Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.1111.2016.2.HS
z 28 marca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 § 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 1 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania osiąganych przychodów ze świadczenia usług projektowania architektonicznego:

  • w części dotyczącej kwalifikacji przychodu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście oraz możliwości opodatkowania przychodu z praw autorskich 20% ryczałtem – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2016 r wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania osiąganych przychodów ze świadczenia usług projektowania architektonicznego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 14 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.1111.2016.1.HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 1 marca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako etatowy pracownik instytucji publicznej osiągał dodatkowy przychód z działalności gospodarczej (jest architektem, prowadził jednoosobową pracownię projektową – art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Obecnie (od roku) działalność ta jest zawieszona.

Wnioskodawca w przyszłości planuje:

  1. Likwidację (zamknięcie) działalności, o której mowa wyżej – w grudniu br.,
  2. Emeryturę (uprawnienie od 1 października 2017 r.)?,
  3. Po przejściu na emeryturę Wnioskodawca zamierza – sporadycznie i osobiście – świadczyć usługi w zakresie projektowania architektonicznego dla osób fizycznych i jednostek organizacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

  • w 1976 r. kończąc studia wyższe uzyskał tytuł zawodowy mgr inż. architekta,
  • w 1989 r. Minister Kultury i Sztuki, działając na wniosek Zarządu Głównego Stowarzyszenia Architektów Polskich, nadał mu Status Twórcy w zawodzie architekta,
  • art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że: „...przedmiotem prawa autorskiego są utwory ... architektoniczne...”

Powyższe okoliczności jednoznacznie kwalifikują wykonywaną przez Wnioskodawcę uprawnionego inżyniera architekta – działalność projektową jako działalność twórczą, z której przychody należy określić jako przychody z praw autorskich; (przychód osiągany jest poprzez zbycie praw autorskich na rzecz zamawiającego z prawem do rozporządzania nim – zachowując przy tym niezbywalne autorskie prawa osobiste do tego utworu (projektu architektonicznego). Dalej Wnioskodawca wskazuje, że z projektowaniem architektonicznym wiąże się określony w art. 20 ustawy Prawo budowlane pakiet obowiązków i odpowiedzialności za projekt budowlany, wynikający z wiodącej funkcji projektanta architekta w opracowaniu dokumentacji projektowej. Należy zauważyć, że „projekt budowlany” jest sumą opracowań branżowych, gdzie projektanci innych branż (konstruktor, inżynier instalator itp.) – bazując na projekcie architektonicznym – wykonują swoje projekty zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Mimo, że finalny projekt budowlany jest sumą działań projektowych całego zespołu projektowego, każdy z projektantów stanowi odrębny, niezależny od pozostałych podmiot gospodarczy. W ten sposób branża architektoniczna – jako jedyna podlegająca kwalifikacji w trybie przywołanego wyżej przepisu ustawy o ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w ocenie Wnioskodawcy – zachowuje swój twórczy charakter. Pozaprojektowe obowiązki i odpowiedzialności wiążą się bezpośrednio z realizacją projektu (utworu), stanowią część działalności architektonicznej, warunkującą realizację utworu w myśl umowy (zlecenia). Tak więc nie zmieniają charakteru tej działalności. Reasumując, działając jako projektant w branży architektonicznej Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychód ze sprzedaży utworu (projektu) stanowiącego przedmiot prawa autorskiego (sprzedaż praw autorskich – z wyłączeniem autorskich praw osobistych, przynależnych z natury rzeczy autorowi utworu).

Źródłem przychodu będzie działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a przychody, o których mowa wyżej Wnioskodawca będzie osiągał w konsekwencji zawarcia umowy zlecenia lub umowy o dzieło wyłącznie z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, osobami prawnymi i ich jednostkami organizacyjnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej w myśl art. 13 pkt 2 oraz pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy dla deklarowanego wyżej zamiaru sporadycznego osiągania przychodu z osobistego świadczenia usług w zakresie projektowania architektonicznego będzie uprawnione kwalifikowanie go w trybie, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
  2. Jeśli odpowiedź na powyższe będzie negatywna – czy w takim przypadku zajdzie konieczność kwalifikacji tak osiąganego przychodu w trybie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy wówczas będzie miał zastosowanie art. 13 pkt 2 czy też art. 13 pkt 8 lit. a)?
  3. Czy jest prawnie uzasadnione stosowanie przez Wnioskodawcę – dla ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu osiągania przychodu – uprawnienia wynikającego z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec ustaleń ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz w związku z uzyskaniem „Praw Twórcy” w zawodzie architekta (na wniosek Stowarzyszenia Architektów Polskich decyzją Ministra Kultury i Sztuki z 12 maja 1989 r.) Wnioskodawca uznaje za uzasadnione kwalifikowanie jego działalności w zakresie projektowania architektonicznego (sporadycznej i wykonywanej osobiście) jako działalności twórczej, chronionej prawem autorskim.

W związku z powyższym faktem Wnioskodawca ocenia, że będzie zgodne z prawem kwalifikowanie tej działalności w trybie, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli: bez konieczności prowadzenia ewidencji przychodu, zawierania ze zleceniodawcą umowy zlecenia czy umowy o dzieło), a co za tym idzie, bez konieczności ograniczenia zakresu takiej działalności do kręgu jednostek organizacyjnych.

Wykonywanie przez Wnioskodawcę utworów będących przedmiotem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli: projektów budowlanych branży architektonicznej wraz z działaniami związanymi z zapewnieniem, umożliwieniem ich realizacji), na zlecenie inwestora, w trybie zawarcia umowy o dzieło lub umowy zlecenia z zachowaniem ustaleń, o których mowa w art. 13 pkt 2 oraz pkt 8 lit. a) ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych, indywidualnie i sporadycznie – kwalifikuje przychód osiągany z tej działalności, jako: „przychód z działalności wykonywanej osobiście” – o czym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji zastosowanie będzie miał art. 22 ust. 9 pkt 3 tej ustawy, w myśl którego koszty uzyskania przychodu określa się w wysokości 50 % uzyskanego przychodu (z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód), bez konieczności ewidencjonowania przychodu.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanego przychodu obowiązuje zryczałtowany podatek dochodowy w wys. 20 % przychodu.

Na marginesie, wobec braku sprecyzowania w ustawie pojęcia: „sporadycznie” Wnioskodawca przyjmuje, że należy przez to pojęcie rozumieć nie czas czy tryb wykonywania utworu, a okres pomiędzy kolejnymi umowami (zleceniami) – w przypadku Wnioskodawcy max 1-2 umowy w ciągu roku kalendarzowego.

Ustawowo gwarantowane uprawnienie do ryczałtowego ustalenia kosztów na poziomie 50% przychodu z wykonywanej działalności indywidualnej i zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przychodu – w ocenie Wnioskodawcy – jest adekwatne do charakteru, rodzaju i skali jego twórczości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według art. 10 ust. 1 ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2, 3 i 7 tego przepisu:

  • działalność wykonywana osobiście,
  • pozarolnicza działalność gospodarcza oraz
  • kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 13 pkt 8 powyższej ustawy – za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.


W przytoczonej definicji działalności gospodarczej, ustawa o podatku dochodowego od osób fizycznych wylicza (pod literami a – c) różne rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe.

Zarobkowy charakter działalności oznacza, że działalność ta jest nastawiona na osiągnięcie zysku, dochodu, co odróżnia ją od działalności społecznej. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie tej działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany. O zorganizowanym charakterze działalności zarobkowej może świadczyć ponadto wyodrębnienie istnienia pewnych składników materialnych i niematerialnych służących prowadzeniu tej działalności, czy też przyjęcie przez ten podmiot określonej formy organizacyjno-prawnej i dopełnienie wymogu rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej, choć tych okoliczności nie należy uważać za element decydujący o zorganizowanym charakterze prowadzonych działań. Wykonywanie działań w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Działanie we własnym imieniu oznacza, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.


W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne, należy uznać, że w przypadku, gdy określona działalność podatnika spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy, a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągnięte z tytułu tej działalności stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłami przychodów są prawa majątkowe. Z kolei jak stanowi art. 18 ustawy – za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie. Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu - dzieła, czy też po jego powstaniu). O kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza bowiem treść danej umowy, nie zaś forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 666 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
  2. plastyczne;
  3. fotograficzne;
  4. lutnicze;
  5. wzornictwa przemysłowego;
  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
  7. muzyczne i słowno-muzyczne;
  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  9. audiowizualne (w tym filmowe).



W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 tej ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki.

Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że tylko wówczas gdy:

  1. praca wykonywana przez podatnika, jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  2. podatnik jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez podatnika wynika z korzystania przez twórcę (artystę wykonawcę) z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami

-do przychodu z tego źródła mogą być zastosowane podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z treścią powołanego art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako uprawniony inżynier architekt będzie wykonywał działalność projektową, która jest działalnością twórczą i z której przychody należy określić jako przychody z praw autorskich; przychód osiągany jest poprzez zbycie praw autorskich na rzecz zamawiającego z prawem do rozporządzania nim – zachowując przy tym niezbywalne autorskie prawa osobiste do tego utworu (projektu architektonicznego). Wykonywana przez architekta praca ma zatem charakter twórczy. Dzieło wykonane przez architekta spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sprecyzował, że źródłem przychodu będzie działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a przychody, Wnioskodawca będzie osiągał w konsekwencji zawarcia umowy zlecenia lub umowy o dzieło wyłącznie z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, osobami prawnymi i ich jednostkami organizacyjnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej w myśl art. 13 pkt 2 oraz pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na uwadze przywołane regulacje prawne oraz przedstawione zdarzenie, uzyskane przychody z tytułu praw autorskich – gdy planowana działalność nie będzie prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, a jedynie jak wskazał Wnioskodawca, będzie miała charakter incydentalny (1-2 umowy w ciągu roku), Wnioskodawca może zakwalifikować do źródła przychodów z praw majątkowych (praw autorskich), o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W rezultacie, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód może podlegać – w roku uzyskania

– opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ powtarza, że zawsze gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa i formę zawiązania stosunku prawnego. Jedyną różnicą jest to, że w przypadku umowy zlecenia lub umowy o dzieło zawartej wyłącznie z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, osobami prawnymi i ich jednostkami organizacyjnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej wystąpi płatnik, a w przypadku zawarcia umowy z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej – nie.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast stosownie do ust. 11 art. 41 ww. ustawy – płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1a ww. ustawy – zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z kolei, w myśl przepisów art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy – koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast przepis ust. 9a ustawy stanowi, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy – podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Podsumowując, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód – jeżeli Wnioskodawca tego przychodu nie będzie uzyskiwał w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tylko w ramach incydentalnego zawierania umowy o dzieło lub umowy zlecenia – może stanowić zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy o tym podatku. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca sprecyzował, że przychody będzie osiągał w konsekwencji zawarcia umów wyłącznie z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, osobami prawnymi i ich jednostkami organizacyjnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej płatnik będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy. Poza tym, skoro istotnie Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie, z którym związane są prawa autorskie i złoży płatnikowi stosowne oświadczenie, zastosowanie znajdzie przepis art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 50% koszty uzyskania przychodu. Uzyskany przychód z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy, Wnioskodawca winien wykazać w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu). Podlega on opodatkowaniu wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.

Końcowo Organ wyjaśnia, że nieprawdziwe jest stwierdzenie Wnioskodawcy jakoby mógł on podlegać opodatkowaniu w myśl art. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 20% przychodu. Art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza tylko, że ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie odnosi się do stawek opodatkowania.

To art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2180 ze zm.) stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 20% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów. Wolny zawód według definicji umieszczonej w art. 4 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oznacza – pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu. Nie wymienia więc architektów. Również w załączniku nr 2 do tej ustawy obejmującym wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w poz. 32 dział 71 wymieniono usługi architektoniczne i inżynierskie; usługi badań i analiz technicznych. Oznacza to, że Wnioskodawca nie może być w ogóle opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Poza tym ww. ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie przewiduje odliczania od przychodu jakichkolwiek kosztów.


Stanowiska Wnioskodawcy nie można było więc uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

Nie są nim również kwestie dotyczące zawierania umów, które reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459).

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj