Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.101.2016.1.AP
z 22 listopada 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT kwoty otrzymanej od dostawcy w celu pokrycia kosztów usunięcia jednej, określonej wady towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT kwoty otrzymanej od dostawcy w celu pokrycia kosztów usunięcia jednej, określonej wady towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka („A”) jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dla potrzeb prowadzonej działalności, która podlega opodatkowaniu VAT wg stawek innych niż zwolniona, Spółka nabywa towary i usługi (np. maszyny, urządzenia, roboty budowlane, projekty techniczne niezbędne dla prowadzenia inwestycji, materiały produkcyjne; dalej łącznie: Towar), opodatkowane podatkiem VAT. Zgodnie z umowami, na podstawie których Spółka zakupuje ww. Towary:

  • Dostawca udziela Spółce gwarancji i rękojmi na dostarczone Towary na okres określony umową;
  • Dostawca zobowiązany jest do usunięcia wad dostarczonych Towarów ujawnionych w okresie gwarancji na własny koszt, w terminach określonych umową;
  • w przypadku braku usunięcia wad dostarczonych Towarów przez Dostawcę (ujawnionych i zgłoszonych Dostawcy w okresie gwarancji czy też w trakcie odbioru Towarów) Spółka jest uprawniona do usunięcia tych wad na koszt Wykonawcy.

W okresach ubiegłych A nabył Towary od Dostawcy (na podstawie zawartej umowy), które obecnie są użytkowane przez Spółkę w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W trakcie czynności odbiorowych tych Towarów stwierdzone zostały wady w ich wykonaniu oraz termin usunięcia tych wad. Do dnia dzisiejszego wady te nie zostały usunięte przez Dostawcę , co zgodnie z umową, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, uprawnia Spółkę do roszczenia wobec Dostawcy o zapłatę wielomilionowych kar za nieterminowe usunięcie wad.

Wobec zaistniałej sytuacji, pomiędzy A i Dostawcą, zostało podpisane Porozumienie, zgodnie z którym:

  1. Dostawca zobowiązał się do pokrycia kosztów usunięcia jednej, określonej wady poprzez zapłatę kwoty (…), przy czym Dostawca nie rekomenduje usuwania tej wady ze względu na bezpieczeństwo (instalacji A); dla pozostałych wad został wyznaczony nowy termin ich usunięcia;
  2. Dostawca X zobowiązał się do zapłaty kar na rzecz A, w wysokości określonej w Porozumieniu, która to kwota jest niższa od kwoty, jakiej Spółka mogłaby się domagać w oparciu o zapisy umowy;
  3. A zrzeka się nieodwołalnie roszczeń wobec Dostawcy (związanych z nieterminowym usunięciem wad stwierdzonych podczas czynności odbiorowych, w tym egzekwowania usunięcia wady określonej powyżej pod. lit. a)) w zakresie przekraczającym kwotę określoną Porozumieniem, pod warunkiem zapłaty przez Dostawcę kwot określonych pod. lit a) i b) w terminie 30 dni od daty podpisania Porozumienia.

Obecnie kwoty określone Porozumieniem zostały zapłacone Spółce przez Dostawcę. Spółka nie podjęła jednakże decyzji co do realizacji działań zmierzających do usunięcia wady, określonej pod lit. a). Z uwagi na możliwość użytkowania zakupionego Towaru oraz rekomendacje Dostawcy, nie jest wykluczone, że Spółka w ogóle zaniecha usunięcia wskazanej wady (co jednak nie będzie zobowiązywać A do zwrotu kwoty (…) na rzecz Dostawcy). Jednocześnie w przypadku podjęcia decyzji o usunięciu ww. wady prace te mogą być wykonane zarówno przez Spółkę, jak i przez podmiot trzeci (tj. na zlecenie K, co będzie udokumentowane fakturą zakupu, gdzie jako nabywca będzie występował K), przy czym możliwe jest, że faktyczne koszty usunięcia ww. wady będą różne od kwoty (…) (otrzymanej od Dostawcy).

Z doświadczeń Spółki wynika, że w przyszłości, w okolicznościach i na zasadach jw. mogą być zawierane kolejne Porozumienia.

Spółka ponadto wskazuje, że w latach ubiegłych otrzymała interpretację indywidualną z 7 kwietnia 2015 r., dotyczącą kwestii opodatkowania VAT kwot otrzymywanych przez Spółkę w związku ze zwrotem kosztów napraw. Jednakże z uwagi na fakt, iż występują dodatkowe okoliczności w niniejszej sprawie, w ocenie Spółki zasadnym jest ponowne złożenie wniosku o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Spółkę kwota (…) stanowi wynagrodzenie za dostawę towaru/usługi, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Spółkę kwota nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów/usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega: odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przy czym w myśl art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (odpowiednio):

  • za dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami,
  • przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Kierując się ww. przepisami, stwierdzić należy, że otrzymana przez Spółkę kwota, nie może być uznana za wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, gdyż w wyniku wykonania postanowień Porozumienia nie dochodzi do przeniesienia na Dostawcę jakiegokolwiek prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W ocenie Spółki ww. czynność nie może być również uznana za świadczenie usług. Wprawdzie przepisy VAT nie definiują kryteriów koniecznych dla uznania danej czynności za świadczenie usług, niemniej jednak posiłkując się orzecznictwem, jak również stanowiskiem reprezentowanym przez organy podatkowe, stwierdzić należy, że dla uznania określonej transakcji za świadczenie usług za wynagrodzeniem i w konsekwencji objęcie jej obowiązkiem opodatkowania VAT, wymagane jest łączne spełnienie następujących warunków:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

W ocenie Spółki, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym Wniosku, ww. kryteria – warunkujące opodatkowanie danego świadczenia VAT – nie zostały spełnione. Z założenia, podatek VAT jest podatkiem nakładanym na konsumpcję towarów i usług, co oznacza, iż zakresem jego opodatkowania mogą być objęte tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów i usług, za które to konsument dokonuje zapłaty na rzecz dostawcy. Tym samym, nie można uznać za odpłatne świadczenie usług czynności, w ramach których jedna ze stron nie uzyskuje świadczenia wzajemnego. W przypadku, gdy Dostawca jest tylko podmiotem zobowiązanym do pokrycia kosztów usunięcia wady, nie dochodzi do zapłaty za wykonaną na jego rzecz usługę, bowiem Dostawca nie jest beneficjentem żadnego świadczenia. W tej sytuacji jedynym konsumentem ewentualnego świadczenia (o ile zostanie w przyszłości wykonane) będzie Spółka, która to na zasadach odszkodowawczych uzyskuje zapłatę od Dostawcy w związku z wadliwą dostawą Towarów. Zapłata odszkodowania nie może być jednak uznawana za zapłatę wynagrodzenia za świadczone usługi.

Przepisy podatkowe nie zawierają wprawdzie definicji odszkodowania. Jednakże należy zauważyć, iż na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę majątkową lub niemajątkową uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Kodeks cywilny (tekst. jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 380) rozróżnia m.in. odpowiedzialność kontraktową, która powstaje z mocy umowy i odnosi się do przypadków niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 471 KC, dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, w opinii Spółki, otrzymana kwota stanowi odszkodowanie, bowiem została ona zapłacona Spółce w związku z nienależytym wykonaniem umowy przez Dostawcę. Otrzymane odszkodowania nie są zaś objęte zakresem opodatkowania VAT, co wynika wprost z regulacji art. 5 ustawy o VAT, tak więc nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 2 pkt 22 ustawy, wynika że, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zakres odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby dane świadczenie uznać za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie – jako usługa – podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji, aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dla potrzeb prowadzonej działalności, która podlega opodatkowaniu VAT wg stawek innych niż zwolniona, Spółka nabywa towary i usługi (np. maszyny, urządzenia, roboty budowlane, projekty techniczne niezbędne dla prowadzenia inwestycji, materiały produkcyjne; dalej łącznie: Towar), opodatkowane podatkiem VAT. Zgodnie z umowami, na podstawie których Spółka zakupuje ww. Towary:

  • Dostawca udziela Spółce gwarancji i rękojmi na dostarczone Towary na okres określony umową;
  • Dostawca zobowiązany jest do usunięcia wad dostarczonych Towarów ujawnionych w okresie gwarancji na własny koszt, w terminach określonych umową;
  • w przypadku braku usunięcia wad dostarczonych Towarów przez Dostawcę (ujawnionych i zgłoszonych Dostawcy w okresie gwarancji czy też w trakcie odbioru Towarów) Spółka jest uprawniona do usunięcia tych wad na koszt Wykonawcy.

W okresach ubiegłych Wnioskodawca nabył Towary od Dostawcy (na podstawie zawartej umowy), które obecnie są użytkowane przez Spółkę w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W trakcie czynności odbiorowych tych Towarów stwierdzone zostały wady w ich wykonaniu oraz termin usunięcia tych wad. Do dnia dzisiejszego wady te nie zostały usunięte przez Dostawcę, co zgodnie z umową, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, uprawnia Spółkę do roszczenia wobec Dostawcy o zapłatę wielomilionowych kar za nieterminowe usunięcie wad.

Wobec zaistniałej sytuacji, pomiędzy Wnioskodawcą i Dostawcą, zostało podpisane Porozumienie, zgodnie z którym:

  1. Dostawca zobowiązał się do pokrycia kosztów usunięcia jednej, określonej wady poprzez zapłatę Wnioskodawcy kwoty (…), przy czym Dostawca nie rekomenduje usuwania tej wady ze względu na bezpieczeństwo (instalacji Wnioskodawcy); dla pozostałych wad został wyznaczony nowy termin ich usunięcia;
  2. Dostawca zobowiązał się do zapłaty kar na rzecz Wnioskodawcy, w wysokości określonej w Porozumieniu, która to kwota jest niższa od kwoty, jakiej Spółka mogłaby się domagać w oparciu o zapisy umowy;
  3. Wnioskodawca zrzeka się nieodwołalnie roszczeń wobec Dostawcy (związanych z nieterminowym usunięciem wad stwierdzonych podczas czynności odbiorowych, w tym egzekwowania usunięcia wady określonej powyżej pod. lit. a)) w zakresie przekraczającym kwotę określoną Porozumieniem, pod warunkiem zapłaty przez Dostawcę kwot określonych pod. lit a) i b) w terminie 30 dni od daty podpisania Porozumienia.

Obecnie kwoty określone Porozumieniem zostały zapłacone Spółce przez Dostawcę. Spółka nie podjęła jednakże decyzji co do realizacji działań zmierzających do usunięcia wady, określonej pod lit. a). Z uwagi na możliwość użytkowania zakupionego Towaru oraz rekomendacje Dostawcy, nie jest wykluczone, że Spółka w ogóle zaniecha usunięcia wskazanej wady (co jednak nie będzie zobowiązywać Wnioskodawcy do zwrotu kwoty (…) na rzecz Dostawcy). Jednocześnie, w przypadku podjęcia decyzji o usunięciu ww. wady prace te mogą być wykonane zarówno przez Spółkę, jak i przez podmiot trzeci (tj. na zlecenie Wnioskodawcy, co będzie udokumentowane fakturą zakupu, gdzie jako nabywca będzie występował Wnioskodawca), przy czym możliwe jest, że faktyczne koszty usunięcia ww. wady będą różne od kwoty (otrzymanej od Dostawcy).

Z doświadczeń Spółki wynika, że w przyszłości, w okolicznościach i na zasadach jw. mogą być zawierane kolejne Porozumienia.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy otrzymana przez Spółkę kwota stanowi wynagrodzenie za dostawę towaru/usługi, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Stosownie zaś do art. 577 § 2 oraz § 3 Kodeksu cywilnego, obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług. Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

Natomiast, zgodnie z art. 361 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Stosownie do art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Ponadto, między zdarzeniem a zaistniałą w jego wyniku szkodą musi istnieć związek przyczynowy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że otrzymana od Dostawcy przez Spółkę kwota podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W analizowanej sprawie ma miejsce/będzie miała miejsce sytuacja, w której dojdzie do wzajemności świadczeń, a otrzymana kwota stanowi/będzie stanowiła dla Wnioskodawcy wynagrodzenie. W pierwszej kolejności należy wskazać, że jak zaznaczyła Spółka, zapłata kwoty na rzecz Wnioskodawcy jest wynikiem Porozumienia, które jest z kolei efektem ujawnionych i nieusuniętych w terminie wad w dostarczonych przez Dostawcę Towarach. W wyniku zawartego Porozumienia istotne znaczenie ma fakt, że Dostawca zobowiązał się do zapłaty kar na rzecz Spółki w wysokości niższej od kwot, których Wnioskodawca mógłby się domagać w oparciu o zapisy umowy. Ponadto, niewątpliwie ważnym elementem zawartego Porozumienia, mającym wpływ na rozstrzygnięcie rozpatrywanej sprawy jest zapis, że Spółka zrzeka się nieodwołalnie roszczeń wobec Dostawcy (mających związek z nieterminowym usunięciem wad stwierdzonych podczas czynności odbiorowych, w tym egzekwowania usunięcia wady, z tytułu której Dostawca zobowiązał się do zapłaty kwoty), które swym zakresem przekraczają kwotę określoną w przedmiotowym porozumieniu. Warunkiem zrzeczenia się powyższych roszczeń jest terminowe zapłacenie kwot określonych w Porozumieniu, co jak wynika z wniosku zostało uczynione.

Dodatkowo, za tym, że zapłacona Spółce kwota stanowi/będzie stanowić odszkodowanie nie przemawia okoliczność, że Wnioskodawca, nie podjął decyzji, co do realizacji działań zmierzających do usunięcia wady, za którą została uiszczona przez Dostawcę powyższa kwota. Jak wskazała Spółka, z uwagi na możliwość użytkowania zakupionego Towaru oraz rekomendacje dostawcy, nie jest wykluczone, że Wnioskodawca w ogóle zaniecha usunięcia wskazanej wady, co jednak nie będzie zobowiązywać do zwrotu kwoty na rzecz Dostawcy.

Zatem, w tak przedstawionym opisie sprawy nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymana kwota od Dostawcy, na usunięcie jednej, określonej wady stanowi/będzie stanowić odszkodowanie, które nie jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Spółka w wyniku zawartego Porozumienia i otrzymania w terminie zapłaty m.in. kwoty, zwalnia Dostawcę z zapłaty wielomilionowych kar za nieterminowe usunięcie wad w dostarczonych Towarach. Ponadto, zrzeka się nieodwołalnie roszczeń wobec Dostawcy, związanych z tymże usunięciem wad, które przekroczyłyby kwotę określoną w Porozumieniu.

Zatem, w wyniku zawartego Porozumienia, zdaniem tut. Organu mamy do czynienia ze świadczeniem usług, gdyż określone świadczenie pieniężne w postaci kwoty (…) jest/będzie wypłacone w zamian za zgodę na zrzeczenie się roszczeń Wnioskodawcy wobec Dostawcy w postaci wielomilionowych kar, a także zwalnia Dostawcę z obowiązków wynikających z gwarancji.

W konsekwencji, można wskazać konkretnego beneficjenta tej usługi, w zamian za wyrażenie zgody na odstąpienie od roszczeń z pierwotnej umowy, Wnioskodawca otrzymuje określone świadczenia pieniężne. Natomiast korzyścią dla Dostawcy jest/będzie brak obowiązku zapłaty kwot większych niż wynikają z podpisanego Porozumienia. Spełniona jest/będzie zatem przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w rozpatrywanej sprawie zapłata kwoty (…) nie stanowi zwrotu kosztów poniesionych w związku z nabyciem i usunięciem usterek w wadliwych Towarach. Jak wskazał Wnioskodawca, możliwe jest, że faktyczne koszty usunięcia ww. wady będą różne od otrzymanej kwoty. W związku z tym, nie można uznać, że pomimo przepływu środków pieniężnych pomiędzy dwiema stronami nie występuje czynność opodatkowana, ze względu na brak świadczenia usługi na rzecz Dostawcy. Kwota (…) nie ma charakteru sankcyjnego i nie jest konsekwencją zdarzenia skutkującego powstaniem szkody, straty, niewykonaniem lub niewłaściwym wykonaniem zobowiązania przez stronę transakcji. Zdaniem tut. Organu, Dostawca zobowiązany do zapłaty kwoty (…) otrzymuje świadczenie wzajemne.

W konsekwencji uznać należy, że świadczenie pieniężne płacone w postaci kwoty (…), do pokrycia kosztów usunięcia jednej, określonej wady (której dotychczas nie usunięto z uwagi na możliwość użytkowania zakupionego Towaru), stanowi w analizowanym przypadku wynagrodzenie za świadczenie usługi wynikającej z łączących strony więzów obligacyjnych oraz ustaleń Porozumienia. Zgodę na m.in. zapłatę kwoty, w wyniku której Wnioskodawca zrzeka się nieodwołalnie roszczeń wobec Dostawcy oraz tym samym w zamian zwalnia Dostawcę z obowiązków wynikających z gwarancji, należy traktować jako odpłatne świadczenie usług spełniające przesłanki określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, otrzymana przez Spółkę kwota stanowi wynagrodzenie za usługę i w konsekwencji podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj