Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-537/15-6/ŻR
z 23 grudnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 07 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego,

jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • stawki podatku dla sprzedaży współudziału w nieruchomości wspólnej z prawem do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego w podziemnej hali garażowej dokumentowanej jednym aktem notarialnym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • stawki podatku dla sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z zewnętrznego miejsca parkingowego stanowiącego część nieruchomości wspólnej, w sytuacji gdy nabywcą będzie właściciel lokalu mieszkaniowego w jednym z budynków mieszkalnych,
  • stawki podatku dla sprzedaży współudziału w zewnętrznym parkingu wielostanowiskowym wydzielonym z nieruchomości wspólnej dla którego zostanie założona odrębna księga wieczysta, w postaci prawa do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego,
  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).


… Spółka z o.o. jest spółką celową powołaną w celu realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego w … polegającego na budowie 5 budynków mieszkalnych wielorodzinnych. W dwóch budynkach będzie podziemna hala garażowa z wydzielonymi miejscami postojowymi.

Poszczególne miejsca postojowe nie będą wydzielone ścianami i nie będą posiadały odrębnej księgi wieczystej. Będą sprzedawane jako współudział w nieruchomości wspólnej z prawem wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego. Sprzedaż dokumentowana będzie jednym aktem notarialnym (sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z konkretnego miejsca parkingowego, które będzie wykorzystywane na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy) – (zdarzenie pierwsze).

Na zewnątrz budynków będzie zlokalizowany parking ogólny z miejscami postojowymi dla mieszkańców.


Spółka rozważa dwie możliwości sprzedaży zewnętrznych miejsc postojowych:

  1. Parking ogólny będzie stanowił część nieruchomości wspólnej, a sprzedaż będzie odbywała się na zasadzie sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z danego miejsca postojowego nabywanego przez właściciela mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych. Miejsca te będą służyły mieszkańcom na cele związane z zaspokajaniem ich potrzeb mieszkaniowych (parkowanie prywatnych samochodów) – (zdarzenie drugie).
  2. Parking ogólny zostanie wydzielony z nieruchomości wspólnej i założona zostanie dla niego odrębna księga wieczysta. Nabywcą będzie mógł zostać każdy mieszkaniec osiedla, który zakupi współudział w parkingu z prawem do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca parkingowego. Miejsca parkingowe będą sprzedawane na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych mieszkańców (parkowanie prywatnych samochodów) – (zdarzenie trzecie).

Ponadto Spółka rozważa budowę zespołu garażowego na osiedlu z wyodrębnionymi lokalami garażowymi, posiadającymi odrębne księgi wieczyste. Garaże te będą oferowane do sprzedaży wraz z lokalem mieszkalnym i będą wykorzystywane na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy, transakcja będzie dokumentowana jednym aktem notarialnym - (zdarzenie czwarte).

Wolne lokale garażowe w zespole garażowym j.w. będą mogły być również oferowane do sprzedaży każdemu właścicielowi mieszkania na cele związane z zaspokajaniem jego potrzeb mieszkaniowych, który wyrazi chęć zakupu garażu w dowolnym czasie – (zdarzenie piąte).

… Spółka z o.o., tj. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdarzenie przyszłe 1:

Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego/parkingowego będzie dokonana łącznie z lokalem mieszkalnym. Prawa do miejsca postojowego/parkingowego nie są ujawniane w księdze wieczystej prowadzonej dla lokalu mieszkalnego, ale mogą być ujawnione w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nie jest objęta odrębną księgą wieczystą, ale może to prawo być ujawnione w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Nabycia miejsc postojowych będzie mógł dokonywać tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy.

Na pytanie czy Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży miejsc postojowych/lokali garażowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca wskazał: „Nie”. Klasyfikacja budynków, w których znajdują się lokale mieszkalne i miejsca postojowe - PKOB 1120 tj. budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach.

Zdarzenie przyszłe 2:

Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego/parkingowego będzie dokonana niezależnie od sprzedaży lokalu mieszkalnego - odrębna transakcja. Dla poszczególnych miejsc postojowych nie będą zakładane odrębne księgi wieczyste. Prawa do miejsca postojowego/parkingowego nie są ujawniane w księdze wieczystej prowadzonej dla lokalu mieszkalnego, ale mogą być ujawniane w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nie jest objęta odrębną księgą wieczystą, ale może to prawo być ujawnione w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Nabycia miejsc postojowych będzie mógł dokonywać tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży miejsc postojowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkalnego. Klasyfikacja budynków, w których znajdują się lokale mieszkalne i miejsca postojowe -

PKOB 1120 tj. budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach.

Zdarzenie przyszłe 3:

Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego/parkingowego będzie dokonana niezależnie od sprzedaży lokalu mieszkalnego - odrębna transakcja. Dla poszczególnych miejsc postojowych nie będą zakładane odrębne księgi wieczyste. Prawa do miejsca postojowego/parkingowego nie są ujawniane w księdze wieczystej prowadzonej dla lokalu mieszkalnego, ale mogą być ujawniane w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nie jest objęta odrębną księgą wieczystą, ale może to prawo być ujawnione w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej na której jest posadowiony budynek. Nabycia miejsc postojowych będzie mógł dokonywać nie tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy - każdy, kto wyrazi chęć zakupu. Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży miejsc postojowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkalnego. Klasyfikacja zewnętrznych miejsc postojowych - PKOB 2112 tj. drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi.

Zdarzenie przyszłe 4:

Sprzedaż lokalu garażowego i lokalu mieszkalnego nie będzie objęta jedną księgą wieczystą - będą odrębne księgi wieczyste. Nabycia lokali garażowych będzie mógł dokonywać nie tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy - każdy, kto wyrazi chęć zakupu.

Na pytanie czy Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży miejsc postojowych/lokali garażowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca wskazał: „Nie”. Klasyfikacja zespołów garażowych - PKOB 1242 tj. garaże i zadaszone parkingi.

Zdarzenie przyszłe 5:

Sprzedaż lokalu garażowego i lokalu mieszkalnego nie będzie objęta jedną księgą wieczystą - będą odrębne księgi wieczyste. Nabycia lokali garażowych będzie mógł dokonywać nie tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy - każdy, kto wyrazi chęć zakupu. Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży lokali garażowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkalnego. Klasyfikacja zespołów garażowych - PKOB 1242 tj. garaże i zadaszone parkingi.

Zespoły garażowe będą stanowiły odrębne budynki od bryły budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

Sprzedawane lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży będą lokalami o powierzchni nieprzekraczającej 150 m2

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku oznaczone jako nr 4) Czy transakcja sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy (garażowanie prywatnego samochodu) wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego jako jednolite świadczenie będzie korzystała w całości z opodatkowania preferencyjną stawką VAT 8%?

(we wniosku oznaczone jako nr 5) Czy sprzedaż lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego, na cele bezpośrednio związane z zaspokajaniem jego potrzeb mieszkaniowych (garażowanie prywatnego samochodu) będzie korzystała z opodatkowania preferencyjną stawką VAT w wysokości 8% ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT głównym kryterium zastosowania obniżonej stawki podatku jest przeznaczenie danego pomieszczenia lub określonych części powierzchni na cele mieszkaniowe.

Zdaniem Podatnika garaże, bądź miejsca garażowe (postojowe) spełniają dla mieszkańców funkcję pomocniczą, uzupełniającą przy zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Samochód w obecnych czasach jest dla zdecydowanej większości osób dobrem powszechnego użytku, służącym co skomunikowania miejsca zamieszkania z miejscem pracy, szkoły, przedszkola dla dzieci itp., a możliwość jego bezpiecznego przechowywania (garażowania, parkowania), stanowi dla większości nabywców mieszkań istotny element, od którego uzależnia decyzję o zamieszkaniu.

Można przyjąć, że miejsce postojowe spełnia tę samą rolę co komórka lokatorska, bo zarówno jedno jak i drugie z tych pomieszczeń służy mieszkańcom do przechowywania przedmiotów związanych z zaspokojeniem ich potrzeb mieszkaniowych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 2011 r. (I FSK 422/10) podkreślił, że miejsca garażowe są aktualnie dla mieszkańców równie niezbędne jak kiedyś piwnice, komórki czy strychy. Garaże wobec trudności z parkowaniem w miastach stają się wręcz niezbędne dla mieszkańców.

NSA zaznaczył, że „twierdzenie, że pomieszczenia garażowe nie służą zaspokajaniu potrzeb związanych z zamieszkiwaniem, w przeciwieństwie do »niezbędnych« piwnic (w których przechowuje się ziemniaki na zimę), czy też strychów lub suszarni, jest stanowiskiem anachronicznym i nie uwzględniającym aktualnego poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego".

Podobne stanowisko zaprezentowała również Izba Skarbowa w … w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2015r. ( IPTPP1/4512-327/15-2/AK).

Wart podkreślenia jest również fakt, iż prawodawca sam nierozerwalnie powiązał mieszkania z garażami. Obowiązujące przepisy dotyczące projektowania budynków wymagają zapewnienia odpowiedniej ilości miejsc parkingowych. Nie da się zatem zgodnie z prawem zaspokoić potrzeb mieszkaniowych bez jednoczesnego wytyczenia miejsc parkingowych bądź wybudowania garażu.

Tak więc dla ustalenia właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży miejsca postojowego bądź garażu każdorazowo konieczne jest przeanalizowanie okoliczności konkretnej transakcji a decydujące znaczenie powinno mieć przeznaczenie garażu, a nie jego formalne wyodrębnienie.

Biorąc powyższe pod uwagę, aktualne stanowisko Podatnika w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest następujące:

  • transakcja sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym, na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy (garażowanie prywatnego samochodu) wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego jako jednolite świadczenie powinna korzystać w całości z opodatkowania preferencyjną stawką VAT 8%,
  • sprzedaż lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego, na cele związane z zaspokajaniem jego potrzeb mieszkaniowych (garażowanie prywatnego samochodu) powinna korzystać z opodatkowania preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późń. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.



W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków i budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z powyższych przepisów, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Ponadto ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Natomiast budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, dział PKOB 11 obejmuje:

  • budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
  • budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
  • budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego lub lokalu użytkowego. Pomieszczeniem takim może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Mieszkaniem – stosownie do § 3 pkt 9 ww. rozporządzenia – jest zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego. Z kolei przez pomieszczenie techniczne należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12), natomiast pomieszczeniem gospodarczym jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych – pkt 13.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na budowie 5 budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Spółka rozważa budowę zespołu garażowego na osiedlu z wyodrębnionymi lokalami garażowymi, posiadającymi odrębne księgi wieczyste. Zespoły garażowe będą stanowiły odrębne budynki od bryły budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

Garaże te będą oferowane do sprzedaży wraz z lokalem mieszkalnym i będą wykorzystywane na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy, transakcja będzie dokumentowana jednym aktem notarialnym - (zdarzenie czwarte). Sprzedaż lokalu garażowego i lokalu mieszkalnego nie będzie objęta jedną księgą wieczystą - będą odrębne księgi wieczyste. Nabycia lokali garażowych będzie mógł dokonywać nie tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy - każdy, kto wyrazi chęć zakupu. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży lokali garażowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkaniowego.

Wolne lokale garażowe w zespole garażowym będą mogły być również oferowane do sprzedaży każdemu właścicielowi mieszkania na cele związane z zaspokajaniem jego potrzeb mieszkaniowych, który wyrazi chęć zakupu garażu w dowolnym czasie – (zdarzenie piąte). Sprzedaż lokalu garażowego i lokalu mieszkalnego nie będzie objęta jedną księgą wieczystą - będą odrębne księgi wieczyste. Nabycia lokali garażowych będzie mógł dokonywać nie tylko właściciel lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynkach wielorodzinnych należących do Wnioskodawcy - każdy, kto wyrazi chęć zakupu. Wnioskodawca zamierza dokonywać odrębnej sprzedaży lokali garażowych bez jednoczesnej sprzedaży lokalu mieszkaniowego.

Klasyfikacja zespołów garażowych - PKOB 1242 tj. garaże i zadaszone parkingi.


W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku dla sprzedaży:

  • lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego.

Przedstawiona wyżej analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, że preferencyjna 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu ww. art. 2 pkt 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu właśnie mieszkaniowych potrzeb społeczeństwa. Obniżona stawka podatku nie ma zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu garażowego usytuowanego w zespole garażowym, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia.

Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób jego sprzedaży i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy lokal garażowy może, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy ww. lokal garażowy może być sprzedawany (nabywany) tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisane, czy też odrębnie.

Na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

W analizowanej sprawie przedmiotem dostawy są lokale garażowe, posiadające odrębną księgę wieczystą, usytuowane w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego oraz lokale garażowe posiadające odrębną księgę wieczystą, które będą sprzedawane właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego. Zatem w rozpatrywanych kwestiach objętych zakresem pytań nie będziemy mieli do czynienia z jednolitymi świadczeniami.

Lokale garażowe mogą być bowiem odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. W sytuacji gdy dla sprzedaży lokalu mieszkalnego i lokalu garażowego zostaną założone odrębne księgi wieczyste, wówczas mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami i tym samym lokal garażowy jest odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu.

Fakt wyodrębnienia lokali garażowych jako samodzielnych lokali użytkowych bezsprzecznie wskazuje, że przedmiotowych dostaw nie można uznać za dostawę kompleksową.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności stanu sprawy należy wskazać, iż dostawa lokalu mieszkalnego wraz lokalem garażowym, w przypadku objęcia ich dwoma odrębnymi księgami wieczystymi, nie stanowi jednolitego świadczenia na rzecz nabywcy lokalu. Skutkiem powyższego wyłącznie dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystała z obniżonej, tj. 8% stawki podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 ustawy. Natomiast sprzedaż lokalu garażowego opodatkowana będzie 23% stawką podatku VAT.

Również sprzedaż lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego nie będzie stanowiła jednolitej gospodarczo transakcji. W tej sytuacji również dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystała z obniżonej, tj. 8% stawki podatku VAT, natomiast sprzedaż lokalu garażowego opodatkowana będzie 23% stawką podatku VAT.

W konsekwencji powyższego dla sprzedaży:

  • lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego,

zastosowanie znajdzie 23% stawka podstawowa, zgodnie z art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.


Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W zakresie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej nr IPTPP1/4512-327/15-2/AK, należy stwierdzić, że dotyczy ona indywidualnej sprawy tj. podmiotu, który o nią wystąpił i nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa. Nadto wskazać należy, iż powołana interpretacja dotyczy opodatkowania usług wynajmu dodatkowych pomieszczeń przynależnych do poszczególnych lokali mieszkalnych tj. części korytarzy oraz opodatkowania usług udostępniania dodatkowych pomieszczeń nieprzynależnych do poszczególnych lokali mieszkalnych, tj. wnęki znajdujące się pod schodami, pomieszczenia po likwidacji suszarni, pralni, schowki ze zlikwidowanych kanałów zsypowych lub innych wolnych pomieszczeń.

Natomiast odnośnie powołanego we wniosku orzeczenia NSA z dnia 4 marca 2011 r., sygn. I FSK 422/10 należy stwierdzić, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późń. zm.). Tak więc powołany w stanowisku wyrok NSA nie stanowi podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie:

  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębna księgę wieczystą, usytuowanego w zespole garażowym wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego,
  • stawki podatku dla sprzedaży lokalu garażowego posiadającego odrębną księgę wieczystą, właścicielowi mieszkania któregokolwiek z budynków mieszkalnych, w dowolnym czasie po zakupie lokalu mieszkalnego.

Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj