Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB4.4511.168.2016.2.JR
z 3 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 września 2016 r., nr 1061-IPTPB4.4511.168.2016.1.JR, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 września 2016 r. (data doręczenia 4 października 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 10 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 11 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2015 r., w pozycji 120, dotyczącej odliczeń od podatku, wykazanej w załączniku PIT/O, odliczyła ulgę na troje dzieci.

Najstarsza córka ma 20 lat jest studentką. W 2015 r. przez dwa miesiące była zatrudniona na umowę o pracę i zgodnie z zeznaniem rocznym osiągnęła:

• przychód - 3 458 zł 69 gr
  

• koszty uzyskania przychodu - 278 zł 12 gr
  

• dochód - 3 180 zł 57 gr
  

• odliczenia od dochodu (składki na ubezpieczenie społeczne) – 474 zł 19 gr
  

• dochód po odliczeniu - 2 706 zł 38 gr
  
  

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 października 2016 r. wskazała, że nie utrzymywała 20-letniej córki w 2015 r. w związku z wykonywaniem ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego.

W 2015 r. w stosunku do 20-letniej córki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. W 2015 r. 20-letnia córka Wnioskodawczyni uczyła się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty (w Liceum Ogólnokształcącym, a następnie jako studentka na Politechnice …). Ojciec 20-letniej córki w zeznaniu podatkowym za 2015 r. nie odliczał na nią podatku dochodowego na tzw. „ulgę prorodzinną”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od osób fizycznych art. 6 ust. 4 pkt 3, dochód córki podlegający opodatkowaniu przekroczył dopuszczalny próg do odliczenia, tj. kwotę 3 089 zł, a co za tym idzie, czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo odliczenia na nią ulgi od podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zapis art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od osób fizycznych mówiący o dochodzie podlegającym opodatkowaniu, rozumie jako dochód stanowiący podstawę obliczenia podatku, czyli kwotę dochodu pomniejszoną o odliczenia określone w art. 26, a więc m.in. o składki na ubezpieczenie społeczne.

W związku z tym, Wnioskodawczyni uważa, że Jej córka w 2015 r. uzyskała dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 2 706 zł 38 gr, a co za tym idzie:

• nie przekroczyła dopuszczalnego progu 3 089 zł;
  

• nie ukończyła 25 roku życia i jest osobą ucząca się;
  

zatem, spełnia wszystkie wymogi do odliczenia ulgi na dziecko zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższą interpretację dochodu podlegającego opodatkowaniu, jak wskazuje Wnioskodawczyni, przyjmują również sądy administracyjne, m.in.: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 675/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota stanowiąca:
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
      
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym za 2015 r. dokonała odliczenia ulgi prorodzinnej na troje dzieci. Najstarsza, 20-letnia córka jest studentką i w 2015 r. uzyskała przychód z umowy o pracę w kwocie 3 458 zł 69 gr. Wnioskodawczyni, obliczając dochód 20-letniej córki, odliczyła koszty uzyskania przychodu w kwocie 278 zł 12 gr oraz składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 474 zł 19 gr, w konsekwencji czego dochód po odliczeniach wynosił 2 706 zł 38 gr.

W 2015 r. w stosunku do 20-letniej córki, nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Ojciec 20-letniej córki w zeznaniu podatkowym za 2015 r. nie odliczał na nią podatku dochodowego na tzw. „ulgę prorodzinną”. Wnioskodawczyni w 2015 r. nie utrzymywała 20-letniej córki w związku z ciążącym na Niej obowiązkiem alimentacyjnym.

Odnosząc się do przedstawionego opisu stanu faktycznego wskazać w pierwszej kolejności należy, że zgodnie z powołanym art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo do dokonania odliczenia kwoty wskazanej w ust. 2 tego przepisu, przysługuje podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.) obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Z art. 133 § 1 ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zaakcentować należy, że warunkiem koniecznym do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci jest spełnienie wszystkich przesłanek określonych w zacytowanym art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym utrzymywanie córki w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawczynię obowiązku alimentacyjnego określonego w przepisach ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie wskazała, że w 2015 r. nie spełniała obowiązku alimentacyjnego wobec córki. Zatem, nie została spełniona pierwsza z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi.

Ponadto, córka Wnioskodawczyni w 2015 r. uzyskała dochód w ramach umowy o pracę w kwocie 3 180 zł 57 gr. Obliczając dochód córki, dla celów ulgi z tytułu wychowywania dziecka, Wnioskodawczyni odjęła od tego dochodu również składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 474 zł 19 gr. W konsekwencji podstawa opodatkowania wyniosła 2 706 zł 38 gr.

Z zacytowanych przepisów wynika, że aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za rok 2015 należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym uczące się dziecko do ukończenia 25 roku życia, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2015 r. wysokość dochodu, o którym mowa w przepisie wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 2 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei, w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ustawodawca jednoznacznie w treści analizowanej ustawy zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczanych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne, to dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu. Ponieważ dochód ten, w przypadku córki Wnioskodawczyni, w 2015 r. wyniósł – 3 180 zł 57 gr, a więc przekroczył kwotę o której mowa w art. 27f w powiązaniu z art. 6 ust 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie została spełniona druga z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni nie spełnia dwóch przesłanek określonych w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w 2015 r. nie spełniała obowiązku alimentacyjnego wobec córki i dochód uzyskany przez córkę przekroczył kwotę 3 089 zł, to nie może Ona skorzystać w 2015 r. z ulgi prorodzinnej na 20-letnią córkę.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na postawione pytanie, a zatem, nie rozstrzyga o możliwości zastosowania przez Wnioskodawczynię przedmiotowej ulgi w stosunku do pozostałej dwójki dzieci.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku NSA, należy stwierdzić, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe, przywołany wyrok nie jest wiążący dla tutejszego Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.