Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-888/15/AZ
z 23 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 21 stycznia 2016 r. (data wpływu 26 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 19 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT dla opłat wpisowych i semestralnych oraz dla usług nauki języków obcych, zajęć tanecznych i zajęć komputerowych – jest prawidłowe
• stawki podatku VAT dla ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-aerobiku oraz jogi – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 13 stycznia 2015 r. znak: IBPP3/4512-888/15/AŚ oraz pismem z 19 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miejski Ośrodek Kultury (Wnioskodawca), zwany dalej MOK, jest samorządową instytucją kultury Gminy i Miasta. MOK prowadzi działalność jako instytucja samodzielna pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, w ramach przepisów prawa, a w szczególności ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Miejski Ośrodek Kultury jest czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Podstawowymi celami MOK zgodnie ze statutem są: zaspokajanie kulturalnych potrzeb mieszkańców Gminy i Miasta oraz zapewnianie rozwoju kultury i współtworzenie jej wartości.

Do podstawowych zadań Miejskiego Ośrodka Kultury należą m.in.

1. Wychowanie przez sztukę i edukacja kulturalna społeczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży.
2. Tworzenie warunków dla rozwoju folkloru, a także rękodzieła ludowego i artystycznego.
3. Tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką.
4. Rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych środowiska.
5. Przygotowanie do odbioru i tworzenia wartości kulturalnych.
   
   

Zarządzeniem Dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury Nr xxx z dnia 1 października 2013 został utworzony Uniwersytet T. W. przy Miejskim Ośrodku Kultury. Celem UTW zgodnie z regulaminem jest:

1. upowszechnianie inicjatyw edukacyjnych;
2. aktualizacja intelektualna, psychiczna, społeczna i fizyczna osób starszych;
3. propagowanie wiedzy, kultury i zdrowia oraz idei kształcenia się przez całe życie;
4. umożliwienie twórczego i ciekawego spędzenia czasu;
5. poszerzanie wiedzy i umiejętności seniorów;
6. angażowanie słuchaczy w aktywność na rzecz otaczającego ich środowiska;
7. podejmowanie działań zmierzających do utrzymania , nawiązywania więzi i kontaktów osobistych, szczególnie pomiędzy osobami starszymi i młodym pokoleniem;
8. Podtrzymywanie więzi społecznych i komunikacji międzyludzkiej wśród seniorów.
   
   

Wyżej wymienione cele UTW realizuje poprzez organizowanie:

1. działalności edukacyjnej i szkoleniowej;
2. wykładów z różnych dziedzin nauki i kultury;
3. zajęć seminaryjnych, warsztatów, ćwiczeń, sekcji lub innych form zajęć specjalistycznych;
4. wyjazdów edukacyjnych, krajoznawczych i rekreacyjnych;
5. prowadzenie ćwiczeń z zakresu kultury fizycznej, sportu i rekreacji.
   
   

Na podstawie Regulaminu słuchacze wnoszą opłaty wpisowe, semestralne oraz za zajęcia fakultatywne: z języków obcych, zajęcia ruchowe i ewentualnie inne zajęcia lub kursy uruchamiane w ramach UTW.

Miejski Ośrodek Kultury nie jest jednostką oświaty, nie jest klubem ani związkiem sportowym. Wszystkie opłaty wnoszone przez słuchaczy są przeznaczone na pokrycie kosztów za zajęcia, a ewentualne zyski są przeznaczone na cele statutowe.

W piśmie z 21 stycznia 2016 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Wniesienie opłaty wpisowej uprawnia uczestnika UTW do bycia słuchaczem Uniwersytetu T. W. Wniesienie opłaty semestralnej uprawnia uczestnika UTW do udziału w kolejnym semestrze działalności UTW.

Z opłat semestralnych pokrywane jest wynagrodzenie dla osób prowadzących zajęcia oraz zakup materiałów niezbędnych do przeprowadzenia zajęć. Działania te nie stanowią usług kulturalnych w rozumieniu art. 1 ust.1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2012 poz. 406).

Z opłat wpisowych pokrywa się bieżące wydatki na działalność UTW. Opłaty te nie stanowią zapłaty za konkretne świadczenia. Działanie te nie stanowią usług kulturalnych w rozumieniu art. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Uniwersytet T. W. przy Miejskim Ośrodku Kultury (zwany dalej UTW) został utworzony jako forma kształcenia i rozwoju kulturalnego osób dorosłych, które odczuwają potrzebę kultywowania wysiłków poznawczych oraz swojego rozwoju intelektualnego. Słuchaczem UTW może być każda osoba, która pragnie pogłębiać swą wiedzę z różnych dziedzin nauki oraz kultury i sztuki, rozwijać swoje zainteresowania oraz poprawiać swoją sprawność fizyczną. Oferta UTW nie jest ograniczona wiekiem ani też aktywnością czy brakiem aktywności zawodowej.

Każdy uczestnik UTW wnosi opłaty wpisowe, semestralne oraz opłaty za określone zajęcia. Za świadczone usługi: ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, jogę pobierana jest opłata miesięczna.

Celem świadczonych usług tj. ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-aerobiku jest rozwój aktywności ruchowej uczestników UTW. Ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga są usługami związanymi z rekreacją.

Ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga są zajęciami grupowymi.

Zajęcia taneczne stanowią usługi kultury w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Organizowane przez UTW kursy komputerowe nie są usługami kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego. W świadczonych przez UTW kursach komputerowych może uczestniczyć każdy słuchacz UTW, nie tylko osoby nieaktywne zawodowo. Celem kursów komputerowych organizowanych przez UTW jest poszerzenie oraz zdobycie nowych umiejętności przez jego uczestników. Usługi te nie służą zaspokajaniu indywidualnych potrzeb uczestników.

Zajęcia taneczne organizowane przez Wnioskodawcę mają na celu upowszechnianie kultury przez taniec oraz przekazywanie wiedzy o tańcu. Usługi te są bezpośrednio związane z działalnością kulturalną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Jaką stawką winny być opodatkowane opłaty wpisowe i semestralne?
   
2. Jaką stawką winny być opodatkowane opłaty wnoszone za:
   
   1. naukę języków obcych;
   2. ćwiczenia ogólnousprawniające;
   3. aerobik i aqua-aerobik;
   4. jogę;
   5. zajęcia taneczne;
   6. kursy komputerowe?
   
   
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Opłaty wpisowe oraz semestralne powinny być opodatkowane stawką 23% Vat na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit a), ponieważ nie mieszczą się w zakresie usług kulturalnych w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst. jedn. Dz.U. z 2012 poz. 406).
   
2. Opłaty wnoszone za:
   
   1. naukę języków obcych powinny być zwolnione z podatku Vat na podstawie art. 43 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie nauczania języków obcych;
   2. ćwiczenia ogólnousprawniające powinny być opodatkowane stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług;
   3. aerobik i aqua-aerobik powinny być opodatkowane stawką 23% na podstawie art. 41 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług;
   4. jogę – powinny być opodatkowane stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług;
   5. zajęcia taneczne powinny być zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a);
   6. kursy komputerowe powinny być opodatkowane stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie stawki podatku dla opłat wpisowych i semestralnych oraz dla usług nauki języków obcych, zajęć tanecznych i zajęć komputerowych;
• nieprawidłowe stawki podatku VAT dla ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-aerobiku oraz jogi.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Biorąc po uwagę wskazane przepisy należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną;
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
   
2. wstępu;
   
3. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego;
   
4. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych;
   
5. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
   
6. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
   
7. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
   
8. działalności agencji informacyjnych;
   
9. usług wydawniczych;
   
10. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
    
11. usług ochrony praw.
    
    
    

Analizując powołane wyżej regulacje zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi kulturalne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym pod warunkiem, że podmiot ten nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Z kolei spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…). Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.), działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 2 działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

W myśl art. 8 ustawy o działalności kulturalnej, ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Natomiast jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1). Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i 2). Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podstawowym celem Wnioskodawcy, zawartym w statucie, jest zaspokojenie potrzeb kulturalnych mieszkańców Gminy. Zarządzeniem Dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury został utworzony Uniwersytet T. W. przy Miejskim Ośrodku Kultury. Uniwersytet T. W. przy Miejskim Ośrodku Kultury został utworzony jako forma kształcenia i rozwoju kulturalnego osób dorosłych, które odczuwają potrzebę kultywowania wysiłków poznawczych oraz swojego rozwoju intelektualnego. Słuchaczem UTW może być każda osoba, która pragnie pogłębiać swą wiedzę z różnych dziedzin nauki oraz kultury i sztuki, rozwijać swoje zainteresowania oraz poprawiać swoją sprawność fizyczną. Oferta UTW nie jest ograniczona wiekiem ani też aktywnością czy brakiem aktywności zawodowej. Na podstawie Regulaminu słuchacze wnoszą opłaty – wpisowe, semestralne oraz za zajęcia fakultatywne tj. nauka języków obcych, ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga, zajęcia taneczne, kursy komputerowe. Wszystkie opłaty wnoszone przez słuchaczy są przeznaczone na pokrycie kosztów za zajęcia, a ewentualne zyski są przeznaczone na cele statutowe.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawca wypełnia przesłanki podmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest podmiotem, o jakim mowa w tym przepisie, jest bowiem samorządowa instytucją kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Jednakże w odniesieniu do pobieranych przez Wnioskodawcę opłat – wpisowej i semestralnej za możliwość bycia słuchaczem oraz za udział w kolejnym semestrze działalności UTW, nie została spełniona przesłanka przedmiotowa. Powyższe opłaty nie będą pobierane za uczestniczenie w zajęciach kulturalnych. Jak wskazał Wnioskodawca, z opłat semestralnych pokrywane jest wynagrodzenie dla osób prowadzących zajęcia oraz zakup materiałów niezbędnych do przeprowadzenia zajęć. Z opłat wpisowych pokrywa się bieżące wydatki na działalność UTW. Opłaty te nie stanowią zapłaty za konkretne świadczenia. Działanie te nie stanowią usług kulturalnych w rozumieniu art. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zatem w stosunku do tych opłat (wpisowej i semestralnej) nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku na mocy art. 43 ust.1 pkt 33 lit. a) i tym samym pobierane przez Wnioskodawcę opłaty wpisowe i semestralne będą podlegały opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%. Organ nadmienia, ze dla ww. opłat przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie przewidują obniżonej stawki opodatkowania.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca wśród zajęć fakultatywnych będzie organizował zajęcia taneczne. Zajęcia taneczne organizowane przez Wnioskodawcę mają na celu upowszechnianie kultury przez taniec oraz przekazywanie wiedzy o tańcu. Usługi te są bezpośrednio związane z działalnością kulturalną. W tym zakresie tj. zajęć tanecznych, spełniona zostanie zarówno przesłanka podmiotowa jak i przedmiotowa wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy.

Skoro organizowane zajęcia taneczne, jak wskazał Wnioskodawca, stanowią usługi kultury w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, to korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zajęcia taneczne powinny być zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a), jest prawidłowe.

Wnioskodawca będzie prowadził również dla uczestników UTW naukę języków obcych, za które będzie pobierał stosowne opłaty.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania;
2. uczelnie, jednostki naukowe oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
   

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, a zatem nie ma do niego zastosowania regulacja zawarta w art. 26 ust. 1 lit. a) ustawy. Prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia nauki języków obcych dla słuchaczy UTW będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Kolejnym rodzajem zajęć prowadzonym przez Wnioskodawcę dla uczestników UTW będą kursy komputerowe, celem których jest poszerzenie lub zdobycie nowych umiejętności przez jego uczestników.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że dla oceny tego czy kursy komputerowe świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

• czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
• czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
  
  

Jak wynika z opisu sprawy, utworzony przez Wnioskodawcę Uniwersytet T. W. jest formą kształcenia i rozwoju osób starszych oraz zaspakajania potrzeby aktywności społecznej, kulturalnej i artystycznej. Natomiast ze regulaminu UTW wynika, że celem jego działania jest m.in. aktualizacja intelektualna, psychiczna, społeczna i fizyczna osób starszych poszerzenie wiedzy i umiejętności seniorów. Organizowane przez UTW kursy komputerowe nie są usługami kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego. Zatem prowadzenie kursów komputerowych nie ma celu zdobycia nowych uprawnień zawodowych w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych lub dokonania przekwalifikowania zawodowego. Tym samym więc w przypadku prowadzenia ww. kursów nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, w konsekwencji czego pobierane przez Wnioskodawcę opłaty od uczestników kursu komputerowego nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT. Z uwagi na fakt, ze dla tego rodzaju usług w przepisach ustawy i przepisach wykonawczych do ustawy nie przewidziano obniżonych stawek podatku, zatem w stosunku do opłat za uczestnictwo w kursie komputerowym należy zastosować stawkę podstawową VAT w wysokości 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc również prawidłowe.

Odnosząc się do stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę następujących usług: ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-areobiku, jogi, zauważyć należy, że w załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że celem świadczonych usług tj. ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-aerobiku jest rozwój aktywności ruchowej uczestników UTW. Ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga są usługami związanymi z rekreacją. Ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga są zajęciami grupowymi. Za świadczone usługi: ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, jogę pobierana jest opłata miesięczna.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu:
1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych
• bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”. Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej –możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Z opisu sprawy wynika, że za świadczone usługi: ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, jogę pobierana jest opłata miesięczna. Celem świadczonych usług tj. ćwiczeń ogólnousprawniających , aerobiku i aqua-aerobiku jest rozwój aktywności ruchowej uczestników UTW. Ćwiczenia ogólnousprawniające, aerobik i aqua-aerobik, joga są usługami związanymi z rekreacją.

W ocenie Organu charakter świadczonych przez Wnioskodawcę następujących usług: ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-areobiku, jogi, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji „rekreacji” wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako „usługi związane z rekreacją”.

Jak wskazano wyżej dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca z tytułu następujących usług: ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-areobiku, jogi jest uprawniony do stosowania 8% obniżonej stawki podatku VAT zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o podatku VAT, który mówi, że obniżoną stawkę stosuje się do pozostałych usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu. Tym samym usługi te są opodatkowane stawką obniżoną w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym usługi te powinny być opodatkowane 23% stawką podatku VAT, jest nieprawidłowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie stawki podatku dla opłat wpisowych i semestralnych oraz dla usług nauki języków obcych, zajęć tanecznych i zajęć komputerowych,
• nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla ćwiczeń ogólnousprawniających, aerobiku i aqua-aerobiku oraz jogi.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.