Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.20.2017.2.MAP
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pochodzących z działalności polegającej na uboju drobiu z własnego chowu oraz sprzedaży tusz i podrobów drobiowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 27 marca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.20.2017.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 20 kwietnia 2017 r. (data doręczenia 26 kwietnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 maja 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 4 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od kilkunastu lat jest rolnikiem i prowadzi małe gospodarstwo rolne o powierzchni około 12 ha. Oboje z żoną są płatnikami KRUS. Wnioskodawca od kilku lat prowadzi chów i hodowlę drobiu (drób rzeźny – kurczęta). Powyższy chów i hodowlę zgłosił do działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód jest ustalany przez zastosowanie norm szacunkowych dochodu rocznego dla rodzajów i rozmiarów prowadzonej produkcji, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia i nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wyhodowane kurczęta do tej pory były sprzedawane żywe do ubojni. Obecnie gospodarstwo rolne Wnioskodawcy zakwalifikowane jest do sprzedaży bezpośredniej, w ramach której planuje On nadal hodować kurczaki rzeźne oraz dodatkowo będzie prowadzona sprzedaż bezpośrednia tusz i podrobów drobiowych pochodzących z uboju ww. drobiu na terenie Jego gospodarstwa. Jeden cykl chowu takiego drobiu trwa około 8 tygodni, podczas którego kurczaki są karmione paszą z płodów rolnych (pszenica, kukurydza) pochodzących z Jego gospodarstwa. Wyhodowane przez Wnioskodawcę kurczaki po osiągnięciu odpowiedniej wagi będą ubijane, w odpowiednio przygotowanych pomieszczeniach, na terenie Jego gospodarstwa. Ubój będzie następował w odpowiednich warunkach, zatwierdzonych przez Powiatowego Lekarza Weterynarii. Tak przetworzony kurczak będzie sprzedawany detalicznie odbiorcom prywatnym. Maksymalna ilość hodowanego u Wnioskodawcy drobiu to 10 000 sztuk rocznie, zgodnie z limitem określonym przez Powiatowy Inspektorat Weterynarii. Ponieważ ilość hodowanych kurczaków przekracza 100 sztuk, hodowla Wnioskodawcy zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. W definicji określającej działy specjalne produkcji rolnej nie określono, czy zwierzęta mają być sprzedawane żywe, czy mogą być sprzedawane po uboju własnym. Wnioskodawca prosi o ustalenie, czy ubój kurczaków nie zmieni sposobu opodatkowania – jako działów specjalnych produkcji rolnej.

W piśmie z dnia 4 maja 2017 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi żadnej ewidencji dla celów rozliczeń podatkowych, ponieważ działy specjalne produkcji rolnej rozlicza z zastosowaniem norm szacunkowych. Przepisy dotyczące tych norm nie wymagają od Niego prowadzenia żadnej ewidencji. Poza tym, nie jest też czynnym podatnikiem podatku VAT, więc nie prowadzi ewidencji VAT. Okres biologicznego wzrostu wszystkich hodowanych przez Niego kurczaków będzie wynosił co najmniej 6 tygodni. Między Wnioskodawcą i Jego żoną istnieje ustawowa wspólność majątkowa. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności rolniczej. Gospodarstwo jest własnością Wnioskodawcy (jego nabycie w formie darowizny, odbyło się przed zawarciem związku małżeńskiego). Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody tylko z działalności rolniczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca nie uzyskuje, ani nie będzie uzyskiwał przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jego łączne przychody z powyższych źródeł nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 1 200 000 euro. Dotychczas Wnioskodawca nie uzyskiwał przychodów z tytułu sprzedaży drobiu po uboju, ponieważ prowadził hodowlę drobiu i sprzedawał go do rzeźni. Wskazanie, do jakiego źródła przychodów zalicza się przychody ze sprzedaży drobiu po uboju jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Żona Wnioskodawcy nie będzie uzyskiwała przychodów z działalności rolniczej, działów specjalnych produkcji rolnej ani pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc nie przekroczy limitu przychodów w wysokości 1 200 000 euro.

Wnioskodawca wyjaśnił jak wygląda proces hodowli. Kupuje On z wylęgarni jednodniowe pisklęta brojlery, które umieszcza w specjalnie przystosowanym do hodowli drobiu pomieszczeniu (kurniku). Pomieszczenie musi być odpowiednio ogrzewane, wentylowane oraz zdezynfekowane przed wstawieniem piskląt. Wstawione pisklęta są karmione paszą, z produktów rolnych uzyskanych z uprawy zboża i kukurydzy na własnym polu. Poza tym, hodowany przez Wnioskodawcę drób musi być odpowiednio pojony i wymaga intensywnej opieki podczas całego cyklu chowu.

Wyhodowane przez Niego kurczęta, do tej pory sprzedawane były żywe do ubojni. Obecnie rozważa ubijanie wyhodowanych kurcząt na terenie własnego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca planuje przygotować do tego odpowiednie pomieszczenia, spełniające normy weterynaryjne. Stosownie do tych przepisów, pomieszczenia będą musiały spełniać następujące kryteria, takie jak: wypłytkowane ściany oraz posadzki, stoły wykonane ze stali nierdzewnej, odpowiednia wentylacja i naświetlenie, ujęcie ciepłej i zimnej bieżącej wody oraz okna wyposażone w siatki przeciw insektom. W tak przygotowanym pomieszczeniu będzie następował ubój z wykorzystaniem przeznaczonych do tego odpowiednich maszyn. Po co najmniej 8 tygodniach od wstawienia piskląt, dorosłe już kurczęta nadają się do ubicia. Ubój będzie następował na terenie Jego gospodarstwa rolnego w specjalnie przystosowanych do tego pomieszczeniach. Proces uboju tego drobiu będzie wykonywany przez Wnioskodawcę oraz przez Jego żonę. Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych innych osób do tych celów. Dorosłe kurczaki będą chwytane i zabijane za pomocą specjalistycznej gilotyny do uboju drobiu. Następnie będą parzone w wyparzaczu z wodą o temperaturze 70 stopni Celcjusza, po czym umieszczane w tzw. skubarce, w której usuwa się z kurcząt pierze. Po tym procesie ubite kurczaki zostaną przeniesione do sąsiedniego pomieszczenia, w którym zostaną wypatroszone, wyczyszczone oraz schłodzone w wodzie, a później w chłodni. Następnie tak przygotowane kurczaki będą pakowane w całości do woreczków i będą gotowe do sprzedaży. Sprzedaż tego drobiu będzie następowała na terenie gospodarstwa Wnioskodawcy klientom finalnym, czyli osobom prywatnym. Zarówno pomieszczenia, jak i cały użyty do uboju sprzęt jest przeznaczony typowo do tego typu prac i wszelkie warunki oraz cały proces uboju jest zatwierdzony przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż wyhodowanego przez Wnioskodawcę drobiu po uboju będzie opodatkowana na zasadach właściwych dla działów specjalnych produkcji rolnej, zgodnie z art . 24. ust. 4 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy sprzedaż poubojowa z własnej hodowli, zgłoszonej jako działy specjalne produkcji rolnej - części kurczaków i podrobów drobiowych z tych kurczaków - będzie traktowana jako sprzedaż w ramach działów specjalnych produkcji rolnej?
3. Czy jeżeli taka sprzedaż nie może być uznana za działy specjalne produkcji rolnej, to czy stosuje się zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy jeżeli taka sprzedaż nie może być uznana za działy specjalne produkcji rolnej i nie podlega zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to stosuje się zasady określone w art. 20 ust. lc ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód może być opodatkowany 2% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych – na podstawie art. 6 ust. ld oraz art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku. Natomiast w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, wyhodowany przez Niego drób zaliczony do działów specjalnych produkcji rolnej jest opodatkowany według norm szacunkowych. Prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla jest prowadzona według właściwych dla działów specjalnych produkcji rolnej przepisów i dlatego też sprzedaż poubojowa z własnej hodowli będzie traktowana jako sprzedaż w ramach działów specjalnych i opodatkowana, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy w żaden sposób nie określają, czy sprzedaż w ramach działów specjalnych produkcji rolnej ma dotyczyć kurcząt żywych, czy też ubitych. W ramach zgłoszenia opodatkowania działów specjalnych Wnioskodawca prowadzi chów i hodowlę drobiu rzeźnego (kurczęta), co oznacza, że celem prowadzenia tego typu hodowli, jest ostatecznie ubój wyhodowanych zwierząt. Przepisy nie określają, że musi on odbyć się poza miejscem hodowli. Istnieją jedynie przepisy weterynaryjne, które określają warunki uboju tych zwierząt. W zasadach opodatkowania określonych w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej określa się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki zwierzęcej. Zgodnie z załącznikiem nr 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 2058) - tabela rozmiarów i rodzajów produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla drobiu rzeźnego (kurczęta) w liczbie około 10 000 sztuk rocznie jest zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Działy specjalne produkcji rolnej są rodzajem działalności rolniczej, do których stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią one odrębne źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie, stosownie do cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 71 ww. ustawy, zawarte w nim zwolnienie nie dotyczy dochodów ze sprzedaży produktów zwierzęcych stanowiących działy specjalne produkcji rolnej.

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Przepis ten określa rodzaje upraw, hodowli i chowu mieszczące się w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. W odniesieniu do drobiu rzeźnego w zakresie działów specjalnych mieści się wyłącznie jego fermowa hodowla i chów.

Według Słownika Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka – „hodowla” to planowa opieka nad wzrostem i rozwojem zwierząt lub roślin; też: zwierzęta lub rośliny będące pod taką opieką. Natomiast „chów”, to karmienie i pielęgnowanie zwierząt hodowlanych.

Zgodnie natomiast z innymi definicjami słownikowymi: hodowla zwierząt to zespół zabiegów zmierzających do poprawienia założeń dziedzicznych (genotypu) zwierząt w zakres których wchodzi ocena wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt, selekcja i dobór osobników do kojarzenia prowadzony w warunkach prawidłowego chowu. Przez chów należy rozumieć – zapewnienie zwierzętom użytkowym i hodowlanym prawidłowych warunków bytowania i rozwoju, dzięki którym możliwy jest pełny rozwój pożądanych cech. Obejmuje czynności takie jak karmienie i pielęgnacja, związane z utrzymaniem zwierząt od czasu ich nabycia – zwykle młodych osobników - do czasu uzyskania przez nie oczekiwanych cech użytkowych.

Zatem, skoro działy specjalne produkcji rolnej są rodzajem działalności rolniczej, a działalność ta polega m.in. na wytwarzaniu produktów zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnej hodowli lub chowu, to również działalność wykonywana w ramach działów specjalnych nie może polegać na przetwarzaniu produktów zwierzęcych.

Zgodnie z definicjami słownikowymi: produkt przetworzony to taki, który na skutek zastosowania względem niego określonych procesów technologicznych nabrał nowych cech, właściwości, natomiast stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu.

Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN (Warszawa 1996):

• przetwórstwo, to przerabianie surowców na gotowe produkty (tom lit. L-P str. 970),
  

• przerób, to przerabianie surowca na produkt lub półprodukt (tom lit. L-P str. 954),
  

• przemysłowy, to dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, mający zastosowanie w przemyśle.
  

• sposób, to określona metoda, forma wykonania (Mały Słownik Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1995 str. 870).
  
  
  

W konsekwencji, przerób sposobem przemysłowym należy rozumieć jako przerabianie surowca w postaci drobiu (kurcząt) na produkty gotowe lub półprodukty z wykorzystaniem metod mających zastosowanie w przemyśle.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi chów i hodowlę drobiu (drób rzeźny – kurczęta) w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód jest ustalany przez zastosowanie norm szacunkowych dochodu rocznego dla rodzajów i rozmiarów prowadzonej produkcji, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyhodowane kurczęta do tej pory były sprzedawane żywe do ubojni. Wnioskodawca planuje nadal w ramach działów specjalnych produkcji rolnej hodować kurczaki rzeźne oraz dodatkowo będzie prowadzona sprzedaż bezpośrednia tusz i podrobów drobiowych pochodzących z uboju ww. drobiu na terenie Jego gospodarstwa. Zarówno pomieszczenia, jak i cały użyty do uboju sprzęt jest przeznaczony typowo do tego typu prac i wszelkie warunki oraz cały proces uboju jest zatwierdzony przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.

A zatem treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca zamierza w ramach działów specjalnych produkcji rolnej prowadzić hodowlę drobiu rzeźnego, a następnie dokonywać przemysłowego uboju i poubojowej obróbki tego drobiu. Przetworzony produkt zwierzęcy w postaci tuszek i podrobów drobiowych będzie oferował do sprzedaży.

Na podstawie przeanalizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjąć zatem należy, że przychód ze sprzedaży tusz i podrobów drobiowych oraz przerobu sposobem przemysłowym polegającym na uboju drobiu rzeźnego pochodzącego z własnego chowu, jest wyłączony z opodatkowania w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Powyższe ustalenie potwierdzają również słownikowe definicje hodowli i chowu, które również nie obejmują swym zakresem uboju przemysłowego oraz poubojowej obróbki zwierząt. Przerób sposobem przemysłowym, polegający na uboju drobiu rzeźnego pochodzącego z własnej hodowli prowadzonej w ramach działów specjalnej produkcji rolnej oraz sprzedaż tusz i podrobów drobiowych stanowi odrębne źródło przychodów i w związku z tym podlega dodatkowemu opodatkowaniu poza opodatkowaniem w ramach działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 5a pkt 6 cyt. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dochód z działalności polegającej na uboju drobiu (kurcząt) z własnego chowu, poubojowej obróbce zwierząt i sprzedaży tusz i podrobów drobiowych, spełniającej przesłanki, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ działalność wykonywana w ramach działów specjalnych nie może polegać na uboju i rozbiorze drobiu. Uzyskany ze sprzedaży ubitego drobiu oraz tusz i podrobów drobiowych dochód należy opodatkować, zgodnie z wybranym przez Wnioskodawcę sposobem opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Za nieprawidłowe uznać zatem należy stwierdzenie Wnioskodawcy, że w ramach działów produkcji rolnej może zostać opodatkowana również sprzedaż poubojowa z własnej hodowli.

Końcowo wskazać należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności w ramach przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, gdyż w trybie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), nie ma możliwości jego modyfikowania, czy też prowadzenia postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych prowadzonego na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.