Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.107.2017.1.RM
z 17 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy i montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy i montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na dostawie technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz na wykonywaniu robót budowlanych polegających na montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej (zwanych również kompletną technologią lub instalacją rozdrabniająco-tłoczną), tj. usługi wymienione w punkcie 24 załącznika nr 14 do ustawy o VAT (PKWiU 43.22.11.0 roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających).

Technologia ta obejmuje między innymi: pompę wysokociśnieniową, automatykę sterującą oraz kompletną hydraulikę w studzience pompowej.

Wnioskodawca zazwyczaj zawiera umowy na dostawy i montaż technologii systemów kanalizacji ciśnieniowej. Wnioskodawca zawiera także umowy dotyczące jedynie dostawy technologii (nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku). Przedmiotowy wniosek obejmuje sytuację, w której Wnioskodawca zawiera jedną umowę na dostawę i montaż technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej.

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy z czynnymi podatnikami VAT na dostawę i montaż systemu kanalizacji ciśnieniowej jako podwykonawca. Wnioskodawca nie zawsze będzie posiadał wiedzę, czy zamawiający jest głównym wykonawcą czy podwykonawcą. Wnioskodawca będzie zawierał umowy także jako generalny wykonawca, jednakże nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca zobowiąże się dostarczyć, zamontować, uruchomić i przekazać określoną ilość kompletnych technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej. Usługa budowlana polegać będzie na wykonaniu montażu i podłączenia technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej do systemu rur wybudowanego przez inny podmiot.

Wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotu umowy określane będzie w umowie oddzielnie za komplet technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej i oddzielnie za montaż technologii. Zgodnie z postanowieniami umowy zarówno cena za dostawę jak i wynagrodzenie za montaż będą miały zostać zapłacone w terminie 30 dni od dokonania końcowego odbioru przedmiotu umowy, na podstawie jednej faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z postanowieniami umowy dzień dostawy i dzień wykonania usługi będą tożsame. Wystawiana przez Wnioskodawcę faktura będzie obejmować dwie pozycje: łączną cenę za dostawę oraz łączne wynagrodzenie za montaż.

Cena za dostawę opodatkowana jest stawką 23%, natomiast wynagrodzenie za montaż opodatkowane jest w systemie odwrotnego obciążenia.

Wnioskodawca zawierał umowy z zamawiającymi na opisanych powyżej warunkach również w latach poprzednich. Wnioskodawca powziął wątpliwości w związku z wejściem w życie zmiany ustawy o podatku VAT wprowadzającej opodatkowanie w systemie odwrotnego obciążenia usług budowlanych wykonywanych przez podwykonawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca właściwie postąpi opodatkowując część świadczenia będącego przedmiotem umowy polegającą na dostawie kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej stawką podatku VAT 23%?
2. Czy Wnioskodawca właściwie postąpi opodatkowując część świadczenia będącego przedmiotem umowy w postaci robót budowlanych polegających na montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej w systemie odwrotnego obciążenia?
3. Czy Wnioskodawca świadcząc usługę budowlaną montażu technologii kanalizacji ciśnieniowej na rzecz zamawiającego będącego podwykonawcą spełnia przesłanki z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług, tj. ma status podwykonawcy w rozumieniu tego przepisu?
4. W sytuacji gdy odpowiedzi na powyższe trzy pytania będą pozytywne, czy Wnioskodawca właściwie postąpi wystawiając jedną fakturę, na której dostawa będzie opodatkowana stawką 23% a usługi budowlane - montaż technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej będą opodatkowane w systemie odwrotnego obciążenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Do świadczenia polegającego na dostawie kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej prawidłowo stosowana jest stawka VAT 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wnioskodawca w wykonaniu zawartej umowy przeniesie na zamawiającego własność technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej a zatem dokona dostawy w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 w związku z 146a ustawy o VAT stawka podatku wynosi 23%. Do dostawy kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej nie znajdują zastosowania przepisy o obniżeniu stawek podatku a więc stosować należy stawkę 23%.

Wnioskodawca zawrze jedną umowę z zamawiającym obejmującą zarówno dostawę jak i montaż kompletów technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej, jednakże, zgodnie z postanowieniami tej umowy, dostawa technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej jak i jego montaż stanowią dwie odrębne czynności. Umowa przewiduje odrębnie określoną cenę za komplet technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz odrębne wynagrodzenie za roboty budowlane - montaż technologii.

Z treści umowy wyraźnie wynika, iż wolą stron jest wyodrębnienie dostawy i montażu jako oddzielnych czynności podlegających opodatkowaniu. W związku z powyższym właściwe jest zastosowanie stawki 23% do dostawy.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, właściwe jest opodatkowanie świadczenia polegającego na robotach budowlanych - montażu technologii, w systemie odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym warunki zastosowania odwrotnego obciążenia zostaną spełnione. Wnioskodawca świadczy usługi wymienione w punkcie 24 załącznika nr 14 do ustawy o VAT - PKWiU 43.22.11.0 „Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających”.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku. Zamawiający również jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zawrze jedną umowę z zamawiającym obejmującą zarówno dostawę jak i montaż kompletów technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej, jednakże, zgodnie z postanowieniami tej umowy, dostawa technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej jak i jego montaż stanowią dwie odrębne czynności.

Umowa przewidywać będzie odrębnie określoną cenę za komplet technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz odrębne wynagrodzenie za roboty budowlane - montaż technologii systemu. Z treści umowy wyraźnie wynika, iż wolą stron jest wyodrębnienie dostawy i montażu jako oddzielnych czynności podlegających opodatkowaniu. W związku z powyższym właściwe jest zastosowanie systemu odwrotnego obciążenia do montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej.

Ad.3

W opinii Wnioskodawcy spełnia on warunki określone art. 17 ust. lh ustawy o VAT zarówno gdy zamawiającym jest generalny wykonawca, wykonawca (jeden z kilku podmiotów wykonujących usługę na rzecz inwestora) lub podwykonawca.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, należy zatem zastosować wykładnię językową i potoczne rozumienie słowa podwykonawca. W związku z powyższym należy przyjąć, że podwykonawcą jest podmiot wykonujący usługę na zlecenie zarówno generalnego wykonawcy, wykonawcy (jednego z kilku podmiotów wykonujących usługę na rzecz inwestora), jak i podwykonawcy.

Ad 4.

W opinii Wnioskodawcy postąpi on słusznie wystawiając jedną fakturę, na której dostawa będzie opodatkowana stawką 23% a usługi budowlane - montaż będą opodatkowane w systemie odwrotnego obciążenia. W ustawie o VAT nie występują przepisy, które by uniemożliwiały sporządzenie takiej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, który prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dostawie technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz wykonywaniu robót budowlanych polegających na montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej, tj. wykonywaniu usług wymienionych pod poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy o VAT w grupowaniu PKWiU 43.22.11.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających. Zazwyczaj Wnioskodawca zawiera umowy na dostawy i montaż technologii systemów kanalizacji ciśnieniowej (Wnioskodawca zawiera również umowy dotyczące jedynie dostawy technologii - nie jest to jednak przedmiotem niniejszego wniosku). Wnioskodawca planuje zawierać umowy z czynnymi podatnikami VAT na dostawę i montaż systemu kanalizacji ciśnieniowej jako podwykonawca. Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że nie zawsze będzie posiadał wiedzę, czy zamawiający jest głównym wykonawcą czy też podwykonawcą. W ramach ww. umów Wnioskodawca zobowiąże się dostarczyć, zamontować, uruchomić i przekazać określoną ilość kompletnych technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa budowlana polegać będzie na wykonaniu montażu i podłączenia technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej do systemu rur wybudowanego przez inny podmiot. Wynagrodzenie dotyczące realizacji przedmiotu umowy określane będzie przez Strony umowy oddzielnie za dostawę kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej i oddzielnie za montaż technologii. Również faktura wystawiana przez Wnioskodawcę będzie obejmować dwie pozycje, tj. łączną cenę za dostawę dla której Wnioskodawca stosuje stawkę podatku w wysokości 23% oraz łączne wynagrodzenie za montaż, który opodatkowuje z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W celu dokonania prawidłowej kwalifikacji czynności opisanych w zdarzeniu przyszłym pod kątem określenia skutków podatkowych, rozważenia wymaga kwestia tzw. świadczeń złożonych.

W celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Trzeba podkreślić, że przy kwalifikacji danych świadczeń w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Dopiero jako odstępstwo od tej zasady, na zasadzie wyjątku, można dopuszczać możliwość scalenia świadczeń w jedno.

Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Wnioskodawca wskazał, że realizuje na rzecz kontrahentów dwa odrębne świadczenia, tj. dostawę i montaż technologii kanalizacji ciśnieniowej i określa odrębnie dla dostawy i montażu należne mu wynagrodzenie. Powyższe prowadzi do wniosku, że dostawa kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz wykonywane przez Wnioskodawcę usługi montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej mają charakter samoistny i mogą być wykonywane niezależnie od siebie. Nie występuje między nimi tak ścisły związek, by nie było możliwe ich wyodrębnienie. Stosowana przez Wnioskodawcę praktyka wskazuje, że takie wyodrębnienie jest nie tylko możliwe, ale jest obecnie stosowane w rozliczeniach z kontrahentami. Zatem skoro dostawa kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej oraz jej montaż nie są ze sobą tak ściśle i nierozerwalnie związane, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter to tym samym nie ma podstaw aby opisane we wniosku czynności traktować jako usługę kompleksową. W konsekwencji czynności opisane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako dwa odrębne, niezależnie opodatkowane świadczenia, tj. jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Ad. 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii opodatkowania dostawy kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zauważyć, że dla niektórych czynności ustawodawca przewiduje obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT. Jednak będący przedmiotem niniejszego wniosku komplet technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej nie został wskazany przez ustawodawcę ani w ustawie ani w przepisach wykonawczych do niej, do grup towarów, które są zwolnione z podatku lub co do których można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT. Zatem dostawa kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2 i 3

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w odniesieniu do świadczonych usług budowlanych znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca zamierza - jako podwykonawca - wykonywać na rzecz zamawiających będących czynnymi podatnikami VAT roboty budowlane polegające na montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej. Przy czym odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę mogą być zarówno generalni wykonawcy jak też podwykonawcy. Jak wcześniej wskazano podwykonawcą jest podmiot wykonujący prace na zlecenie głównego wykonawcy a w sytuacji wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie działał w charakterze podwykonawcy zarówno w sytuacji gdy odbiorcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług budowlanych będzie generalny wykonawca jak również zamawiający będący podwykonawcą.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.22.11.0 „Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających”, które zostały wskazane przez ustawodawcę pod poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy o VAT jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w odniesieniu do świadczonych usług budowlanych znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Wnioskodawca - czynny podatnik VAT, którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku, wykonując na rzecz generalnego wykonawcy oraz zamawiającego będącego podwykonawcą - czynnych podatników VAT - usługi budowlane wskazane pod poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy, polegające na montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej działa jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji usługi budowlane świadczone przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i 3 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Wnioskodawca wyraził również wątpliwość, czy możliwe jest uwzględnienie w jednej fakturze dostawy kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej opodatkowanej stawką 23% oraz usług budowlanych podlegających opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W kwestii dokumentowania wykonywanych przez Wnioskodawcę dostaw i montażu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Faktury służą do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie m.in. wymieniono:

1. nazwę (rodzaj) towaru i usługi (pkt 7),
2. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług (pkt 8),
3. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (pkt 9),
4. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
5. stawkę podatku (pkt 12),
6. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
   
7. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei, zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, wówczas podatnik dokonujący dostaw lub świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji realizowane przez Wnioskodawcę czynności, tj. dostawa i montaż technologii systemów kanalizacji ciśnieniowej nie stanowią usługi kompleksowej, co oznacza, że na gruncie podatku od towarów i usług powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia: dostawa towarów oraz świadczenie usług. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wystawiana przez niego faktura powinna zawierać dwie pozycje, z których jedna dotyczyć będzie dostawy kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej, którą należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT natomiast druga pozycja na fakturze dotyczyć będzie usługi montażu technologii systemów kanalizacji ciśnieniowej, do której znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Jednocześnie należy zauważyć, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług brak jest przeciwwskazań dla dokumentowania na jednej fakturze czynności podlegających różnym zasadom opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wyjaśnia, że wydając niniejszą interpretację przyjęto jako element stanu faktycznego, że dostawa kompletu technologii systemu kanalizacji ciśnieniowej opodatkowana jest stawką 23%.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.