Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.4.2017.2.KS1
z 22 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. (data nadania 2 czerwca 2017 r., data wpływu 5 czerwca 2017 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.4.2017.1.KS1 z dnia 11 maja 2017 r. (data nadania 11 maja 2017 r., data doręczenia 26 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

• w części wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest prawidłowe,
  
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia 23.X.1992 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli nieruchomość zabudowaną. W skład nieruchomości wchodziła działka o numerze 272 o powierzchni 0,84 ha nabyta za kwotę 40000000 zł (czterdzieści milionów złotych - przed denominacją) oraz istniejące na działce budynki (garaż czterosegmentowy o pow. 52m², garaż o pow. 13,2m², garaż warsztat o pow. 101m², szopa z biurem o pow. 384m² , łączna pow. 550,2 m², za kwotę 90000000,00 zł - dziewięćdziesiąt milionów zł przed denominacją).

W listopadzie 1992 r. część działki o pow. 0,48 ha oraz znajdujące się na niej budynki (w całości) zostały przeznaczone na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i włączone do środków trwałych firmy z wartością początkową 90 000 000,00 zł (przed denominacją) gdzie podlegały amortyzacji. Pozostała część działki 0,36 ha była wykorzystywana na na cele rolnicze nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W 2009 roku w związku ze słabnącą koniunkturą w sektorze rolniczym zmniejszono powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej do 400 m² magazynów i 1690 m² gruntów, pozostała część została przeznaczona na cele rolnicze (potrzeby własne podatnika) powyższy fakt ma odzwierciedlenie w podatku od nieruchomości ponoszonym na rzecz gminy za rok 2009.

30.10.2013 roku zaprzestano całkowicie prowadzenia działalności gospodarczej na w/w działce (działalność w tym punkcie wyrejestrowano a nieruchomość przekazano na potrzeby własne - rolne podatnika) co znajduje potwierdzenie w Urzędzie Skarbowym i Urzędzie Gminy.

W związku ze znalezieniem nabywcy Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza sprzedać w/w nieruchomość za łączną kwotę 90000,00zł (grunt 40000,00zł zabudowania 50000,00zł - uległy częściowemu uszkodzeniu w wyniku wichury).

Pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.4.2017.1.KS1 z dnia 11 maja 2017 r. (data odbioru 5 czerwca 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość została sprzedana aktem notarialnym z dnia 31.03.2017r. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że część nieruchomości zabudowanej, o której mowa we wniosku, która była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej od 2009 r. nie została wydzielona pod względem prawnym z całości nieruchomości. Była wydzielona w sensie podatku od nieruchomości na podstawie zgłoszenia do Gminy i złożenia właściwej deklaracji podatkowej podatku od nieruchomości (część związana z działalnością była opodatkowana podatkiem od nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą, pozostała zaś część nieruchomości była opodatkowana podatkiem rolnym zgodnie z jej przeznaczeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim zakresie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaż w/w nieruchomości ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1991 roku stan prawny na 2017r, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega część nieruchomości związana z działalnością gospodarczą od 2009r., pomimo jej wycofania z działalności z dniem 30.10.2013 r.

Pozostała część nieruchomości związana z prowadzonym gospodarstwem rolnym nie podlega opodatkowaniu gdyż od jej wycofania z działalności upłynęło więcej niż 6 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

• w części wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest prawidłowe,
  
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:
  

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (pkt 8).

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w dniu 23.X.1992 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli nieruchomość zabudowaną. W skład nieruchomości wchodziła działka o numerze 272 o powierzchni 0,84 ha oraz istniejące na działce budynki. W listopadzie 1992 r. część działki o pow. 0,48 ha oraz znajdujące się na niej budynki (w całości) zostały przeznaczone na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i włączone do środków trwałych firmy, gdzie podlegały amortyzacji. Pozostała część działki 0,36 ha była wykorzystywana na na cele rolnicze nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W 2009 roku zmniejszono powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej do 400 m² magazynów i 1690 m² gruntów, pozostała część została przeznaczona na cele rolnicze (potrzeby własne Wnioskodawcy). W dniu 30.10.2013 roku Wnioskodawca zaprzestał całkowicie prowadzenia działalności gospodarczej na w/w działce. Nieruchomość została sprzedana w dniu 31.03.2017r.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy wskazać, że sprzedaż nieruchomości w części wykorzystywanej w działalności gospodarczej od 2009 r., która została wycofana z tej działalności w dniu 30 października 2013 r. (likwidacja działalności), będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód ze źródła pozarolnicza działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności (30.10.2013 r.) i dniem ich odpłatnego zbycia (31.03.2017 r.), nie upłynęło 6 lat. Tak ustalony dochód podlega opodatkowaniu na zasadach stosowanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej do działalności gospodarczej należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się zaś do sprzedaży części nieruchomości wykorzystywanej przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej do 2009 r. należy stwierdzić, że do tej części nieruchomości będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta część nieruchomości została wycofana z działalności gospodarczej i dniem jej odpłatnego zbycia.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży tej części nieruchomości nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. W związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży pozostałej części nieruchomości (w tym części nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej Wnioskodawcy do 2009 r.) winien stanowić przychód ze źródła o, którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy tj. odpłatnego zbycia. Jednakże z z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (listopad 1992r.) sprzedaż pozostałej części nieruchomości, nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży tej części nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W związku z powyższym, pomimo że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w postaci braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą tej części nieruchomości, która była wykorzystywana na cele rolnicze (w tym tej części, która była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy do 2009 r.), to ze względu na odmienną argumentację (Wnioskodawca wskazał, że pozostała część nieruchomości związana z prowadzonym gospodarstwem rolnym nie podlega opodatkowaniu gdyż od jej wycofania z działalności upłynęło więcej niż 6 lat) od zawartej w niniejszej interpretacji, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.