Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-125/16/MCZ
z 30 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 25 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z konta bankowego ojca Wnioskodawczyni na jej konto bankowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z konta bankowego ojca Wnioskodawczyni na jej konto bankowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni i jej ojciec byli właścicielami dwóch nieruchomości rolnych, w których Wnioskodawczyni miała prawo własności w ¼ części a jej ojciec w ¾ części. Sprzedaż pierwszej nieruchomości nastąpiła w styczniu 2011 r., a drugiej w styczniu 2014 r. W wyniku pierwszej sprzedaży uzyskano kwotę 27.000,00 zł, a w przypadku drugiej sprzedaży kwotę 335.000,00 zł.

Po pierwszej sprzedaży Wnioskodawczyni nie pobrała od ojca swojej części należności za sprzedaną działkę (1/4 wartości działki), gdyż jako osoba wtedy stanu wolnego nie miała większych potrzeb.

Po drugiej sprzedaży w styczniu 2014 r. ojciec ze swojego rachunku bankowego przelał na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 100.000,00 zł.

Wtedy już, będąc w związku małżeńskim, Wnioskodawczyni i jej mąż zbierali pieniądze na zakup lub budowę własnego domu.

W skład przelanej kwoty wchodziło 6.750,00 zł (¼ z kwoty 27.000,00 zł ) oraz 83.750,00 zł (¼ z kwoty 335.000,00 zł). Pozostała kwota do 100.000,00 zł a więc 9.500,00 zł stanowiła darowiznę od ojca Wnioskodawczyni. Była to pierwsza i jedyna darowizna w okresie ostatnich 5 lat. Ponieważ nie został przekroczony limit darowizny dla I grupy podatkowej Wnioskodawczyni nie złożyła informacji (druku) dotyczącej darowizny.

Wnioskodawczyni zwracała się do Urzędu Skarbowego z pisemną prośbą o potwierdzenie poprawności interpretacji przepisów podatkowych, ale Urząd potwierdzając jej stanowisko słownie nie mógł wydać takiego orzeczenia na piśmie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji wystąpi obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Stosownie do art. 1 ust. 2 tej ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Ponadto, zgodnie z art. 2 tejże ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu

w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje

z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie (art. 9 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy).

W rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni i jej ojciec byli współwłaścicielami nieruchomości rolnych, w których Wnioskodawczyni miała prawo własności w ¼ części a jej ojciec w ¾ części. Sprzedaż pierwszej nieruchomości nastąpiła w styczniu 2011 r., a drugiej w styczniu 2014 r. W wyniku pierwszej sprzedaży uzyskano kwotę 27.000,00 zł, a w przypadku drugiej sprzedaży kwotę 335.000,00 zł. Po pierwszej sprzedaży Wnioskodawczyni nie pobrała od ojca swojej części należności za sprzedaną działkę (1/4 wartości działki). Po drugiej sprzedaży w styczniu 2014 r. ojciec ze swojego rachunku bankowego przelał na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 100.000,00 zł. W skład przelanej kwoty wchodziło 6.750,00 zł (¼ z kwoty 27.000,00 zł ) oraz 83.750,00 zł (¼ z kwoty 335.000,00 zł). Pozostała kwota do 100.000,00 zł a więc 9.500,00 zł stanowiła darowiznę od ojca Wnioskodawczyni. Była to pierwsza i jedyna darowizna w okresie ostatnich 5 lat. Ponieważ nie został przekroczony limit darowizny dla I grupy podatkowej Wnioskodawczyni nie złożyła informacji (druku) dotyczącej darowizny.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że środki pieniężne jakie Wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości rolnych nie podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż nabycie majtku tytułem sprzedaży nie zostało wymienione w katalogu art. 1 tej ustawy, jako nabycie podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wobec tego jeżeli przekazane przez ojca Wnioskodawczyni, wskazane we wniosku środki, to kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, to z racji uzyskania ww. środków pieniężnych dla Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Natomiast kwota jaką Wnioskodawczyni uzyskała od swojego ojca tytułem darowizny zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, co do zasady podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże z uwagi na zapis art. 9 ust. 1 tej ustawy z tytułu jej nabycia dla Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Kwota 9.500,00 zł mieści się bowiem w kwocie wolnej od podatku. Ponieważ nie został przekroczony limit darowizny dla I grupy podatkowej Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zgłoszenia jej w organie podatkowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawczynię. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie– w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.