Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-537/15-2/MD
z 9 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na fakturze dokumentującej dostawę o kwotę skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na fakturze dokumentującej dostawę o kwotę skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Obowiązujące zasady sprzedaży drewna w Nadleśnictwie umożliwiają zastosowanie skonta dla odbiorców, którzy przy odroczonym terminie płatności dokonali zapłaty za odebrane drewno w terminie do 14 dni. Zasady stosowania skonta określone są w umowach zawartych z kontrahentami. Zgodnie z nimi, kontrahent nabywa prawo do skonta po złożeniu pisemnego przyrzeczenia zapłaty należności w terminie 14 dni od wystawienia faktury. Skonto uwzględniane jest od razu na fakturze VAT dokumentującej dostawę, co w przypadku terminowej zapłaty (zgodnie z zobowiązaniem kontrahenta) nie powoduje konieczności wystawienia faktury korygującej. Dopiero w przypadku zapłaty po upływie 14 dni prawo do skonta wygasa i wystawiana jest faktura korygująca, zwiększająca podstawę opodatkowania oraz podatek VAT należny.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy. Jednocześnie, na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, a na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 2, udzielonych nabywcy opustów i obniżek cen, udzielonych w momencie sprzedaży.

Sposób udokumentowania transakcji określają przepisy zawarte w Dziale XI Rozdział 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę, podatnik wystawia fakturę korygującą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z aktualnie obowiązującymi uregulowaniami ustawy o podatku od towarów i usług, Nadleśnictwo może zmniejszyć podstawę opodatkowania o kwotę skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty w oparciu o zawartą umowę i pisemne zobowiązanie kontrahenta do terminowej zapłaty w czasie 14 dni od wystawienia faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, dopuszczona jest sytuacja, kiedy zgodnie z zawartą umową, po otrzymaniu pisemnego wniosku kontrahenta o zastosowanie skonta wraz z jego zobowiązaniem o zapłacie w terminie 14 dni od wystawienia faktury, skonto uwzględniane byłoby od razu na fakturze, co w przypadku terminowej zapłaty nie powodowałoby konieczności wystawienia faktury korygującej.

Dopiero w przypadku zapłaty po upływie 14 dni prawo do skonta zostałoby utracone i wystawiona byłaby faktura korygująca zwiększająca podstawę opodatkowania oraz podatek VAT należny. Należy wspomnieć, że dla takiej sytuacji, na wniosek (…), przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy została wydana korzystna interpretacja nr ITPP2/4512-271/15/AD z dnia 18 maja 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że przepis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Natomiast w oparciu o przepis art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W sprawie będącej przedmiotem analizy należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

I tak, stosownie do art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
    1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
    2. państwa trzeciego.

Natomiast w świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy, faktura powinna m.in. zawierać: kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto.

Ponadto, na mocy art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że obowiązujące zasady sprzedaży drewna w Nadleśnictwie umożliwiają zastosowanie skonta dla odbiorców, którzy przy odroczonym terminie płatności dokonali zapłaty za odebrane drewno w terminie do 14 dni. Zasady stosowania skonta określone są w umowach zawartych z kontrahentami. Zgodnie z nimi, kontrahent nabywa prawo do skonta po złożeniu pisemnego przyrzeczenia zapłaty należności w terminie 14 dni od wystawienia faktury. Skonto uwzględniane jest od razu na fakturze VAT dokumentującej dostawę, co w przypadku terminowej zapłaty (zgodnie z zobowiązaniem kontrahenta) nie powoduje konieczności wystawienia faktury korygującej. Dopiero w przypadku zapłaty po upływie 14 dni prawo do skonta wygasa i wystawiana jest faktura korygująca, zwiększająca podstawę opodatkowania oraz podatek VAT należny.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na fakturze dokumentującej dostawę o kwotę skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „skonto”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma bowiem wykładnia językowa, którą należy kierować się interpretując dany przepis.

Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Wyjaśnić należy, że rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto) ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym – dopiero z chwilą ziszczenia się warunku – w razie wcześniejszej zapłaty udzielany jest rabat. Jeśli zaś warunek ziszcza się już po dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji. Tym samym trzeba uznać, że nie może być uwzględniany w cenie jednostkowej już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, a zatem również w podstawie opodatkowania. Na tym etapie nie wiadomo bowiem, czy rabat ten faktycznie zostanie przyznany, czy też nie.

Rabat taki bowiem byłby tzw. rabatem transakcyjnym, a więc takim, którego nie ma obowiązku wykazywać w wystawionej fakturze, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdują swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Powyższe znajduje potwierdzenie w treści art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu (o którym mowa w art. 29 ust. 7 pkt 1 ustawy, czyli skonta) podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą.

Odmienna analiza powyższych przepisów byłaby sprzeczna z właściwością skonta – jako czynności istniejącej pod warunkiem zawieszającym – przyznanie bowiem rabatu uzależnione jest od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty. W związku z tym nie należy odgórnie zakładać, że każdy z klientów skorzysta ze skonta i tym samym rabat będzie należny. Dopiero bowiem z chwilą skorzystania ze skonta istnieje podstawa prawna do uznania tego rodzaju rabatu za prawnie skuteczny. Zatem z chwilą ziszczenia się tego warunku (tzn. skorzystania ze skonta przez nabywcę) ma miejsce wpływ na podstawę opodatkowania w związku z czym należy wystawić fakturę korygującą, co potwierdza powołany art. 106j ust. 1 ustawy.

Wobec tego w sytuacji, gdy faktura wystawiona jest przed spełnieniem przez nabywcę warunków uprawniających do skonta (przed udzieleniem rabatu), w momencie dostawy powinna dokumentować całą wartość sprzedaży.

Wskazać należy, że art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy wymaga, aby na wystawionej fakturze znajdowała się informacja o kwocie skonta. Jednak jest to tylko informacja dla nabywcy, która nie jest jednoznaczna z udzieleniem rabatu. To na podstawie tej informacji nabywca ma prawo do określonego zachowania (zapłaty za towar dokonanej w określonym przez sprzedawcę terminie), uprawniającego go do skorzystania ze skonta. To nabywca – swoim zachowaniem – warunkuje udzielenie rabatu. Powyższe potwierdza art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy wskazując jednoznacznie, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. A zatem nie obejmuje skont (ponieważ o udzieleniu skonta decyduje zachowanie nabywcy po wystawieniu faktury).

Taka sytuacja ma miejsce także w analizowanej sprawie, ponieważ pomimo pisemnego oświadczenia kontrahenta o dokonaniu zapłaty w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury i uzyskania prawa do skonta, to i tak ostateczna decyzja, czy płatność zostanie dokonana w określonym terminie należy do nabywcy towaru, który – jak to wynika z opisu sprawy – nie zawsze dotrzymuje uzgodnionego terminu zapłaty. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca w momencie wystawienia faktury nie będzie wiedział, czy skonto faktycznie zostanie przyznane, czy też nie – uzależnione to będzie od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty. Przyznanie skonta będzie miało charakter warunkowy, tj. od kontrahenta będzie zależało, czy zapłaci za wystawioną przez Zainteresowanego fakturę w terminie 14 dni od jej wystawienia.

Zauważyć należy, że udzielenie skonta skutkuje obniżeniem ceny dostarczonych towarów, co implikuje obowiązki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na fakt, że zapłata za dostarczone towary zostanie dokonana po wystawieniu faktury (warunek wcześniejszej zapłaty ziści się już po wystawieniu faktury), skonto nie będzie mogło być uwzględnione w wystawionej fakturze (tj. podstawa opodatkowania nie zostanie obniżona o skonto). Dlatego – zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy – Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawić fakturę korygującą, w której uwzględni skonto przyznane z tytułu dotrzymania warunku wcześniejszej zapłaty za dokonaną dostawę towarów.

A zatem, w świetle obowiązujących przepisów nie można uwzględniać skonta „od razu” w podstawie opodatkowania pierwotnie wystawionej faktury. Dopiero bowiem z chwilą zrealizowania skonta przez kontrahenta (ziszczenia się warunku) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania. W konsekwencji czego należy wystawić fakturę korygującą „in minus” do faktury wcześniej wystawionej na rzecz danego klienta.

Co istotne, w przedmiotowej sprawie warunkiem do zastosowania skonta nie może być samo pisemne zobowiązanie się kontrahenta do wcześniejszej zapłaty, lecz faktyczna wpłata we wcześniejszym terminie. Zatem tylko i wyłącznie faktyczne dokonanie wcześniejszej zapłaty daje podstawę do zastosowania skonta.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne, należy stwierdzić, że w przypadku gdy zapłata za drewno zostanie dokonana po wystawieniu faktury (warunek wcześniejszej zapłaty ziści się dopiero po wystawieniu faktury) rabat (skonto) nie może być uwzględniony w wystawionej fakturze. W konsekwencji, w momencie wystawienia faktury Wnioskodawca nie będzie mógł zmniejszyć podstawy opodatkowania o kwotę skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty w oparciu o zawartą umowę i pisemne zobowiązanie kontrahenta do terminowej zapłaty w ciągu 14 dni od wystawienia tej faktury. Faktura wystawiona przed spełnieniem przez nabywcę warunków uprawniających do skonta powinna bowiem dokumentować całą wartość sprzedaży.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Tak więc strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj