Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.7.2017.2.MPŁ
z 27 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 4 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego. Wniosek uzupełniono dnia 22 lutego 2017 r.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca oferuje sprzedaż internetową, przy czym zamówienia mogą być składane poprzez: serwis aukcyjny, sklep internetowy, email, telefonicznie. Klienci są informowani, że wystawione przedmioty dostarczane są bezpośrednio od producenta/dystrybutora, wówczas kupujący udzielają pełnomocnictwa do zakupu towaru w ich imieniu, dzięki czemu towar wysyłany jest bezpośrednio na adres kupującego podany w formularzu dostawy.

Wnioskodawca nie jest importerem przedmiotu zamówienia, jest jedynie pośrednikiem miedzy dostawcami lub producentami zagranicznymi, a nabywcami. Wszystkie towary są wysyłane bezpośrednio do klientów z zagranicznych magazynów.

Z treści pełnomocnictwa wynika, że kupujący udziela pełnomocnictwa Wnioskodawcy do zakupu w jego imieniu i na jego rzecz oraz opłacenia kosztów towaru opisanego na stronie przedmiotu i jego wysyłki z kraju dostawcy. Kupujący zezwala także Wnioskodawcy na przekazywanie sprzedawcy towaru w jego imieniu otrzymanych środków pieniężnych, jak również na odbieranie w imieniu kupującego ewentualnych zwrotów środków pieniężnych od sprzedawcy. Pełnomocnictwo to jest udzielane w momencie skorzystania przez kupującego z opcji „kup teraz”.

Konsument płaci kwotę podaną na aukcji wraz z wysyłką (przelewem lub gotówką). Wnioskodawca kupuje u zagranicznego producenta/dostawcy w imieniu konsumenta przedmiot oraz przelewa mu zapłatę za przedmiot. Różnica w przelanych kwotach staje się dla Wnioskodawcy prowizją, która stanowi dochód Wnioskodawcy. Producent/dostawca wysyła przedmiot bezpośrednio do klienta na podany przez konsumenta adres, po otrzymaniu przelewu od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wystawia fakturę dla konsumenta za pośrednictwo sprzedaży. Producent/dostawca wystawia fakturę na konsumenta, co nie stanowi dla Wnioskodawcy żadnego kosztu.


W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:


Czy w nawiązaniu do opisu stanu faktycznego przychodem z pośrednictwa handlowego (przychód w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisem stanu faktycznego pośredniczy On w zakupie przedmiotu poprzez aukcje internetowe. Podatnik, który jedynie pośredniczy w sprzedaży/zakupie towaru (czyli nie nabywa prawa do dysponowania towarem jak właściciel), za co należy mu się prowizja, dla celów VAT traktowany jest jak podmiot świadczący usługę.

Przez świadczenie usług rozumie się bowiem każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Podatnik nie nabywa prawa do dysponowania towarem jak właściciel, zatem nie ma żadnej możliwości aby faktura za towar od dostawcy mogła być uznana jako koszt w Jego działalności.

Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na rachunek bankowy pośrednika (Wnioskodawcy), a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia (kwota przelewu bankowego – dopuszczenie dowodu w sprawie w świetle ordynacji podatkowej art. 180, dopuszczenie dowodu w sprawie jest podyktowane brakiem faktury od dostawcy).

Płatności od klienta (kupującego towar) są należnościami za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części będą należnością dla Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsługi zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego – art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


W oparciu o:


  • art. 8 ust. 1 ustawy o VAT
  • art. 180 ordynacji podatkowej, dopuszczenie dowodów w sprawie
  • art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

z powyższym zasadne jest obliczenie podstawy opodatkowania na zasadzie różnicy:

(kwota płatności od klienta) - (kwota przelana do dostawcy) = (prowizja sprzedaży (podstawa do opodatkowania)).


Należy podkreślić, że w omawianym przypadku nie ma znaczenia, iż podatnik otrzymuje od ostatecznego klienta całą kwotę należną ze sprzedaży, a następnie przelewa ją – po potrąceniu należnej mu prowizji – na konto producenta (hurtownika) zagranicznego. Podatnik bowiem jedynie pośredniczy w przekazywaniu pieniędzy i informacji pomiędzy stronami transakcji kupujący-dostawca.

Podwaliną do potwierdzenia powyższego stanowiska jest interpretacja podatkowa wydana 13 stycznia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB1/415-1183/11-2/TW):

„Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego. W działalności tej zyskiem (przychodem z rozumieniu art. 14 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie prowizja uzyskana z tego tytułu - różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy. Zatem w sytuacji, gdy - jak wskazał Zainteresowany - jego rola będzie sprowadzała się do pośrednictwa, przychodem będzie wartość prowizji, na którą - jak podał Wnioskodawca, zostanie wystawiona faktura VAT”.

Stanowisko w tej sprawie zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji wydanej dnia 22 maja 2014 r. ( ...):

„Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego m.in. przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Wnioskodawca wskazał, że towar nie będzie stanowił jego własności, nie uzyska faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup, nie będzie również importerem, nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu, zaś jego udział w transakcji ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach i zamówieniach. Z tego tytułu Wnioskodawca pobierał będzie prowizję różnicę pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy. W takim zatem przypadku przychodem o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania będzie kwota należna za wykonaną usługę, tj. prowizja Wnioskodawcy”.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczenia organów podatkowych otrzymana prowizja stanowi przychód z działalności. Pośrednik nie ponosi wydatków na zakup towaru i tym samym nie ujmuje ich w kosztach podatkowych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.


Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:


  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oferuje sprzedaż internetową, przy czym zamówienia mogą być składane poprzez: serwis aukcyjny, sklep internetowy, email, telefonicznie. Klienci są informowani, że wystawione przedmioty dostarczane są bezpośrednio od producenta/dystrybutora, wówczas kupujący udzielają pełnomocnictwa do zakupu towaru w ich imieniu, dzięki czemu towar wysyłany jest bezpośrednio na adres kupującego podany w formularzu dostawy.

Wnioskodawca nie jest importerem przedmiotu zamówienia, jest jedynie pośrednikiem miedzy dostawcami lub producentami zagranicznymi, a nabywcami. Wszystkie towary są wysyłane bezpośrednio do klientów z zagranicznych magazynów.

Konsument płaci kwotę podaną na aukcji wraz z wysyłką (przelewem lub gotówką). Wnioskodawca kupuje u Chińskiego producenta/dostawcy w imieniu konsumenta przedmiot oraz przelewa mu zapłatę za przedmiot. Różnica w przelanych kwotach staje się dla Wnioskodawcy prowizją, która stanowi dochód Wnioskodawcy. Producent/dostawca wysyła przedmiot bezpośrednio do klienta na podany przez konsumenta adres, po otrzymaniu przelewu od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wystawia fakturę dla konsumenta za pośrednictwo sprzedaży. Producent/dostawca wystawia fakturę na konsumenta, co nie stanowi dla Wnioskodawcy żadnego kosztu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów handlowych (nie dokonuje sprzedaży we własnym imieniu oraz nie jest ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu jest wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez Niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:


  1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
  2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
  3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj