Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.8.2017.2.ES
z 22 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2017 r., Nr 0014-KDIP3-1.4011.8.2017.1.ES, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, na skutek wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w grudniu 1995 r. wraz z mężem Henrykiem nabyła do majątku wspólnego lokal mieszkalny w budynku czterorodzinnym, przynależną do lokalu piwnicą, budynek gospodarczy czteroboksowy, ogródek przydomowy oraz udziały w zabudowanej działce. W dniu 23 grudnia 2015 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W lutym 2016 roku w drodze postępowania spadkowego Wnioskodawczyni nabyła prawo do całego majątku. W dniu 22 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie wraz z ogródkiem, budynkiem gospodarczym i udziały w zabudowanej działce za kwotę 90.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedanego w listopadzie 2016 roku mieszkania warz z budynkiem gospodarczym, ogródkiem i udziałami w zabudowanej działce nabytymi wraz z mężem w grudniu 1995 r. do majątku wspólnego małżeńskiego Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, mieszkanie wraz z ogródkiem, budynkiem gospodarczym i udziałami w działce zabudowanej Wnioskodawczyni nabyła w grudniu 1995 r.

W lokalu tym Wnioskodawczyni mieszkała wraz z rodziną od 1970 r. Od maja 2011 roku po totalnej resekcji jelita cienkiego i zawale mięśnia sercowego Wnioskodawczyni wymaga stałej i długotrwałej opieki i pomocy innej osoby (żywienie pozajelitowe, stomia, codzienne zastrzyki). Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności (I grupa). W związku z chorobą po śmierci męża Wnioskodawczynią zaopiekowała się córka, u której obecnie Wnioskodawczyni mieszka.

W listopadzie 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, ogródek, budynek gospodarczy i udziały w działce zabudowanej.

Z uwagi na brzmienie art. 196 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) w związku z art. 31 § 1, art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. Nr 788) była to wspólność łączna (współwłasność majątkowa małżeńska), a w trakcie trwania małżeństwa Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zawierała żadnych umów majatkowych wyłączających ustawową wspólność majątkową.

Skoro zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c), art. 19 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) upłynął wymagany okres 5-letni licząc od końca roku od momentu jego nabycia,a nabycie to nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej odpłatne zbycie przedmiotowego mieszkania wraz z ogródkiem, budynkiem gospodarczym i udziałem w działce zabudowanej nie stanowi źródła przychodu, zatem nie podlega opodatkowaniu.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie III SA/Wa 1177/13.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał w dniu 26 kwietnia 2017 r. interpretację indywidualną, Nr 0014-KDIP3-1.4011.8.2017.1.ES, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W zaskarżonej interpretacji organ stwierdził, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału nabytego w spadku po zmarłym mężu będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

W dniu 29 maja 2017 r. wpłynęło do tutejszego organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w związku z wydaną interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 26 kwietnia 2017 r., Nr 0014-KDIP3-1.4011.8.2017.1.ES, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r, poz. 718, z późn. zm.).

W powyższym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Strona stwierdziła, że kwestionowana interpretacja została wydana z naruszeniem prawa materialnego, tj. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie.

Brak jest podstaw do przyjęcia w niniejszej sprawie stanowiska zawartego przez organ, że Wnioskodawczyni wraz z mężem, z którym pozostawała w majątkowym ustroju małżeńskim nabyła w 1995 r. własność przedmiotowej nieruchomości, a następnie w 2015 r. w wyniku dziedziczenia po zmarłym mężu nabyła udział ½ w tym prawie, wobec czego odpłatne zbycie tej części podlega opodatkowaniu na podstawie wskazanego powyżej przepisu.

Orzecznictwo sądowo administracyjne w szeregu orzeczeń wypowiedziało się jednoznacznie w spornej kwestii. Zdecydowanie podkreślić należy stanowisko zawarte w uchwale Składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 15 maja 2017 r. (sygn. akt: II FSP 2/17), zgodnie z którym dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. Powyższe stanowisko stanowi rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, tj. „czy według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest również odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nabytych do majątku wspólnego, w przypadku gdy zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym na podstawie dziedziczenia nastąpiło nabycie przez małżonka pozostałego przy życiu udziału w nieruchomości lub w prawie nabytych do majątku wspólnego, ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej na skutek śmierci drugiego z małżonków, w sytuacji gdy od nabycia nieruchomości lub prawa przez obojga małżonków do majątku wspólnego minęło pięć lat?”.

Za w całości prawidłowe i słuszne należy uznać stanowisko zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 8 grudnia 2011 r. (sygn. akt: II FSK 1101/10). Pogląd natomiast, zgodnie z którym, w wyniku śmierci jednego małżonka znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 kro, drugi małżonek nabywa w drodze spadku po pierwszym małżonku, po raz drugi, udział w tej samej nieruchomości, ponieważ z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości już podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia, nie zasługuje na aprobatę.

Współwłasność małżonka stanowiąca szczególny rodzaj współwłasności, jest współwłasnością bezudziałową (niewyodrębnioną), a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą samodzielnie rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całość. Wspólność ta obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Nadto współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu właścicielom przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej. Z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które skarżąca oraz - odrębnie - jej mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie. Skoro małżonkowie nabyli raz nieruchomość do majątku wspólnego, do niepodzielnej ręki, to Wnioskodawczyni nie mogła nabyć jej powtórnie. Wobec powyższego nie można też przyjąć, że pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku przez Janinę C.. Za powyższym przemawia fakt, że gdyby małżonkowie zbyli nieruchomość po 2000 r. a przed śmiercią męża Wnioskodawczyni odbyło by się to, bez negatywnych konsekwencji podatkowych.

Mające charakter wykładni rozszerzającej rozstrzyganie wątpliwości przy pomocy wykładni na korzyść fiskusa (in dubio pro fisco). Prawotwórczy charakter zakwestionowanej interpretacji dotyczący momentu nabycia nieruchomości i udziału w nieruchomości przypadającego pozostającej we wspólności majątkowej, prowadzi w sposób nieuprawniony, do zmiany zakresu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez objęcie stanów faktycznych, których opodatkowanie nie jest wyraźnie i jednoznacznie wskazane w ustawie. Powyższe oznacza przekroczenie, za pomocą wykładni praktycznej, i to dokonywanej przez organ podatkowy, a więc de facto stronę sporu podatkowego, granicy, która - jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z 22 października 1992 r. - "w utrwalonej tradycji prawa europejskiego może być przekraczana tylko i wyłącznie przez ustawodawcę (...) Zasada niedopuszczalności rozszerzenia zakresu opodatkowania w drodze wykładni jest uznawana także w Polsce".

Pogląd wyrażony w wyroku z 8 grudnia 2011 r. został w pełni zaakceptowany przez sądy administracyjne (por. wyroki WSA w Gdańsku z 10 września 2013 r., I SA/GD 760/13 wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/GD 1115/11, wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1378/12, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/WR 1474/11, wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/WA 3464/ 12 oraz z 12 kwietnia 2013 r., sygn.. akt. III SA/WA 2999/ 12).

W niniejszej sprawie uznać należy, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do opodatkowania Wnioskodawczyni podatkiem dochodowych od osób fizycznych przychodu z tytułu zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu w 2015 r., w sytuacji gdy nieruchomość nabyta została przez małżonków do majątku wspólnego w 1995 r., z uwagi na zaistnienie przesłanki wyłączającej uzyskany przychód - upływu pięcioletniego terminu od dnia nabycia nieruchomości do majątku wspólnego.

W wyniku ponownej analizy sprawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może z urzędu zmienić interpretację indywidualną na etapie rozpatrywania wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Argumentacja Wnioskodawcy zawarta we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa zasługuje na uwzględnienie.

W konsekwencji należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.