Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB2.4510.42.2017.2.ŁM
z 10 maja 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 28 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości stawki amortyzacyjnej przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla obiektu hali magazynowej (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • wysokości stawki amortyzacyjnej przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla obiektu hali magazynowej (pytanie nr 1),
  • wysokości stawki amortyzacyjnej przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla fundamentów, wylewek betonowych robót ziemnych i innych nakładów związanych ze stworzeniem stopów fundamentowych (pytanie nr 2).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej surowców chemicznych oraz w zakresie usług logistycznych, a także usług magazynowania. Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza postawić halowy obiekt magazynowy z halami przesypu oraz infrastrukturą towarzyszącą dla przeładunku i magazynowania surowców chemicznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca otrzymał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy na budowę budynku halowego magazynowego z przyległymi obiektami towarzyszącymi o łącznej powierzchni 10 000 m2 z możliwością rozbudowy do 16 000 m2 wraz z towarzyszącą infrastrukturą do składowania surowców chemicznych wraz z przeładunkiem.

Zakres inwestycji objętej decyzją i charakterystyczne dane techniczne:

  • hala magazynowa o konstrukcji stalowej z dachem dwuspadowym o pochyleniu do 7%, wysokość hali do 9 m, powierzchnia 13 720 m2;
    Hala magazynowa zostanie wykonana z zakupionej konstrukcji nośnej stalowej typu A. Okres gwarancji producenta to 10 lat.
  • dwa doki przeładunkowe o wymiarach 30 x 9 m2 i wysokości do 12 m;
  • kontenery sanitarne o powierzchni zabudowy łącznie do 50 m2;
  • zbiornik przeciwpożarowy;
  • infrastruktura techniczna;
  • drogi, place manewrowe, miejsca postojowe, parkingi, w tym dla tirów.

Konstrukcja hali składać się będzie z następujących elementów:

  • główna konstrukcja nośna (ramy główne);
  • stężenia ścienne i dachowe;
  • konstrukcja i obudowa dachu;
  • konstrukcja i obudowa ścian.

Główna konstrukcja nośna wykonana będzie z ram stalowych. Elementy ram głównych o przekroju dwuteowym zbudowane będą ze spawanych blachownic. Z tych profili formowane będą słupy i dźwigary o zmiennych wysokościach i grubościach środników oraz półkach o zmiennych szerokościach i grubościach. Wszystkie części spawane wykonane będą z blach stalowych ze stali s355j2+n odpowiadającej normie EN 10025. Spawanie środnika do półki w elementach blachownicowych będzie musiało być wykonywane automatycznie przez spawanie łukiem krytym.

Poszczególne elementy ram głównych będą łączone pomiędzy sobą za pomocą śrub wysokiej wytrzymałości HV 10.9

Ramy połączone będą przegubowo z fundamentami. Kotwy fundamentowe będą wykonywane z prętów o średnicach m18, m24 i m30 ze stali s355j2+n.

Wytworzenie konstrukcji stalowej odbywać się będzie w fabrykach firmy w Luxemburgu lub w Republice Czeskiej.

Montaż konstrukcji głównej, drugorzędowej oraz mocowanie obudowy wykonywane będzie w Polsce u Wnioskodawcy.

Obudowę ścian ma stanowić blacha profilowana A. wraz z izolacją. Panel mocowany będzie do rygli ściennych za pomocą samonawiercających łączników ze stali nierdzewniej.

System dachowy ma stanowić blacha profilowana A. wraz z izolacją.

Okres gwarancji producenta konstrukcji stalowej to 10 lat.

Konstrukcja stalowa hali zostanie nałożona na stopy fundamentowe oraz przymocowana do fundamentów śrubami. Hala obudowana zostanie blachą profilowana wraz z izolacją, która zostanie przymocowana do głównych słupów konstrukcyjnych. Płyty będą połączone ze sobą za pomocą łączników. Konstrukcja hali nie będzie trwale związana z gruntem. Jej elementy będzie można w razie potrzeby rozebrać bez utraty właściwości i zmontować na nowo w innym miejscu, na przykład w celu przeniesienia konstrukcji do innej lokalizacji, albo ją odsprzedać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca przy ustaleniu odpisów amortyzacyjnych może zastosować 10% stawkę amortyzacyjną z wykazu stawek amortyzacyjnych, dla obiektu hali magazynowej i zaklasyfikować ją w grupie 8, podgrupie 80, rodzaju 806 KŚT?
  2. Czy wnioskodawca przy ustaleniu odpisów amortyzacyjnych może zastosować 2,5% stawkę amortyzacyjną z wykazu stawek amortyzacyjnych, dla fundamentów, wylewek betonowych, robót ziemnych i innych nakładów związanych ze stworzeniem stopów fundamentowych potrzebnych do zamontowania hali magazynowej i zaklasyfikować je w grupie 2, podgrupie 29 KŚT „obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe”?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną 10 maja 2017 r. nr 3063-ILPB2.4510.49.2017.2.ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r „ poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

W myśl art. 16l ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi załącznik nr 1 do ww. ustawy.

Na bazie przedstawionych wyżej przepisów Spółka uważa, że będzie miała prawo do zastosowania z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, 10% stawkę amortyzacyjną, dla obiektu hali magazynowej, ponieważ nie będzie ona trwale związana z gruntem pomimo faktu, że będzie usytuowana na fundamentach.

Jej elementy można będzie w razie potrzeby rozebrać bez utraty właściwości i zmontować na nowo w innym miejscu, na przykład w celu przeniesienia konstrukcji do innej lokalizacji albo ją odsprzedać. Okres gwarancji producenta hali wynosi również 10 lat.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPB-1-1/4510-49/15/ZK z 2 listopada 2015 r.,
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 5 marca 2010 r. nr ITPB1/415-954/09/PSZ stwierdził, że część magazynowa choć usytuowana na fundamentach, nie jest trwale związana z gruntem − istnieje możliwość jej demontażu (bez utraty właściwości zdemontowanych elementów) i zamontowania jej w innym miejscu. Dlatego należy uznać, że można ją zaliczyć do odrębnej grupy środków trwałych tj. wolno stojących obiektów nie związanych trwale z gruntem (grupa 8 KŚT),
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2010 r. znak: ILPB1/415-1039/ 10-4/AG,
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 października 2011 r. znak: IPPB1/415-615/ 11-4/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej surowców chemicznych oraz w zakresie usług logistycznych, a także usług magazynowania. Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza postawić halowy obiekt magazynowy z halami przesypu oraz infrastrukturą towarzyszącą dla przeładunku i magazynowania surowców chemicznych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższa definicja ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Należy również mieć na uwadze, że stawki tam wykazane można podwyższać lub obniżać zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami omawianej ustawy.


Natomiast kwestie właściwej klasyfikacji środków trwałych zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2016 r., poz. 1864).

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustaleniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.

Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe wyjaśnienia zauważyć należy, że organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Z uwagi na powyższe, prawidłowość dokonanej przez podatnika klasyfikacji środka trwałego na gruncie KŚT do odpowiedniej grupy nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

W tym miejscu należy bowiem wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 14b § 2 ww. ustawy, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Przyjęta formuła prawna cytowanych przepisów oznacza ścisłą korelację instytucji interpretacji z definicją legalną pojęcia „przepisy prawa podatkowego” – zawartą w art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa – które zdefiniowano jako przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Znaczenie terminu „ustawy podatkowe” wyjaśnia art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Na jego mocy, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych, należy przez to rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy (zainteresowanego), na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Zatem, kwestię zaliczenia obiektu hali magazynowej do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 KŚT reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Podstawę wydania tego rozporządzenia stanowi natomiast art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1068).

W przedmiotowej sprawie Spółka przyporządkowuje odpowiednią stawkę amortyzacyjną po uprzednim zaklasyfikowaniu obiektu hali magazynowej do właściwej grupy środków trwałych w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych. Zdaniem Spółki, obiekt hali magazynowej powinien zostać zaklasyfikowany do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 KŚT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że dla obiektu hali magazynowej, zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do odpowiedniej grupy środków trwałych właściwa będzie następująca stawka amortyzacyjna zawarta w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych będącym załącznikiem do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. kioski, budki, baraki, domki kempingowe  niezwiązane trwale z gruntem (grupa 8, podgrupa 80, rodzaj 806 KŚT) – 10%.

Wobec powyższego należy zgodzić się ze Spółką, że przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla obiektu hali magazynowej Wnioskodawca może zastosować właściwą stawkę określoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z załącznikiem nr 1 do tej ustawy, tj. w wysokości 10%.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj