Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-345/16/AM
z 6 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 23 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków związanych z odbywaniem aplikacji radcowskiej – jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów podatkowych ww. wydatków poniesionych:
• w 2015 r. – jest nieprawidłowe,
  
• w 2016 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków związanych z odbywaniem aplikacji radcowskiej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 stycznia 2015 r. do chwili obecnej Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Jedynym przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność prawnicza (PKD 69.10.Z). Wnioskodawczyni świadczy usługi prawne na rzecz kancelarii radców prawnych. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach ogólnych tzn. według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla celów działalności gospodarczej prowadzi dokumentację podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzenie tej dokumentacji zleciła biuru rachunkowemu, o czym powiadomiła właściwy urząd skarbowy.

Jednocześnie od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawczyni odbywała aplikację radcowską. W dniach 15-18 marca 2016 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do egzaminu radcowskiego, z którego uzyskała wynik pozytywny. Przez okres aplikacji radcowskiej Wnioskodawczyni uiszczała na rzecz właściwej miejscowo okręgowej izby radców prawnych opłaty roczne z tytułu odbywanej aplikacji. W 2015 r. Wnioskodawczyni uiściła opłatę roczną za aplikację w kwocie 5.425,00 zł w czterech ratach: 3 lutego 2015 r., 27 marca 2015 r.,15 czerwca 2015 r. oraz 12 października 2015 r. Po skończonej aplikacji, 10 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni uiściła na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości opłatę za egzamin radcowski (1.480,00 zł). Uiszczenie tej opłaty było jednym z warunków koniecznych do przystąpienia, do egzaminu radcowskiego. Następnie 9 maja 2016 r. Wnioskodawczyni uiściła na rzecz właściwej miejscowo okręgowej izby radców prawnych opłatę za wpis na listę radców prawnych (1.110,00 zł). Uiszczenie tej opłaty było jednym z warunków koniecznych do wpisu na listę radców prawnych i tym samym wykonywania zawodu radcy prawnego po ukończonej aplikacji i zdaniu egzaminu radcowskiego. Na dzień składania niniejszego wniosku nie jest znany termin wpisu na listę radców prawnych, jednak przewiduje się, że nastąpi on w miesiącu czerwcu lub lipcu 2016 r. Po wpisie na listę radców prawnych, Wnioskodawczyni zamierza w dalszym ciągu prowadzić działalność gospodarczą, ale już jako radca prawny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opłaty oraz wydatki związane z uczestnictwem w aplikacji radcowskiej w postaci: opłaty rocznej za aplikację radcowską za 2015 r., opłaty za egzamin radcowski oraz opłaty za wpis na listę radców prawnych mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie twierdząca, to czy wydatki te mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodu w roku wpisu Wnioskodawczyni na listę radców prawnych, tj. w 2016 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, opłaty oraz wydatki związane z uczestnictwem w aplikacji radcowskiej w postaci: opłaty rocznej za aplikację radcowską za 2015 r., opłaty za egzamin radcowski oraz opłaty za wpis na listę radców prawnych mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także, powyższe wydatki mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodu w roku wpisu Wnioskodawczyni na listę radców prawnych, tj. w 2016 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: wydatek został poniesiony przez podatnika, jest definitywny, a więc bezzwrotny, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, został właściwie udokumentowany, a także nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, jest bezsporny, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Podkreślić należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzałyby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny, czy pozostaje on w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż od 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza prowadzona jest do chwili obecnej. Co więcej, w celu podwyższania kwalifikacji Wnioskodawczyni rozpoczęła 1 stycznia 2013 r. odbywanie aplikacji radcowskiej, którą ukończyła z dniem 31 grudnia 2015 r., a następnie zdała w 2016 r. egzamin radcowski. Wnioskodawczyni przez okres aplikacji, w tym za 2015 r., kiedy już prowadziła działalność gospodarczą, uiszczała opłatę roczną za aplikację (należy w tym miejscu podkreślić, że niniejszy wniosek dotyczy tylko opłaty rocznej za aplikację radcowską za 2015 rok, czyli za okres, kiedy Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą, a nie obejmuje poprzednich lat aplikacji radcowskiej).

Zarówno opłaty za aplikację oraz opłaty za egzamin radcowski oraz za wpis na listę radców prawnych były przez nią uiszczane w celu zachowania źródła dochodu oraz pozostawały w ścisłym związku przyczynowym z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (usługi prawne). Zgodnie bowiem z treścią art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. 1982 Nr 19 poz. 145 z późń. zm.), na listę radców prawnych może być wpisany ten, kto m.in. odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację radcowską i złożył egzamin radcowski. Tym samym, działalność radcy prawnego może być prowadzona jedynie przez osobę posiadającą tytuł zawodowy radcy prawnego.

Tym samym odbycie aplikacji radcowskiej jest warunkiem niezbędnym uzyskiwania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, a zdobyta podczas aplikacji wiedza będzie wykorzystywana, w tej działalności, co ma (będzie miało) odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu np. poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawczynię usług, ewentualnie wpłynie na zachowanie lub zabezpieczenie tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki wskazane w niniejszym wniosku mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Analogiczne stanowisko (nie stan faktyczny) zostało potwierdzone m.in. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 kwietnia 2015 r., Znak: IPPB1/4511-5/15-2/A.

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu ujęcia w księgach podatkowych ww. kosztów, to zdaniem Wnioskodawczyni, powinny być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w roku podatkowym 2016. Opłata za egzamin radcowski oraz za wpis na listę radców prawnych została uiszczona przez Wnioskodawczynię w 2016 r. Natomiast opłata roczna za aplikację za rok szkoleniowy 2015, została uiszczona przez Wnioskodawczynię ratalnie, w 2015 roku. Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma jednak przeszkód do zaliczenia tej opłaty do kosztów uzyskania przychodu w 2016 r. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowań, które zabraniają zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w wcześniejszych latach. Dopiero bowiem w 2016 r. Wnioskodawczyni spełniła wszelkie warunki do rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej jako radca prawny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Do stwierdzenia, czy wydatki związane z uzyskaniem uprawnień do wykonywania zawodu radcy prawnego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też, wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
  
  

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Wydatki związane z odbywaniem aplikacji radcowskiej nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że aby wydatki związane z uzyskaniem uprawnień do wykonywania zawodu radcy prawnego, mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, muszą być ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z tego właśnie źródła przychodów. Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła aplikację radcowską. Przez okres aplikacji radcowskiej wpłacała na rzecz właściwej miejscowo okręgowej izby radców prawnych opłaty roczne z tytułu odbywanej aplikacji. W 2015 r. uiściła opłatę roczną za aplikację w kwocie 5.425,00 zł, płaciła w czterech ratach: 3 lutego 2015 r., 27 marca 2015 r. oraz 12 października 2015 r. Ponadto po skończonej aplikacji 10 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni wpłaciła na rzecz Ministerstwa Sprawiedliwości opłatę za egzamin radcowski w wysokości 1.480,00 zł. Następnie 9 maja 2016 r. poniosła wydatek w wysokości 1.110,00 zł za wpis na listę radców prawnych. Od 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w ramach, której świadczy usługi prawne na rzecz kancelarii radców prawnych, natomiast po uzyskaniu wpisu na listę zamierza w dalszym ciągu prowadzić działalność gospodarczą, ale już jako radca prawny. Powyższe wydatki związane z odbyciem aplikacji radcowskiej zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeśli w istocie odbywana przez Wnioskodawczynię aplikacja radcowska w celu zdobycia uprawnień radcy prawnego jest bezpośrednio związana z zakresem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a zdobyta z tego tytułu wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu np. poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych przez nią usług, ewentualnie wpłynie na zachowanie lub zabezpieczenie tego źródła przychodu, to nie ma przeszkód prawnych aby wydatki poniesione w 2015 r. tytułem odbywania aplikacji radcowskiej (opłatę roczną za aplikację radcowską za 2015 r., opłatę za egzamin radcowski oraz opłatę za wpis na listę radców prawnych), mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Zauważyć przy tym należy, że na gruncie przedmiotowej sprawy zaliczenie wydatków, o których mowa we wniosku ponoszonych w 2015 r., (a więc w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, jest w ogóle możliwe bowiem w momencie ich poniesienia istnieje już to źródło przychodów, gdyż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1 stycznia 2015 r. W konsekwencji wydatki związane z odbywaniem aplikacji radcowskiej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej pod warunkiem należytego ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych dla celów tej działalności ksiąg podatkowych.

Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ww. wydatków wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10. W myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 22 ust. 6 zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Z kolei art. 22 ust. 6b cytowanej ustawy stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia ) kosztu.

Zatem niezależnie od metody ewidencjonowania kosztów podatkowych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów), z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W związku z powyższym wskazane we wniosku wydatki – jako koszty pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodu (związane z całokształtem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności a nie z konkretnym przychodem) – podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, o której mowa w art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze fakt, że (jak wynika z wniosku) Wnioskodawczyni ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, to zgodnie z powołanym powyżej artykułem, za moment poniesienia kosztu należy uznać dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro wydatki związane z odbyciem aplikacji radcowskiej, tj. opłatę roczną Wnioskodawczyni poniosła w 2015 r. natomiast opłatę za egzamin radcowski i opłatę za wpis na listę radców prawnych, poniosła w 2016 r., to zgodnie z powołanymi wyżej przepisami wydatki te winna ująć w kosztach podatkowych w momencie ich poniesienia, o którym mowa w art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc odpowiednie w 2015 r. oraz w 2016 r.

Pamiętać jednakże należy, że to na Wnioskodawczyni spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Jeśli podatnik nie wykaże ww. związku lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość i racjonalność poniesienia wydatków na ww. aplikację z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków związanych z odbywaniem aplikacji radcowskiej – jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów podatkowych ww. wydatków poniesionych:
• w 2015 r. – jest nieprawidłowe,
  
• w 2016 r. – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.