Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.915.2016.1.RK
z 7 listopada 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek z dnia 14 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 29 lipca 2016 r., Nr IBPB-1-1/4511-432/16/MJ (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) przekazał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.657.2016.1.RK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 września 2016 r. (data doręczenia 7 października 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), nadanym za pośrednictwem … dnia 12 października 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, będąca osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), dalej zwanej „u.p.d.o.f.”. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi medyczne. W niedalekiej przyszłości zamierza przystąpić do Spółki komandytowej z siedzibą w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej zwana „Spółka”) w charakterze komandytariusza, a następnie dokonać darowizny prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa (jednoosobowej działalności gospodarczej) na rzecz Spółki, w której posiadać będzie status komandytariusza. Kolejnym komandytariuszem w Spółce jest spokrewniona z Wnioskodawczynią w linii prostej pierwszego stopnia córka, która również prowadzi własne przedsiębiorstwo i także ma zamiar przekazać je w formie darowizny na rzecz Spółki.

W piśmie z dnia 11 października 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzona jednoosobowa działalność gospodarcza jest opodatkowana 19% podatkiem liniowym i dla potrzeb tej działalności Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Wnioskodawczyni w przeciągu kilku najbliższych miesięcy chciałaby przystąpić do Spółki komandytowej. Darowizna zostanie dokonana po skutecznym przystąpieniu do Spółki komandytowej i dopełnieniu wszystkich niezbędnych formalności związanych z przeniesieniem kontraktów z NFZ. Umowa darowizny dokonana zostanie w formie aktu notarialnego. Przedmiot działalności Spółki, wynikający z umowy, jest oznaczony następującymi symbolami PKD: 86.22.Z, 22.23.Z, 43.32.Z, 46.73.Z, 47.74.Z, 47.75.Z, 49.41.Z, 58.13.Z, 64.99.Z, 68.20.Z, 69.10.Z, 70.22.Z, 73.12.A ,73.12.B, 73.12.C, 73.12.D, 77.29.Z, 77.39.Z, 86.10.Z, 86.21.Z, 86.23.Z, 86.90.A, 86.90.C, 86.90.E, 87.90.Z, 96.04.Z, 96.09.Z - przy czym za działalność główną, wskazaną także w KRS, jest przyjęta „Działalność szpitali” (PKD 86.10.Z). Udział Wnioskodawczyni w zyskach i stratach Spółki nie został jeszcze przesądzony, jednak będzie on wynosił nie mniej niż 45%. Dochód Wnioskodawczyni z tytułu prowadzonej poprzez Spółkę komandytową pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowany będzie 19% podatkiem liniowym.

Przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni, a zatem na Spółkę przeniesione zostaną wszelkie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służące prowadzonej działalności. Dotyczy to przede wszystkim sprzętu medycznego, samochodu i nieruchomości. W związku z tym, że darowizna przedsiębiorstwa pozostaje na razie w sferze planów, nie można określić obecnie szczegółowej listy składników majątku tego przedsiębiorstwa, które będą występowały w dniu dokonania darowizny.

Wnioskodawczyni wskazała, że wniesione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok. Wartość początkowa darowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona według wartości rynkowej wynikającej z aktu notarialnego - zgodnie z art. 22g ust. 15 u.p.d.o.f. Wnioskodawczyni będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych w proporcji wynikającej z Jej udziału w zysku Spółki komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy wartość dokonanej przez Wnioskodawczynię darowizny na rzecz Spółki stanowić będzie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym z któregokolwiek ze źródeł przychodów dla Wnioskodawczyni - jednocześnie darczyńcy i wspólnika obdarowanej Spółki?
  2. Czy prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w darowiźnie przez Spółkę według ich wartości rynkowej, nie wyższej jednak niż ich wartość określona w umowie darowizny?
  3. Czy Wnioskodawczyni może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej otrzymanych w drodze darowizny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które stanowić będą koszty uzyskania przychodów wspólników Spółki, w tym Wnioskodawczyni?
  4. Czy dokonanie darowizny przedsiębiorstwa przez córkę Wnioskodawczyni na rzecz Spółki, w której to Wnioskodawczyni wraz z córką posiadać będą status komandytariuszy, nie będzie skutkować uzyskaniem przez Wnioskodawczynię przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, tj. czy będzie miało w tym przypadku zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f.?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1, Nr 3, Nr 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wartością początkową otrzymanych przez Spółkę w drodze darowizny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie ich wartość rynkowa z dnia nabycia, wyszczególniona w umowie darowizny, która to wartość nie będzie wyższa od różnicy pomiędzy wartością przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), dalej zwana: u.p.d.o.f., w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.


Biorąc pod uwagę brzmienie przepisu art. 22g ust. 15 u.p.d.o.f., w celu prawidłowego określenia limitu, którego nie może przekroczyć suma wartości rynkowej nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określić należy dwie wartości:

  1. wartość przedsiębiorstwa,
  2. wartość składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, aby prawidłowo określić maksymalną wysokość sumy wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy ustalić nie tylko wartość przedsiębiorstwa (wartość rynkowa przedmiotu darowizny, tj. łączna wartość rynkowa składników tworzących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c), ale również określoną dla celów podatku od spadków i darowizn wartość składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, z późn. zm.), dalej: u.p.s.d., wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów. Zgodnie ust. 3 przedmiotowego przepisu, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego. Mając na uwadze powyższe, ustalając wartość przedsiębiorstwa oraz wartość składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi na potrzeby określenia maksymalnej sumy wartości początkowych, o której mowa w art. 22g ust. 15 u.p.d.o.f., należy - zgodnie z art. 8 u.p.s.d. - za wartość składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi przyjąć wartość rynkową takich aktywów. W związku z powyższym, wartością początkową otrzymanych w drodze darowizny przedsiębiorstwa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie ich wartość rynkowa z dnia nabycia, wyszczególniona w umowie darowizny przedsiębiorstwa, jednakże nie wyższa niż różnica pomiędzy wartością całego przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn, z uwzględnieniem art. 8 u.p.s.d.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, nie zaś do pozostałych wspólników Spółki komandytowej.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 846) przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj