Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB4.4511.103.2017.2.JK2
z 20 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 3 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 1 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 18 lutego 2014 r. postanowieniem sądu małoletnia Weronika została oddana pod opiekę Wnioskodawczyni i Jej męża:

„w drodze zarządzenia tymczasowego na podstawie art. 730 par 2 kcp w trybie natychmiastowym do czasu prawomocnego zakończenia postępowania umieścić małoletnią Weronikę (...dane Weroniki) w rodzinie preadopcyjnej u wnioskodawców małżonków Edytę H. i Bogusława H.”


Okres od 18 lutego 2014 r. do 17 kwietnia 2014 r. był okresem osobistej styczności. Sprawa o adopcję odbyła się 17 kwietnia 2014 r. Sąd wydał postanowienie o adopcji z tygodniowym okresem uprawomocnienia się tj. do 1 maja 2015 r. Od 2 maja 2015 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem są rodzicami Weroniki.


Składając PIT za 2014 Wnioskodawczyni chciała skorzystać z ulgi prorodzinnej za 11 miesięcy tj. od lutego do grudnia. US odmówił wypłaty ulgi za miesiące luty, marzec, kwiecień, ponieważ w tym czasie nie byli rodzicami ani opiekunami prawnymi dziecka.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawczyni może złożyć korektę PIT za rok 2014 i odliczyć ulgę prorodzinną za luty, marzec i kwiecień 2014 r.?


Zdaniem Wnioskodawczyni, może złożyć korektę PIT za rok 2014 i odliczyć ulgę prorodzinną za luty, marzec i kwiecień 2014 r.


Preadopcyjna rodzina zastępcza przyjmuje dziecko z zamiarem jego adopcji w przyszłości. Niekiedy okres pobytu małoletniego w takiej rodzinie jest ściśle określony, czas ten może być wykorzystany na dokonanie ustaleń niezbędnych dla dziecka i orzeczenia adopcji. Z formalnego punktu widzenia umieszczenie dziecka w preadopcyjnej rodzinie zastępczej jest traktowane jako umieszczenie w zwykłej rodzinie zastępczej. Nie ma normatywnie uregulowanego czasu trwania okresu preadopcyjnego.


Zgodnie z art. 120 (1) KRiO § 1 i 2 sąd ustalił przebywanie Weroniki do czasu prawomocnego postanowienia pod opieką Wnioskodawczyni i Jej męża jako rodziny preadopcyjnej.


Zgodnie z art. 27f z dnia 26 lipca 1991 o ulgę prorodzinną może się starać osoba, która sprawowała opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej. Rodzina preadopcyjna, pełni funkcję rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia Sądu.


Zgodnie z obowiązującymi przepisami w związku z wychowywaniem dzieci podatnik ma prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej. Przez wychowanie rozumieć należy faktycznie wychowanie i faktyczne ponoszenie ciężarów i konsekwencji wychowania dziecka i jak również aspektu finansowego. Od lutego do kwietnia w czasie - osobistej styczności – to Oni sprawowali faktyczną opiekę nad dzieckiem, wychowywali ją i ponosili całkowity koszty utrzymania Weroniki.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

  1. wykonywał władzę rodzicielską;
  2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
  3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

  1. odpis aktu urodzenia dziecka;
  2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
  3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
  4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Na mocy art. 27f ust. 4 ww. ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.


Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

  1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
  2. wstąpiło w związek małżeński (art. 27f ust. 2c ww. ww. ustawy).

Na mocy art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w roku 2014 – odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

  1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
    1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
    2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
  2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
  3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
    1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
    2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
    3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.


Kwestię opieki prawnej nad małoletnim regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).


Zgodnie z art. 109 § 2 pkt 5 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sąd opiekuńczy może w szczególności zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej albo zarządzić umieszczenie małoletniego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Stosownie do art. 1121 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, obowiązek i prawo wykonywania bieżącej pieczy nad dzieckiem umieszczonym w pieczy zastępczej, jego wychowania i reprezentowania w tych sprawach, a w szczególności w dochodzeniu świadczeń przeznaczonych na zaspokojenie jego potrzeb, należą do rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka albo kierującego placówką opiekuńczo-wychowawczą, regionalną placówką opiekuńczo-terapeutyczną lub interwencyjnym ośrodkiem preadopcyjnym.


W myśl art. 1124 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dziecko umieszcza się w pieczy zastępczej do czasu zaistnienia warunków umożliwiających jego powrót do rodziny albo umieszczenia go w rodzinie przysposabiającej.


Organizację, funkcjonowanie oraz finansowanie rodzin zastępczych, rodzinnych domów dziecka, placówek opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych i interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych oraz zasady określające kryteria wiekowe dzieci umieszczanych w tych placówkach i ośrodkach regulują przepisy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (art. 1122 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).


Zgodnie z art. 145 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód.


Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką; podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego (art. 155 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).


Z kolei przepisy dotyczące funkcjonowania rodziny zastępczej zostały zawarte w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 697, z późn. zm.).


Piecza zastępcza jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców (art. 34 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej).


Artykuł 34 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej stanowi, że piecza zastępcza jest sprawowana w formie:

  1. rodzinnej;
  2. instytucjonalnej.

Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 58 ust. 1 i art. 103 ust. 2.


W przypadku pilnej konieczności, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, możliwe jest umieszczenie dziecka w rodzinnej pieczy zastępczej, na podstawie umowy zawartej między rodziną zastępczą lub prowadzącym rodzinny dom dziecka a starostą właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny lub miejsce prowadzenia rodzinnego domu dziecka. O zawartej umowie starosta zawiadamia niezwłocznie sąd (art. 35 ust. 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej).


W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, formami rodzinnej pieczy zastępczej są:

  1. rodzina zastępcza:
  2. spokrewniona,
  3. niezawodowa,
  4. zawodowa, w tym zawodowa pełniąca funkcję pogotowia rodzinnego i zawodowa specjalistyczna;
  5. rodzinny dom dziecka.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zwrócić uwagę na fakt, że w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni wraz z mężem została ustanowiona rodziną zastępczą tymczasową. Zatem sąd tytułem zabezpieczenia opieki nad małoletnim dzieckiem, na czas trwania postępowania, wydał jedynie postanowienie o czasowym umieszczeniu dziecka w rodzinie preadopcyjnej w osobie Wnioskodawczyni i Jej męża do czasu zakończenia postępowania.


Należy zauważyć, że umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej występuje w sytuacji, gdy rodzice dziecka nie zapewniają dziecku właściwej opieki rodzicielskiej.


Zgodnie z powołanym powyżej art. 109 § 2 pkt 5 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sąd opiekuńczy może m.in. powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Z powyższych przepisów wynika, że czym innym jest umieszczenie małoletnich dzieci w rodzinie zastępczej a czym innym powierzenie pełnienia funkcji rodziny zastępczej tymczasowo.


Z powołanego powyżej art. 27f pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik ma prawo odliczyć ulgę z tytułu wychowywania dzieci na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej m.in. na podstawie orzeczenia sądu. Zatem tylko w sytuacji pełnienia funkcji rodziny zastępczej a nie tymczasowej rodziny zastępczej, podatnik będzie spełniał warunki do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Skoro w przedstawionym stanie faktycznym sąd umieścił małoletnie dziecko w tymczasowej rodzinie zastępczej w osobie Wnioskodawczyni i Jej męża do czasu zakończenia postępowania, to nie można uznać, że Wnioskodawczyni pełniła w tym czasie funkcję rodziny zastępczej. Tym samym Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi prorodzinnej za miesiące luty, marzec, kwiecień 2014 r., a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie ma prawa do skorygowania zeznania za 2014 r. i odliczenia ulgi za wskazane wyżej miesiące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj