Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.101.2017.2.BC
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 15 maja 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 08 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) na wezwanie z dnia 05 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010. 101.2017.1.BC o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

I. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wspólnikiem spółki osobowej - F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (dalej Spółka). Zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce, pracownikom oraz członkom ich rodzin zapewniane są pakiety ubezpieczeń medycznych (dalej: pakiety medyczne). Pakiety medyczne upoważniają pracowników Spółki oraz członków ich rodzin do korzystania ze świadczeń medycznych w wybranych placówkach zdrowotnych. Zakres świadczeń medycznych jest uzależniony od wykupionego pakietu medycznego.

Wartość pakietów medycznych zapewnianych pracownikom oraz członkom ich rodzin jest kwalifikowana do przychodu pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; dalej: Ustawa PIT). Ponadto Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobiera zaliczki na ten podatek.

W piśmie z dnia 08 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracownika finansowany jest ze środków obrotowych Spółki osobowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z poniesieniem przez Spółkę wydatków na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2013, poz. 1030 ze zm., dalej: KSH), przez spółkę osobową należy rozumieć spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Jak stanowi art. 102 KSH, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej, co wynika z art. 123 § 1 KSH.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Biorąc pod uwagę fakt, że spółka komandytowa jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie dochodów przez nią uzyskiwanych podatnikami są wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 5 ust. 1 Ustawy CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Na podstawie ust. 2 ww. przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z powyższym, koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane przez spółkę będącą wspólnikiem spółki komandytowej - co do zasady - proporcjonalnie do jej udziałów w zyskach tej spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów bądź źródła,
  

• ich uzyskania lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

W celu zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Co do zasady kosztami uzyskania przychodów są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. W ocenie Wnioskodawcy za „koszty pracownicze” można uznać także wydatki dotyczące zakupu pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników, świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodzin nie partycypowaliby w nabytych pakietach medycznych).

W celu pozyskania najlepszych w branży pracowników, Spółka zdecydowała o zapewnieniu im oraz członkom ich rodzin możliwości nieodpłatnego korzystania z pakietów medycznych. Powyższe wydatki stanowią zatem przejaw i wyraz starań Spółki o stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia pracowników oraz ich najbliższych osób. Objęcie pakietem medycznym najbliższych pracownika, w szczególności dzieci, zapewnia szybszy dostęp do lekarza, a tym samym skutkuje skróconym okresem absencji pracowników w pracy spowodowanej opieką nad dzieckiem. Taka postawa Spółki istotnie wpływa na motywację pracowników do pracy oraz może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy. To z kolei skutkuje wyższą efektywnością oraz rzutuje na zmniejszenie rotacji kadr w Spółce. W konsekwencji wydatki te przekładają się na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

Jak wskazano w stanie faktycznym wartość finansowanych przez Spółkę pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników stanowi przychód pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, od którego odprowadzane są zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych. Spółka przyznając pracownikom uprawnienie do korzystania z opieki medycznej członkom ich rodzin traktuje związane z tym koszty jako formę dodatkowego wynagrodzenia za pracę.

Stanowisko potwierdzające prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych pracodawcy wydatków poniesionych na pakiety medyczne, z których korzystają członkowie rodzin pracowników zostało przedstawione m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2016 r., nr 0461 -ITPB3.4510.549.2016.1.KP:

„(...) wykupywane pakiety medyczne pozwalają pracownikom i członkom ich rodzin w krótszym czasie otrzymać opiekę medyczną, co skutkuje skróconym okresem ich absencji w pracy i lepszą atmosferą w firmie. Pakiety medyczne wpływają na zwiększenie motywacji pracowników, jednocześnie przyczyniają się do poprawy wizerunku pracodawcy, jako dbającego nie tylko o swoich pracowników, ale także o członków ich rodzin. Zadowolenie pracowników przekłada się na ich większe zaangażowanie w pracę, co skutkuje osiągnięciem przez Spółkę zysków w przyszłości. W konsekwencji zatem istnieją podstawy, by można było mówić o związku przyczynowym między poniesionymi wydatkami a potencjalnym lub zwiększonym przychodem - jednocześnie wydatki te nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tym samym przekładają się pośrednio na zwiększenie przychodów generowanych przez Spółkę.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup pakietu medycznego, w ramach którego zawarte są świadczenia zdrowotne dla członków rodzin pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę, jest również prezentowane w innych interpretacjach indywidualnych, dla przykładu:

1. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2016 r., nr IBPB-1-1/4510-229/16-1/EN,
2. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2016 r., nr IPPB5/4510-602/16-2/BC,
3. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 grudnia 2015 r., nr IBPB-1-2/4510-694/15/BKD,
4. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 listopada 2015 r., nr IPPB5/4510-898/15-4/MR,
5. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2015 r., nr IPPB5/4510-1148/15-2/BC,
6. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2017r., nr 0114-KDIP2-1.4010.17.2017.1.MR
   
   

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, finansowanie pakietów medycznych członkom rodzin pracowników stanowi wydatek służący osiągnięciu przychodu i zachowaniu oraz zabezpieczeniu jego źródła. Koszty te nie zostały wymienione w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. W związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy jako wspólnika w zyskach Spółki osobowej – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.