Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.173.2017.1.AMN
z 20 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Obecnie posiada uprawnienia nadane przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa w zakresie szacowania nieruchomości. W najbliższej przyszłości Wnioskodawca ma zamiar uzyskać wpis na listę doradców podatkowych. Wnioskodawca w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa ma zamiar świadczyć usługi doradcze, w tym usługi doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym oraz usługi wyceny majątku, w tym usługi wyceny nieruchomości dokonywane przez rzeczoznawcę majątkowego w formie operatu szacunkowego (art. 150 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Usługi związane z doradztwem podatkowym będą przyjmowały najczęściej formę opinii z dziedziny prawa podatkowego odnoszących się do stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez zamawiającego opinię. Będą one udostępniane zamawiającemu na piśmie oraz potwierdzone pieczęcią doradcy podatkowego, w sprawach mniejszej wagi opinie mogą być wyrażane w formie wiadomości przesyłanych drogą elektroniczną, podpisanych przez Wnioskodawcę imieniem i nazwiskiem. Jako doradca podatkowy Wnioskodawca będzie również sporządzał dokumentacje cen pomiędzy podmiotami powiązanymi, o których mowa w odrębnych przepisach. Czynności rzeczoznawcy majątkowego będą stanowiły opinie (operaty szacunkowe) sporządzane na potrzeby klientów komercyjnych (na potrzeby negocjacji ceny, zabezpieczenia kredytu bankowego) lub w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym, podatkowym, sądowym jako opinia prywatna lub zlecona przez sąd i organ państwowy lub komornika. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy będą również usługi due diligence polegające na sporządzaniu wielopłaszczyznowych analiz (prawnych, ekonomicznych, technicznych) dotyczących przedsiębiorstw i nieruchomości na potrzeby transakcji takich jak np. sprzedaż, wniesienie wkładu w postaci aportu. Możliwe jest również, że w ramach swojej działalności Wnioskodawca będzie opracowywał materiały szkoleniowe dla podmiotów zewnętrznych. Umowy (w formie pisemnej lub ustnej) o świadczenie opisanych we wniosku usług będą zawierane z zastrzeżeniem przeniesienia przez Wnioskodawcę praw do korzystania z danego utworu: operatu szacunkowego, opinii, projektu pisma czy materiału szkoleniowego na rzecz zamawiającego. Faktury wystawione przez Wnioskodawcę będą zawierały wyszczególnione pozycje takie jak: operat szacunkowy, projekt wniosku itp. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, przeniesienie na rzecz zamawiających praw do wytworzonych opracowań będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z odrębnymi przepisami. Oprócz przenoszenia na rzecz zamawiającego praw do dysponowania przedmiotem umowy Wnioskodawca będzie świadczył inne usługi związane z czynnościami doradcy podatkowego i rzeczoznawcy majątkowego, które będą stanowiły przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy tworzone w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług utwory takie jak analizy, opinie, operaty szacunkowe, projekty wniosków, projekty pism w tym pism sporządzanych w imieniu klientów reprezentowanych przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi, dokumentacje transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, materiały szkoleniowe należy traktować jako przedmiot prawa autorskiego zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (utwory), w związku z czym Wnioskodawca będzie miał prawo do rozpoznania 50% kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f). w związku z przeniesieniem na zamawiającego praw do dysponowania utworem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
  2. plastyczne;
  3. fotograficzne;
  4. lutnicze;
  5. wzornictwa przemysłowego;
  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
  7. muzyczne i słowno-muzyczne;
  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę szeroki zakres pojęcia utwór nie powinno budzić wątpliwości, że prace wskazane w opisie stanu faktycznego stanowią utwory w rozumieniu obowiązujących przepisów. Na poparcie powyższej tezy Wnioskodawca pragnie przytoczyć Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2009 r. V CSK 337/08. Zgodnie z uzasadnieniem prawnym przytoczonego wyroku: „Sąd Apelacyjny uznając, że SIWZ nie stanowi utworu, lecz jest materiałem urzędowym naruszył art. 1 ust. 1 i art. 4 pkt 2 Pr. autor. przez błędną wykładnię tych przepisów. Oceniając stopień indywidualności określonego wytworu intelektu należy uwzględnić rodzaj dzieła. Inne przesłanki decydują w przypadku dzieła literackiego (np. poetyckość języka, dobór środków stylistycznych i wersyfikacji), inne zaś w odniesieniu do utworów o charakterze referencyjnym, jakim jest SIWZ. W tym drugim przypadku należy uwzględnić dobór słownictwa i składni, układ poszczególnych kwestii, przedstawianych w ramach opracowania, sposób formułowania śródtytułów. Dla oceny określonego dzieła referencyjnego przydatna jest koncepcja tzw. statystycznej jednorazowości, która zakłada badanie, czy takie samo lub bardzo podobne dzieło powstało już wcześniej oraz czy jest statystycznie prawdopodobne sporządzenie w przyszłości takiego samego dzieła przez inną osobę. Odpowiedź przecząca uzasadnia tezę o istnieniu cechy indywidualności dzieła. (...)

Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał, że utworem podlegającym ochronie prawno-autorskiej jest każde dzieło, jeśli - przynajmniej pod względem formy - wykazuje pewne elementy twórcze, choćby minimalne (orzeczenie SN z dnia 31 marca 1953 r., II C 834/52). Za przedmiot prawa autorskiego uznawane były m.in. instrukcje bhp (orzeczenie SN z dnia 23 lipca 1971 r., II CR 244/71, nie publ.), instrukcje dla obsługiwania maszyny (orzeczenie SN z dnia 25 kwietnia 1969 r., I CR 76/69, OSNCP 1970, nr 1, poz. 15), rozkłady kolejowe, książki kucharskie, wzory i formularze (por. orzeczenie SN z dnia 8 listopada 1932 r., Zb. OSN 1933, poz. 7).

Kierując się tymi przesłankami należało dokonać czego Sąd Apelacyjny nie uczynił w dostatecznym stopniu - oceny odnośnie kwestii, czy SIWZ, którą opracował pracownik strony powodowej zawiera cechy twórcze.

Nie można - jak trafnie zarzuciła strona skarżąca - kwalifikować spornej specyfikacji jako materiału urzędowego. Pod pojęciem materiałów urzędowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 Pr. autor. rozumieć należy materiały pochodzące od urzędu lub innej instytucji wykonującej zadania publiczne.”

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, tworzone w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług opracowania, analizy, opinie, operaty szacunkowe, projekty wniosków, projekty pism w tym pism sporządzanych w imieniu klientów reprezentowanych przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi, dokumentacje transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, materiały szkoleniowe należy traktować jako przedmiot prawa autorskiego (utwory). Istnieje więc możliwość ustalenia kosztów uzyskania przychodów w związku z przeniesieniem na zamawiającego praw do przedmiotu umowy na podstawie z art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f., tj. w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 12 u.p.d.o.f. do przychodów, o których mowa w art. 14, nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w ust. 9. Wskazane zapisy w art. 22 ustawy oznaczają, że 50% koszty uzyskania przychodu mogą być zastosowane tylko i wyłącznie w przypadku przychodów zaliczonych do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z przeniesienia praw autorskich do dzieł, o których mowa we wniosku, należy zakwalifikować zgodnie z art. 18 u.p.d.o.f., wobec czego Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Kwalifikację przychodu uzyskanego w związku z przeniesieniem praw autorskich do dzieła zgodnie z art. 18 u.p.d.o.f. przez osobę fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą potwierdza linia orzecznicza NSA oraz stanowiska zajmowane przez organy skarbowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 maja 2013 r., II FSK 1898/11, stwierdził: „Przyjmując w pełni za racjonalny zabieg legislacyjny ustawodawcy różnej klasyfikacji źródeł przychodów, słusznie przyjął WSA, że nie wszystkie czynności podejmowane przez podatnika w związku prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą zostać zaliczone do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (pozarolnicza działalność gospodarcza)”. Natomiast w wyroku z dnia 18 maja 2010 r., II FSK 47/09, LEX nr 580082, NSA wskazał, że: „Interpretując treść tego przepisu także można dojść do wniosku, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 powołanej ustawy, a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodu z działalności gospodarczej. (...) Definiując przychody pochodzące z różnych źródeł ustawodawca, podkreślając tym samym ich rozłączność, zawarł reguły kolizyjne, wskazując, kiedy dany przychód może być uznany za przychód z określonego źródła, choć faktycznie odpowiada on ogólnej definicji przychodów z innego źródła. (...) Analiza treści wskazanych przepisów pozwala stwierdzić, że co do zasady przychody winny być przypisywane do tego ze źródeł, którego opis w sposób bardziej szczegółowy odpowiada sposobowi jego powstania, chyba że ustawa nakazuje expressis verbis zaliczenie ich do przychodów z innego źródła.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 12 stycznia 2011 r., ILPB1/415-1155/10-4/AP, stwierdził, że: „Z powyższego wynika, iż jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. (...) Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu i rozlicza się na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W związku ze zmianą partnera handlowego zamierza sprzedać domenę internetową, którą stworzył osobiście. (...) W tym rozumieniu domena internetowa nie jest rzeczą lecz jedynie dziełem jej twórcy, objętym prawem autorskim. Z tego tytułu przychód ze sprzedaży domeny internetowej stanowić będzie przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca wymienia:

  • w pkt 3 – pozarolniczą działalność gospodarczą,
  • w pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast przychód z praw majątkowych zdefiniowany został w art. 18 ustawy, zgodnie z którym za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwalifikacja uzyskanych przychodów do odpowiedniego źródła przychodów determinuje sposób ustalania kosztów uzyskania tych przychodów. Koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i z praw majątkowych ustalane są według nieco różnych zasad.

Kosztami uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Na gruncie powyższej regulacji podstawową cechą kosztów podatkowych jest ich związek z przychodem albo związek z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów podatkowych pod warunkiem, że dany koszt nie został wymieniony w katalogu kosztów negatywnych zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast 50-procentowe koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich oraz praw pokrewnych przez artystów, wykonawców, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, określa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne.

W roku podatkowym, stosownie do treści art. 22 ust. 9a ww. ustawy, łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Wybór przez podatnika sposobu realizacji swojej działalności twórczej poprzez prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej eliminuje możliwość stosowania 50-procentowych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 ww. ustawy. Jak bowiem jednoznacznie stanowi przepis art. 22 ust. 12 ww. ustawy, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w ust. 9.

Kontynuując powyższe rozważania należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”. Ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z póżn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
  2. plastyczne;
  3. fotograficzne;
  4. lutnicze;
  5. wzornictwa przemysłowego;
  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
  7. muzyczne i słowno-muzyczne;
  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  9. audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi i stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa ma zamiar świadczyć usługi doradcze, w tym usługi doradztwa podatkowego oraz usługi wyceny majątku, w tym usługi wyceny nieruchomości dokonywane przez rzeczoznawcę majątkowego w formie operatu szacunkowego. Usługi związane z doradztwem podatkowym będą przyjmowały najczęściej formę opinii z dziedziny prawa podatkowego odnoszących się do stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez zamawiającego opinię. Jako doradca podatkowy Wnioskodawca będzie również sporządzał dokumentacje cen pomiędzy podmiotami powiązanymi, o których mowa w odrębnych przepisach. Czynności rzeczoznawcy majątkowego będą stanowiły opinie (operaty szacunkowe) sporządzane na potrzeby klientów komercyjnych lub w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym, podatkowym, sądowym jako opinia prywatna lub zlecona przez sąd i organ państwowy lub komornika. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy będą również usługi due diligence polegające na sporządzaniu wielopłaszczyznowych analiz (prawnych, ekonomicznych, technicznych) dotyczących przedsiębiorstw i nieruchomości na potrzeby transakcji takich jak np. sprzedaż, wniesienie wkładu w postaci aportu. Możliwe jest również, że w ramach swojej działalności Wnioskodawca będzie opracowywał materiały szkoleniowe dla podmiotów zewnętrznych.

Podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości osiągania przez twórców przychodów z majątkowych praw autorskich, w tym z tytułu odpłatnego zbycia tych praw, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Okoliczność, że prawa majątkowe zostały wymienione w odrębnym źródle przychodów nie oznacza, że przychody z tych praw - osiągane przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - nie mogą stanowić przychodów z działalności gospodarczej. Nie można twierdzić, że w każdym przypadku, gdy przedmiotem umowy jest możliwość świadczenia objętych prawami autorskimi usług, to przychody z tego tytułu stanowią zawsze przychody z praw majątkowych. Jeśli bowiem przychody te osiągane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to wówczas uzyskany przychód z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów: „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu uznać należy, że przychody Wnioskodawcy, z tytułu tworzenia w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług utworów takich jak: analizy, opinie, operaty szacunkowe, projekty wniosków, projekty pism w tym pism sporządzanych w imieniu klientów reprezentowanych przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi, dokumentacje transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, materiały szkoleniowe, uzyskiwane będą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowić będą przychody określone w art. 14 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (z pozarolniczej działalności gospodarczej). W konsekwencji, do przychodów tych nie mogą mieć zastosowania 50-procentowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie zawarte wprost w ww. art. 22 ust. 12 ww. ustawy.

W kontekście powyższego, skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do przychodów uzyskanych z tytułu tworzenia w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług utworów wskazanych we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiedź na pytanie dotyczące traktowania ww. utworów jako przedmiot prawa autorskiego zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest bezprzedmiotowa.

Ponadto należy wyraźnie zaznaczyć, że definicja prawa podatkowego zawarta jest wprost w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Stosownie do tej definicji, przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego. W trybie wydawania interpretacji indywidualnych, określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma uprawnień do interpretowania innych przepisów niż te wymienione w ww. art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Tutejszy Organ nie jest zatem uprawniony do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. W związku z powyższym ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonana została jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanego wyroków sądów administracyjnych tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj