2016.01.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-228/15-7/AI
z 8 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 29 września 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.), z dnia 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) oraz z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług zarządzania nieruchomością wspólną świadczonych na rzecz wspólnot mieszkaniowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług zarządzania nieruchomością wspólną świadczonych na rzecz wspólnot mieszkaniowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono w dniach: 2 października 2015 r., 15 grudnia 2015 r. oraz 28 grudnia 2015 r. o dowód uiszczenia opłaty od wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań, własne stanowisko w sprawie oraz o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej jest samorządowym zakładem budżetowym, utworzonym na mocy Uchwały Rady Miejskiej z dnia 17 grudnia 1997 r. Zakład realizuje zadania o charakterze użyteczności publicznej w zakresie zarządu mieszkaniowym zasobem i lokalami użytkowymi, będącymi własnością komunalną Gminy i Miasta. Zakład administruje również budynkami stanowiącymi własność wspólnot mieszkaniowych, w których Gmina i Miasto posiada swoje udziały. Budynki wspólnot mieszkaniowych administrowane przez Zakład – zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów – zaliczane są do budynków mieszkalnych wg PKOB pod numerem 1.11.112.

Zakład otrzymuje z Gminy dotację przedmiotową na:

Wpłatę zaliczek na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych, w których posiada udziały.
Dopłatę do kosztów eksploatacji powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy.

Dotacja jest traktowana jako zwolniona od podatku VAT i doliczana jest do obrotu. Zakład wystawia wewnętrzną fakturę VAT na otrzymaną dotację.

Zakład, jako zarządca, wspólnot mieszkaniowych otrzymuje faktury VAT zakupu wystawione na Zakład odliczając z nich podatek naliczony – zgodnie z ustaloną strukturą dla każdego roku podatkowego.

Zakład, jako zarządca, wystawia faktury VAT na zaliczkę koszty zarządu, tj. na utrzymanie części wspólnej i fundusz remontowy ze stawką zwolnioną VAT oraz faktury za media (co, woda, śmieci, energia elektryczna) w zależności od stawki VAT dla właścicieli lokali użytkowych, które położone są w budynkach mieszkalnych oraz wewnętrznie dla pozostałych właścicieli lokali mieszkalnych. Wystawia również faktury korygujące VAT po rozliczeniu wyników na mediach.

Właściciele lokali mieszkalnych otrzymują zawiadomienie o wysokości opłat za mieszkanie. Zakład – zarządca sporządza deklaracje i odprowadza podatek VAT jako Zakład Gospodarki Mieszkaniowej, ponieważ wszystkie faktury zakupowe wystawiane są na Zakład, a Zakład w swoim imieniu wystawia faktury sprzedaży.

Wspólnoty Mieszkaniowe zostały zgłoszone do Urzędu Skarbowego i posiadają Numer Identyfikacji Podatkowej nadany decyzją Urzędu Skarbowego, ale nie zostały zgłoszone jako płatnicy podatku VAT i nie składają deklaracji VAT.

Deklaracje VAT składa tylko zarządca.

Wszystkie umowy na dostawę mediów i usług komunalnych oraz innych usług związanych z zarządzaniem nieruchomościami, tj.: przeglądy kominiarskie, przeglądy techniczne, elektryczne, itp. zawarte są przez Zarządcę.

Zarządca zajmuje się rozliczaniem całkowitych kosztów zużycia energii elektrycznej, cieplnej, wody, ścieków oraz kosztów utrzymania części wspólnych.

Zarządca nie wystawia faktur za zarządzanie na wspólnoty, lecz tylko na właścicieli na ich żądanie oraz wystawia wewnętrzne faktury na poszczególne lokale wg adresów.

Właściciele – użytkownicy lokali są obciążani opłatami za utrzymanie części wspólnej odnoszonej do 1 m2 powierzchni użytkowej oraz za dostarczane media. Rozliczanie mediów odbywa się na podstawie otrzymanych faktur, wystawionych na zarządcę indywidualnie na każdego lokatora. Właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych obciążani są kosztami zużycia wg faktycznego stanu zużycia.

Ponadto z pism z dnia 11 grudnia 2015 r. oraz z dnia 22 grudnia 2015 r. – stanowiących uzupełnienie do wniosku – wynika, że:

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT;
Zainteresowany wykonuje usługę zarządzania nieruchomościami na zlecenie na podstawie umów zawartych ze wspólnotami mieszkaniowymi;
usługa jest wykonywana odpłatnie, Zakład w ramach kosztów zarządu nieruchomością wspólną otrzymuje wynagrodzenie tzw. „wynagrodzenie zarządcy”. Stawka za koszty zarządu nieruchomością wspólną obejmuje również wynagrodzenie zarządcy. Jednakże stawka ta nie obejmuje marży, a jedynie zwrot kosztów, wynagrodzenie zarządcy nie jest wyodrębnione, jako opłata należna zarządcy – jest składnikiem kosztów zarządu nieruchomością wspólną;
w skład świadczonych czynności nie wchodzi usługa wyceny nieruchomości – Wnioskodawca takich usług nie prowadzi;
symbol usług, będących przedmiotem wniosku, tj. usług zarządzania nieruchomością wspólną wg. obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie PKWiU to PKWiU 68.32.

Opis wykonywanych czynności:

Wnioskodawca – Zakład Gospodarki Mieszkaniowej, jako zarządca – działa w imieniu wspólnot mieszkaniowych i na ich rzecz na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością wspólną i uprawniony jest do samodzielnego podejmowania decyzji mieszczących się w zakresie zwykłego zarządu nieruchomością.

Wnioskodawca administruje gminnym zasobem mieszkaniowym i zarządza wspólnotami, które powstały poprzez wyodrębnienie lokali z komunalnego zasobu gminnego. Wnioskodawca zarządza wspólnotami, w których gmina posiada swój udział. Gmina jako właściciel wpłaca również fundusz remontowy dla wspólnot mieszkaniowych – zgodnie z ustalonymi przez poszczególne wspólnoty stawkami. Z tytułu wykonywania tej usługi otrzymuje wynagrodzenie w ramach kosztów zarządzania.

Czynności zarządzania obejmują miedzy innymi:

Ustalenie aktualnego stanu prawnego i faktycznego nieruchomości.
Reprezentowanie Wspólnoty Mieszkaniowej w sprawach związanych z zarządzaniem na zewnątrz.
Prowadzenie książki obiektu budowlanego.
Dokonywanie kontroli technicznych – okresowych przeglądów nieruchomości: kominiarskie, gazowe, elektryczne itp.
Zawieranie w imieniu i na rzecz Wspólnoty umów o dostawy:
1. zimnej wody,
2. ciepłej wody,
3. centralnego ogrzewania,
4. energii elektrycznej na oświetlenie pomieszczeń wspólnego użytku.
Zawieranie w imieniu i na rzecz Wspólnoty umów o:
1. odprowadzanie ścieków,
2. wywóz nieczystości i składowanie na wysypisku,
3. koszenie trawników,
4. odśnieżanie chodników przed nieruchomością,
5. likwidacja skutków gołoledzi.
Przygotowywanie, zwoływanie i obsługa zebrań Wspólnoty Mieszkaniowej, przygotowanie sprawozdań finansowo-rzeczowych.
Prowadzenie odpowiedniej księgowości, prowadzenie rozliczeń poprzez rachunki bankowe.
Rozliczanie z właścicielami lokali wniesionych opłat związanych z lokalem określonych podjętą uchwałą oraz rozliczanie dodatkowych opłat.
Pobieranie miesięcznych opłat od właścicieli w imieniu i na rzecz Wspólnot Mieszkaniowych z tytułu zaliczek na pokrycie kosztów zarządu i wpłat na fundusz remontowy, windykacja opłat należnych od właścicieli lokali w postępowaniu sądowym.
Ubezpieczenie budynku od ognia i innych zdarzeń losowych.
Odczytywanie mierników:
1. zimnej wody,
2. ciepłej wody,
3. centralnego ogrzewania,
4. i innych.
Organizacja i wykonywanie remontów, tj.:
1. wykonanie wszelkich prac, napraw i wymiana na częściach budynku z wyłączeniem lokali w zakresie ujętym w planie lub na dodatkowe zlecenie Zarządu Wspólnoty,
2. usuwanie awarii i wykonywanie przeglądów,
3. uzyskiwanie wszelkich pozwoleń budowlanych na prowadzenie inwestycji i remontów budynków wspólnot,
4. i inne.

Ww. czynności są skalsyfikowane wg PKWiU – 68.32.11. i zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo stosuje stawkę zwolnioną.

dachy,
kominy,
piony kanalizacyjne,
instalacje elektryczne na klatkach schodowych,
stolarka drzwiowa i okienna w częściach wspólnych,
elewacje, ocieplenie budynku, fundamenty,
budowa wewnętrznej instalacji gazowej, itp. Remonty.

Wnioskodawca, jako zarządca, zakłada dla wspólnot mieszkaniowych rachunki bankowe, na które przekazuje wpłacone przez poszczególnych właścicieli – członków danej wspólnoty – środki z tytułu wpłat na fundusz remontowy. Zobowiązania wobec wykonawców remontów są regulowane z tych rachunków bankowych. Poszczególne wspólnoty posiadają swój odrębny NIP, ale nie są zarejestrowane jako czynny podatnik VAT. Faktury za wykonane remonty wystawiane są na poszczególne wspólnoty i obciążają fundusz remontowy w całości łącznie z podatkiem naliczonym VAT, który nie jest odliczany. Faktury te regulowane są z rachunku bakowego wspólnoty.

Zakład, w ramach prowadzonej działalności, zarządza nieruchomościami mieszkalnymi wspólnot mieszkaniowych, w których występują lokale mieszkalne i niemieszkalne (użytkowe).

W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki, w których więcej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, są sklasyfikowane jako budynki mieszkalne. Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”, dlatego Wnioskodawca powołuje się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W związku z powyższym, na mocy § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., Nr 736), „zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0)”.

Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi wspólnot mieszkaniowych, w których zgodnie z Polską Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, więcej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a mniejsza część wykorzystywana jest do celów użytkowych powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług (VAT) – zgodnie z klasyfikacją usług, tj. zarządzanie nieruchomościami na zlecenie 68.32.11.

W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki dzielą się na budynki mieszkalne i niemieszkalne.

Budynki mieszkalne według PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach, gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Art. 2 pkt 12 ustawy o podatku VAT zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem w sprawie PKOB, stanowiącym usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków:

w grupie 111:
1. klasę 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne. Klasa ta obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Takimi budynkami Zakład nie zarządza.

w grupie 112:
1. klasę 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Klasa ta obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach,
2. klasę 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach.

Zakład zarządza takimi właśnie budynkami, będącymi wspólnotami mieszkaniowymi.

w grupie 113:
1. klasę 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania. Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich. Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Takimi budynkami Zakład nie zarządza.

Zakład zarządza więc budynkami mieszkalnymi składającymi się z dwóch oraz trzech i więcej mieszkań, dla których symbolem PKOB jest symbol:

1121 dla budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych,
1122 dla budynków o trzech i więcej mieszkaniach.

Zakład zarządza całymi budynkami mieszkalnymi, w skład których wchodzą zarówno lokale mieszkalne, jak również lokale użytkowe. Jednakże w budynkach tych powierzchnia lokali mieszkalnych, tj. wykorzystywana na cele mieszkalne stanowi, więcej niż połowę całkowitej powierzchni użytkowej budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 22 grudnia 2015 r.).

Czy Wnioskodawca – Zakład Gospodarki Mieszkaniowej – prawidłowo stosuje stawkę zwolnioną na usługę zarządzania nieruchomością wspólną, świadczoną na rzecz wspólnot mieszkaniowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 22 grudnia 2015 r.), Zainteresowany prawidłowo stosuje stawkę zwolnioną na usługi zarządzania, które są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 68.32.11.

Wpłaty na fundusz remontowy są tylko partycypacją w kosztach. Wnioskodawca – Zakład, jako zarządca, pobiera wpłaty od poszczególnych właścicieli lokali i przekazuje je na rachunek bankowy wspólnoty mieszkaniowej, z którego regulowane są faktury za roboty budowlane związane z remontem części wspólnych nieruchomości tj. dach, kominy, elewacje, docieplenia, instalacje wewnętrzne np. gazowe itp. remonty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W związku z ww. wyrokiem C-276/14, w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikat, w którym stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT.

Ponadto na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) wskazał na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne, aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp.

NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. Jednocześnie NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii należy uznać za nieaktualne.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowany przez Ministerstwo Finansów komunikat z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że zostaną podjęte odpowiednie prace legislacyjne w celu uregulowania przedmiotowych zagadnień oraz z uwagi na fakt, że zgodnie z komunikatem Ministerstwa Finansów z dnia 16 grudnia 2015 r. stosowany obecnie model rozliczeń do 1 stycznia 2017 r. nie będzie kwestionowany, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Natomiast jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła częstokroć do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 82 ust. 3 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
przebieg realizacji budżetu państwa;
potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
przepisy Unii Europejskiej.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736), zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z powyższego przepisu § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia jednoznacznie wynika, że elementem warunkującym prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dla czynności zarządzania nieruchomościami, jest charakter oraz przeznaczenie nieruchomości, w odniesieniu do której usługa ta jest świadczona.

Wobec tego należy wskazać, że zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte są jedynie te usługi zarządzania nieruchomościami, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU wymienionych w przywołanym wyżej przepisie § 3 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia, a więc dotyczą nieruchomości mieszkalnych i są świadczone na zlecenie, a jednocześnie nie są usługami w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

W związku z tym, zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie natomiast od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości, ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości. W tej sytuacji bowiem taki pojedynczy lokal należy traktować jak odrębną nieruchomość.

Z przywołanych wcześniej przepisów wynika, że dla określenia stawki podatku VAT lub zwolnienia od podatku dla usług zarządzania nieruchomością na zlecenie ważne jest nie tylko zakwalifikowanie tych usług według PKWiU czy też budynku według PKOB, ale również zakres tych usług i charakter przeznaczenia przedmiotu (tj. nieruchomości czy jej części), którego one dotyczą.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”, w tym zakresie należy zatem powołać się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne według PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Art. 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem w sprawie PKOB, stanowiącym usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków:

w grupie 111:
- klasę 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne. Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie, itp. domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu. Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121), budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),
w grupie 112:
- klasę 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach,
- klasę 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach. Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212),
w grupie 113:
- klasę 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania. Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich. Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Zatem jeżeli przedmiotem zarządzania jest cały budynek mieszkalny, nawet jeżeli znajduje się w nim np. garaż wielostanowiskowy lub inne lokale użytkowe, czynność ta podlega zwolnieniu zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej rozporządzenia z 20 grudnia 2013 r. Natomiast jeżeli usługa zarządzania dotyczy wyłącznie określonych części nieruchomości mieszkalnej, przy czym części te nie mają charakteru mieszkalnego, wówczas taka usługa zarządzania podlega opodatkowaniu stawką 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Zakład Gospodarki Mieszkaniowej – jest samorządowym zakładem budżetowym i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany wykonuje usługę zarządzania nieruchomościami na zlecenie na podstawie umów zawartych ze wspólnotami mieszkaniowymi. Usługa jest wykonywana odpłatnie. Zakład w ramach kosztów zarządu nieruchomością wspólną otrzymuje wynagrodzenie. Stawka za koszty zarządu nieruchomością wspólną obejmuje również wynagrodzenie zarządcy. Jednakże stawka ta nie obejmuje marży, a jedynie zwrot kosztów, wynagrodzenie zarządcy nie jest wyodrębnione, jako opłata należna zarządcy – jest składnikiem kosztów zarządu nieruchomością wspólną. W skład świadczonych czynności nie wchodzi usługa wyceny nieruchomości – Wnioskodawca takich usług nie prowadzi. Symbol usług, będących przedmiotem wniosku, tj. usług zarządzania nieruchomością wspólną wg obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie PKWiU to PKWiU 68.32.11 Wnioskodawca jako zarządca działa w imieniu wspólnot mieszkaniowych i na ich rzecz na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością wspólną i uprawniony jest do samodzielnego podejmowania decyzji mieszczących się w zakresie zwykłego zarządu nieruchomością. Wnioskodawca administruje gminnym zasobem mieszkaniowym i zarządza wspólnotami, które powstały poprzez wyodrębnienie lokali z komunalnego zasobu gminnego. Do czynności zarządzania należą m.in:

Ustalenie aktualnego stanu prawnego i faktycznego nieruchomości.
Reprezentowanie Wspólnoty Mieszkaniowej w sprawach związanych z zarządzaniem na zewnątrz,
Prowadzenia książki obiektu budowlanego.
Dokonywanie kontroli technicznych – okresowych przeglądów nieruchomości: kominiarskie, gazowe, elektryczne itp.,
Zawierania w imieniu i na rzecz Wspólnoty umów o dostawy: zimnej wody, ciepłej wody, centralnego ogrzewania, energii elektrycznej na oświetlenie pomieszczeń wspólnego użytku.
Zawieranie w imieniu i na rzecz Wspólnoty umów o: odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości i składowanie na wysypisku, koszenie trawników, odśnieżanie chodników przed nieruchomością, likwidacja skutków gołoledzi.
Przygotowywanie, zwoływanie i obsługa zebrań Wspólnoty Mieszkaniowej, przygotowanie sprawozdań finansowo- rzeczowych.
Prowadzenie odpowiedniej księgowości, prowadzenie rozliczeń poprzez rachunki bankowe.
Rozliczanie z właścicielami lokali wniesionych opłat związanych z lokalem określonych podjętą uchwałą oraz rozliczanie dodatkowych opłat.
Pobieranie miesięcznych opłat od właścicieli w imieniu i na rzecz wspólnot mieszkaniowych z tytułu zaliczek na pokrycie kosztów zarządu i wpłat na fundusz remontowy, windykacja opłat należnych od właścicieli lokali w postępowaniu sądowym.
Ubezpieczenie budynku od ognia i innych zdarzeń losowych.
Odczytywanie mierników: zimnej wody, ciepłej wody, centralnego ogrzewania i innych.
Organizacja i wykonywanie remontów tj.: wykonanie wszelkich prac, napraw i wymiana na częściach budynku z wyłączeniem lokali w zakresie ujętym w planie lub na dodatkowe zlecenie Zarządu Wspólnoty, usuwanie awarii i wykonywanie przeglądów, uzyskiwanie wszelkich pozwoleń budowlanych na prowadzenie inwestycji i remontów budynków wspólnot i inne.

Właściciele lokali wpłacają tzw. zaliczki na koszty zarządzania i na fundusz remontowy, który przeznaczony jest na wykonywanie wszelkich remontów dotyczących części wspólnych budynku wspólnoty. Wnioskodawca, jako zarządca, zakłada dla wspólnot mieszkaniowych rachunki bankowe, na które przekazuje wpłacone przez poszczególnych właścicieli – członków danej wspólnoty środki z tytułu wpłat na fundusz remontowy. Zobowiązania wobec wykonawców remontów są regulowane z tych rachunków bankowych. Zakład w ramach prowadzonej działalności zarządza nieruchomościami mieszkalnymi wspólnot mieszkaniowych, w których występują lokale mieszkalne i niemieszkalne (użytkowe). Zakład zarządza budynkami mieszkalnymi składającymi się z dwóch oraz trzech i więcej mieszkań, dla których symbolem wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) są:

1121 dla budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych,
1122 dla budynków o trzech i więcej mieszkaniach.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawkę zwolnioną na usługę zarządzania nieruchomością wspólną świadczoną na rzecz wspólnot mieszkaniowych.

Dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania (zwolnienia od podatku VAT) świadczonych przez Zainteresowanego usług (w zakresie objętym wnioskiem) w ramach zawartych ze wspólnotami mieszkaniowymi umów o zarządzaniu nieruchomościami na zlecenie, zasadniczym jest określenie charakteru opisanych czynności – czy poszczególne czynności są czynnościami samoistnymi, czy też są to czynności składające się na usługę kompleksową, w tym przypadku usługę zarządzania nieruchomością świadczoną na zlecenie.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, gdy cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności i są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem tego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Tym samym, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić według stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Z uwagi na powyższe, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze więc, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, w ramach zawartej odpłatnej umowy o zarządzaniu nieruchomościami na zlecenie, świadczy usługi zarządzania budynkami. W skład świadczonych czynności nie wchodzi wycena nieruchomości. W ramach zakresu usług Zainteresowany zarządza nieruchomościami, w tym m.in. reprezentuje wspólnoty mieszkaniowe w sprawach związanych z zarządzaniem na zewnątrz, prowadzi książki obiektu budowlanego, dokonuje kontroli technicznych, zawiera w imieniu i na rzecz wspólnot umowy o dostawy mediów, prowadzi odpowiednią księgowość, prowadzi rozliczenia poprzez rachunki bankowe, ubezpiecza budynki od ognia i innych zdarzeń losowych, organizuje i wykonuje remonty.

Zatem odniesienie przedstawionego stanu prawnego do okoliczności niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotem realizowanych w ramach umów świadczeń na rzecz wspólnot mieszkaniowych jest usługa, na którą składają się wymienione we wniosku czynności, których zasadniczym celem jest zarządzanie nieruchomością wspólną, a poszczególne czynności przyczyniają się do prawidłowego realizowania usługi podstawowej, to świadczenia te stanowią łącznie usługę złożoną, składającą się z kombinacji różnych czynności. Opisane świadczenia, stanowiące przedmiot zapytania Wnioskodawcy – tj. zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi – są czynnościami, które Wnioskodawca jest zobowiązany wykonywać w ramach zawartej umowy o zarząd nieruchomością wspólną.

W konsekwencji, świadczenia te nie są czynnościami samoistnymi lecz składają się na kompleksowe usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczonymi przez Wnioskodawcę na zlecenie wspólnot mieszkaniowych i co do zasady dzielą los prawny świadczenia głównego, którym jest – zgodnie z treścią wniosku – zarządzanie nieruchomością.

Jak wskazano powyżej, przepis § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, zwalnia od podatku jedynie usługi zarządzania nieruchomościami na zlecenie, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU wymienionych w tym przepisie oraz dotyczą nieruchomości mieszkalnych, a jednocześnie nie są usługami w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro – będącą przedmiotem zapytania usługę kompleksowego zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi – należy, jak wskazał Wnioskodawca, klasyfikować według PKWiU do grupowania 68.32.11, a Wnioskodawca wykonuje ją na zlecenie na podstawie umów zawartych ze wspólnotami mieszkaniowym, ponadto dotyczy ona nieruchomości mieszkalnych, w których powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wynosi więcej niż 50% powierzchni użytkowej całkowitej, i jednocześnie w jej skład nie wchodzi usługa wyceny nieruchomości, to usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie wskazanego wcześniej § 3 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Zaznaczyć jednak należy, że zwolnienie od podatku VAT ma zastosowanie nie wtedy, gdy przeważająca część powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkaniowych, tylko gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi zarządzania nieruchomościami na zlecenie sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 68.32.11, odnoszące się do nieruchomości mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 1121 oraz 1122, korzystają ze zwolnienia od podatku na mocy § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia.

Podsumowując, usługa kompleksowego zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczona na rzecz wspólnot mieszkaniowych, wykonywana w ramach zawartej umowy zlecenia zarządzania nieruchomością wspólną i sklasyfikowana wg PKWiU pod symbolem PKWiU ex 68.32.11, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślenia wymaga fakt, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy – w tym w przypadku dokonania „centralizacji” rozliczeń Gminy i jej jednostek organizacyjnych – udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z powyższym tut. Organ odniósł się w wydanej interpretacji wyłącznie do klasyfikacji PKOB i PKWiU podanych przez Wnioskodawcę w opisie sprawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług zarządzania nieruchomością wspólną świadczonych na rzecz wspólnot mieszkaniowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) został załatwiony w dniu 8 stycznia 2016 r. interpretacją nr ILPP5/4512-1-228/15-8/AI.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin