Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4513.370.2016.3.BP
z 28 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku (data wpływu 8 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 18 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.) oraz pismem z 15 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy oleju rzepakowego zużywanego w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy oleju rzepakowego zużywanego w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.) oraz pismem z 15 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„X” z siedzibą w K. jest właścicielem stacjonarnej linii kogeneracyjnej do produkcji energii elektrycznej i energii cieplnej w skojarzeniu w myśl ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (OZE). Linia kogeneracyjna składa się m.in. z silników spalinowych wysokoprężnych napędzających generatory prądu (silniki asynchronicznego) do napędu których ma być stosowany olej rzepakowy oraz gaz drzewny uzyskiwany z pirolizy zrębki drzewnej (odpady leśne). Z uwagi na zmianę z dniem 01.07.2016 r., przepisów ustawy o OZE (zm. Dz. U. 2015 r., poz. 925 art. l), po tej dacie używanie do rozruchu silników napędowych linii kogeneracyjnej paliwa RME B-100 jest nie możliwe bowiem nie jest już biopaliwem w 100% i w pełnej kogeneracji nie może być zaliczone do biopaliwa, oraz uzyskania świadectw pochodzenia i koncesji z Urzędu Regulacji Energetyki. Stąd istnieje możliwość zastąpienia podczas rozruchu silników paliwa RME B-100, olejem rzepakowym, który zaliczany jest do biopłynów (biopłyny - ciekłe paliwa dla celów energetycznych innych niż w transporcie, w tym do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, wytworzone z biomasy lub ziaren zbóż pełnowartościowych, wykorzystywane w instalacjach spełniających wymagania w zakresie standardów emisyjnych, o ile takie standardy zostały określone na podstawie przepisów o ochronie środowiska) w rozumieniu ustawy o OZE (art. 2 pkt 4 ustawy o OZE Dz. U. z 2015 r. poz. 478 z póżn.zm.) i osiągnięcia celu w postaci uzyskania świadectw pochodzenia i koncesji o których mowa wyżej.

Bowiem olej rzepakowy w składach podatkowych nie jest dostępny, podobnie jak nie jest opłacalny ani import, ani nabycie wewnątrzwspólnotowe, czy też wymogiem bezwzględnym jest nabycie oleju wyłącznie w przypadkach opisanych w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

  • Kod CN oleju rzepakowego – CN – 1516 20 95;
  • olej rzepakowy w module kogeneracyjnym służy do początkowego napędu silników spalinowych napędzających generatory prądu wytwarzających energii elektryczna do momentu podania do silników gazu drzewnego pochodzącego z pyrolizy zrębki lennej w instalacji modułu. Tak wiec olej rzepakowy jest tylko potrzebny do uruchomienia silników spalinowych. Produkowane ciepło jest poprzez instalacje chłodząca część napędową oraz jako ciepło pochodzące z instalacji pyrolizy. Ciepło zużywane jest do suszenia zrębki leśnej w instalacji suszarniczej oraz ogrzewania pomieszczenia magazynowania zrębki.
  • nabycie oleju rzepakowego ma nastąpić poza przypadkami opisanymi w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, bowiem olej rzepakowy w składach podatkowych nie jest dostępny podobnie jak nie jest opłacalny ani import ani nabycie wewnątrzwspólnotowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z paragrafem 6 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (j. t. Dz.U. z 2015 r. poz. 195 z późn. zm.) olej rzepakowy (jako biokomponent w rozumieniu art. 2 ust. l pkt 3 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych def. Biokomponenty - bioetanol, biometanol, biobutanol, ester, bioeter dimetylowy, czysty olej roślinny, biowęglowodory ciekłe, bio propan-butan, skroplony biometan, sprężony biometan oraz biowodór, które są wytworzone z biomasy z przeznaczeniem do wytworzenia paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych) używany do napędu silnika stacjonarnego linii kogeneracji służącej do wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z energią cieplną:

  1. może być uznany jako olej opałowy;
  2. będzie podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego a nadto
  3. czy zgodnie z § 6 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (j. t. Dz. U. z 2015 r. poz. 195 z późn. zm.) olej rzepakowy, (jako biokomponent w rozumieniu art. 2 ust. l pkt 3 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych def. Biokomponenty - bioetanol, biometanol, biobutanol, ester, bioeter dimetylowy, czysty olej roślinny, biowęglowodory ciekłe, bio propan-butan, skroplony biometan, sprężony biometan oraz biowodór, które są wytworzone z biomasy z przeznaczeniem do wytworzenia paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych) używany do rozruchu silnika stacjonarnej linii kogeneracji służącej do wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z energią cieplną będzie podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego w sytuacji, gdy będzie nabywany bezpośrednio od zarejestrowanego producenta oleju rzepakowego tj. poza przypadkami opisanymi w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przytoczonych regulacji prawnych po spełnieniu wymogów i uzyskaniu wszelkich wymaganych decyzji oraz świadectw z Urzędu Regulacji Energetyki wnioskodawca będzie miał prawo do zakupu oleju rzepakowego celem jego użycia, jako paliwa uruchamiającego (tylko do rozruchu) silniki napędowe generatorów prądu w stacjonarnej linii kogeneracji celem wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z energia cieplną w procedurze zwolnienia oleju rzepakowego z podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43), zwanej dalej „ustawą”, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. załączniku nr 1 do ustawy pod pozycją 10 umieszczono:

  • ex 1516 - Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych

W załączniku nr 2 do ustawy będącym wykazem wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG pod pozycją 10 wymieniono:

  • ex 1516 - tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. produkcja wyrobów akcyzowych;
  2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
  3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
  4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
  5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
  6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

  1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
    1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
    2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
  2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
  3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
  4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. (art. 8 ust. 2 ustawy)

Na mocy art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Zatem olej rzepakowy o kodzie CN 1516 20 95 jest wyrobem akcyzowym i zalicza się do wyrobów energetycznych, jeżeli jest przeznaczony do użycia do celów napędowych lub opałowych.

W pierwszej kolejności należy ustalić czy olej rzepakowy o kodzie CN 1516 20 95 używany do napędu silnika stacjonarnego linii kogeneracji służącej do wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z energią cieplną może być uznany jako olej opałowy.

W myśl art. 86 ust. 2 paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Natomiast biokomponentami, w myśl art. 86 ust. 4 ustawy, są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

W ustawie o podatku akcyzowym, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”.

Zgodnie zaś z „Nowym słownikiem języka polskiego PWN” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to „materiał służący do opalania, to czym się pali”, a opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania”. W potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Biorąc zatem pod uwagę powyższe definicje uznać należy, że „cel opałowy” spełniony zostanie w każdym przypadku, gdy zużywany wyrób służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania itp. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, że mamy tu do czynienia z procesem polegającym na spalaniu paliwa opałowego w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do celów grzewczych, np. ogrzewania różnego rodzaju pomieszczeń, co wiąże się z użyciem do tego celu urządzeń grzewczych, przez które, zdaniem tut. Organu, należy rozumieć urządzenia zasilane paliwem opałowym, służące do wytwarzania energii cieplnej. Zużycie oleju rzepakowego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania paliwa opałowego na energię cieplną. Innymi słowy przez zużycie oleju rzepakowego na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania.

W tej kwestii wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji celu opałowego, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia przez poszczególne państwa członkowskie. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto, TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia „użycie jako paliwo opałowe”, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego”. Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Takie rozumienie „celu opałowego” potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. sygn. akt I GSK 1172/09 podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

W tym miejscu należy zauważyć, że olej rzepakowy w module kogeneracyjnym służy Wnioskodawcy do początkowego napędu silników spalinowych napędzających generatory prądu wytwarzających energii elektryczna do momentu podania do silników gazu drzewnego pochodzącego z pyrolizy zrębki lennej w instalacji modułu. Ponadto ww. olej o kodzie CN 1516 20 96 jest wykorzystywany tylko do uruchomienia silników spalinowych. Taki sposób wykorzystania wyrobu energetycznego oznacza, że olej rzepakowy wykorzystywany będzie jako paliwo silnikowe, gdyż w myśl art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Zatem z powyższego wynika, że ww. olej nie jest wykorzystywany w celu opałowym. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że olej rzepakowy wykorzystywany do uruchomienia silników spalinowych, nie będzie paliwem opałowym w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t. j. Dz.U. z 2017 r. poz. 273), zwalnia się od akcyzy olej opałowy inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykorzystywany:

  1. do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy,
  2. w pracach rolnych, ogrodniczych, szklarniowych oraz leśnych, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy.

Należy zauważyć, że w ww. przepisie § 6 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego ustawodawca posługuje się zwrotem „olej opałowy”. Zatem opisany we wniosku olej rzepakowy o kodzie CN 1516 20 95 nie można uznać za olej opałowy, gdyż nie będzie on przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do celów opałowych w myśl art. 86 ust. 3 ustawy. Wykorzystywanie oleju rzepakowego do uruchomienia silników spalinowych przesądza o tym, że powinien on być zaliczone do olejów napędowych, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy. Z uwagi zatem na fakt, że olej rzepakowy o kodzie CN 1516 2095 nie jest olejem opałowym, nie będzie on mógł korzystać ze zwolnienia, jako wykorzystywany w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, o którym mowa w ww. § 6 pkt 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Odrębnie natomiast należy rozstrzygnąć czy olej rzepakowy o kodzie CN 1516 20 95 będzie podlegał zwolnieniu w myśl art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy w sytuacji gdy będzie używany do napędu silnika stacjonarnego linii kogeneracji służącej do wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z energią cieplną.

Stosownie bowiem do art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

W myśl art. 32 ust. 3 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

  1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
  2. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub
  3. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
  4. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
  5. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
  6. importu przez podmiot pośredniczący, lub
  7. importu przez podmiot zużywający, lub
  8. zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający, lub
  9. zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający

W tym miejscy należy zauważyć, że ze zwolnienia od akcyzy korzystać będą wyroby energetyczne wyłącznie w zakresie dotyczącym ich zużycia w procesie produkcji energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13 (art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy).

Tym samym powyższe zwolnienie ma zastosowanie tylko w określonych w art. 32 ust. 3 pkt 1-5 przypadkach i przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13. Oznacza to zarazem, że przy nabyciu oleju rzepakowego zużywanego w procesie produkcji energii elektrycznej poza przypadkami określonymi w art. 32 ust. 3 pkt 1-5 ustawy przedmiotowe zwolnienie nie ma zastosowania.

Wnioskodawca wskazał jednak, że nabycie oleju rzepakowego ma nastąpić poza przypadkami opisanymi w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, bowiem olej rzepakowy w składach podatkowych nie jest dostępny podobnie jak nie jest opłacalny ani import ani nabycie wewnątrzwspólnotowe. Wnioskodawca nie będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia od akcyzy uregulowanego w przepisie art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy. Tym samym w sytuacji opisanej we wniosku, olej rzepakowy zużywany w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji nie będzie podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj