Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.251.2017.2.IK
z 13 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 maja 2017 r. (data wpływu 1 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach umowy afiliacyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach umowy afiliacyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.251.2017.1.IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka S. (dalej: „S.” lub „Spółka”) świadczy na rzecz X Dom Maklerski (dalej jako: „XTB”) usługi mające na celu pozyskiwanie klientów dla XTB realizowane w ramach Umowy Afiliacyjnej.

Usługi te polegają na umożliwieniu zainteresowanemu klientowi zawarcia umowy z XTB. Realizowane są w szczególności poprzez zamieszczanie w udostępnianych przez S. kanałach informacyjnych odpowiedniej komunikacji marketingowej, umożliwiającej zapoznanie się przez potencjalnych klientów z ofertą XTB, a przypadku dalszego ich zainteresowania tą ofertą, stworzenie im możliwości zawarcia umowy z XTB. Za świadczenie ww. usług S. otrzyma wynagrodzenie:

1. za pozyskanie tzw. leadów kwalifikowanych - danych kontaktowych osób zainteresowanych produktem lub usługą XTB (które zostaną pozytywnie zweryfikowane przez XTB)
2. za aktywność pozyskanego klienta - wykonanie określonego obrotu przez klienta pozyskanego przez S. na rachunku rzeczywistym w XTB na pochodnych instrumentach finansowych.
   
   

S. wykonuje usługi dla XTB poprzez swoją stronę internetową, publikując na niej informacje na temat oferty XTB. Odwiedzający stronę mogą zarejestrować się w XTB po kliknięciu w link na stronie S. Wówczas S. otrzyma wynagrodzenie za poleconego klienta.

XTB świadczy usługi w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, specjalizując się w rynku OTC oraz w szczególności w instrumentach pochodnych CFD. Są to usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, korzystające ze zwolnienia z VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Usługi świadczone przez S. są w ocenie Spółki usługami pośrednictwa do usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe zatem powinny również korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie ww. przepisu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że

1. Nie w każdym przypadku czynności wykonywane przez S. sp. z o.o. zmieniają sytuację prawna i finansową klienta. Działanie S. sp. z o.o. umożliwia Klientowi zapoznanie się z ofertą XTB i zawarcie umowy z XTB, jednak nie w każdym przypadku dochodzi do zawarcia tej umowy i przeniesienia środków. S. sp. z o.o. otrzyma od XTB wynagrodzenie już w sytuacji, gdy klient przekaże XTB swoje dane kontaktowe (zarejestruje się na stronie internetowej XTB), a nie zawrze umowy. Jeśli jednak klient zawrze umowę z XTB za pośrednictwem S. sp. z o.o. to wówczas dochodzi do przeniesienia środków i zmiany sytuacji prawnej, za co S. sp. z o.o. otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie.
2. S. sp. z o.o. poprzez działania marketingowe w postaci publikacji na swojej stronie internetowej o ofercie XTB oraz umożliwieniu poprzez kliknięcie w link umieszczony na stronie S. rejestracji w XTB stara się pozyskać dla XTB Klienta i doprowadzić w ten sposób do zawarcia przez klienta umowy z XTB. Z drugiej strony nie ma żadnego wpływu na treść umowy oraz ewentualne późniejsze zmiany w treści umowy.
3. Celem umowy zawartej przez S. i XTB jest pozyskanie przez XTB za pośrednictwem S. klientów, którzy zawrą umowę dotyczącą kupna/sprzedaży instrumentów finansowych. Jak wyjaśniono w odpowiedzi na pytanie 2 S. publikuje na swoich kanałach informacyjnych (głównie na stronie internetowej) ofertę XTB. Umieszczone w ten sposób informacje mają zachęcić klienta do odwiedzenia strony XTB i zarejestrowania się na niej (pozostawienia danych kontaktowych), dzięki czemu XTB uzyska możliwość przesłania klientowi informacji marketingowych i ofert, co w dalszym okresie czasu ma spowodować zawarcie umowy kupna/sprzedaży instrumentów finansowych miedzy klientem a XTB. W przypadku zawarcia przez klienta takiej umowy S. otrzyma wynagrodzenie od XTB za faktyczne przeprowadzone przez klienta operacje (wykonanie określonego obrotu) na pochodnych instrumentach finansowych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo kwalifikuje świadczone usługi jako pośrednictwo w obrocie instrumentami finansowymi?
2. Czy prawidłowe będzie wystawienie z tytułu uzyskanego od XTB wynagrodzenia faktury ze stawką VAT zwolnione"?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ustawa o VAT, jak również Dyrektywa VAT nie zawierają definicji legalnej pośrednictwa finansowego. Istotne będzie zatem odwołanie się do zdefiniowania tego pojęcia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), a także wniosków płynących z orzeczeń sądów administracyjnych i interpretacji indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Pośrednik powinien wykonywać między innymi następujące czynności (na podstawie: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22.07.2013 (ITPP2/443-422/13/EK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 02.03.2012 (IPPP1/443-1703/11-4/AS), z 07.08.2012 (IPPP1/443-427/12-2/PR, z 21.03.2012 (IPPP1/443-53/12-3/MP), z dnia 01.01.2012 (IPPP1 /443-1516/11-4/PR) i interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31.05.2012 (ILPP2/443-350/12-2/AK):

1. uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę (umożliwienie nawiązania współpracy pomiędzy klientem a instytucją finansową), a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy (ETS w wyroku w sprawie C-453/05 (w wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie Volker Ludwig przeciwko Finazamt Luckenwalde), w sprawie C-235/00 (w sprawie wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r.. Commissioners of Customs Excise v. CSC Financial Services Ltd).).
2. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy (ETS w wyroku z dnia 21 czerwca 2007r., C-453/05, Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde.).
3. nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
4. stworzenie możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowej, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenie możliwości kontaktu z doradcą lub możliwość zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego (wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 922/12).
5. kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest doprowadzenie do zawarcia umowy ( ETS w wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r., C-453/05, Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde).
   
   

Powyższe oczywiście nie oznacza, że pośrednik nie może wykonywać innych, dodatkowych czynności pośrednictwa finansowego i jako takie powinny korzystać ze zwolnienia z VAT. Skoro bowiem klient po zapoznaniu się z udostępnioną przez S. ofertą XTB może zgłosić zainteresowanie tą ofertą, to stworzona zostaje możliwość nawiązania kontaktu z XTB i nabycie jej produktu. Usługi świadczone przez S. nie polegają jedynie na udostępnieniu informacji o ofercie produktowej XTB na internetowym portalu finansowym, ale polegają na umożliwieniu rozpoczęcia współpracy pomiędzy XTB a klientem.

Fakt, że do pozyskiwania klientów S. wykorzystuje nowoczesne techniki komunikacji przy wykorzystaniu sieci internet (np. zamieszczając link do strony XTB na swoim serwisie) nie powinien mieć znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia z VAT.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na wyrok NSA (Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 922/12), w którym sąd wskazał, że „W dobie nowoczesnych technik komunikacji możliwe jest świadczenie usług pośrednictwa w nabywaniu szeroko rozumianych usług finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) przy wykorzystaniu sieci Internet i nowoczesnych narzędzi elektronicznych. Świadczone przez skarżącą usługi to (...) aktywne działania umożliwiające zapoznanie się z ofertą instytucji finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) i zawarcie umowy o nabycie ich produktów. Świadczone za pomocą sieci Internet usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych (...) zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT. (...)

Ponadto, fakt że S. otrzyma nie tylko wynagrodzenie za aktywność pozyskanego klienta na rachunku rzeczywistym, ale również za pozyskanie samego leada (prawidłowych danych kontaktowych potencjalnego klienta), nie powinien naszym zdaniem wpłynąć na możliwość zastosowania zwolnienia z VAT. Istotne jest, że świadczone przez S. usługi mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy klientem a XTB. Poza tym, ustawodawca objął zwolnieniem z VAT pewien przedmiot działalności - pośrednictwo w świadczeniu określonych usług - nie uzależnił w żaden sposób możliwości zastosowania zwolnienia od określonego sposobu wynagradzania za świadczoną usługę (takie stanowisko zostało potwierdzone w Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 2013 r. (nr ILPP2/443-917/11/13-S1/MN).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn, zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Podstawowa stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zauważyć należy, że dla niektórych czynności przewidziana została możliwość zastosowania obniżonych stawek bądź zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają na umożliwieniu zainteresowanemu klientowi zawarcia umowy z Domem Maklerskim, który świadczy usługi w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, korzystającymi ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT. Usługi te maja na celu pozyskiwanie klientów dla Domu Maklerskiego realizowane w ramach umowy afiliacyjnej. Usługi te Wnioskodawca świadczy poprzez zamieszczanie w udostępnianych przez siebie kanałach informacyjnych odpowiedniej komunikacji marketingowej, umożliwiającej zapoznanie się przez potencjalnych klientów z ofertą Domu Maklerskiego. Wnioskodawca wykonuje usługi dla Domu Maklerskiego poprzez swoją stronę internetową, publikując na niej informacje na temat oferty Domu Maklerskiego. Odwiedzający stronę mogą zarejestrować się w Domu Maklerskim po kliknięciu w link na stronie Wnioskodawcy. Nie w każdym przypadku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę zmieniają sytuację prawną i finansową klienta. Działanie Wnioskodawcy umożliwia klientowi zapoznanie się z ofertą Domu Maklerskiego i zawarcie umowy, jednak nie w każdym przypadku dochodzi do zawarcia tej umowy i przeniesienia środków. Wnioskodawca otrzyma od Domu Maklerskiego wynagrodzenie już w sytuacji, gdy klient przekaże swoje dane kontaktowe (zarejestruje się na stronie internetowej Domu Maklerskiego), a nie zawrze umowy. Jeśli jednak klient zawrze umowę z Domem Maklerskim za pośrednictwem Wnioskodawcy to wówczas dochodzi do przeniesienia środków i zmiany sytuacji prawnej, za co Wnioskodawca otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. Wnioskodawca poprzez działania marketingowe w postaci publikacji na swojej stronie internetowej o ofercie Domu Maklerskiego oraz umożliwieniu poprzez kliknięcie w link umieszczony na stronie Wnioskodawcy rejestracji w Domu Maklerskim stara się pozyskać dla Domu Maklerskiego klienta i doprowadzić w ten sposób do zawarcia przez klienta umowy z Domem Maklerskim. Z drugiej strony Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na treść umowy oraz ewentualne późniejsze zmiany w treści umowy. Celem umowy zawartej przez Wnioskodawcę i Dom Maklerski jest pozyskanie przez Dom Maklerski za pośrednictwem Wnioskodawcy klientów, którzy zawrą umowę dotyczącą kupna/sprzedaży instrumentów finansowych. Umieszczone w ten sposób informacje mają zachęcić klienta do odwiedzenia strony XTB i zarejestrowania się na niej (pozostawienia danych kontaktowych), dzięki czemu XTB uzyska możliwość przesłania klientowi informacji marketingowych i ofert, co w dalszym okresie czasu ma spowodować zawarcie umowy kupna/sprzedaży instrumentów finansowych miedzy klientem a XTB. W przypadku zawarcia przez klienta takiej umowy S. otrzyma wynagrodzenie od XTB za faktyczne przeprowadzone przez klienta operacje (wykonanie określonego obrotu) na pochodnych instrumentach finansowych.

Powołany art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT odnosi się do zwolnienia od podatku VAT instrumentów finansowych, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Z okoliczności sprawy nie wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się obrotem instrumentami finansowymi gdyż usługi takie świadczy Dom Maklerski. W związku z tym należy rozstrzygnąć, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa.

Mając na uwadze wykładnię zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT oraz w art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. W związku z tym, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 112 nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do cytowanego również przez Wnioskodawcę wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że pojęcie pośrednictwa „(…) obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. W tym kontekście celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Natomiast nie ma miejsca działalność polegająca na pośrednictwie, jeśli jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy część czynności faktycznych związanych z umową (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CSC Financial Services, pkt 40)” – pkt 23.

Z kolei w uzasadnieniu wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest natomiast uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

W kwestii znaczenia słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 cześć B lit. d pkt 5 Dyrektywy TSUE w ww. wyroku wskazał, że „odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TSUE „usługa pośrednictwa” powinna mieć następujące cechy:

• pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,
• strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,
• celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),
• czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).
  
  

Tym samym działalność pośrednika nie może sprowadzać się jedynie do kojarzenia podmiotów zainteresowanych zawarciem umowy pożyczki, kredytu, czy innego produktu finansowego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca wykonując czynności docierania do klientów zainteresowanych produktem finansowym Domu Maklerskiego nie wykonuje usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych.

Co prawda jak wskazał sam Wnioskodawca celem Wnioskodawcy jest uczynienie wszystkiego aby dwie strony zawarły umowę, a Wnioskodawca nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Jednakże, rola Wnioskodawcy sprowadza się do umieszczeniu na swojej stronie linku (odnośnika) do strony Domu Maklerskiego. Umieszczane w ten sposób informacje mają zachęcić klienta do odwiedzenia strony XTB i pozostawienia danych kontaktowych. W oparciu o pozostawione dane XTB uzyska możliwość przesyłania informacji marketingowych i ofert.

Zatem stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca tak de facto świadczy na rzecz Domu Maklerskiego usługę reklamy, bowiem rola Wnioskodawcy ogranicza się wyłącznie do umieszczenia na swojej stronie komunikacji internetowej. Umieszczone przez Wnioskodawcę informacje mają zachęcić klienta do odwiedzenia strony Domu Maklerskiego, a samo umieszczenie reklamy nie może być na tym etapie utożsamiane z usługa pośrednictwa.

W związku z powyższym usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mieszczą się w zakresie pojęcia „pośrednictwa”. W konsekwencji, faktura dokumentująca świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie może być wystawiona ze stawką VAT zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji oraz wyroków, należy wskazać, że dotyczą one stanów faktycznych odmiennych aniżeli opisany we wniosku.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.