Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.932.2016.1.AZb
z 19 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 23 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w związku z podwyższeniem limitu, od którego zależy tzw. podmiotowe zwolnienie z podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. do kwoty 200 000,00 zł - Wnioskodawca będzie miał prawo od dnia 1 stycznia 2017 r. skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie zmienionego art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w związku z podwyższeniem limitu, od którego zależy tzw. podmiotowe zwolnienie z podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. do kwoty 200 000,00 zł - Wnioskodawca będzie miał prawo od dnia 1 stycznia 2017 r. skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie zmienionego art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 1 grudnia 2004 r. działalność gospodarczą pod firmą: xxx, wpisaną do CEIDG. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 grudnia 2004 r. rozliczającym się z tego podatku w okresach miesięcznych. Właścicielka firmy jest biegłym rewidentem, wpisanym do rejestru biegłych rewidentów KIBR pod numerem …, a firma Wnioskodawcy jest podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych, wpisanym na listę podmiotów przez KRBR pod numerem …. Przedmiotem faktycznie wykonywanej działalności są usługi rewizji finansowej, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie ... (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1000). Usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054). Wnioskodawca nie wykonuje usług prowadzenia ksiąg rachunkowych dla podmiotów gospodarczych, ani nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Wnioskodawca nie jest osobą wpisaną na listę doradców podatkowych i nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Przychody z działalności firmy: xxx ze sprzedaży netto wynosiły i są przewidywane: wykonane za 2015 r. -145068,00 zł, przewidywane za rok 2016 - 155000,00 zł, przewidywane za rok 2017 - nie przekroczą 160000,00 zł. Niezależnie od powyższego - Wnioskodawca w ramach działalności wykonywanej osobiście jest biegłym sądowym przy Sądach Okręgowych w …. Za świadczenie usług dla sądów, policji i prokuratury - Wnioskodawca wystawia faktury VAT, a po zapłacie należności, sprzedaż netto i podatek należny jest łączony w deklaracji VAT-7 ze sprzedażą netto i podatkiem VAT z działalności gospodarczej i rozliczany łącznie. Usługi biegłego sądowego stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu VAT. Zapłacone przychody netto ze sprzedaży usług biegłego sądowego wynosiły i są przewidywane: wykonane w roku 2015 - 6658,00 zł, przewidywane w roku 2016 - 20000,00 zł, przewidywane w roku 2017 - 20000,00 zł. Łącznie wartość sprzedaży netto z działalności gospodarczej i wykonywania usług biegłego sądowego wynosiły i są przewidywane: wykonane za 2015 r. – 151724,00 zł, przewidywane za rok 2016 - 175000,00 zł, przewidywane za 2017 r. – 180000,00 zł. Wnioskodawca nie świadczy ani nie zamierza świadczyć jakichkolwiek usług o charakterze doradczym i czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym i przewidywanym w poz. 80 - Wnioskodawca zadaje następujące pytanie. Czy wobec przygotowywanej nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług (Sejm RP uchwalił nowelizację w dniu 16 listopada 2016 r.), która przewiduje od dnia 1 stycznia 2017 r. m.in. podwyższenie limitu, od którego zależy tzw. podmiotowe zwolnienie z podatku od towarów i usług do kwoty 200000,00 zł - Wnioskodawca będzie miał prawo od dnia 1 stycznia 2017 r. skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie zmienionego art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w 2017 roku, po zmianie od 1 stycznia 2017 r. art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie podwyższenia limitu, od którego zależy tzw. podmiotowe zwolnienie z VAT do 200000,00 zł - Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy pod warunkiem, że nie będzie wykonywał innych czynności, które ze zwolnienia nie mogą korzystać, określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (poza usługami rewizji finansowej i usługami biegłego sądowego). Jeżeli wartość sprzedaży netto zwolnionej od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 przekroczy kwotę 200000,00 zł, zwolnienie straci moc począwszy od czynności, którą przekroczona została ta kwota. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy przedstawiono poniżej. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie ... (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1000) czynności rewizji finansowej są to usługi badania i przeglądów sprawozdań finansowych lub inne usługi poświadczające, o których mowa w odrębnych przepisach lub standardach rewizji finansowej. Celem badania sprawozdania finansowego, zgodnie z art. 65 ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047), jest wyrażenie opinii wraz z raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy badanej jednostki, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawy i przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości. Celem przeglądu sprawozdania finansowego, zgodnie z Krajowym Standardem Rewizji Finansowej nr 3, uchwalonym uchwałą nr 1608/38/2010 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z dnia 16 lutego 2010 r. - jest wyrażenie stanowiska biegłego rewidenta, na podstawie przeprowadzonego przeglądu, że nie zidentyfikowano niczego, co nie pozwoliłoby na stwierdzenie, że sprawozdanie finansowe jest zgodne z wymagającymi zastosowania zasadami rachunkowości oraz, że rzetelnie i jasno przedstawia we wszystkich istotnych aspektach sytuację majątkową i finansową jak też wynik finansowy jednostki przedstawiającej to sprawozdanie. Inne usługi poświadczające, zgodnie z ww. Standardem Rewizji Finansowej nr 3 są to czynności o charakterze poświadczającym, inne niż badania i przeglądy sprawozdań finansowych świadczone m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz.U Nr 94 poz. 1037 z późn. zm.), stosownych przepisów Prawa bankowego i przepisów o obrocie papierami wartościowymi, jeżeli usługi takie może w myśl prawa wykonywać wyłącznie biegły rewident. Biegły w takich sprawach wydaje odpowiednio: opinię, raport lub stanowisko.

Usługi biegłego sądowego działającego na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz.U. Nr 15 poz. 133) polegają na wydaniu opinii w sprawach zleconych przez: sąd, policję lub prokuraturę. Biegły sądowy nie doradza organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu procesowym. Żadna z ww. czynności wykonywanych w praktyce przez Wnioskodawcę nie jest czynnością doradztwa podatkowego, określoną w ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 1996 r. Nr 102 poz. 475 z późn. zm ). Wnioskodawca nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 2024), która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. – podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    -jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak wynika z ww. art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy: usług doradztwa z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 1 grudnia 2004 r. działalność gospodarczą pod firmą: xxx, wpisaną do CEIDG. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 grudnia 2004 r.

Właścicielka firmy jest biegłym rewidentem, wpisanym do rejestru biegłych rewidentów KIBR pod numerem …, a firma xxx jest podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych, wpisanym na listę podmiotów przez KRBR pod numerem ….

Przedmiotem faktycznie wykonywanej działalności są usługi rewizji finansowej, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie ... (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1000). Usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054).

Wnioskodawca nie wykonuje usług prowadzenia ksiąg rachunkowych dla podmiotów gospodarczych, ani nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Wnioskodawca nie jest osobą wpisaną na listę doradców podatkowych i nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Przychody z działalności firmy: xxx ze sprzedaży netto wynosiły i są przewidywane: wykonane za 2015 r. -145068,00 zł, przewidywane za rok 2016 - 155000,00 zł, przewidywane za rok 2017 - nie przekroczą 160000,00 zł.

Niezależnie od powyższego - Wnioskodawca w ramach działalności wykonywanej osobiście jest biegłym sądowym przy Sądach Okręgowych w …. Za świadczenie usług dla sądów, policji i prokuratury - Wnioskodawca wystawia faktury VAT, a po zapłacie należności, sprzedaż netto i podatek należny jest łączony w deklaracji VAT-7 ze sprzedażą netto i podatkiem VAT z działalności gospodarczej i rozliczany łącznie. Usługi biegłego sądowego stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu VAT.

Zapłacone przychody netto ze sprzedaży usług biegłego sądowego wynosiły i są przewidywane: wykonane w roku 2015 - 6658,00 zł, przewidywane w roku 2016 - 20000,00 zł, przewidywane w roku 2017 - 20000,00 zł.

Łącznie wartość sprzedaży netto z działalności gospodarczej i wykonywania usług biegłego sądowego wynosiły i są przewidywane: wykonane za 2015 r. – 151724,00 zł, przewidywane za rok 2016 - 175000,00 zł, przewidywane za 2017 r. – 180000,00 zł.

Wnioskodawca nie świadczy ani nie zamierza świadczyć jakichkolwiek usług o charakterze doradczym i czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z podwyższeniem limitu, od którego zależy tzw. podmiotowe zwolnienie z podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. do kwoty 200 000,00 zł - Wnioskodawca będzie miał prawo od dnia 1 stycznia 2017 r. skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie zmienionego art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jest biegłym rewidentem, a firma Wnioskodawcy jest podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych. Przedmiotem faktycznie wykonywanej działalności są usługi rewizji finansowej, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie ... (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1000).

Należy w tym miejscu wskazać, że - odwołując się do wykładni językowej – „rewident”, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, to osoba upoważniona do zbadania stanu danego przedsiębiorstwa, sprawdzenia ksiąg handlowych, zbadania działalności jakiegoś urzędu.

Zgodnie z przepisem art. 3 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1000), zawód biegłego rewidenta polega na wykonywaniu czynności rewizji finansowej.

Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy o biegłych rewidentach, ilekroć w ustawie jest mowa o czynnościach rewizji finansowej - rozumie się przez to badanie, przeglądy sprawozdań finansowych lub inne usługi poświadczające, o których mowa w odrębnych przepisach lub standardach rewizji finansowej.

Natomiast stosownie do art. 64 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047), badaniu podlegają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe - kontynuujących działalność:

  1. banków, zakładów ubezpieczeń oraz zakładów reasekuracji;
    1a) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
  2. jednostek działających na podstawie przepisów o obrocie papierami wartościowymi oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 2b;
    2a)jednostek działających na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
    2b)krajowych instytucji płatniczych i instytucji pieniądza elektronicznego;
  3. spółek akcyjnych, z wyjątkiem spółek będących na dzień bilansowy w organizacji;
  4. pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z następujących warunków:
    1. średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,
    2. suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2 500 000 euro,
    3. przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 000 000 euro.


W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o rachunkowości, celem badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy badanej jednostki zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawy i przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości.

Na podstawie art. 65 ust. 2 ustawy o rachunkowości, opinia, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności stwierdzać, czy badane sprawozdanie finansowe:

  1. zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych;
  2. (uchylony)
  3. jest zgodne co do formy i treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem lub umową.
  4. (uchylony)

Zgodnie z art. 65 ust. 3 ustawy o rachunkowości, w opinii należy również:

  1. poinformować o niedopełnieniu, do dnia wyrażenia opinii, określonych w art. 69 i 70 obowiązków złożenia we właściwym rejestrze sądowym oraz do ogłoszenia sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzedzające rok obrotowy;
  2. wskazać na stwierdzone podczas badania poważne zagrożenia dla kontynuacji działalności przez jednostkę;
  3. wskazać, czy informacje zawarte w sprawozdaniu z działalności uwzględniają postanowienia art. 49 ust. 2 i są zgodne z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym;
  4. złożyć oświadczenie, czy w świetle wiedzy o jednostce i jej otoczeniu uzyskanej podczas badania stwierdzono w sprawozdaniu z działalności istotne zniekształcenia, i wskazać, na czym one polegają;
  5. wskazać, czy emitent obowiązany do złożenia oświadczenia o stosowaniu ładu korporacyjnego zawarł w tym oświadczeniu informacje wymagane zgodnie z zakresem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych lub w regulaminach wydanych na podstawie art. 61 tej ustawy, a w odniesieniu do określonych informacji wskazanych w tych przepisach lub regulaminach - stwierdzić, czy są one zgodne z mającymi zastosowanie przepisami oraz z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym.

Stosownie do art. 65 ust. 4 ustawy o rachunkowości, opinia powinna w sposób jednoznaczny wskazywać powody wyrażenia zastrzeżeń do sprawozdania finansowego, wyrażenia opinii negatywnej lub odmowy wyrażenia opinii, z uwagi na zaistnienie okoliczności uniemożliwiających jej sformułowanie. Zastrzeżenia należy wyrazić w sposób wskazujący na ich zasięg.

Zgodnie z Krajowym Standardem Rewizji Finansowej nr 3, uchwalonym uchwałą nr 1608/38/2010 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z dnia 16 lutego 2010 r. w sprawie krajowych standardów rewizji finansowej, celem przeglądu sprawozdania finansowego jest wyrażenie stanowiska przez biegłego rewidenta, na podstawie przeprowadzonego przeglądu, że nie zidentyfikowano niczego, co nie pozwoliłoby na stwierdzenie, że sprawozdanie finansowe jest zgodne z wymagającymi zastosowania zasadami (polityką) rachunkowości oraz że rzetelnie i jasno przedstawia, we wszystkich istotnych aspektach, sytuację majątkową i finansową, jak też wynik finansowy jednostki przedkładającej to sprawozdanie.

Ponadto, zgodnie z ww. Krajowym Standardem Rewizji Finansowej nr 3, pod pojęciem innych usług poświadczających rozumie się czynności rewizji finansowej o charakterze poświadczającym (atestacyjnym), inne niż badania i przeglądy sprawozdań finansowych, świadczone między innymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), stosownych przepisów dotyczących prawa bankowego i przepisów o obrocie papierami wartościowymi, jeżeli usługi takie może w myśl prawa wykonywać wyłącznie biegły rewident.

Ponadto, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca w ramach działalności wykonywanej osobiście jest biegłym sądowym przy Sądach Okręgowych. Za świadczenie usług dla sądów, policji i prokuratury - Wnioskodawca wystawia faktury VAT, a po zapłacie należności, sprzedaż netto i podatek należny jest łączony w deklaracji VAT-7 ze sprzedażą netto i podatkiem VAT z działalności gospodarczej i rozliczany łącznie. Usługi biegłego sądowego stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

  1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.);
  2. (uchylony)
  3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez biegłych sądowych na zlecenie organu władzy należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy pod kątem kryterium decydującego o uznaniu tych osób za podatników. Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 powołanej ustawy przewiduje niezbędny warunek, aby czynności osoby fizycznej nie były uznawane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a mianowicie związanie wykonującego czynność ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

Niewątpliwie przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nawiązuje do konstrukcji umów cywilnoprawnych, tj. umowy zlecenia i umów o podobnym charakterze. Przy powoływaniu biegłego przez organ procesowy, nawet przy przyjęciu, że organ jest zlecającym wykonanie czynności, nie jest możliwe nawiązanie stosunku prawnego, którego elementem jest odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności. Powołanie biegłych stanowi dla tych osób nie zlecenie wykonania czynności, lecz nakaz wykonywania takich czynności, na powołanych zaś osobach, a nie na zlecającym, spoczywa odpowiedzialność za wykonanie tych czynności.

W przypadku wykonywania przez biegłego zleconych czynności, zlecający nie bierze na siebie odpowiedzialności za czynności biegłego. Na przykład sąd „odpowiada” za wydany wyrok w danej sprawie, nie ma natomiast tożsamości czynności sądu i biegłego, których odbiorcą byłby uczestnik postępowania sądowego. To, że zarówno sąd, jak i powołani biegli sądowi są uczestnikami tego samego procesu wymiaru sprawiedliwości, nie wprowadza jakichkolwiek zależności (co do treści opinii, ekspertyzy) między tymi podmiotami, chociaż występują tu niewątpliwie zdarzenia mogące być określone wzajemnymi relacjami.

Wskazać również należy, że prawo do wykonywania funkcji biegłego sądowego nabywane jest w określonym trybie i po spełnieniu ściśle określonych warunków wynikających z przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz.U. Nr 15 poz. 133). Biegły sądowy jest osobą, która posiada teoretyczne i praktyczne wiadomości specjalne w danej dziedzinie, potwierdzone stosownym dokumentem i w pełni samodzielnie sporządza zleconą mu opinię (ekspertyzę), kierując się wyłącznie posiadaną wiedzą w tym zakresie. Opinia wydana przez biegłego jest dowodem w postępowaniu sądowym. Przed objęciem funkcji biegły składa przyrzeczenie, iż powierzone mu obowiązki wykonywać będzie z całą sumiennością i bezstronnością. Nikt zatem nie powinien mieć wpływu na treść jego pracy (sporządzenia stosownej opinii).

Z powyższych względów czynności wykonywane przez biegłych nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w powołanym wyżej art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę.

Uznać zatem należy, że czynności biegłego wykonującego powierzone mu funkcje – sporządzanie opinii – wypełniają dyspozycję art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Odnosząc się do kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2017 r. przez Wnioskodawcę będącego biegłym rewidentem wykonującym usługi rewizji finansowej oraz będącego biegłym sądowym należy zaznaczyć, że – jak już stwierdzono powyżej – usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe, gospodarcze i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z kolei zgodnie z ww. Słownikiem „biegły” to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a „ekspert” to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych wyżej przepisów prawa nie wynika, by działania biegłego rewidenta miały charakter usług doradczych.

Także – mając na względzie dokonaną analizę - świadczenie usług na zlecenie sądu (policji, prokuratury) przez biegłego sądowego nie stanowi usług doradztwa, bowiem biegły sądowy „nie doradza” organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, nie wykonuje on usług prowadzenia ksiąg rachunkowych dla podmiotów gospodarczych, ani nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Wnioskodawca nie świadczy ani nie zamierza świadczyć jakichkolwiek usług o charakterze doradczym i czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 grudnia 2004 r. Łącznie wartość sprzedaży netto z działalności gospodarczej i wykonywania usług biegłego sądowego wynosiły i są przewidywane: wykonane za 2015 r. – 151724,00 zł, przewidywane za rok 2016 - 175000,00 zł, przewidywane za 2017 r. – 180000,00 zł.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży netto w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł ale nie przekroczyła 200 000 zł – wówczas Wnioskodawcy na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o VAT w związku z art. 18 ust. 1 ww. ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, przysługiwać będzie od dnia 1 stycznia 2017 r. prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj