Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-594/16-2/SŚ
z 11 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 19 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego motocykla – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego motocykla.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, tj. biuro rachunkowe. W ww. działalności gospodarczej zamierza w najbliższym czasie zakupić i wykorzystać motocykl – w celu szybszego dojazdu do klientów, w celu odbierania dokumentów, zawożenia dokumentów, jak również na spotkania na ich zaproszenie. Firmy klientów zlokalizowane są głównie na terenie miasta, stąd czas na dojazd do zleceniodawców motocyklem, w stosunku do alternatywnego poruszania się samochodem, skraca się kilkukrotnie. Jest małym podatnikiem, bowiem jego przychody nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości kwoty 1.200.000 euro wyrażonej w złotych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego motocykla, zgodnie z art. 22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w roku (miesiącu) podatkowym, w którym dokona się zakupu i przyjmie na stan środków trwałych?

Zdaniem Wnioskodawcy, mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (dalej KŚT), z wyłączeniem samochodów osobowych. Motocykl przyporządkowany jest do grupy 7 symbolu 740 KŚT, a zatem od wartości początkowej motocykla można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, ponieważ ten środek transportu nie jest samochodem osobowym.

Mając na względzie przepisy art. 22k ustawy updof stwierdzić należy, że motocykl wykorzystywany w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowiący środek trwały w tej działalności prawidłowo zaliczony do grupy 740 KŚT, będzie mógł podlegać jednorazowej amortyzacji na zasadach określonych w cyt. art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w granicach limitu wskazanego w tych przepisach.

W załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będącym „Wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych”, w poz. 07 stawką 20% objęto środki trwałe o symbolach:

  • 740 KST „Motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe”,
  • 741 KŚT „Samochody osobowe”,
  • 742 KŚT „Samochody ciężarowe”,
  • 744 KŚT „Autobusy i autokary”,
  • 782 KŚT „Szybowce”.

Z powyższego wynika, że motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe oznaczone symbolem KŚT 740, wykazane są jako samodzielna grupa środków transportu, odrębna od grupy „samochodów osobowych” oznaczonych symbolem KŚT 741, co świadczy o tym, że dla potrzeb odpisów amortyzacyjnych motocykle są traktowane jako środki trwałe inne niż samochody osobowe.

W myśl ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 7 – Środki transportu, podgrupie 74 – Pojazdy mechaniczne Klasyfikacji Środków Trwałych, rodzaj 740 „Motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe” wskazano na:

  • motocykle i skutery, włącznie z przyczepami pasażerskimi,
  • motocykle i riksze towarowe, włącznie z przyczepami ciężarowymi.

Obiektem jest poszczególny pojazd mechaniczny wraz z normalnym wyposażeniem.

Zatem od motocykli odpisów amortyzacyjnych dokonywać można według podstawowej rocznej stawki amortyzacyjnej 20%, lub według stawki 40% tj. przy użyciu współczynnika 2,0. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że zgodnie z przepisami wyżej omawianej ustawy podatnicy którzy rozpoczęli działalność oraz mali podatnicy mogą od nabytych motocykli jednorazowo dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Zatem, skoro na moment nabycia motocykla będą spełnione przesłanki do uznania Wnioskodawcy za małego podatnika, to będzie on mógł dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabytego motocykla.

Reasumując – w przedstawionym stanie faktycznym – Wnioskodawca będzie mógł dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabytego motocykla.

Identyczne stanowisko zajął oraz identyczne argumenty w sprawie przytoczył, w stanie prawnym obowiązującym od 01.04.2014 (od ostatniej zmiany przepisów, które do dnia złożenia niniejszego wniosku nie zmieniły się): Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretacja ILPB4/423-416/14-3/DS z 2014.11.14 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, interpretacja IBPB-1-1/4511-551/15/WRz z 2015.11.18.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest zatem od łącznego spełnienia trzech przesłanek, a mianowicie: koszty te muszą być faktycznie poniesione, ich poniesienie musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) oraz musi istnieć związek między poniesionym kosztem i przychodem, a nadto wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zostały wprost wskazane w art. 23 ust. 1 ustawy.

Wydatki poniesione na nabycie środków trwałych, nie mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy, lecz mogą być uwzględnione w tych kosztach w formie odpisów amortyzacyjnych. Bowiem jak stanowi art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zasady amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w przepisach art. 22a – 22o powołanej ustawy o podatku dochodowym.

Na wstępie wskazać należy, że środkami trwałymi są, stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa. Wartość początkową środków trwałych ustala się w zależności od sposobu ich nabycia, o czym stanowi art. 22g ust. 1 ustawy. Ustalenie wartości początkowej składnika majątku, wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi kluczowy element w przypadku rozliczania w czasie kosztu poniesionego w związku z odpłatnym nabyciem składnika majątku.

Podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k ustawy dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Przy czym wybraną metodę stosuje się aż do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego (art. 22h ust. 2 ustawy).

Art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z tym przepisem podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4 ustawy. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych (art. 22k ust. 8 ustawy).

Natomiast określenie „mały podatnik” zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy. Przepis ten stanowi że, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Powołane wyżej przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych, tj. samochodów osobowych.

Stosownie do art. 5a pkt 19a ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o samochodzie osobowym – oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

  1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
    1. klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
    2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
  2. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
  3. pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
    1. agregat elektryczny/spawalniczy,
    2. do prac wiertniczych,
    3. koparka, koparko-spycharka,
    4. ładowarka,
    5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
    6. żuraw samochodowy,
  4. pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że definiując samochód osobowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się odesłaniem do pojęcia pojazdu samochodowego z ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 z późn. zm.).

Ponadto wskazać należy, że pojazdem samochodowym, stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy Prawo o ruchu drogowym, jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W myśl natomiast art. 2 pkt 45 tej ustawy motocykl to pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm³, dwukołowy lub z bocznym wózkiem – wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół.

Z przytoczonych przepisów wynika, że pojęcie „pojazdu samochodowego” na gruncie ustawy Prawo o ruchu drogowym, do którego odsyła art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje również motocykle. Stwierdza się, że motocykl mieści się w definicji samochodu osobowego, o której mowa w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że przepis art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego jakim jest motocykl. W konsekwencji należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej motocykli dokonuje się na takich samych zasadach jak w przypadku samochodów osobowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, tj. biuro rachunkowe. Zamierza zakupić motocykl, który będzie wykorzystywać w celu szybszego dojazdu do klientów.

Odnosząc się zatem do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdza się, że przepis art. 22k ust. 7 ustawy w zakresie dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych nie ma zastosowania do motocykla wykorzystywanego przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj