Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.82.2017.3.MG
z 28 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.), uzupełnionym 1 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci tzw. opłat motywacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci tzw. opłat motywacyjnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 sierpnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.82.2017.2.MG, 0111-KDIB3-2.4012.394.2017.2.MD wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 1 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zwany dalej Spółką jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym głównie działalność produkcyjną w postaci wytwarzania wyrobów małego AGD. Spółka sprzedaje wyroby i towary zwane dalej asortymentem dystrybutorom, którymi są sieci handlowe i sklepy. Dystrybutorzy są podatnikami podatku od towarów i usług. Sprzedaż do dystrybutorów dokonywana jest przeważnie na podstawie umów handlowych. Zazwyczaj umowy są zawierane na określony czas i na dostawę określonego asortymentu znajdującego się w ofercie Spółki. Spółka w dobie znacznej konkurencji panującej na rynku, w tym również dużej konkurencji w zakresie oferowanego asortymentu planuje zmotywować dystrybutorów do działania w postaci przedłużenia umowy na dalsze okresy lub do rozszerzenia dotychczasowego asortymentu o inny asortyment nabywany od Spółki. Czynnikiem motywującym do powyższych działań byłyby jednorazowe opłaty motywacyjne w określonej wysokości, jakie Spółka wnosiłaby na rzecz dystrybutorów. Terminy wpłaty i wartość jednorazowych opłat motywacyjnych byłaby określona w umowie i należna dystrybutorowi na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT. Na podstawie faktury VAT otrzymanej od dystrybutora Spółka dokonywałaby zapłaty opłaty motywacyjnej z własnych środków finansowych.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zostały zawarte we własnym stanowisku w sprawie, z którego wynika, że ze względu na dużą konkurencję na rynku w zakresie oferowanego przez Spółkę asortymentu podejmowane są działania marketingowe nakierowane na utrzymanie lub zwiększenie sprzedaży asortymentu oferowanego przez Spółkę. Działania te mogą być realizowane między innymi przez zapłatę opłat motywujących dystrybutorów do utrzymania dalszej współpracy ze Spółką lub do rozszerzenia oferty o inny asortyment dotychczas nie nabywany od Spółki.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 28 sierpnia 2017 r., wskazano, że:

Wszystkie szczegóły dotyczące wypłaty opłat motywacyjnych zostaną określone w umowach z dystrybutorami. Umowa lub aneksy do umów już istniejących określą wysokość opłaty, warunki jej przyznania i termin wypłaty. Opłaty motywacyjne nie mają na celu ominięcia przepisów prawa, ani nie są sprzeczne z przepisami prawa oraz nie naruszają zasad współżycia społecznego. Opłaty motywacyjne mają na celu wzrost obrotów Spółki. Wydatki poniesione w postaci opłaty motywacyjnej, o której mowa we wniosku mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Spółka uważa, że z przyjęciem przez dystrybutorów opłat motywacyjnych wiążą się określone skutki i zachowanie się dystrybutorów w postaci zobowiązania do przedłużenia umowy o współpracy na dalsze okresy lub w postaci zobowiązania do rozszerzenia zakupu asortymentu towarów o nowe, dotychczas nie nabywane od Spółki asortymenty towarów. Działanie w postaci zobowiązania się do przedłużenia umowy i do rozszerzenia asortymentu towarów o inne asortymenty towarów, które dotychczas nie były nabywane od Spółki nie będą należne dystrybutorowi, jeżeli nie dotrzyma on warunków umowy. W takim przypadku, zgodnie z umową wypłacone mu opłaty motywacyjne dystrybutor będzie miał obowiązek zwrócić do Spółki. Opłaty motywacyjne będą należeć się dystrybutorom po spełnieniu określonych warunków. Spółka zamierza stworzyć regulaminy przyznania opłat motywacyjnych. Na podstawie tego regulaminu opłaty będą się należały każdemu z dystrybutorów, który przekroczy określony próg obrotów. Ponadto w oparciu o cele strategiczne rozwoju Spółka zamierza tworzyć regulaminy przyznania opłat motywacyjnych w oparciu o inne cele takie jak, np. rozszerzenie sprzedaży określonych asortymentów towarów, rozszerzenie obszaru geograficznego oferowanych produktów. Opłaty motywacyjne będą się należały wszystkim dystrybutorom, którzy spełnią warunki określone w tym regulaminie. Regulamin będzie dostępny dla każdego dystrybutora na stronie internetowej Spółki

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie uprawniona do ujęcia poniesionych kosztów opłat motywacyjnych w podatkowych kosztach uzyskania przychodu?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na dużą konkurencję na rynku w zakresie oferowanego przez Spółkę asortymentu podejmowane są działania marketingowe nakierowane na utrzymanie lub zwiększenie sprzedaży asortymentu oferowanego przez Spółkę. Działania te mogą być realizowane między innymi przez zapłatę opłat motywujących dystrybutorów do utrzymania dalszej współpracy ze Spółką lub do rozszerzenia oferty o inny asortyment dotychczas nie nabywany od Spółki. Spółka sfinansuje opłaty z własnych środków i opłaty te nie będą Spółce zwracane w jakikolwiek sposób.

Zgodnie z zapisami art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 opłaty motywacyjne nie zostały wymienione jako wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Mają na uwadze powyższe uzasadnienie oraz zapisy ustawowe Spółka uważa, że zapłacone przez Spółkę opłaty motywacyjne płacone za przedłużenie umowy oraz za rozszerzenie asortymentu o inny asortyment dotychczas nie nabywany od Spółki mają na celu zwiększenie osiąganych przychodów oraz zabezpieczenie istniejących przychodów. W związku z czym, opłaty motywacyjne stanowiłyby dla Spółki podatkowe koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  1. przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu), oraz
  2. potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Istotnym jest, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest przedsiębiorcą prowadzącym głównie działalność produkcyjną w postaci wytwarzania wyrobów małego AGD. Spółka sprzedaje wyroby i towary zwane dalej asortymentem dystrybutorom, którymi są sieci handlowe i sklepy. Sprzedaż do dystrybutorów dokonywana jest przeważnie na podstawie umów handlowych. Zazwyczaj umowy są zawierane na określony czas i na dostawę określonego asortymentu znajdującego się w ofercie Spółki. Spółka w dobie znacznej konkurencji panującej na rynku, w tym również dużej konkurencji w zakresie oferowanego asortymentu planuje zmotywować dystrybutorów do działania w postaci przedłużenia umowy na dalsze okresy lub do rozszerzenia dotychczasowego asortymentu o inny asortyment nabywany od Spółki. Czynnikiem motywującym do powyższych działań byłyby jednorazowe opłaty motywacyjne w określonej wysokości, jakie Spółka wnosiłaby na rzecz dystrybutorów. Terminy wpłaty i wartość jednorazowych opłat motywacyjnych byłaby określona w umowie i należna dystrybutorowi na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT. Spółka dokonywałaby zapłaty opłaty motywacyjnej z własnych środków finansowych. Ze względu na dużą konkurencję na rynku w zakresie oferowanego przez Spółkę asortymentu podejmowane są działania marketingowe nakierowane na utrzymanie lub zwiększenie sprzedaży asortymentu oferowanego przez Spółkę. Działania te mogą być realizowane między innymi przez zapłatę opłat motywujących dystrybutorów do utrzymania dalszej współpracy ze Spółką lub do rozszerzenia oferty o inny asortyment dotychczas nienabywany od Spółki. Wszystkie szczegóły dotyczące wypłaty opłat motywacyjnych zostaną określone w umowach z dystrybutorami. Umowa lub aneksy do umów już istniejących określą wysokość opłaty, warunki jej przyznania i termin wypłaty. Opłaty motywacyjne nie mają na celu ominięcia przepisów prawa, ani nie są sprzeczne z przepisami prawa oraz nie naruszają zasad współżycia społecznego. Opłaty motywacyjne mają na celu wzrost obrotów Spółki. Wydatki poniesione w postaci opłaty motywacyjnej, o której mowa we wniosku mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Z przyjęciem przez dystrybutorów opłat motywacyjnych wiążą się określone skutki i zachowanie się dystrybutorów w postaci zobowiązania do przedłużenia umowy o współpracy na dalsze okresy lub w postaci zobowiązania do rozszerzenia zakupu asortymentu towarów o nowe, dotychczas nienabywane od Spółki asortymenty towarów. Działanie w postaci zobowiązania się do przedłużenia umowy i do rozszerzenia asortymentu towarów o inne asortymenty towarów, które dotychczas nie były nabywane od Spółki nie będą należne dystrybutorowi, jeżeli nie dotrzyma on warunków umowy. W takim przypadku, zgodnie z umową wypłacone mu opłaty motywacyjne dystrybutor będzie miał obowiązek zwrócić do Spółki. Opłaty motywacyjne będą należeć się dystrybutorom po spełnieniu określonych warunków. Spółka zamierza stworzyć regulaminy przyznania opłat motywacyjnych. Na podstawie tego regulaminu opłaty będą się należały każdemu z dystrybutorów, który przekroczy określony próg obrotów. Ponadto w oparciu o cele strategiczne rozwoju Spółka zamierza tworzyć regulaminy przyznania opłat motywacyjnych w oparciu o inne cele takie jak, np. rozszerzenie sprzedaży określonych asortymentów towarów, rozszerzenie obszaru geograficznego oferowanych produktów. Regulamin będzie dostępny dla każdego dystrybutora na stronie internetowej Spółki.

Odnosząc przedstawiony opis do cytowanego powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, że wskazana we wniosku kwota wypłacana dystrybutorom (tzw. opłata motywacyjna) jest związana z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami, a zatem pomiędzy jej poniesieniem a uzyskiwanymi przychodami występuje związek tego typu, że poniesienie ww. kosztu zmierza do osiągnięcia przychodów. Jeżeli zatem w istocie, jak wskazano we wniosku, wydatki z tytułu opłat motywujących dystrybutorów do przedłużenia współpracy lub do rozszerzenia oferty o inny asortyment dotychczas nienabywany od Spółki, dotyczą opłat za czynności, które mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy (kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, została uznana za element opisu zdarzenia przyszłego i może zostać zweryfikowana przez uprawnione organy podatkowe lub kontrolne), to wydatek ponoszony przez Wnioskodawcę z tego tytułu, będzie mógł stanowić koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem należytego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie objętym zadanym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 1.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług (objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj