2017.03.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP3.4512.40.2017.1.JK
z 15 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 2 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania Produktów w opakowaniach zbiorczych, których jednostkowa wartość nie przekracza 10 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania Produktów w opakowaniach zbiorczych, których jednostkowa wartość nie przekracza 10 zł.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa produkuje i dystrybuuje szeroką gamę produktów, w tym produkty piwowarskie („Produkty”).

Z uwagi na wysoką konkurencyjność rynku, na którym działa Spółka, warunkiem zwiększenia wolumenu sprzedaży Produktów jest prowadzenie szeregu działań marketingowych. W ramach tych działań Spółka przekazuje nieodpłatnie (bez wynagrodzenia) wybrane Produkty swoim kontrahentom (np. hurtowniom, marketom). Produkty są przekazywane celem zachęcenia potencjalnych nabywców do zakupu Produktów. W ten sposób, poprzez prezentowanie Produktów, a także informowanie kontrahentów o ofercie handlowej oraz aktualnych akcjach promocyjnych, Spółka aktywizuje sprzedaż Produktów (zwiększając jej wolumen). Co do zasady, Produkty są przekazywane wyłącznie podmiotom, które mają w swej ofercie towary Spółki.

Spółka wskazuje również, że każdorazowe przekazanie towarów poprzedza stosowna analiza wynikająca ze strategii marketingowej Spółki, a także celu poszczególnych akcji promocyjnych. Decyzje o przekazaniu towarów są więc pochodną oczekiwanych korzyści dla Spółki, które przynieść ma dana akcja marketingowa/promocyjna (tj. przede wszystkim oczekiwany wzrost wolumenu sprzedaży).

Nieodpłatnie przekazywane są w szczególności Produkty, których data ważności upływa w bliskim terminie bądź Produkty o nieaktualnej szacie graficznej.

Jednostkowa cena nabycia/wytworzenia Produktów w momencie przekazania nie przekracza 10 zł netto. W niektórych przypadkach Spółka dokonuje jednorazowo wydania większej liczby Produktów (np. w opakowaniach zbiorczych jak na przykład zgrzewki, kartony) na rzecz jednego kontrahenta, których łączna wartość przekraczała 10 zł netto.

Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób/podmiotów, którym przekazywane są Produkty. Jednocześnie Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich zakupem.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie sprawy, nie podlegało opodatkowaniu VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto?

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, których cena nabycia określona w momencie przekazania nie przekraczała 10 zł netto, nie podlegało opodatkowaniu, jako przekazanie prezentów o małej wartości, także w przypadku jednorazowego przekazania większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

Przekazanie Produktów, jako prezentów o małej wartości.

Art. 5 ust. 1 ustawy o VAT określa katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, w tym m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Tym samym, z odpłatną dostawą towarów zrównane zostały określone nieodpłatne czynności przekazania towarów.

Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu tego (tj. art. 7 ust. 2), nie stosuje się do przekazywanych, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Definicję „prezentu o małej wartości” zawiera art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z jego dyspozycją, prezentami o małej wartości są przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Definicja „prezentu o małej wartości” jest definicją legalną, skonstruowaną na potrzeby ustawy o VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, dla zakwalifikowania Produktów jako „prezentów o małej wartości” wystarczające jest, by ich jednostkowa cena nabycia (określona w momencie przekazania) nie przekraczała 10 zł netto.

Jednorazowe przekazanie większej ilości Produktów o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

Przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT w żaden sposób nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazanych w ramach pojedynczego wydania danej osobie, nie zawiera także limitu łącznej ceny nabycia (łącznych kosztów wytworzenia) towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie. Fakt, że towary w ramach jednorazowych nieodpłatnych przekazań wydawane są w większych ilościach (np. w opakowaniach zbiorczych), o łącznej cenie nabycia niejednokrotnie przekraczającej 10 zł netto (a często również 100 zł) jest bez znaczenia, gdyż analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że cenę nabycia (koszt wytworzenia) należy ustalić w odniesieniu do pojedynczej sztuki przekazywanego towaru (tutaj Produktu). Zatem warunkiem koniecznym i wystarczającym do zaliczenia danych wydań do prezentów o małej wartości jest jednostkowa cena nabycia (lub jednostkowy koszt wytworzenia) przekazywanych towarów, określona w momencie przekazania towaru, nieprzekraczająca kwoty 10 zł netto.

Tym samym, limit 10 zł odnosi się do pojedynczych sztuk, nie zaś do łącznej sumy cen nabycia poszczególnych Produktów przekazywanych jednorazowo kontrahentowi.

Powyższe stanowisko jest zgodne z literalnym rozumieniem słowa „jednostkowy”. Zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http://sjp.pwn.pl/slownik/) „jednostkowy” oznacza odnoszący do pojedynczej rzeczy. Takie samo rozumienie określenia „jednostkowy” potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2014 r., sygn. IPPP1/443-1320/13-2/AP.

Przekazanie więc jednorazowo jednemu kontrahentowi większej liczby Produktów o jednostkowej cenie nabycia poniżej 10 zł netto, ale o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto, spełnia definicję przekazania prezentów o małej wartości.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych, zaprezentowanej m.in. w:

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL, w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) dla uznania za prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatnie przekazywanych przez Spółkę Towarów określonemu kontrahentowi Spółki, decydujące znaczenie ma jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku) pojedynczej sztuki Towaru, a nie suma jednostkowych cen nabycia lub jednostkowych kosztów wytworzenia wszystkich przekazywanych jednorazowo sztuk jednostek) Towarów”,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1476/11-2/AK: „W konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) przedmiotowego prezentu”,
interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-792/11-2/EN oraz sygn. ILPP2/443-793/11-4/MR: „W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy”,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. IPPP3/443-316/14-2/LK: „W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, że towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (kartonach, zgrzewkach), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto.”,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 maja 2014 r., sygn. ILPP1/443-129/14-4/AI: „Z uwagi na niską jednostkową cenę nabycia/koszty wytworzenia, Towary takie spełniają definicję prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie jest wyłączone z dyspozycji normy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w świetle przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (innymi słowy, jeśli Towar jest prezentem o małej wartości, to jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT). Na powyższą konkluzję nie wpływa fakt, że Spółka może przekazywać Towary w opakowaniach zbiorczych (przykładowo w ramach opakowań zbiorczych może być kilkanaście sztuk Towarów, czyli kilkanaście opakowań jednostkowych Towarów w jednym opakowaniu zbiorczym) do tego samego kontrahenta. Wciąż bowiem Spółka przekazuje Towary spełniające definicję prezentu o małej wartości (jednostkowa cena nabycia i koszt wytworzenia poniżej 10 PLN netto), z tym że kontrahent otrzymuje większą ilość takich prezentów o małej wartości (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto).”,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. IPPP2/443-904/13-3/KOM: „(...) na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych towarów jednemu podmiotowi, ani status tego podmiotu. W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, iż towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (kartonach, zgrzewkach, workach), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto”.

Jak zostało przedstawione w opisie stanu sprawy, Spółka podejmuje szereg przedsięwzięć mających na celu budowanie marki na rynku oraz promocję oferowanych Produktów, których celem jest wzrost wolumenu sprzedaży. Zgodnie z powszechnie uznawaną teorią marketingu inicjatywy te stanowią formę promocji sprzedaży, która jako kluczowy element kampanii reklamowych, polega na tworzeniu różnych rodzajów zachęt, głównie krótkoterminowych, zaprojektowanych do stymulowania szybszego lub większego zakupu określonego produktu lub usługi przez konsumentów lub handlowców.

W ramach tych działań Spółka dokonuje wskazanych w opisie stanu sprawy nieodpłatnych przekazań Produktów. Tym samym, niewątpliwie dokonywane przez Spółkę przekazania należy uznać jako przekazania dokonywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki (realizowane nieodpłatne wydania Produktów mają na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży Produktów oferowanych odpłatnie).

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy oraz argumentację, Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. nieodpłatne przekazania przez Spółkę Produktów, o których mowa w opisie stanu sprawy nie podlegało (nie podlega) opodatkowaniu VAT, także w przypadku, gdy jednorazowo przekazano danemu kontrahentowi większą ilość Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Stosownie do art. 7 ust. 7 ustawy przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątkiem jest przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Istotne jest zatem, że nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje i dystrybuuje szeroką gamę produktów, w tym produkty piwowarskie.

Nieodpłatnie przekazywane są w szczególności Produkty, których data ważności upływa w bliskim terminie bądź Produkty o nieaktualnej szacie graficznej.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie sprawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie Produktów będących przedmiotem wniosku, których jednostkowy koszt wytworzenia lub jednostkowa cena nabycia (bez podatku) – określone w momencie przekazywania – nie będzie przekraczał/przekraczała 10 zł, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że przekazywane towary stanowią prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jak bowiem wskazała Spółka, celem przekazania tych towarów jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu Produktów. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – poprzez prezentowanie Produktów, a także informowanie kontrahentów o ofercie handlowej oraz aktualnych akcjach promocyjnych, Spółka aktywizuje sprzedaż Produktów (zwiększając jej wolumen). Tym samym należy uznać, że towary będą przekazywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Ponadto, w świetle przytoczonych przepisów – art. 7 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy – na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych przez Spółkę towarów jednemu podmiotowi. W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia fakt, że towary te przekazywane będą w opakowaniach zbiorczych (np. zgrzewkach czy kartonach), w których może znajdować się jednorazowo większa liczba Produktów. Istotne znaczenie ma fakt, że jednostkowa cena nabycia/wytworzenia Produktów w momencie przekazania pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto.

Tym samym, nieodpłatne przekazanie opisanych Produktów nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przekazanie towarów w opakowaniu nie stanowi o tym, że opakowanie zbiorcze towarów jest samodzielnym towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. Opakowanie zbiorcze jest jedynie opakowaniem ochronnym lub ozdobnym przeznaczonym do przewozu, przechowywania lub estetycznego spakowania zawartości, które nie będzie przedmiotem samodzielnego obrotu pomiędzy Wnioskodawcą a wybranymi kontrahentami. Opakowanie zbiorcze z towarami wewnątrz nie jest zbiorem rzeczy, gdyż pomiędzy pojedynczymi sztukami towaru, zapakowanymi w opakowanie zbiorcze nie ma żadnego istotnego i wyraźnego powiązania funkcjonalnego – nie ma znaczenia konkretna ilość pojedynczych sztuk towarów, ich rodzaj uporządkowania etc. Przekazywane w opakowaniu zbiorczym towary nie będą stanowić też rzeczy złożonej, gdyż poszczególne, pojedyncze sztuki towaru nie są częściami składowymi większej całości. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, towarem są pojedyncze sztuki towaru, dlatego zgodnie z przedstawioną argumentacją i przepisami ustawy, w odniesieniu do każdej pojedynczej sztuki towaru należy ocenić, czy jego wydanie spełnia wymogi zaklasyfikowania jako prezentu o małej wartości.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawne należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., nieodpłatne przekazanie Produktów, których jednostkowa cena nabycia/wytworzenia nie będzie przekraczała 10 zł netto, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

Zaznacza się, że w myśl art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin