Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-216/16-1/BJ
z 2 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2016 r. (data wpływu do Organu – 4 lipca 2016 r.), uzupełnionym 19 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności działek pomiędzy małżonkami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności działek pomiędzy małżonkami.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 22 lipca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-402/16/BJ, IBPB-2-1/4515-216/16/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 18 sierpnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący w związku małżeńskim od 2015 r. pozostaje z małżonką w ustroju rozdzielności majątkowej, w ramach którego każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później oraz zarządza całym swoim majątkiem samodzielnie. Jednocześnie Wnioskodawca wspólnie z małżonką jest współwłaścicielem sąsiadujących ze sobą działek gruntu, w tym również działek, na których znajdują się dwie elektrownie wiatrowe wraz z drogami dojazdowymi. Elektrownie te stanowią odrębną, samodzielną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą m.in. na wytwarzaniu energii elektrycznej przy wykorzystaniu elektrowni wiatrowych.

W celu uporządkowania majątkowych stosunków rodzinnych i uproszczenia sytuacji prawnej Wnioskodawca wspólnie z małżonką zamierzają przeprowadzić następujące działania. W pierwszej kolejności małżonka Wnioskodawcy zamierza przekazać na Jego rzecz – w drodze zniesienia współwłasności – działki, na których znajdują się elektrownie wiatrowe (wraz z drogą dojazdową). Jednocześnie Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz małżonki pozostałe sąsiadujące działki (na których nie znajdują się elektrownie wiatrowe wraz z drogami dojazdowymi), również w drodze zniesienia współwłasności.

W efekcie przeprowadzonych czynności Wnioskodawca stanie się wyłącznym właścicielem działek, na których znajdują się elektrownie wiatrowe oraz drogi dojazdowe do nich. Natomiast Jego małżonka będzie wyłącznym właścicielem pozostałych sąsiadujących działek objętych obecnie współwłasnością. Wartość działek wraz z naniesieniami, które staną się wyłączną własnością Wnioskodawcy w sposób znaczący przewyższa wartość działek, które będą stanowić wyłączną własność małżonki.

Na kolejnym etapie upraszczania rodzinnych stosunków majątkowych Wnioskodawca zamierza przekazać w drodze umowy darowizny na rzecz małżonki działki, na których znajdują się elektrownie wiatrowe wraz z pełną infrastrukturą techniczną pozwalającą na prowadzenie działalności w zakresie elektrowni wiatrowej oraz wraz z działkami dojazdowymi. W rezultacie małżonka Wnioskodawcy w oparciu o całokształt przekazanego mienia zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie pełnej infrastruktury technicznej elektrowni wiatrowych podmiotom posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i wykorzystującym wynajmowane od małżonki Wnioskodawcy urządzenia. Niewykluczone, że wynajmującym stanie się Wnioskodawca.

W związku z tym małżonka Wnioskodawcy będzie dysponować wszelkimi elementami pozwalającymi na uznanie, iż otrzymała zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w skład którego będą wchodziły: grunt (pod elektrowniami oraz drogą dojazdową), usadowione na nim elektrownie wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą oraz wierzytelnościami i zobowiązaniami związanymi z przedmiotem darowizny.

W piśmie z 12 sierpnia 2016 r. (wpływ do Biura – 18 sierpnia 2016 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w związku z przekazaniem przez małżonkę na rzecz Wnioskodawcy działek w drodze zniesienia współwłasności nie będą dokonywane jakiekolwiek spłaty i dopłaty.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zniesienie współwłasności pomiędzy małżonkami podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 wspomnianej ustawy zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Oznacza to, iż pomimo tego, że nabycie własności rzeczy w drodze zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to nabycie własności rzeczy przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej w drodze nieodpłatnego zbycia własności jest zwolnione od tego podatku. Do I grupy podatkowej na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. W konsekwencji uznać należy, że skoro Wnioskodawca i jego małżonka należą właśnie do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów analizowanej ustawy, to w związku z tym opisane zdarzenie przyszłe zniesienia współwłasności pomiędzy małżonkami nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, z uwagi na zastosowanie zwolnienia z podatku.

Również darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz małżonki w oparciu o postanowienia art. 4a ust. 1 pkt 1 będzie zwolniona z podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej Organ przywołał tylko tą część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do uregulowań objętych ustawą o podatku od spadków i darowizn w zakresie pyt. ozn. we wniosku nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn w kwestii dotyczącej skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności działek pomiędzy małżonkami, jakie powstaną dla Wnioskodawcy.

W pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku od spadków i darowizn podatku oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach odrębne rozstrzygnięcia.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia – dokonane zgodnie z właściwością – przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W myśl art. 1a powołanej ustawy przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1. nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;
2. wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.
   
   

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują pojęcia „współwłasność”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu – art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego.

W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),
2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).
   
   

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Przy czy stosownie do art. 4 pkt 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący w związku małżeńskim od 2015 r. pozostaje z małżonką w ustroju rozdzielności majątkowej. Jednocześnie Wnioskodawca wspólnie z małżonką jest współwłaścicielem sąsiadujących ze sobą działek gruntu, w tym również działek, na których znajdują się dwie elektrownie wiatrowe wraz z drogami dojazdowymi.

W celu uporządkowania majątkowych stosunków rodzinnych i uproszczenia sytuacji prawnej Wnioskodawca wspólnie z małżonką zamierzają przeprowadzić następujące działania. W pierwszej kolejności małżonka Wnioskodawcy zamierza przekazać na Jego rzecz – w drodze zniesienia współwłasności – działki, na których znajdują się elektrownie wiatrowe (wraz z drogą dojazdową). Jednocześnie Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz małżonki pozostałe sąsiadujące działki (na których nie znajdują się elektrownie wiatrowe wraz z drogami dojazdowymi) również w drodze zniesienia współwłasności. W efekcie przeprowadzonych czynności Wnioskodawca stanie się wyłącznym właścicielem działek, na których znajdują się elektrownie wiatrowe oraz drogi dojazdowe do nich. Natomiast Jego małżonka będzie wyłącznym właścicielem pozostałych sąsiadujących działek objętych obecnie współwłasnością.

W związku z przekazaniem przez małżonkę na rzecz Wnioskodawcy działek w drodze zniesienia współwłasności nie będą dokonywane jakiekolwiek spłaty i dopłaty.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że zniesienie współwłasności będzie dokonane pomiędzy osobami najbliższymi, tj. wymienionymi w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, to takie zniesienie korzysta ze zwolnienia określonego w tym przepisie, pod warunkiem spełnienia przesłanek zawartych w powołanym powyżej przepisie. Gdyby jednak warunki ww. przepisem określone nie zostały spełnione, to przedmiotowe nabycie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy.

Należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, że opisane zdarzenie przyszłe zniesienia współwłasności pomiędzy małżonkami nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn; będzie od niego zwolnione.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie– w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.