Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.76.2016.1.IL
z 24 października 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnie świadczonych usług w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnie świadczonych usług w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. W dniu 31 października 2015 r. zawiesił on działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierzał podjąć działalność gospodarczą z dniem 5 grudnia 2015 r. W dniu 13 grudnia 2015 r. pełnomocnik Wnioskodawcy złożył wniosek o zmianę wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o wznowieniu działalności gospodarczej. Do złożenia wniosku o podjęcie działalności gospodarczej z dniem 13 grudnia 2015 r., a nie 5 grudnia 2015 r. doszło wskutek pomyłki pełnomocnika Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zatrudniał w tym czasie pracowników.

W dniu 5 grudnia 2015 r. (tj. w okresie zawieszenia działalności) Wnioskodawca na terenie kraju odpłatnie wykonał usługi na rzecz 8 podmiotów wystawiając im faktury VAT za usługi objęte 23% stawką VAT. Usługi były związane ze zwykłym przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca naliczył podatek VAT oraz opłacił go. Wnioskodawca złożył deklarację podatkową za miesiąc grudzień uwzględniającą przedmiotowe faktury oraz odprowadzając z tego tytułu zaliczkę na podatek VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają usługi odpłatnie świadczone na terenie kraju przez podmiot zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, który w trakcie świadczenia usług miał zawieszoną działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi odpłatnie świadczone na terenie kraju przez podmiot zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, który w trakcie świadczenia usług miał zawieszoną działalność gospodarczą, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie ulega wątpliwości, że podmiot zawieszający działalność gospodarczą nie przestaje być podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 u.s.d.g. działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Sam fakt zgłoszenia zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza, że na gruncie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej podmiot nie prowadzi działalności gospodarczej, gdyż w świetle przytoczonej definicji przesłanką prowadzenia działalności nie jest jej zgłoszenie. Prowadzenie działalności jest uzależnione nie tylko od czynności formalnych, ale także materialnych, tj. faktycznego zamiaru jej prowadzenia. Oznacza to, że wpis do CEIDG, choć obowiązkowy, nie ma charakteru konstytutywnego, tj. w świetle u.s.d.g. prowadzenie działalności gospodarczej jest stanem faktycznym niezależnym od wpisu do CEIDG. Z tego względu możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej bez jej zgłoszenia, choć stanowi to wykroczenie (art. 60 (1) § 1 Kodeksu wykroczeń).

Zgodnie z art. 14a ust. 1 u.s.d.g. przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Przedsiębiorca nie zatrudniał w tym okresie pracowników. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy (art. 14a ust. 5 u.s.d.g.). Okres zawieszenia działalności trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej lub do dnia wskazanego w tym wniosku, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku (art. 14a ust. 6 u.s.d.g.). Zgodnie z art. 14a ust. 3 w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepis ten nie określa jednak, czy prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej powoduje, że w istocie nie jest to działalność gospodarcza. W ocenie Wnioskodawcy, również w tym wypadku decydujący jest zamiar prowadzenia działalności i jej faktyczne wykonywanie, a nie wpis do CEIDG.

Na taką interpretację wskazuje także art. 60 (1) § 1 Kodeksu wykroczeń, prowadzenie działalności bez wymaganego zgłoszenia podlega karze. Gdyby zgłoszenie decydowało o tym, czy działalność ma charakter działalności gospodarczej przepis Kodeksu wykroczeń nigdy nie miałby zastosowania.

Definicja prowadzenia działalności gospodarczej w ustawie o podatku od towarów i usług jest odmienna od tej zawartej w u.s.d.g. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, przy czym przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zastosowanie odmiennej definicji powoduje, że unormowania zawarte w u.s.d.g. w świetle przepisów podatkowych nie znajdują zastosowania jeżeli nie wynika to wprost z norm prawnych. Nie zmienia to jednak faktu, że również w tym wypadku prowadzenie działalności gospodarczej nie jest uzależnione od jej wpisania do CEIDG.

W świetle powyższej definicji należy przyjąć, że podatnikiem podatku VAT jest osoba wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, a nie zarejestrowana jako przedsiębiorca w CEIDG (z punktu widzenia prawa podatkowego jest to okoliczność niemająca wpływu na obowiązki podatnika).

Przedsiębiorca bez względu na zawieszenie działalności nadal pozostaje podatnikiem podatku VAT, pozostając jedynie, z pewnymi ograniczeniami, zwolnionym z obowiązku składania deklaracji. Art. 99 ust. 7a i 7b mają na celu jedynie zwolnienie z obowiązku składania tzw. deklaracji zerowych, nie regulują natomiast w żaden sposób obowiązku odprowadzenia podatku VAT.

W ocenie Wnioskodawcy podatnik był zobowiązany do złożenia deklaracji podatku VAT już z tego względu, że okres zawieszenia działalności nie dotyczył całego okresu rozliczeniowego (art. 99 ust. 7b pkt 4 ustawy o VAT). Ponadto podatnik był zobowiązany do złożenia deklaracji, ponieważ jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego (art. 99 ust. 7b pkt 5). Świadczone usługi były wykonywane przez Wnioskodawcę na terenie kraju, miały charakter odpłatny, a zatem podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ w świetle przedstawionych powyżej argumentów Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą rozumieniu ustawy był podatnikiem podatku VAT. Z tego powodu był zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, podmiot faktycznie wykonujący działalność gospodarczą, w okresie zawieszenia działalności, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a odpłatnie świadczone przez niego w tym czasie usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Istotą stosunku świadczenia jest każde zachowanie się na rzecz innej osoby (podmiotu). Świadczenie jest zatem dwustronnym stosunkiem prawnym i wymaga podmiotu pełniącego rolę odbiorcy (konsumenta świadczenia, nabywcy usługi) oraz podmiotu świadczącego (wykonującego czynności, świadczącego usługę). Tak więc, określone ustawą „świadczenie na rzecz” obejmuje świadczenie na rzecz skonkretyzowanych, a nawet zindywidualizowanych podmiotów (ostatecznych konsumentów).

Inną istotną cechą usługi określonej w ustawie jest wynagrodzenie oraz istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, że co do zasady czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę.

Czynność opodatkowana powstaje wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i otrzymanym wynagrodzeniem oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług, rozumieć należy więc prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy  podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Ponadto, o wystąpieniu czynności będących działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, nie decyduje formalny wpis o prowadzeniu określonej działalności, lecz ich faktyczne wykonywanie w charakterze np.: handlowca, producenta lub usługodawcy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług i w dniu 31 października 2015 r. zawiesił działalność gospodarczą, nie zatrudniał w tym czasie pracowników. Wnioskodawca złożył wniosek o podjęciu działalności gospodarczej z dniem 13 grudnia 2015 r. W dniu 5 grudnia 2015 r. (tj. w okresie zawieszenia działalności) Wnioskodawca na terytorium kraju odpłatnie wykonał usługi na rzecz 8 podmiotów wystawiając im faktury VAT za usługi objęte stawką podatku w wysokości 23%. Usługi były związane ze zwykłym przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca naliczył podatek VAT, opłacił go oraz złożył deklarację podatkową za miesiąc grudzień uwzględniającą przedmiotowe faktury.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zawieszenia dzia-łalności gospodarczej. Kwestia ta uregulowana została m.in. w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ww. ustawy – przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może za-wiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeże-niem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wyko-nywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Z kolei w myśl z art. 14a ust. 4 tej ustawy – w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

  1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
  4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
  6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawie-szeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonu-jących działalność gospodarczą.

Przepis art. 14a ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wskazuje, że zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodar-czej następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Zatem należy wskazać, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi za-przestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca bę-dąc podatnikiem podatku od towarów i usług, w trakcie opisanego zawieszenia działalności go-spodarczej, świadczył odpłatne usługi, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodat-kowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym usługi odpłatnie świadczone na teryto-rium kraju przez Wnioskodawcę zarejestrowanego jako podatnik podatku od towarów i usług, który w trakcie ich świadczenia miał zawieszoną działalność gospodarczą, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 i art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj