Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.835.2016.2.AT
z 28 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 6 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 3 lutego 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanej dotacji na cele projektu dotyczącego konkursu dla prasy lokalnej (działania informacyjne, dotyczące funduszy europejskich) – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 6 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanej dotacji na cele projektu dotyczącego konkursu dla prasy lokalnej (działania informacyjne, dotyczące funduszy europejskich).


We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Firma … zajmuje się wydawaniem i sprzedażą gazet lokalnych oraz pośrednictwem przy sprzedaży miejsca na cele reklamowe. Ponadto jest podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7 za okresy miesięczne.

W związku z prowadzoną działalnością otrzymano dofinansowanie wypłacane w trzech transzach z Ministerstwa Rozwoju. Otrzymana dotacja dotyczy konkursu dla prasy lokalnej na działania informacyjne, dotyczace funduszy europejskich. Firma zobowiązana jest do zamieszczania w … swoich tygodnikach na co najmniej jednej stronie poradników dotyczących funduszy unijnych. Otrzymane środki pieniężne zostały przeznaczone wyłącznie na realizację projektu zgodnie z treścią podpisanej umowy. Środki te zostały przekazane na pokrycie kosztów związanych z realizacja projektu, m.in. umowy zlecenia grafika oraz koordynatora projektu, jak również koszty publikacji, stanowiące równowartość netto przychodu, jaki osiągnięto by gdyby taką samą stronę w gazecie Spółki wykupił klient zewnętrzny na cele reklamowe, na którego zostałaby wystawiona faktura opodatkowana stawką 23%. Koszty publikacji projektu w tygodnikach Spółki zostaną udokumentowane notą księgową wewnętrzną, w celu rozliczenia się z ministerstwem z otrzymanych środków dofinansowania oraz udokumentowania wkładu własnego.


Uzyskana dotacja ma na celu realizowanie zadania – projektu o charakterze informacyjno-edukacyjnym, mającego na celu zamieszczanie na jednej ze stron w tygodnikach Spółki informacji o funduszach europejskich, opracowanych przez pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych do projektu. Dofinansowanie stanowi …% wydatków kwalifikowanych, natomiast Spółka zobowiązana jest do wniesienia …% wkładu własnego. Zgodnie z budżetem zawartym w umowie, Spółka zobowiązana jest do pokrywania wyłącznie wydatków, do których zalicza się:


  • Wynagrodzenie grafika, autora tekstów, koordynatora oraz eksperta ds. funduszy europejskich;
  • Koszty publikacji (koszty druku jednej strony, koszty redakcyjne, koszty związane z emisją) – koszty publikacji pozostają bez zmiany niezależnie od ilości nakładu tygodnika danej emisji;
  • Koszty modułu reklamowego na jednej stronie – jest to koszt modułu reklamowego według cennika sprzedaży netto dla nabywców na stronie udostępnionej dla projektu do celu publikacji informacji o funduszach.


Wartość cenowa zakupu tygodnika dla zewnętrznego nabywcy pozostaje bez zmiany oraz wartość cenowa modułu reklamowego na danej stronie w tygodnikach dla nabywcy nie uległa zmianie.


W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu do wniosku zadano następujące pytania:


  1. Czy otrzymana dotacja przeznaczona na realizację projektu, która została opisana, powinna, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (Dz. U. z 2007, Nr 168, poz. 1187, Nr 192, poz. 1382), stanowić podstawę opodatkowania podatkiem VAT, czy też należy powyższą dotację traktować jako podmiotową i w związku z tym w świetle ustawy o VAT nie podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem?
  2. Jeżeli stanowi obrót i podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy podatek powinien być liczony od wartości dotacji, czy „w stu”?


Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana dotacja nie powinna stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć, że do opodatkowania podatkiem VAT zalicza się dotacje mające bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług.

Wnioskodawca stwierdza, że otrzymana dotacja nie wpływa na cenę usługi, ponieważ uzyskane dofinansowanie nie wpływa na obniżenie ceny dla zewnętrznego odbiorcy, gdyż tylko dotacje dotyczące pokrycia części ceny sfinansowanej przez sprzedawcę i powodujące w rezultacie obniżenie tej ceny w stosunku do osób trzecich stanowią przedmiot opodatkowania.


Ad. 2.

Według opinii Wnioskodawcy, wyrażonej w uzupełnieniu do wniosku, dotację podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 29a ust. 1, należy traktować jako kwotę brutto, czyli podstawą opodatkowania jest kwota otrzymanej dotacji pomniejszona o przypadającą od niej kwotę podatku obliczonego każdorazowo przy zastosowaniu stawki właściwej dla czynności, której dotyczy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje zamieszczenie przez Wnioskodawcę informacji o funduszach europejskich opracowanych przez pracowników zatrudnionych do projektu. Wartość cenowa tygodnika, w którym zamieszczone są te informacje, dla zewnętrznego nabywcy pozostaje bez zmiany oraz wartość cenowa modułu reklamowego na danej stronie w tygodnikach dla nabywcy nie ulega zmianie.

W konsekwencji przyjąć należy, że otrzymana dotacja nie wpłynie bezpośrednio na cenę sprzedawanych gazet.

Zatem, środki finansowe otrzymane z Ministerstwa Rozwoju na okoliczność konkursu dla prasy lokalnej na działania informacyjne, dotyczące funduszy europejskich nie stanowią w istocie wynagrodzenia za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności (sprzedaż gazet, wpływ na wartość cenową modułu reklamowego zawartego w gazetach), gdyż – jak wskazują okoliczności przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego – nie istnieje taki wpływ.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie, wykonanie przez Wnioskodawcę zgodnie z zawartą umową, skonkretyzowanego działania, polegającego na zamieszczeniu informacji o funduszach europejskich w zamian za środki finansowe, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W tej sytuacji brak bezpośredniego związku pomiędzy otrzymaną dotacją a ceną wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności. Dlatego też dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę nie stanowi elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Reasumując, potwierdzić należy stanowisko Wnioskodawcy na tle pytania oznaczonego numerem 1, że otrzymana dotacja nie powinna stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jako że w niniejszej sprawie dotacja nie stanowi elementu podstawy opodatkowania VAT, bezprzedmiotowa staje się odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 2 z uwagi na warunkowy charakter tego pytania, tj. pytanie warunkowe sprowadzało się do odpowiedzi w sytuacji, gdyby otrzymana dotacja stanowiła element podstawy opodatkowania VAT.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj