiem możliwość zastosowania norm szacunkowych dla ww. podatników w sytuacji, gdy wypełniona zostanie dyspozycja przepisu art. 15 ust. 1 lub ust. 2 tego artykułu.

Analiza art. 15 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że przepis art. 15 ust. 1 dotyczy tylko podatników, którzy wybrali możliwość prowadzenia ksiąg, z uwagi na okoliczność, że nie przekroczyli limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości. W takim przypadku mają oni obowiązek zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w określonym terminie o zamiarze prowadzenia ksiąg. Natomiast przepis art. 15 ust. 2 ww. ustawy dotyczy podatników, którzy na podstawie ustawy o rachunkowości są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku nie występuje obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych. Oznacza to, że ta sama osoba fizyczna (występująca w obrocie gospodarczym indywidualnie oraz jako wspólnik spółki osobowej), może być zobowiązana do ustalania przychodu osiągniętego z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym (np. jako wspólnik spółki osobowej prowadzącej księgi rachunkowe) oraz przy zastosowaniu norm szacunkowych, w związku z działami specjalnymi prowadzonymi indywidualnie.

Zatem wyłącznie w sytuacji, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg nie wynika z przepisów ustawy o rachunkowości i gdy taki podatnik sam nie zgłosił zamiaru ich prowadzenia – będzie miał możliwość ustalania dochodu przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej. Innymi słowy, podatnicy prowadzący działy specjalne produkcji rolnej – którzy nie przekroczyli limitu przychodów wskazanego w ustawie o rachunkowości – również mają uprawnie do prowadzenia ksiąg rachunkowych, ale tylko wówczas, gdy zgłoszą taki zamiar (co wynika z art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z treści złożonego wniosku wynika, m.in., że Wnioskodawca (osoba fizyczna), zamierza prowadzić działy specjalne produkcji rolnej w ramach Gospodarstwa ogrodniczego, jak również być wspólnikiem spółki osobowej (jawnej lub komandytowej) prowadzącej działy specjalne produkcji rolnej. Przy czym spółka ta będzie ewidencjonować zdarzenia gospodarcze w księgach handlowych, natomiast Wnioskodawca (prowadzący działy specjalne indywidualnie) nie zamierza zgłaszać zamiaru prowadzenia ksiąg naczelnikowi urzędu skarbowego. W 2018 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące od 1 stycznia 2016 r. uregulowania prawne, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy w istocie w 2017 r. z prowadzonych za pośrednictwem Gospodarstwa ogrodniczego działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca nie uzyska przychodu przekraczającego 2.000.000 euro i jednocześnie Wnioskodawca nie zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg, to w 2018 r. będzie mógł opodatkować dochody z działów specjalnych produkcji rolnej uzyskane w ramach ww. Gospodarstwa przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu zgodnie z art. 24 ust. 4-4e powołanej ustawy, lub na zasadach określonych w art. 14 cyt. ustawy, gdy zostanie zgłoszony zamiar ich prowadzenia. Wybór metody opodatkowania ww. dochodów leży w gestii Wnioskodawcy. Na sumę przychodów, czy też obowiązki Wnioskodawcy w zakresie prowadzenia ksiąg, nie maja bowiem wpływu przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w spółce osobowej, która również prowadzić będzie działy specjalne produkcji rolnej.

Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że Spółka1, czy też Spółka2 zdarzenia związane z prowadzonymi przez te spółki działami specjalnymi produkcji rolnej ewidencjonować będą w księgach rachunkowych, bowiem na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą indywidualnie, posiadają odrębną podmiotowość, od spółek osobowych, których są wspólnikami. Oznacza to, że dochody z działów specjalnych produkcji rolnej uzyskane w związku z udziałem Wnioskodawcy w ww. spółce osobowej mogą być opodatkowane na zasadach wynikających z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zagadnienie to jednakże jak wskazano to na wstępie - nie było przedmiotem rozpatrzenia wniosku.

Z powyższymi zastrzeżeniami, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40, 20-400 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.