Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.90.2017.1.AK
z 23 czerwca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynik (dochód lub strata) na transakcjach obejmujących nabycie, sprzedaż i/lub modyfikacje Oprzyrządowania niezbędnego do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być uwzględniany w wyniku z działalności zwolnionej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynik (dochód lub strata) na transakcjach obejmujących nabycie, sprzedaż i/lub modyfikacje Oprzyrządowania niezbędnego do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być uwzględniany w wyniku z działalności zwolnionej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej z siedzibą we Włoszech. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja oraz obróbka elementów metalowych i karoserii samochodowych dla dużych producentów z branży motoryzacyjnej. W ofercie Spółki znajdują się komponenty takie jak m.in. boki samochodów, drzwi, maski, klapy bagażników. Spółka prowadzi powyższą działalność gospodarczą w trzech zakładach zlokalizowanych w T., w S. oraz w K.

W następstwie objęcia obszarem Specjalnej Strefy Ekonomicznej zakładu w K. (dalej: „Zakład”) oraz uzyskania przez Spółkę Zezwolenia z 17 lutego 2017 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej („Zezwolenie Strefowe”), po spełnieniu odpowiednich zobowiązań warunkujących korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego do osób prawnych (dalej: „CIT”), Wnioskodawca będzie prowadził działalność zwolnioną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”).

Zgodnie z treścią Zezwolenia Strefowego, Wnioskodawca został zobowiązany do spełnienia następujących warunków:

  1. zatrudnienia 30 nowych pracowników do 31 grudnia 2017 r. oraz utrzymania zatrudnienia na poziomie co najmniej 529,05 pracowników do dnia 31 grudnia 2022 r.;
  2. poniesienia wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465 ze zm., dalej: „Rozporządzenie Strefowe”) w wysokości co najmniej 25.000.000,00 PLN do 31 grudnia 2017 r. oraz
  3. zakończenia inwestycji w terminie do 30 czerwca 2018 r.

Zezwolenie Strefowe obejmuje następujące rodzaje działalności gospodarczej w rozumieniu Klasyfikacji działalności gospodarczej określonej Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 4 września 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676):

  1. 25.50 Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków;
  2. 25.61 Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale;
  3. 25.62 Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych;
  4. 29.20 Nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy;
  5. 29.32 Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli;
  6. 38.11.5 Odpady, inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu.

Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych została określona w treści Zezwolenia Strefowego w następujący sposób:

  1. w przypadku korzystania ze zwolnienia z tytułu kosztów nowej inwestycji - maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia Strefowego wynosi 32.500.000,00 PLN;
  2. w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Strefowego, do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 39 nowo zatrudnionych pracowników.

Ze względu na fakt, że na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 2241), rozszerzeniem Specjalnej Strefy Ekonomicznej został objęty istniejący zakład Spółki, zwolnienie z CIT przysługiwało będzie Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostaną minimalne wydatki inwestycyjne i zostanie osiągnięty poziom zatrudnienia, określone w Zezwoleniu Strefowym zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził (po spełnieniu wyżej wymienionych warunków Zezwolenia Strefowego) działalność gospodarczą na terenie Zakładu - zbieżną z treścią Zezwolenia Strefowego, polegającą przede wszystkim na obróbce i produkcji metalowych elementów konstrukcyjnych oraz części zamiennych, zarówno detali wewnętrznych, jak i zewnętrznych, przeznaczonych dla klientów z branży motoryzacyjnej, tj. producentów samochodów (dalej: „Klient” lub „Klienci”).

Spółka działa na rynku motoryzacyjnym, który cechuje się skomplikowanym procesem produkcyjnym, wymagającym stworzenia szerokiego spektrum powiązań pomiędzy producentami i usługodawcami. Poszczególne podmioty uczestniczące w procesie wykonują jedynie jego ściśle określony etap. Producent pojazdów może bowiem nie posiadać odpowiedniej technologii do realizacji danej usługi lub wytworzenia elementu niezbędnego do produkcji finalnego wyrobu, jakim jest pojazd. Transfer pewnych etapów produkcji do zewnętrznych kooperantów umożliwia wydajne wykorzystywanie dostępnych zasobów przez producenta samochodów. Tym samym, wpływa to na model współpracy, a co za tym idzie, również treść umów zawieranych z producentami i usługodawcami, do których należy Spółka.

Spółka pragnie podkreślić, że specyfikacja określonego wyrobu Wnioskodawcy wymaga wykorzystywania w dedykowanym dla niego procesie produkcyjnym specjalistycznego, indywidualnie dostosowanego oprzyrządowania (dalej: „Oprzyrządowanie”), przy czym wykonanie lub zlecenie wykonania, modyfikacja lub dostosowanie do własnych pras Oprzyrządowania, a następnie jego odsprzedaż Klientom Wnioskodawcy są zobowiązaniem Spółki wynikającym z zawieranych z nimi umów, zamówień lub ogólnych warunków współpracy.

Dokumenty te przewidują wprost, że produkcja wyrobów będzie odbywać się wyłącznie na specjalnie do tego celu przeznaczonym Oprzyrządowaniu. Zastrzeżenie prawa własności do używanego w procesie technologicznym Oprzyrządowania przez Klientów stanowi zabezpieczenie, chroniące przed utratą tajemnicy handlowej obejmującej produkcję danego (zindywidualizowanego) wyrobu, a w konsekwencji produkcję danego modelu samochodu. Zastrzeżenie prawa własności przejawia się m.in. w konieczności oznakowania Oprzyrządowania marką Klienta.

Co do zasady, Wnioskodawca wykonuje modyfikacje Oprzyrządowania przy wykorzystaniu własnych zasobów na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”). Działalność ta, jako obejmująca czynności związane z obróbką metali i obróbką mechaniczną elementów metalowych mieści się w zakresie kodów PKWiU określonych Zezwoleniem Strefowym.

W pewnych przypadkach, Spółka nie posiada technologii do wytworzenia danego Oprzyrządowania w całości lub dokonania we własnym zakresie niektórych modyfikacji, które są niezbędne do realizacji konkretnego zlecenia. W związku z powyższym, Wnioskodawca, zgodnie z warunkami umów i zamówień zawieranych z Klientami, w ramach przygotowania do produkcji wyrobu strefowego lub konieczności wprowadzenia w nim dodatkowych zmian zleca wytworzenie i/lub modyfikację Oprzyrządowania podmiotom trzecim.

Opisywane Oprzyrządowanie, po jego nabyciu jest użytkowane w Zakładzie na terenie SSE i jest wykorzystywane wyłącznie do produkcji wyrobów strefowych, tj. mieszczących się w zakresie działalności określonym kodami PKWiU wymienionymi w Zezwoleniu Strefowym.

Zgodnie z warunkami kontraktów zawieranych z Klientami, Oprzyrządowanie jest im odsprzedawane przez Wnioskodawcę. W przypadku całkowitej realizacji zamówienia/kontraktu produkcyjnego, Oprzyrządowanie jest fizycznie przekazywane Klientowi, bądź - za jego zgodą lub na jego wniosek - likwidowane.

W związku z powyższymi zdarzeniami gospodarczymi, Spółka ponosi koszty nabycia i/lub modyfikacji Oprzyrządowania oraz uzyskuje przychody z tytułu jego sprzedaży oraz obciąża Klientów kosztami wprowadzenia modyfikacji.

Uwzględniając powyższe realia gospodarcze, nabycie oraz ewentualne modyfikacje Oprzyrządowania są niezbędne dla uzyskania zleceń produkcyjnych przez Spółkę. Bez przeprowadzenia opisywanych transakcji, Spółka nie mogłaby realizować zamówień składanych przez Klientów.

Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi dokumentację pozwalającą na wykazanie związku pomiędzy umowami zawieranymi z Klientami (dotyczącymi produkcji wyrobów strefowych) a wydatkami na Oprzyrządowanie powstałymi w wyniku zamówień składanych podwykonawcom.

Spółka zakłada, że po ziszczeniu się warunków zawieszających korzystanie ze zwolnienia z CIT działalności na terenie SSE, opisana powyżej transakcja będzie realizowana w sposób niezmieniony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynik (dochód lub strata) na transakcjach obejmujących nabycie, sprzedaż i/lub modyfikacje Oprzyrządowania niezbędnego do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być uwzględniany w wyniku z działalności zwolnionej z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynik (dochód lub strata) na transakcjach obejmujących nabycie, sprzedaż i/lub modyfikacje Oprzyrządowania niezbędnego do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być uwzględniany w wyniku z działalności zwolnionej z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Działalność strefowa

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, zwolnienie obejmuje dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Tym samym, Zezwolenie Strefowe stanowi podstawę do uzyskania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Przy interpretacji powyższej normy należy uwzględnić również art. 12 Ustawy o SSE, zgodnie z którym dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 Ustawy o SSE, tj. Rozporządzenia Strefowego.

Tak więc warunkami korzystania ze strefowego zwolnienia podatkowego są:

  1. posiadanie zezwolenia na prowadzenie określonego rodzaju działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej; oraz
  2. uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej objętej zakresem tego zezwolenia prowadzonej fizycznie na terenie SSE.

Spółka pragnie podkreślić, że prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE tożsamą z działalnością wymienioną w treści posiadanego Zezwolenia Strefowego, zatem spełnia obie powyższe przesłanki. Spółka pragnie w szczególności zaznaczyć, że produkcja wyrobów za pomocą Oprzyrządowania odbywa się na terenie SSE w ramach działalności gospodarczej, która bezpośrednio została wymieniona w Zezwoleniu Strefowym, a przedmiotowe Oprzyrządowanie, zlokalizowane na terenie SSE będzie wykorzystywane przez nią wyłącznie do produkcji wyrobów strefowych.

Wydatki na nabycie i/lub modyfikację Oprzyrządowania jako koszty uzyskania przychodu

Tytułem wstępu należy wskazać, że na mocy w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT oraz praktyki organów podatkowych, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać łącznie spełnione następujące przesłanki:

  1. wydatek ten - bezpośrednio lub pośrednio - wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów podatnika;
  2. wydatek ten został prawidłowo udokumentowany (przesłanką o charakterze formalnym, wynikającą z praktyki organów podatkowych jest obowiązek udokumentowania kosztu rzetelnym, kompletnym i wolnym od błędów dowodem księgowym);
  3. został poniesiony i jest definitywny, tj. wydatek musi być dokonany z majątku podatnika i mieć ostateczny (bezzwrotny) charakter; oraz
  4. nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do przesłanek 2-4, Spółka pragnie przypomnieć, że zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, wydatki na nabycie i/lub modyfikację Oprzyrządowania:

  1. są dokumentowane dowodami księgowymi;
  2. mają ostateczny charakter i są dokonywane z majątku podatnika;
  3. nie zostały wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

W odniesieniu do przesłanki 1, należy podkreślić, że wydatki na nabycie i/lub modyfikację Oprzyrządowania są konieczne z perspektywy umów zawieranych z Klientami; wpływają zatem bezpośrednio na uzyskanie zamówienia od Klientów - a w konsekwencji na uzyskanie przychodu.

W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Konieczny i funkcjonalny związek nabycia/modyfikacji i zbycia Oprzyrządowania z działalnością strefową

Spółka pragnie podkreślić, że dla celów prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej nie może odmówić Klientowi nabycia i odsprzedaży Oprzyrządowania lub jego modyfikacji. Klient wymaga bowiem od Spółki produkcji zindywidualizowanych wyrobów (produktów strefowych), które mogą być wyprodukowane jedynie na Oprzyrządowaniu wytworzonym /zmodyfikowanym na podstawie szczegółowej specyfikacji. Zgodnie z praktyką rynkową producent danego komponentu motoryzacyjnego musi zobowiązać się do wykorzystywania jednostkowego i indywidualnego Oprzyrządowania, dedykowanego do produkcji konkretnego elementu. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, w której Klient lub producent komponentu nie posiadają odpowiedniej technologii do wytworzenia Oprzyrządowania - wtedy dany producent komponentu musi dokonać nabycia Oprzyrządowania od podmiotów trzecich. Ze względów biznesowych obejmujących m.in. ochronę tajemnicy handlowej, wynika konieczność zbycia Oprzyrządowania Klientowi. Przed uruchomieniem procesu produkcyjnego przez Spółkę Klient uzyskuje więc dodatkowe zabezpieczenie, chroniące go przed sytuacją, w której Spółka lub inny kontrahent zbyłby Oprzyrządowanie na rzecz podmiotów konkurujących z Klientem na rynku motoryzacyjnym.

Innymi słowy, jeśli Spółka nie zgodziłaby się na warunki transakcji obejmujące nabycie a następnie sprzedaż Oprzyrządowania Klientowi, to nie uzyskałaby zamówienia na konkretne wyroby, ponieważ nie posiadałaby środków do produkcji danego wyrobu, który może być produkowany wyłącznie na takim Oprzyrządowaniu.

Konsekwencją odmowy nabycia Oprzyrządowania przez Spółkę byłaby więc utrata zlecenia, a w konsekwencji spadek rentowności Jej działalności produkcyjnej i usługowej. Realia gospodarcze panujące na rynku motoryzacyjnym uzasadniają twierdzenie, że transakcje nabycia/modyfikacji/zbycia Oprzyrządowania mają charakter ściśle związany z działalnością główną prowadzoną przez Spółkę na podstawie Zezwolenia Strefowego.

Równolegle, Spółka pragnie wskazać na funkcjonalny związek występujący pomiędzy nabyciem/modyfikacją/zbyciem Oprzyrządowania a prowadzoną działalnością strefową. Oprzyrządowanie jest wytwarzane według specyfikacji Klienta, który zgłasza Spółce zapotrzebowanie na produkt o konkretnych właściwościach. Docelowo Oprzyrządowanie może być wykorzystywane jedynie przez Spółkę na terenie SSE, wyłącznie na rzecz jednego Klienta oraz wyłącznie do produkcji wyrobów strefowych. Brak jest technicznej możliwości równoczesnego wykorzystania Oprzyrządowania do produkcji innych wyrobów, za czym przemawia wspomniana wyżej konieczność ochrony tajemnicy handlowej związanej z procesem produkcyjnym danego wyrobu.

Uwzględniając opisany powyżej związek ze strefową działalnością produkcyjną Wnioskodawcy należy wskazać, że opisywana we wniosku transakcja obejmująca nabycie, modyfikację i odsprzedaż Oprzyrządowania stanowi działalność pomocniczą w stosunku do działalności głównej, w związku z którą Spółka uzyskała Zezwolenie Strefowe. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, wynik podatkowy z tego typu działalności powinien zostać uwzględniony w kalkulacji dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że każdy element prowadzonej działalności strefowej powinien być rozpatrywany możliwie szczegółowo i z uwzględnieniem celu powstania stref ekonomicznych. Zgodnie z art. 3 Ustawy o SSE, strefa może być utworzona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, np. przez zwiększenie konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług i tworzenia nowych miejsc pracy. Powyższe ma relewantne konsekwencje prawne, co potwierdza orzecznictwo, m.in. WSA we Wrocławiu z 9 lutego 2016 r., sygn. I SA/Wr 1816/15 który stwierdził: „(...) skoro bowiem działalność podmiotów położonych na terenie strefy powinna przyczyniać się do tworzenia dodatkowych miejsc pracy na rynku regionalnym, to będzie to możliwe m.in. dzięki nabywaniu przez podmioty strefowe towarów i usług od lokalnych podmiotów działających poza terenem strefy. Interpretacja przepisów dotyczących zwolnienia podatkowego dla dochodów z działalności prowadzonej na terenie stref dokonywana poprzez cel ustanowienia stref, wbrew stanowisku organu podatkowego, również prowadzi do wniosku, że zakup towarów i usług od podmiotów zewnętrznych nie prowadzi automatycznie do utraty zwolnienia podatkowego w części odnoszącej się do tych zakupów”.

Konsekwentnie, zamówienie Oprzyrządowania umożliwi Spółce efektywne prowadzenie działalności strefowej (nabycie oraz odsprzedaż i/lub modyfikacja Oprzyrządowania są warunkami koniecznymi zawarcia umowy dotyczącej produkcji lub świadczenia usług prowadzonych przez Spółkę), a tym samym zwiększenie liczby pracowników na terenie SSE znajdzie odpowiednie uzasadnienie ekonomiczne.

W odniesieniu do powyższego, istnieje zatem ścisły i funkcjonalny związek pomiędzy nabyciem/modyfikacją/odsprzedażą Oprzyrządowania a produkcją/świadczeniem usług prowadzonych przez Spółkę na rzecz Klientów w ramach działalności strefowej.

Jednolita linia interpretacyjna w zakresie możliwości kwalifikacji sprzedaży Oprzyrządowania do działalności strefowej

Powyższe wnioski są zbieżne z ugruntowaną i stabilną linią interpretacyjną organów podatkowych w odniesieniu do analogicznych do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stanów faktycznych.

Spółka pragnie wskazać, że w zbliżonym stanie faktycznym wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 7 lutego 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1102.2016.1.PC, w której przyznał rację stanowisku podatnika, że „koszty nabycia oprzyrządowania bądź wytworzenia go we własnym zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów działalności strefowej. W konsekwencji wynik z tytułu zbycia takiego oprzyrządowania, tj. odpowiednio dochód albo strata powinien również zostać alokowany do działalności zwolnionej z opodatkowania PDOP, tj. korzystającej ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP”.

Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji indywidualnej z 15 lipca 2016 r., sygn. IPPB3/4510-588/16-2/MS: „(...) działalność polegająca na zamówieniu oraz dalszej odsprzedaży form - komponentów niezbędnych do produkcji wyrobu strefowego - stanowi działalność pomocniczą względem produkcji wyrobów w specjalnej strefie ekonomicznej przez Wnioskodawcę. Tym samym należy uznać, iż w razie osiągnięcia przez Spółkę dochodu ze sprzedaży form, będzie on stanowić dochód z działalności strefowej, a tym samym będzie on objęty zwolnieniem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT. Odpowiednio w razie poniesienia straty z tytułu sprzedaży form, powinna ona powiększyć stratę podatkową z tytułu działalności strefowej”.

W odniesieniu do wysoce zbliżonego stanu faktycznego, przywoływany wyżej organ wypowiedział się również w interpretacji indywidualnej z 23 stycznia 2015 r., sygn. IPPB1/415-1231/14-2/KS: „(...) klient zamawia Narzędzie, którego produkcję Spółka zleca w całości swojemu dostawcy. Następnie odsprzedaje wytworzone Narzędzie klientowi; (...) klient zamawia usługę modernizacji Narzędzia. Spółka wykonuje określoną część usługi modernizacji we własnym zakresie a pozostałą część usługi zleca swemu dostawcy. Następnie usługa modernizacji jest odsprzedawana klientowi; (...) klient zamawia części zamienne do Narzędzia. Spółka zleca całkowitą produkcję potrzebnych części swojemu dostawcy. Następnie odsprzedaje części zamienne klientowi)”.

Organ w powyższej interpretacji uznał stanowisko podatnika za prawidłowe: „koszty nabycia, wytworzenia Narzędzi i części zamiennych do nich, a także modernizacji Narzędzi, stanowią koszty uzyskania przychodów działalności strefowej. Jednocześnie przychody ze sprzedaży Narzędzi, części zamiennych do Narzędzi oraz usług modernizacji Narzędzi stanowią, zdaniem Wnioskodawcy, przychody z działalności strefowej. W konsekwencji, wynik z tytułu zbycia Narzędzi, tj. odpowiednio dochód albo strata, powinien również zostać alokowany przez Wnioskodawcę proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach Spółki, do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. korzystającej ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy”.

Poniższe wnioski potwierdzają również następujące interpretacje indywidualne:

  1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 sierpnia 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-167/15/BKD;
  2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 maja 2015 r., sygn. ILPB3/4510-1-97/15-2/KS;
  3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2015 r., sygn. ILPB3/4510-1-23/15-3/KS;
  4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 grudnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-528/14-2/KS;
  5. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 12 listopada 2014 r., sygn. ITPB3/423-426a/14/AW;
  6. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423-121/14-2/KS;
  7. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 marca 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1729/13/JD;
  8. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 lutego 2013 r., sygn. ILPB3/423-199/13-2/AO;
  9. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 2 lutego 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-52/13/AK;
  10. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 listopada 2012 r., sygn. IBPBI/2/423-1081/12/MO.


Spółka jest świadoma występowania na rynku również transakcji, w których oprzyrządowania są nabywane od podmiotów zewnętrznych i odsprzedawane ostatecznym odbiorcom, przy czym są one wykorzystywane do produkcji nie przez podmiot strefowy, a przez podwykonawców poza SSE. Niemniej jednak, Wnioskodawca z całą stanowczością pragnie wskazać, że, jak wynika z opisu transakcji przedstawionego we wniosku, takie transakcje nie są przedmiotem wniosku - w sytuacji Spółki, Oprzyrządowanie zlokalizowanie jest na terenie Zakładu posiadającego status SSE i jest zawsze wykorzystywane do produkcji wyrobów strefowych.

Orzecznictwo sądowoadministracyjne

Powyższe wnioski znajdują swoje uzasadnienie również w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, które wskazuje na przesłankę istnienia ścisłego i funkcjonalnego związku danych działań z działalnością strefową, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 16 lutego 2016 r., sygn. I SA/Rz 2/16 oraz wyroku z 16 lutego 2016 r., sygn. I SA/Rz 3/16 stwierdził: „Trzeba w tym zakresie wskazać, że w toku prowadzonej działalności gospodarczej podmiot strefowy może uzyskać przychód (dochód) wynikający bezpośrednio z wytworzonego produktu finalnego na produkcje którego uzyskał zezwolenie, ale mogą być to również przychody związane pośrednio z prowadzoną produkcją wynikające np.: z oszczędności czy też innowacji przeprowadzonych lub uzyskanych w trakcie procesu produkcji. Taki przychód jeżeli wiąże się ściśle z procesem produkcji na który podmiot strefowy posiada zezwolenie również podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 35 (winno być: art. 17 ust. 1 pkt 34) u.p.d.o.p. Ograniczeniu bowiem stosowania tego przepisu tylko do przychodów uzyskanych z tytułu zbycia produktów finalnych wytworzonych w strefie nie znajduje uzasadnienia skoro zwolnienie to odnosi się do przychodów związanych z działalnością w strefie prowadzoną na podstawie zezwolenia, nie zaś do produktów wskazanych w zezwoleniu. W ocenie Sądu jeżeli przy prowadzeniu produkcji określonej w zezwoleniu uzyska przychody z niej wynikające ale nie związane z końcowym produktem to również ten przychód powinien korzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.”.

W podobny sposób wypowiadały się wielokrotnie sądy administracyjne, m.in. w:

  1. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2887/12;
  2. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 lutego 2016 r., sygn. I SA/Wr 1816/15;
  3. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 24 lutego 2015 r., sygn. I SA/Łd 25/15.

Podsumowanie

Uwzględniając powyższą analizę, w ocenie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że wynik (dochód lub strata) na transakcjach obejmujących nabycie, sprzedaż i/lub modyfikacje Oprzyrządowania niezbędnego do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być uwzględniany w wyniku z działalności zwolnionej z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj