Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.365.2016.1.PP
z 25 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 7 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomościjest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do CEIDG w zakresie najmu nieruchomości - lokali mieszkalnych i niemieszkalnych stanowiących jego własność.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej o łącznej powierzchni 1.246 m2, którą nabył od swojej matki na podstawie umowy darowizny z 1997 r. Nabycie wskazanej nieruchomości nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawcy.

Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wielkomieszkaniowym o łącznej powierzchni użytkowej 1.420 m2. W budynku tym można wyodrębnić 2 części budynku - tzw. „część frontową budynku” oraz „oficynę”. Zarówno w części frontowej budynku, jak i w oficynie znajduje się kilka lokali mieszkalnych oraz użytkowych, które są wynajmowane przez Wnioskodawcę (co następuje od momentu nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę do chwili obecnej). Przedmiotem najmu są wyłącznie lokale mieszkalne oraz użytkowe znajdujące się w budynku mieszkalnym, natomiast grunt, którego częścią składową jest ten budynek, nigdy nie stanowił przedmiotu najmu.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a przychody uzyskiwane z tytułu najmu rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Grunt oraz znajdujący się na nim budynek mieszkalny nie został nigdy wprowadzony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od budynku mieszkalnego korzysta z tzw. uproszczonej metody ustalania wartości początkowej budynku mieszkalnego zgodnie z art. 22g ust. 10 ustawy o PIT. W związku z powyższym Wnioskodawca na podstawie art. 22n ust. 3 ustawy o PIT został zwolniony z obowiązku objęcia ewidencją środków trwałych przedmiotowego budynku mieszkalnego oddanego w najem.

Do dnia złożenia wniosku posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość zabudowana nie została podzielona, a podział budynku mieszkalnego na część frontową oraz oficynę jest jedynie podziałem umownym. Wnioskodawca planuje w przyszłości dokonać prawnego podziału nieruchomości zabudowanej z równoczesnym podziałem budynku mieszkalnego posadowionego na tej nieruchomości, co nastąpi zgodnie z art. 93 ust. 3b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami.

Podział zostanie przeprowadzony w ten sposób, że w jego wyniku z zabudowanej nieruchomości wydzielona zostanie część budynku mieszkalnego - część frontowa, natomiast druga część budynku - oficyna, stanie się częścią składową wydzielonego gruntu. W wyniku dokonanego podziału powstaną zatem 2 odrębne nieruchomości:

  1. Nieruchomość 1 - nieruchomość gruntowa o powierzchni 230 m2 zabudowana częścią frontową budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 933 m2;
  2. Nieruchomość 2 - nieruchomość gruntowa o powierzchni 1.016 m2 zabudowana oficyną budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 487 m2.

Po podziale Wnioskodawca planuje sprzedać Nieruchomość 2 - nieruchomość gruntową zabudowaną oficyną budynku mieszkalnego. Nieruchomość 1 pozostanie nadal w majątku prywatnym Wnioskodawcy i będzie wynajmowana na rzecz osób trzecich na dotychczasowych zasadach.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie nabywania i odsprzedaży nieruchomości na własny rachunek, a także w zakresie świadczenia usług deweloperskich. Zabudowana nieruchomość, która zostanie podzielona nie została nabyta w celach odsprzedaży (w tzw. celach handlowych), lecz jej nabycie nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wydzielonej nieruchomości gruntowej zabudowanej częścią budynku mieszkalnego - tzw. oficyną (oznaczonej jako Nieruchomość 2) będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie opisanej Nieruchomości 2 (nieruchomości gruntowej wraz z posadowioną na niej oficyną) nie będzie powodować powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości co do zasady podlegają kwalifikacji do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 - przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT - przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodów są przychody z odpłatnego zbycia (z zastrzeżeniem ust. 2):

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego tub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do wskazanego powyżej źródła przychodów, spełniona musi być pierwsza podstawowa przesłanka - nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ustawodawca przewidział szczególne regulacje odnoszące się do sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o PIT, ustawodawca z przychodów z działalności gospodarczej wyłączył przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika, że w przypadku zbycia budynku mieszkalnego lub jego części wraz ze związanym z nim gruntem (o ile zbywany budynek lub jego część nie stanowi towaru handlowego) powstały przychód nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz zawsze będzie stanowił przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości – tj. źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma miejsce niezależnie od tego, czy budynek stanowił środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, lub był wykorzystywany w tej działalności.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej częścią budynku mieszkalnego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jednak zbycie to nie będzie powodować powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, że przedmiotem zbycia będzie część budynku mieszkalnego i związany z tym budynkiem grunt, zastosowanie znajdzie wyłączenie określone przez ustawodawcę w art. 14 ust. 2c ustawy o PIT. W ocenie Wnioskodawcy powstały po jego stronie przychód będzie stanowił przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT).

Powyższe wynika również z faktu, że zbywana przez Wnioskodawcę część budynku mieszkalnego nie stanowi towaru handlowego w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która obejmuje wyłącznie najem nieruchomości. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zakupu i odsprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało m.in. w interpretacji indywidualnej:

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2015 r. - 1LPB1/4511-1-1259/15-2/TW (w sprawie dotyczącej sprzedaży gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem mieszkalnym oddanym w najem):

„Biorąc powyższe uregulowania pod uwagę stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym, tj. m.in. budynku mieszkalnego wraz ze związanym z nim gruntem, stanowi przychód określony w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego, czy budynek stanowił, czy też nie środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, ani czy był wykorzystywany w tej działalności.

Jednakże wskazać należy, że wyjątek od tej zasady ma miejsce w sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność deweloperską, a nieruchomość ta stanowiłaby towar handlowy w prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej.”

Z racji, że zbycie opisanej Nieruchomości 2 nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości na podstawie umowy darowizny tj. w 1997 r., uzyskany dochód ze sprzedaży opisanej nieruchomości nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. W ocenie Wnioskodawcy moment podziału nieruchomości zabudowanej wraz z równoczesnym podziałem budynku mieszkalnego nie stanowi momentu nabycia powstałych po podziale nieruchomości.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpłatne zbycie Nieruchomości 2 (tj. wydzielonego gruntu wraz z posadowioną na nim oficyną budynku mieszkalnego) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

  1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
  3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
  4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy – do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Biorąc powyższe uregulowania pod uwagę stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym, tj. m.in. budynku mieszkalnego wraz ze związanym z nim gruntem, stanowi przychód określony w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego, czy budynek stanowił, czy też nie środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, ani czy był wykorzystywany w tej działalności.

Jednakże wskazać należy, że wyjątek od tej zasady ma miejsce w sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, a nieruchomość ta stanowi towar handlowy w prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej.

Aby więc przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

  • nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonaniu działalności gospodarczej,
  • nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

W przypadku zatem gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży części nieruchomości nabytej na podstawie umowy darowizny z 1997 roku. Przed planowanym zbyciem, Wnioskodawca dokona jej podziału na dwie odrębne nieruchomości, z czego przedmiotem planowanej sprzedaży ma być Nieruchomość 2 – tj. nieruchomość gruntowa o powierzchni 1.016 m2 zabudowana oficyną budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 487 m2. Zarówno w części frontowej budynku, jak i w oficynie znajduje się kilka lokali mieszkalnych oraz użytkowych, które są wynajmowane przez Wnioskodawcę, a przychody uzyskiwane z tytułu tego najmu Wnioskodawca rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi natomiast działalności w zakresie nabywania i odsprzedaży nieruchomości na własny rachunek, a także w zakresie świadczenia usług deweloperskich. Zabudowana nieruchomość, która zostanie podzielona nie została nabyta w celach odsprzedaży (w tzw. celach handlowych), lecz jej nabycie nastąpiło do majątku osobistego Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny.

Przenosząc przywołane wcześniej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż wydzielonej nieruchomości gruntowej zabudowanej częścią budynku mieszkalnego – tzw. oficyną (Nieruchomość 2), nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej – o ile w istocie charakter mieszkalny zbywanej nieruchomość będzie zachowany do czasu jej sprzedaży. Jak zostało bowiem wskazane, zbycie budynku mieszkalnego oraz gruntu związanego z tym budynkiem podlega wyłączeniu z przychodów z działalności gospodarczej na mocy cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego oraz związanego z nim gruntu stanowiłby przychód ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, o ile odpłatne zbycie nastąpiłoby przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie. Natomiast przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia ww. nieruchomości, które nastąpiło po tym okresie – co ma miejsce w przedmiotowej sprawie – nie może stanowić źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym dochód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj