Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.139.2017.2.BF
z 10 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), uzupełnionym 25 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 7 kwietnia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.139.2017.1.BF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 25 kwietnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przepracował 46 lat płacąc podatki i ubezpieczenia, w tym 14 lat i 9 miesięcy w Austrii. Oprócz tego 8 miesięcy na „czarno” ponieważ firma musiała sprawdzić fachowość Wnioskodawcy. W tym czasie załatwiano pozwolenie na pracę. W wieku 65 lat Wnioskodawca przeszedł na emeryturę. W Austrii Wnioskodawca otrzymał 447 Euro emerytury. Jak twierdzi Wnioskodawca, w związku z tym, że kwota emerytury nie przekracza 1200 Euro nie jest on zobowiązany do odprowadzania podatku w Austrii (powyżej 1200 Euro – podatek 4%). W Polsce Wnioskodawca ma potrącany 18% podatek z obu emerytur. Wnioskodawca uważa, że jest karany przez państwo polskie za to, że uczciwie pracował. Wnioskodawca stwierdza, że ciężko pracował przez 46 lat płacąc podatki i ZUS. Wnioskodawca wskazuje, że pracując w Austrii płaci się duże podatki lecz w momencie przejścia na emeryturę nie ma podatków. Z obowiązującej umowy międzynarodowej wynika, że podatki płaci się w kraju, w którym się mieszka, dlatego Wnioskodawca płaci podatek z obu emerytur ¬– polskiej i austriackiej – w Polsce. Wnioskodawca uważa, że w związku z ww. umową są dwie kategorie ludzi: pracownicy państwowi zwolnieni z podatku oraz pracownicy fizyczni, którzy mają obowiązek płacić podatek z polskiej emerytury 18% i z austriackiej 18%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest obywatelem polskim. Emerytura z Austrii jest wypłacana z tytułu pracy na rzecz firmy prywatnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodne z polską Konstytucją jest, że pracownik fizyczny, który przepracował 46 lat płacąc podatki i ubezpieczenia po przejściu na emeryturę ma obowiązek odprowadzania podatku od dwóch emerytur ¬– polskiej i austriackiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku z obu emerytur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy – za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy – przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący obywatelem polskim pobiera emeryturę z Austrii oraz emeryturę polską.

Wobec powyższego faktu w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie umowa z dnia 13 stycznia 2004 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. Nr 224 poz. 1921 ze zm.), zmieniona 4 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz.U. Nr 222, poz. 1450).

Nadmienić należy, że zmiana ww. umowy dokonana protokołem z 4 lutego 2008 r. dotyczyła art. 24 ust. 1 umowy traktującego o metodach unikania podwójnego opodatkowania, które mają zastosowanie wówczas, gdy zgodnie z postanowieniami umowy dany dochód podlega opodatkowaniu w jednym i drugim kraju. Przed ww. nowelizacją w Polsce, zgodnie z postanowieniami umowy, stosowana była tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia, natomiast po nowelizacji umowy – zastosowanie ma tzw. metoda wyłączenia z progresją.

Do dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę zastosowanie mają zatem postanowienia umowy dotyczące emerytur.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. umowy – emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Austrii) podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie (w Polsce).

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że emerytura opodatkowana jest wyłącznie w jednym państwie – państwie, w którym osoba pobierająca emeryturę ma miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 19 ust. 2 lit. a) cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania (art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy).

Przepis ten określa z kolei jedyny przypadek, kiedy emerytura może być opodatkowana w państwie, które ją wypłaca. Warunkiem jest, aby emerytura była wypłacana z tytułu świadczenia usług na rzecz wypłacającego emeryturę państwa, jednostki terytorialnej albo organu lokalnego. Jednakże nawet wówczas, gdyby osoba fizyczna świadczyła usługi na rzecz jednego z tych trzech podmiotów, to jej emerytura nie będzie opodatkowana w państwie, które ją wypłaca, lecz w drugim państwie jeśli tylko osoba ta jest obywatelem drugiego państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

Z treści wniosku wynika, że emerytura jaką otrzymuje Wnioskodawca nie jest wypłacana z tytułu świadczenia usług na rzecz państwa austriackiego lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego w Austrii ¬– jak wskazał Wnioskodawca jest wypłacana z tytułu pracy na rzecz firmy prywatnej.

Zatem rozstrzygnięcia co do miejsca kraju opodatkowania tejże emerytury należy dokonać na podstawie art. 18 ust. 1 umowy.

Biorąc zatem pod uwagę regulacje zawarte w ww. umowie – w szczególności jej uregulowania zawarte w art. 18 ust. 1 – stwierdzić należy, że jako osoba zamieszkała w Polsce i uzyskująca emeryturę z Austrii Wnioskodawca podlega z tytułu otrzymywanej emerytury opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji, tj. w Polsce.

To oznacza, że emerytura ta – zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – nie podlega opodatkowaniu w Austrii, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym wskazana w art. 24 ust. 1 umowy metoda unikania podwójnego opodatkowania nie będzie miała zastosowania, wskazany dochód podlega bowiem opodatkowaniu tylko w jednym kraju – w Polsce.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Reasumując, z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne, w szczególności art. 18 umowy polsko-austriackiej oraz art. 9, art. 10 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że emerytura wypłacana Wnioskodawcy z Austrii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Zatem obie emerytury, tj. zarówno polska jak i austriacka wypłacane Wnioskodawcy, podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.