Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.837.2016.2.EA
z 6 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2016 r., (data wpływu 31 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług korzystania z toru do gry w kręgle oraz ze stołu do gry w bilardjest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 31 października 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług korzystania z toru do gry w kręgle oraz ze stołu do gry w bilard.


We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.


Przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność gospodarczą gastronomiczno-usługową. Wnioskodawca realizuje usługi gastronomiczne i rekreacyjne.

W ramach usług rekreacyjnych prowadzona jest kręgielnia oraz wynajmowane są stoły do gry w bilard.


Opłaty za korzystanie z kręgielni pobierane są w formie wstępu ze stawką godzinową, tak samo traktowane są usługi gry w bilard – opłata za wstęp ze stawką godzinową. Usługi te opodatkowane są stawką podatku VAT 8%. Wszystkie usługi realizowane są w obiekcie ze statusem obiekt sportowy. Wnioskodawca bowiem wydzierżawia swoje pomieszczenia na terenie obiektu „………”, w którym znajdują się między innymi kompleks basenowy oraz sale treningowe. Zgodnie w wpisem do ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada m.in. wykonywanie usług wg PKD:


93.29.Z – Działalność rozrywkowa i rekreacyjna,

93.11.Z – Działalność obiektów sportowych,

56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne.


W uzupełnieniu wniosku wskazano, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w postaci wstępu na kręgielnię klasyfikowane są jako: usługi związane z działalnością obiektów sportowych, tj. PKWiU 93.11.10.0. i sprzedawane są w formie kart wstępu (na podstawie paragonu fiskalnego).

Usługa wstępu na kręgielnię wiąże się z możliwością (w ramach czasu, za który została wniesiona opłata) korzystania z urządzenia do gry w kręgle.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy w obowiązującym stanie prawnym podatek VAT od przychodów za wstęp na tor do gry w kręgle powinien być naliczony według art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w stawce 8%.
  2. Czy w obowiązującym stanie prawnym podatek VAT od przychodów za grę w bilard powinien być naliczony według art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w stawce 8%.


Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku 3 stawka podatku na niektóre usługi VAT wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust 12 i art. 114 ust 1.

W pozycji 186 tego załącznika wymienia się „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU. Do końca 2010 r. stawkę preferencyjną dla „Pozostałych usług rekreacyjnych – w zakresie wstępu” dodatkowo wskazywał symbol PKWiU (z 1997 r.) ex 92.72. Obecnie takiego zastrzeżenia nie ma.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi związane z rekreacją, takie jak korzystanie z kręgielni oraz gry w bilard wyłącznie w zakresie wstępu należy opodatkować stawką 8%.

W pozycji 179 tego załącznika również ustala się stawkę preferencyjną dla „Usług związanych z działalnością obiektów sportowych” – PKWiU 93.11.10.0.


Zgodnie z PKWiU podklasa ta obejmuje: działalność obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub obiektów sportowych halowych (otwartych, zamkniętych lub zadaszonych, z miejscami siedzącymi dla widzów lub bez), tj.:


  1. stadiony do gry w piłkę nożną,
  2. stadiony do gry w krykieta, rugby,
  3. tory wyścigowe dla samochodów, psów, koni,
  4. baseny,
  5. stadiony lekkoatletyczne,
  6. hale i stadiony przeznaczone dla sportów zimowych, włączając hale do gry w hokeja,
  7. hale bokserskie,
  8. pola golfowe,
  9. tory do gry w kręgle,
  10. pozostałe obiekty sportowe,
  11. organizowanie i przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych,
  12. zarządzanie i zapewnienie pracowników do obsługi tych obiektów.


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z usługami, które świadczy w ramach prowadzonej działalności, które zakwalifikował do grupy zgodnie z PKD (93.11.Z): „Działalność obiektów sportowych”, gdzie wymieniono tory do gry w kręgle – korzystanie z kręgielni oraz stołów do gry w bilarda w jego lokalu opodatkowane jest w oparciu o pozycję 179 załącznika 3 ustawy o VAT stawką 8%.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano stanowisko, że wstęp na kręgielnię opodatkowany jest stawką podatku 8%, ponieważ usługa mieści się w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 93.11.10.0, na podstawie art. 41 ust. 2 wzw. z art. 146a pkt 2 i wzw. z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.


Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f:


  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.


Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Natomiast towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy, z uwagi na treść art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowane są obecnie 8% stawką podatku.

Wskazać należy, że w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 179 zostały wymienione „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” sklasyfikowane w kategorii PKWiU 93.11.10.0.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak bowiem wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do dnia 31 grudnia 2017 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W tym miejscu należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.


W objaśnieniach Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:


  • usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.;
  • usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
  • usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.


Natomiast z opisu dodatkowego schematu klasyfikacji wynika natomiast, że ww. grupowanie nie obejmuje:


  • usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,
  • usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,
  • wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
  • usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,
  • usług związanych z promowaniem imprez sportowych, sklasyfikowanych w 93.19.11.0,
  • usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.


Odnosząc się do powyższego opisu schematu klasyfikacji, grupowanie o symbolu PKWiU 93.11.10.0 – „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” nie obejmuje usług mieszczących się pod innymi symbolami PKWiU niż 93.11.10.0.

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl). Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Zatem dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Stwierdzić należy, że poz. 179 załącznika nr 3, o którym mowa powyżej, wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0.

Ponadto wskazać należy, że w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Wyjaśnić należy, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

W konsekwencji powyższego, jeżeli świadczone usługi przez Wnioskodawcę nie korzystają z 8% stawki podatku w związku z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy, należy przeanalizować zastosowanie preferencyjnej stawki na podstawie poz. 186 cyt. załącznika, ponieważ jest ona uzupełnieniem regulacji zawartych w pozycjach 182-185 ww. załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.


Powyższe pozycje dotyczą:


  • poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU):



    1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe;
    2. do obiektów kulturalnych;


  • poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
  • poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
  • poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.


W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia „rekreacja”. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu bez względu na symbol PKWiU. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu).

Jednocześnie należy zauważyć, że w wyroku sygn. akt I FSK 311/13 z dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.”

Jednakże, biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi korzystania z toru do gry w kręgle sklasyfikowane przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0, tj. „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” – mieszczą się w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT, zatem podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast usługi udostępniania stołów do gry w bilard opodatkowane są również stawką 8%, jako wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z poz. 7.3. Zasad Metodycznych Polskiej klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana klasyfikacja przez producenta (usługodawcę) nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu towaru (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów tej klasyfikacji określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11). Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj