Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063.ILPB1-2.4511.75.2017.2.NK
z 27 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 15 lutego 2017 r. nr 3063.ILPB1-2.4511.75.2017.1.NK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 15 lutego 2017 r., skutecznie doręczono w dniu 20 lutego 2017 r. W dniu 22 lutego 2017 r. (data nadania 21 lutego 2017 r.) wpłynęła do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił telewizor (…), który posiada opcję „Przewodnik głosowy dla osoby niewidomej” oraz funkcję „Audio deskrypcji”.

Jako osoba niewidoma, Zainteresowany posiada sprzęt komputerowy, który jest udźwiękowiony i dostosowany do obsługi przez osoby niewidome i mógł zakup takiego sprzętu odliczyć od podatku. Zakupiony telewizor jest w znacznym stopniu udźwiękowiony i dostosowany do obsługi przez osobę niewidomą, posiada przewodnik głosowy, gdzie wszystkie opcje są oznajmiane syntezatorem mowy, tak jak w przypadku komputera, a dodatkowo posiada funkcję Auto deskrypcji, która gdy dany program posiada dodatkową ścieżkę dźwiękową informuje osobę niewidomą o tym, co się dzieje na ekranie, np. gdy aktor wykonuje jakiś gest nie mówiąc przy tym żadnego dialogu, co uświadamia osobę niewidomą o rozgrywającej się scenie.

Zainteresowany jest zdania, że taki telewizor stanowi dla niego taki sam sprzęt rehabilitacyjny jak udźwiękowiony komputer i pozwala na zdobywanie informacji oraz wiedzy, co się dzieje poza domem Zainteresowanego, choćby przez oglądanie telewizji. A dodatkowo niweluje granice i bariery w komunikowaniu się, jakie istnieją pomiędzy osobami widzącymi i niewidomymi.

W nadesłanym uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że jest osobą całkowicie niewidomą i posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności kwalifikujące go do znacznego stopnia niepełnosprawności. Orzeczenie to zostało wydane w 2000 r. na stałe przez Powiatowe Centrum Orzekania o Niepełnosprawności.

Telewizor stanowiący przedmiot zapytania Wnioskodawca zakupił w całości z własnych środków finansowych w 2016 r., czyli już po tym jak został zakwalifikowany do znacznego stopnia niepełnosprawności w 2000 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje Wnioskodawcy możliwość odliczenia zakupu telewizora od podatku w ramach ulgi rehabilitacyjnej, z jakiej mogą skorzystać osoby niewidome?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych może on skorzystać z przysługującej mu ulgi na odliczenie sprzętu rehabilitacyjnego i zaliczyć wymieniony we wniosku sprzęt do takiej grupy, gdyż dla Zainteresowanego, jako osoby niepełnosprawnej, stanowi on sprzęt rehabilitacyjny łamiący bariery w komunikowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 - czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych - uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika, że:

  • pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,
  • zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
  • cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Wspomnieć należy, że zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie zaś do zapisów art. 26 ust. 7d ustawy, warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

  1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
  3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2061 r., poz. 2046) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

  1. wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej;
  2. wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych;
  3. likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji;
  4. kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupił telewizor posiadający funkcję „Przewodnik głosowy dla osoby niewidomej” oraz funkcję ”Auto deskrypcji”. Wnioskodawca jest osobą niewidomą posiadającą orzeczenie o zakwalifikowaniu do znacznego stopnia niepełnosprawności wydane na stałe w 2000 r. Telewizor będący przedmiotem zapytania Zainteresowany zakupił wyłącznie z własnych środków finansowych w 2016 r. Telewizor jest w znacznym stopniu udźwiękowiony i dostosowany do obsługi przez osobę niewidomą. Posiada przewodnik głosowy, dzięki któremu wszystkie opcje oznajmiane są syntezatorem mowy. Posiada również funkcję Autodeskrypcji, dzięki której osoba niewidoma wie, co dzieje się na ekranie.

Mając zatem na uwadze opis przedstawiony przez Zainteresowanego oraz powołane powyżej uregulowania stwierdzić należy, że poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na zakup telewizora przystosowanego do obsługi przez osoby niepełnosprawne, wypełnia dyspozycję art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych i może zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Telewizor ten bowiem ewidentnie stanowi indywidualne narzędzie techniczne o charakterze szczególnym konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej, ułatwiające jej wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Zakupiony przez Wnioskodawcę telewizor m.in. czyta komunikaty wyświetlane podczas przełączania kanałów, informuje o aktualnie oglądanym kanale, o regulacji głośności, odczytuje elektroniczny przewodnik po kanałach. Funkcja Auto deskrypcji pozwala na równoległe odtwarzanie przez telewizor dodatkowej ścieżki fonii, będącej ścieżką narracji „opowiadającą” osobie niepełnosprawnej co dzieje się na ekranie. Dzięki funkcji wskazówek głosowych posiadanej przez ten model telewizora osoba niewidoma może dostosować odbiornik do swoich potrzeb zmieniając np. szybkość podpowiedzi, siłę głosu, język, itp. Bez wątpienia zatem telewizor ten służyć może osobie niepełnosprawnej do poprawy jakości życia i integracji społecznej, stanowi narzędzie rehabilitacji na płaszczyźnie zarówno psychologicznej, jak i edukacyjnej i społecznej, likwiduje bowiem bariery techniczne w komunikacji i dostępie do informacji, służy wyrabianiu zaradności osobistej i pobudzaniu aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że przysługuje Wnioskodawcy możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zakup telewizora posiadającego specjalne funkcje dostosowane do obsługi przez osoby niewidome, bowiem wydatek ten wypełnia dyspozycje wynikające z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj