2017.07.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.68.2017.2.AKR
z 4 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej nieodpłatnego przekazania pendrive’ów w trakcie targów czy dni otwartych oraz dla zwycięzców konkursów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej nieodpłatnego przekazania pendrive’ów w trakcie targów czy dni otwartych oraz dla zwycięzców konkursów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 30 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Uczelnia), jest uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1842 ze zm.; dalej: ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym).

Podstawowymi zadaniami Uczelni według art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym są:

kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki;
kształcenie i promowanie kadr naukowych;
upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w:
1. procesie kształcenia,
2. badaniach naukowych.

Uczelnia zamierza brać udział w różnych targach naukowych, organizować dni otwarte uczelni celem reklamowania uczniom szkół ponadgimnazjalnych swojej oferty dotyczącej kierunków studiów i kursów edukacyjnych. W trakcie targów czy dni otwartych Uczelnia będzie organizować również różne konkursy dotyczące Uczelni.

W ramach powyższych wydarzeń Wnioskodawca zamierza przekazywać uczestnikom nieodpłatnie nośniki danych, tj. pendrive’y z różnymi materiałami dotyczącymi działalności Uczelni, oferty edukacyjnej itp., celem szeroko rozumianej promocji Uczelni i zachęcenia uczniów szkół ponadgimnazjalnych do rozpoczęcia nauki na Politechnice. Nagrodami w organizowanych przez Wnioskodawcę w trakcie wydarzeń konkursach będą również przedmiotowe pendrive’y.

Istotą przekazania pendrive’ów jest wywarcie określonego, pozytywnego wrażenia na otrzymującym, korzystniejszej percepcji przekazującego w oczach otrzymującego.

Wnioskodawca zaznacza, że wartość rozdawanych nośników danych mieści się w przedziale od 10 zł do 100 zł. Ponadto Wnioskodawca informuje, że prowadzi dodatkową ewidencję osób obdarowanych.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej opisanej czynności nieodpłatnego przekazania uczestnikom targów czy dni otwartych nośników danych, tj. pendrive’ów z materiałami promującymi Uczelnię oraz w ramach organizowanych konkursów.

W uzupełnieniu do wniosku Politechnika:

