Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.105.2017.2.KS1
z 22 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2017 r.(data wpływu 4 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data nadania 9 czerwca 2017 r., data wpływu 12 czerwca 2017 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.105.2017.1.KS1 z dnia 2 czerwca 2017 r. (data nadania 5 czerwca 2017 r., data doręczenia 8 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na:

• budowę domu - jest nieprawidłowe,
• na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na budowę domu oraz na spłatę kredytu zaciągniętego na jego budowę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2012 Wnioskodawczyni otrzymała od babci darowiznę w postaci mieszkania. W mieszkaniu tym Wnioskodawczyni mieszkała nieprzerwanie od roku 2002. W 2004 roku Wnioskodawczyni wyszła za mąż, Wnioskodawczyni z mężem ma wspólnotę majątkową.

Wzmiankowane mieszkanie było jedynym jakie Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadali.

W roku 2011 Wnioskodawczyni wraz z mężem wzięli wspólnie kredyt hipoteczny na budowę domu jednorodzinnego, który jest zlokalizowany na działce należącej do męża Wnioskodawczyni.

Nakłady finansowe, jakie Wnioskodawczyni wraz z mężem musieli ponieść na budowę domu, spowodowały, że w roku 2013 Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie (otrzymane w akcie darowizny od babci w roku 2012).

W tym momencie faktycznie ani Wnioskodawczyni ani jej mąż nie posiadali własnego „dachu nad głową”.

Całą otrzymaną ze sprzedaży mieszkania kwotę Wnioskodawczyni przeznaczyła na budowę domu.

Ponieważ w opinii Wnioskodawczyni realizowała swoje (i swojej rodziny - męża i 4-letniego syna) najbardziej podstawowe potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni chciała skorzystać ze zwolnienia kwoty przychodu ze sprzedaży mieszkania od 19% podatku, należnegoze względu na nieupłynięcie 5 lat pomiędzy nabyciem praw do mieszkania a jego zbyciem.

Cały proces budowy domu Wnioskodawczyni z mężem realizowali, w ich opinii, wspólnie tj. przychód ze sprzedaży mieszkania został zdeponowany na wspólnym rachunku bankowym, posiadali i spłacają wspólny kredyt hipoteczny. Z podatkowego punktu widzenia również Wnioskodawczyni wraz z mężem mają wspólnotę majątkową, wspólne rozliczenia podatkowe (przez cały okres małżeństwa). Wspólnie wychowują dzieci i ich nadrzędnym celem jest i było zapewnienie miejsca zamieszkania dla nich i dla siebie.

Wspólne było Wnioskodawczyni i jej męża opracowanie projektu budowanego domu, wspólne były nakłady pracy w trakcie budowy i zaangażowanie w doprowadzenie budowy do stanu umożliwiającego zamieszkanie tj. do etapu odbioru budynku przez powiatowego inspektora nadzoru.

W wybudowanym wspólnie domu jednorodzinnym Wnioskodawczyni i jej mąż mieszkają od roku 2013 , posiadają całą rodziną zameldowanie w nim na pobyt stały.

Wnioskodawczyni działała w dobrej wierze, uznając że inwestycja środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży mieszkania w dom jednorodzinny dla Wnioskodawczyni i jej rodziny jest absolutnie wyczerpujące zamysł ustawodawcy w zakresie przeznaczania przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni nadmienia, że jest to jej i jej rodziny jedyne miejsce zamieszkania,ani Wnioskodawczyni ani jej mąż nie posiadają innych nieruchomości mogących realizować cel nadrzędny w postaci własnego „dachu nad głową”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy możliwe jest uzyskanie zwolnienia od 19% podatku kwoty przychodu ze sprzedaży mieszkania w wysokości nakładów poniesionych na własny cel mieszkaniowy, za który Wnioskodawczyni uznaję budynek jednorodzinny, w którym obecnie mieszka z rodziną. Chodzi o przychód zainwestowany w budowę domu, który Wnioskodawczyni wraz z mężem mogą udokumentować przed właściwym dla Wnioskodawczyni i jej męża Organem Skarbowym akceptowalnymi przez organy podatkowe środkami: faktury, przelewy, paragony fiskalne na usługi i materiały budowlane niezbędne do realizacji celu nadrzędnego ?
   
2. Czy możliwe jest uzyskanie zwolnienia od 19% podatku kwoty przychodu ze sprzedaży mieszkania w wysokości nakładów poniesionych na spłatę rat kapitałowych i odsetkowych kredytu hipotecznego, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką, a który stanowi główne źródło finansowania budynku stanowiącego Wnioskodawczyni „własny cel mieszkaniowy”i jedyny „dach nad głową” jaki posiada ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży jedynego mieszkania jakie posiadała rodzina Wnioskodawczyni, na wspólną budowę domu, który docelowo stał się znów jedynym miejscem zamieszkania dla Wnioskodawczyni i jej rodziny, w opinii Wnioskodawczyni jest zbieżne z nadrzędnym celem ustawodawcy, którym było zwolnienie od podatku podatników, którzy przeznaczają środki finansowe na zaspokojenie swoich podstawowych potrzeb mieszkaniowych czyli kolokwialnie mówiąc potrzeby posiadania jakiegokolwiek „dachu nad głową”.

W wybudowanym wspólnie domu jednorodzinnym Wnioskodawczyni i jej rodzina mieszkają od roku 2013, są w nim całą rodziną zameldowani na pobyt stały.

Podstawowa przesłanka ustawodawcy została tym samym zrealizowana - dzięki inwestycji środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni zaspokoiła swój cel mieszkaniowy – Wnioskodawczyni jej rodzina mają „dach nad głową”.

Poprzez połączenie majątków odrębnych Wnioskodawczyni i jej męża w postaci działki należącej do męża Wnioskodawczyni oraz przychodu Wnioskodawczyni ze sprzedaży mieszkania, dodatkowo skonsolidowanych poprzez wspólny kredyt hipoteczny udało się Wnioskodawczyni i jej mężowi zrealizować cel nadrzędny określony przez ustawodawcę,w postaci zrealizowania własnego celu mieszkaniowego i posiadania „dachu nad głową”.

Konkludując powyższe Wnioskodawczyni pragnie nadmienić, że wszystkie środki finansowe jakie posiadała - pochodzące z pracy zarobkowej, spadku po zmarłej mamie i inne uzyskane zarówno przed jak i po ślubie zainwestowała w budowę wspomnianego domu w którym obecnie mieszka z rodziną. Czyniła to w dobrej wierze interpretując wprost sformułowanie „własne cele mieszkaniowe” . W tym świetle przeznaczenie całego przychodu ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni również interpretuję jako inwestycję we własne cele mieszkaniowe o czym może świadczyć obecny stan faktyczny tj. faktyczne mieszkanie we wspólnie wybudowanym domu i organizacja całego życia prywatnego mająca na celu prawdopodobnie, biorąc pod uwagę wielkość kredytu, dożywotnie jego wykorzystywanie jako jedynego miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni i jej rodziny.

Ad. 2

Budowa domu, który stanowi Wnioskodawczyni jedyne miejsce zamieszkania, była w znacznej części finansowana z kredytu hipotecznego, który Wnioskodawczyni zaciągnęła wraz z mężem. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką tego kredytu a środki finansowe pozyskane ze sprzedaży mieszkania służyły do regularnych spłat rat kapitałowo - odsetkowych tegoż kredytu.

Dzięki temu kredytowi Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania, co było nadrzędnym celem ustawodawcy - spieniężając jedyną nieruchomość, której Wnioskodawczyni była właścicielką przeznaczyła pieniądze na własny cel mieszkaniowy, który dzięki spłacie rat kredytu hipotecznego został zrealizowany.

W opinii Wnioskodawczyni spłaty rat kapitałowo-odsetkowych kredytu hipotecznego powinny pomniejszyć przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na:

• budowę domu - jest nieprawidłowe,
  
• na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca,w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego przepisu należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tego lokalu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2012 r. aktem darowizny od babci otrzymała lokal mieszkalny, który następnie w 2013 r. sprzedała.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że sprzedaż w 2013 r. lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu, a oceniając skutki podatkowe tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      
   - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia,o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
      
   - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   
   

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku, gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 21 ust. 30 przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Reasumując, regulacja prawna zawarta w ww. przepisie zapobiega sytuacji dwukrotnego odliczenia tego samego wydatku tj. raz jako poniesiony na zakup lokalu mieszkalnego, drugi raz jako wydatek poniesiony na spłatę kredytu, którym został sfinansowany zakup konkretnego lokalu.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie), środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

W rozpatrywanej sprawie rozstrzygającym zatem będzie ustalenie, czy dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, będzie korzystać ze zwolnienia w sytuacji wydatkowania środków z tej sprzedaży na budowę budynku mieszkalnego na działce, której właścicielem jest mąż Wnioskodawczyni.

Jak wynika z cytowanego wcześniej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Jednak aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z omawianego zwolnienia powinna posiadać tytuł własności do budynku, a w przypadku budynku mieszkalnego posiadanie prawa do własności bądź współwłasności nierozerwalnie łączy się z prawem własności lub współwłasności do gruntu, na którym postawiony jest budynek.

Wnioskodawczyni w stanie faktycznym zaznaczyła, iż działka na której znajduje się dom jest własnością jej męża i choć pozostają we wspólności majątkowej przedmiotowy grunt należy do majątku odrębnego męża Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2015 r., poz. 583) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę chyba, że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Natomiast wg art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny nieruchomościami są części powierzchni skorupy ziemskiej, stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty),jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią,co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności. Tak więc własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynek, który jest częścią składową nieruchomości, a więc budynek, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż budynek mieszkalny jest nierozerwalnie związany z gruntem, stąd wnioskować należy, że właścicielem budynku w zniesionego na gruncie jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek został postawiony. Sytuacji tej nie zmienia fakt, że małżonek nie będący właścicielem gruntu dokonuje nakładów na budowę i prace wykończeniowe domu.

W opisanej sytuacji działka, na której Wnioskodawczyni i jej mąż wybudowali dom należy do odrębnego majątku męża Wnioskodawczyni.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawczyni przeznaczyła środki pieniężne ze sprzedaży lokalu mieszkalnego otrzymanego w darowiźnie od babci na budowę domu, w którym mieszka wraz z mężem oraz synem, położonego na gruncie należącym do majątku osobistego męża,a tym samym domu, którego właścicielem jest mąż Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni wydatkowała uzyskane środki pieniężne ze sprzedaży lokalu mieszkalnego otrzymanego w darowiźnie od babci na budowę domu należącego do majątku osobistego męża, a zatem środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży lokalu nie zostały wydatkowane przez Wnioskodawczynię na budowę własnego budynku mieszkalnego, gdyż nie przysługuje jej do niego tytuł własności lub współwłasności, a tylko wydatkowanie środków na budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego uprawnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego otrzymanego przez Wnioskodawczynię w darowiźnie od babci - przeznaczony na budowę domu, będącego własnością męża Wnioskodawczyni - nie sposób uznać za przeznaczony na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na budowę domu (pytanie Nr 1) należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze darowizny, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na spłatę kredytu (rat kapitałowych i odsetkowych) zaciągniętego na budowę domu przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem należy podkreślić,że w omawianej sprawie w momencie zaciągania kredytu Wnioskodawczyni nie była właścicielem ani współwłaścicielem gruntu, na którym został wzniesiony budynek(dom jednorodzinny), na budowę którego zaciągano kredyt.

Oznacza to, że kredyt nie został zaciągnięty na budowę własnego budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni, bowiem w momencie zaciągania kredytu nie dysponowała tytułem własności lub współwłasności do gruntu. Kredyt został zaciągnięty na budowę budynku mieszkalnego, którego własność należała niepodzielnie i wyłącznie do małżonka Wnioskodawczyni. Tym samym wydatkowanie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu,na działce należącej w momencie zaciągania kredytu wyłącznie do małżonka Wnioskodawczyni nie daje Wnioskodawczyni podstawy do skorzystania przez Nią ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jako że kredyt nie został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię na budowę własnego budynku mieszkalnego.

Wspólne zaciągnięcie przez małżonków kredytu i wspólne jego spłacanie, wspólne wykonywanie prac związanych z budową i wykończeniem budynku czy nawet zameldowanie w nim Wnioskodawczyni po uzyskaniu zgody na użytkowanie nie powoduje, że budynek znajdujący się na nieruchomości stanowi wspólność małżonków oraz że kredyt został zaciągnięty na budowę własnego budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni. Dom, na budowę którego został zaciągnięty kredyt, stanowi wyłączną własność małżonka Wnioskodawczyni, gdyż został wzniesiony na nieruchomości gruntowej należącej do majątku odrębnego małżonka. Wnioskodawczyni, wbrew jej przekonaniu, nie przysługuje do tego budynku żadne prawo o charakterze własnościowym.

Przepis art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wylicza katalog wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Katalog wydatków ma charakter wyczerpujący a nie przykładowy. Tylko wydatki poniesione na budowę własnego domu wypełniają dyspozycję własnego celu mieszkaniowego. Zatem aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z omawianego zwolnienia musiałaby spłacać kredyt zaciągnięty na budowę budynku znajdującego się na gruncie, do którego przysługiwało jej prawo własności lub współwłasności. Tak jednak nie było.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego, będącego własnością małżonka Wnioskodawczyni - nie sposób uznać za przeznaczony na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, w przypadku wydatkowania uzyskanych środków pieniężnych na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu (pytanie Nr 2) należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.