na pytanie 1 „Czy przy nabyciu pendrive’ów przysługiwało Wnioskodawcy w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zarówno tych wydanych nieodpłatnie w trakcie targów czy dni otwartych, jak i zwycięzcom konkursów organizowanych w trakcje targów czy dni otwartych?” odpowiedziała, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia w całości lub w części podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pendrive’ów.
Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi ewidencji osób, którym przekazuje pendrive’y, jeśli koszt nabycia przekracza 10 zł, ale nie przekracza 100 zł.
na pytanie 2 „Jakie treści informacyjno-reklamowo-promocyjne zamieszczane są na przekazywanych w trakcie targów czy dni otwartych oraz dla zwycięzców konkursów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych pendrive’ach? Należy wskazać dla każdego z ww. przypadków odrębnie” odpowiedziała:
Targi – Wnioskodawca wyjaśnia, że mogą być to treści informujące i promujące kształcenie na Politechnice w ramach kształcenia w trybie stacjonarnym, niestacjonarnym, podyplomowym, na I, II i III poziomie kształcenia wyższego, o istniejących i nowo startujących kierunkach; o historii uczelni; o historii regionu. Pendrive’y mogą być także puste/niezapisane, ale opatrzone logo Uczelni.
Dni otwarte – Wnioskodawca wyjaśnia, że mogą być to treści informujące i promujące kształcenie na Politechnice w ramach kształcenia w trybie stacjonarnym, niestacjonarnym, podyplomowym, na I, II i III poziomie kształcenia wyższego, o istniejących i nowo startujących kierunkach; o historii uczelni; o historii regionu.
Konkursy – Wnioskodawca wyjaśnia, że mogą być to treści informujące i promujące kształcenie na Politechnice; o historii uczelni; o historii regionu; o dofinansowaniu z UE; zdjęcia z finałów tych konkursów; prezentacje multimedialne z materiałami konkursowymi. Pendrive’y mogą być także puste/niezapisane, ale opatrzone logo Uczelni.
Na pytanie 3 „W jakim związku pozostaje czynność nieodpłatnego przekazana treści zamieszczonych na pendrive’ach z działalnością Wnioskodawcy? Należy wskazać odrębnie dla wydanych nieodpłatnie pendrive’ów w trakcie targów czy dni otwartych oraz zwycięzcom konkursów organizowanych w trakcje targów czy dni otwartych”. odpowiedziała:
Targi – Wnioskodawca wyjaśnia, że treści te pozostają w związku z działalnością statutową Uczelni, realizacją zadań, do których została powołana na mocy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Biorąc pod uwagę regulację ustawy o VAT mogą być to czynności:
- pozostające poza zakresem ustawy o VAT (tj. dot. np. studiów stacjonarnych nieodpłatnych),
- zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 tej ustawy i § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tj. dot. np. studiów zaocznych, podyplomowych i szkoleń).
Dni otwarte – Wnioskodawca wyjaśnia, że treści te pozostają w związku z działalnością statutową Uczelni, realizacją zadań, do których została powołana na mocy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Biorąc pod uwagę regulację ustawy o VAT mogą być to czynności:
- pozostające poza zakresem ustawy o VAT (tj. dot. np. studiów stacjonarnych nieodpłatnych),
- zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 tej ustawy i § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tj. dot. np. studiów zaocznych, podyplomowych i szkoleń).
Konkursy – Wnioskodawca wyjaśnia, że treści te pozostają w związku z działalnością statutową uczelni, realizacją zadań, do których została powołana na mocy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Biorąc pod uwagę regulację ustawy o VAT mogą być to czynności:
- pozostające poza zakresem ustawy o VAT (tj. dot. np. studiów stacjonarnych nieodpłatnych),
- zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 tej ustawy i § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tj. dot. np. studiów zaocznych, podyplomowych i szkoleń).
na pytanie 4 „Czy wcześniej powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych?” odpowiedziała, że dotychczas nie powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych – Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z obowiązku fiskalizacji na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. jako podatnikowi, który dokonuje dostawy towarów lub świadczy usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, ponieważ udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca zobligowany będzie czynność nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów uczestnikom targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT)?
Czy Wnioskodawca zobligowany będzie czynność nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów zwycięzcom konkurów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy :

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie on zobligowany czynność nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów uczestnikom targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu – art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz: osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lut ich części składowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca opisuje, że przedmiotem działalności Politechniki są usługi edukacyjne, a nie zbywanie nagranych nośników danych. Przekazywane przez Uczelnię pendrive’y będą służyły jedynie w celu dostarczenia do uczestników informacji o ofercie edukacyjnej Uczelni. Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy czynność nie rodzi obowiązku ewidencji za pomocą kasy fiskalnej, ponieważ przedmiotem działalności nie jest sam nagrany nośnik danych, tylko świadczenie usług edukacyjnych.

Zatem przekazanie nośnika danych nie będzie miało charakteru konsumpcyjnego, bowiem u otrzymującego je odbiorcy nie powoduje to żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie pełni rolę przekazania informacji.

Dlatego też, jeżeli sam nośnik danych nie ma charakteru konsumpcyjnego, tylko jego nieodpłatne przekazanie jest sposobem na poinformowanie uczestników targów/dni otwartych o możliwych wyborach kierunków studiów oraz przedstawienie szeroko rozumianej działalności Uczelni, to w takiej sytuacji pendrive’y nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o VAT. W sytuacji Uczelni będziemy mieć do czynienia z przekazywaniem nośników danych o charakterze informacyjnym, a nie towarami w znaczeniu konsumpcyjnym.

Wnioskodawca przytacza również w tym miejscu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. I FSK 1201/10, w którym orzekł iż: „Podatek od towarów i usług jest podatkiem od konsumpcji, zaś w stanie faktycznym sprawy ulotki reklamowej nie miały wartości konsumpcyjnej. (...) ulotka reklamowa może być uznana dla potrzeb ustawy o VAT za towar opodatkowany, w sytuacji gdy zostanie ona zbyta przez wytwarzający ulotki podmiot nabywającemu je kontrahentowi, który następnie przekaże je anonimowym potencjalnym klientom. Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie odróżnił taką sytuację od sytuacji zaistniałej w rozpatrywanej sprawie, kiedy to nieodpłatne przekazanie było sposobem na poinformowani potencjalnych klientów o produktach przedstawionych w ulotkach”.

Wnioskodawca podkreśla, że w przypadku Uczelni, sytuacja jest analogiczna, bowiem przedmiotem dostawy również nie będą pendrive’y. Tak jak w powyższym wniosku nieodpłatne przekazanie ulotek, tak i w sytuacji Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie pendrive’ów będzie sposobem na poinformowanie potencjalnych studentów o możliwościach studiowania na Politechnice i przedstawienie profilu funkcjonowania Uczelni. Jest to niewątpliwie działalność promocyjna, budząca pozytywne skojarzenia z Wnioskodawcą, tj. zachęcająca przyszłych studentów do wybrania studiów na Politechnice.

Jeżeliby uznać, że wydanie pendrive’a powinno podlegać ewidencji na kasie fiskalnej, to konsekwencją tego stanu rzeczy jest istnienie paragonów fiskalnych. Wydrukowany paragon fiskalny powinien zostać wydany nabywcy, w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Dlatego też, jeżeliby przyjąć, że przedstawiciel Uczelni wręcza pendrive wraz z paragonem, to Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że cały zamierzony efekt w postaci wywołania dobrego wrażenia, zachęcenia danej osoby do podjęcia studiów na Uczelni, niknie w momencie wręczenia paragonu. W tym momencie bowiem czynność zaczyna przypominać zakup, za który zwyczajowo należy zapłacić, czyli ponieść koszty, co nikt nie uważa za czynność przyjemną. Tym samym, przez wydanie paragonu, transakcja traci swój cel i charakter – przestaje być transakcją o charakterze reprezentacyjnym, reklamowym, zachęcającym do wchodzenia w jakiekolwiek relacje z Uczelnią. Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z uwagi na fakt, że:

przedmiotem działalności Politechniki są usługi edukacyjne, a nie zbywanie nagranych nośników danych,
przekazanie nośnika danych nie będzie miało charakteru konsumpcyjnego, bowiem u otrzymującego je odbiorcy nie powoduje to żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie pełni rolę przekazania informacji,
wydawanie pendrive’ów ma na celu lepszą promocję Uczelni, zachęcanie przyszłych studentów do wybrania studiów na Politechnice,

nie jest on zobligowany czynność nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów uczestnikom, w ramach targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie on zobligowany czynność nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów zwycięzcom konkurów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że na mocy art. 7 ust. 3 ww. ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy. Zatem, przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, nie jest również opodatkowane przekazanie jednej osobie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie pendrive’ów przez Uczelnię, w ramach targów lub w trakcie dni otwartych, których wartość mieści się w przedziale od 10 zł do 100 zł, pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

A zatem, w świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazywanie towarów, które można uznać za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, nie spełnia definicji odpłatnej dostawy towarów. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ww. ustawy nie jest uznane za sprzedaż.

W konsekwencji, czynności nieodpłatnego przekazywania towarów, które można uznać za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT nie należy ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, że jeżeli zdaniem organu wydanie pendrive’ów powinno podlegać ewidencji na kasie fiskalnej, to konsekwencją tego stanu rzeczy jest istnienie paragonów fiskalnych. W odniesieniu do opisanego zdarzenia, oznaczałoby to, że przedstawiciel Uczelni wręczając danej osobie pendrive stanowiący dla niej nagrodę, powinien wydać mu również paragon fiskalny, w którym jest uwidoczniona wartość przekazywanego pendrive’a (będącą jego ceną zakupu) oraz wartość należnego podatku VAT. Ta sytuacja jest w sposób oczywisty sprzeczna z przyjętymi powszechnie obyczajami. Wszakże przyjętym kanonem dobrego wychowania jest usuwanie lub zamazywanie cen na prezentach, które wręczamy.

Przyjmując, że przedstawiciel Uczelni wręcza pendrive wraz z paragonem, to również pomijając kwestie związane z zasadami dobrego wychowania i obycia, Wnioskodawca zwraca również uwagę na fakt, iż cały zamierzony efekt wręczenia tego upominku w postaci wywołania dobrego wrażenia, zachęcenia danej osoby do związania swojej przyszłości z Uczelnią i podjęcia studiów, niknie w momencie wręczenia paragonu. W tym momencie bowiem czynność przestaje się kojarzyć z czymś przyjemnym, z otrzymaniem prezentu, zaczyna przypominać zakup, za który zwyczajowo należy zapłacić, czyli ponieść koszty, co nikt nie uważa za czynność przyjemną. Tym samym, przez wydanie paragonu, transakcja traci swój cel i charakter – przestaje być transakcją a charakterze reprezentacyjnym, reklamowym, zachęcającym do wchodzenia w jakiekolwiek relacje z Wnioskodawcą.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca uważa, iż nie powinien czynności nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów zwycięzcom konkurów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych, ewidencjonować na kasie rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ewidencjonowaniu przy użyciu kasy rejestrującej podlega sprzedaż.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze powyższą definicję, za pomocą kasy rejestrującej powinna być ewidencjonowana dostawa towarów oraz świadczenie usług.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe przepisy wskazują na trzy rodzaje zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących: zwolnienia dla określonych grup podatników (zwolnienia podmiotowe), zwolnienia dla konkretnych czynności (zwolnienia przedmiotowe) oraz zwolnienia podmiotowo-przedmiotowe.

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r.:

podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej „udziałem procentowym obrotu”, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%;
podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika udział procentowy obrotu:
1. za okres pierwszych sześciu miesięcy wykonywania tych czynności,
2. za okres do końca roku, w przypadku gdy okres wykonywania tych czynności w roku podatkowym jest krótszy niż sześć miesięcy
– będzie wyższy niż 80%;
jednostki samorządu terytorialnego w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 i 1948):
1. które na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, albo
2. jeżeli ich jednostki organizacyjne na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy 80% albo niższy niż 80%, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, którzy na skutek utraty zwolnienia byliby obowiązani do rozpoczęcia ewidencjonowania przy zastosowaniu więcej niż 5000 kas, zwolnienie to traci moc po upływie roku, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy 80% albo niższy niż 80% (§ 5 ust. 4 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 lit. a, u których udział procentowy obrotu w okresie pierwszych sześciu miesięcy jest równy 80% albo niższy niż 80%, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym upłynął ten okres (§ 5 ust. 5 rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 6 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 lit. b, u których udział procentowy obrotu jest za okres do końca roku podatkowego równy 80% albo niższy niż 80%, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy od zakończenia tego roku podatkowego.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 rozporządzenia).

W przypadku gdy przepisy ust. 1-7 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym (§ 5 ust. 8 rozporządzenia).

Ponadto, na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 45 załącznika do rozporządzenia w części II – sprzedaż dotycząca szczególnych czynności – zwolniono z obowiązku ewidencjonowania czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Jednocześnie wskazać należy, że w § 4 rozporządzenia wymienione zostały niektóre czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3.

W szczególności na podstawie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. l rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga czy nieodpłatne przekazania pendrive’ów w trakcie targów czy dni otwartych oraz dla zwycięzców konkursów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym czy spełnia definicji sprzedaży z art. 2 pkt 22 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawodawca – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – zaliczył również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zauważyć jednocześnie należy, że stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Uczelnia zamierza brać udział w różnych targach naukowych, organizować dni otwarte uczelni celem reklamowania uczniom szkół ponadgimnazjalnych swojej oferty dotyczącej kierunków studiów i kursów edukacyjnych. W trakcie targów czy dni otwartych Uczelnia będzie organizować również różne konkursy dotyczące Uczelni. W ramach powyższych wydarzeń Wnioskodawca zamierza przekazywać uczestnikom nieodpłatnie nośniki danych, tj. pendrive’y z różnymi materiałami dotyczącymi działalności Uczelni, oferty edukacyjnej itp., celem szeroko rozumianej promocji Uczelni i zachęcenia uczniów szkół ponadgimnazjalnych do rozpoczęcia nauki na Politechnice. Nagrodami w organizowanych przez Wnioskodawcę w trakcie wydarzeń konkursach będą również przedmiotowe pendrive’y. Istotą przekazania pendrive’ów jest wywarcie określonego, pozytywnego wrażenia na otrzymującym, korzystniejszej percepcji przekazującego w oczach otrzymującego. Wnioskodawca zaznaczył, że wartość rozdawanych nośników danych mieści się w przedziale od 10 zł do 100 zł.

Nośniki danych Uczelnia będzie nabywać odpłatnie (na podstawie faktury VAT). Finansowane będą one z własnych środków w całości bądź z dofinansowaniem pochodzącym ze środków Unii Europejskiej. W przypadku finansowania zakupów z własnych środków, przekazywane pendrive’y nie będą zawierały logo Uczelni. W przypadku zakupów dofinansowanych, przekazywane pendrive’y zostaną oznakowane. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia w całości lub w części podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pendrive’ów. Politechnika nie prowadzi ewidencji osób, którym przekazuje pendrive’y, jeśli koszt nabycia przekracza 10 zł, ale nie przekracza 100 zł.

Na pendrive-ach przekazywanych na targach i dniach otwartych mogą znajdować się treści informujące i promujące kształcenie na Politechnice w ramach kształcenia w trybie stacjonarnym, niestacjonarnym, podyplomowym, na I, II i III poziomie kształcenia wyższego, o istniejących i nowo startujących kierunkach; o historii uczelni; o historii regionu. Pendrive’y mogą być także puste/niezapisane, ale opatrzone logo Uczelni.

Treść znajdująca się na przekazywanych pendrive-ach pozostaje w związku z działalnością statutową Uczelni, realizacją zadania, do których została powołana na mocy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Biorąc pod uwagę regulację ustawy o VAT mogą być to czynności:

pozostające poza zakresem ustawy o VAT (tj. dot. np. studiów stacjonarnych nieodpłatnych),
zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 tej ustawy i § 3 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tj. dot. np. studiów zaocznych, podyplomowych i szkoleń).

Dotychczas nie powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych – Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z obowiązku fiskalizacji na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. jako podatnikowi, który dokonuje dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, ponieważ udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

Wskazać należy, że przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w pierwszej kolejności określić należy, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”. Z kolei „użytkowy” to „przeznaczony do użytku”, „konsumpcja” to „nabywanie, użytkowanie czegoś”.

W przedmiotowej sprawie stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wymienione we wniosku pendrive’y przekazywane w trakcie targów czy dni otwartych oraz dla zwycięzców konkursów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych, pełnią co prawda funkcję zarówno informacyjną, jak i nośnika reklamy, jednakże będą miały one dla nabywcy wartość użytkową (konsumpcyjną). Oznacza to, że nieodpłatne przekazania przedmiotowych pendrive’ów nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, kiedy nie będą spełnione warunki z art. 7 ust. 2 ustawy, tzn. wtedy gdy podatnikowi z tytułu nabycia towarów nie przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego lub jeżeli będą spełniać definicję prezentów o małej wartości.

Najistotniejszy w sprawie pozostaje jednak fakt, że Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowych pendrive’ów nie przysługiwało prawo do obniżenia w całości lub w części podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, czynność przekazania pendrive’ów nie będzie spełniać przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy i nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym czynność ta nie będzie wypełniać definicji sprzedaży o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy. Oznacza to, że przekazanie pendrive’ów nie będzie podlegać obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie zobligowany czynności nieodpłatnego przekazywania pendrive’ów uczestnikom targów czy dni otwartych oraz zwycięzcom konkurów organizowanych w trakcie targów czy dni otwartych ewidencjonować przy zastosowaniu kasie rejestrującej, ponieważ czynność ta nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, a tylko ta w świetle art. 111 ust. 1 ustawy podlega ewidencjonowaniu przy użyciu kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wyroku sądu tut. organ pragnie wyjaśnić, że wskazany wyrok został potraktowany jako element argumentacji Wnioskodawcy, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej spraw i co do zasady wiąże ono stronę postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin