Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.1046.2016.1.MR
z 24 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 5 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


X Sp. z o.o. ( X ) jest producentem oraz dystrybutorem leków i suplementów diety.


X w ramach swojej działalności prowadzi prace badawczo-rozwojowe mające na celu stałe rozwijanie oraz ulepszanie produktów. Prace te składają się z kilku etapów, poczynając od analizy patentowej i przygotowania harmonogramu prac wraz z wyceną, poprzez etap realizacji tj. poszukiwania materiałów wyjściowych, opracowanie składu ilościowo-jakościowego oraz technologii otrzymywania produktu końcowego, opracowanie specyfikacji produktu końcowego oraz metod analitycznych do kontroli ilościowo-jakościowej produktu, wytworzenie serii do badań, kończąc na etapie opracowania dokumentacji rejestracyjnej. W ramach prowadzonych prac X ponosi wydatki związane z nabyciem materiałów i surowców, ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.


Wszystkie ponoszone wydatki mieszczą się w pojęciu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d pkt 2 oraz nie zostały zwrócone spółce w jakiejkolwiek formie. Ponadto X nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.


W księgach X wydatki na działalność badawczo-rozwojową są ewidencjonowane na wyodrębnionych kontach rozliczeń międzyokresowych kosztów i na mocy art. 15 ust. 4a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową - spełniające wymogi kosztów kwalifikowanych - w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono (w wysokości określonej w art. 18d pkt 7 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) a do kosztów podatkowych zaliczyć je w latach następnych poprzez odpisy amortyzacyjne (dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3) ?

Zdaniem Wnioskodawcy,


Wydatki X poniesione na działalność badawczo rozwojową, spełniające wymogi kosztów kwalifikowanych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono, natomiast do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone w latach następnych poprzez odpisy amortyzacyjne.

Spółka X od wielu lat prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie nowych wyrobów farmaceutycznych. Wydatki te są ewidencjonowane na wyodrębnionych kontach rozliczeń międzyokresowych kosztów. Po zakończeniu prac rozwojowych, wszelkie nakłady poniesione przed podjęciem produkcji zaewidencjonowane na wyodrębnionych kontach, są zgodnie z art. 33 Ustawy o rachunkowości zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, od których spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych przez 5 lat.


Spółka zalicza odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3).


Ustawodawca umożliwił zaliczenie wydatków na działalność badawczo-rozwojową do kosztów uzyskania przychodów w roku ich poniesienia i jednocześnie odliczenie ich od podstawy opodatkowania do wysokości określonych w przepisach, jednakże zdaniem spółki dla skorzystania z ulgi obniżającej podstawę opodatkowania CIT, nie jest konieczne zaliczenie wydatków na działalność rozwojową do kosztów uzyskania przychodów w roku ich poniesienia.


Naszym zdaniem wydatki na prace rozwojowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne w przyszłych latach, natomiast od podstawy opodatkowania mogą zostać odliczone w roku ich poniesienia.


Prosimy o ocenę czy stanowisko Spółki jest prawidłowe.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 4a pkt 26 - 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:


  • działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (pkt 26);

  1. badania naukowe oznaczają:
  2. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  3. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  4. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych, (pkt 27);

Z kolei prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.


Ustawodawca w art. 18d ust. 2 doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

  1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej,
  2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,
  3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
  4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 .

Natomiast stosownie do art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 oraz ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, a prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.


Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik może odliczyć jedynie 10%, 20% lub 30% kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych, w zależności od kategorii danego kosztu oraz wielkości przedsiębiorstwa.


W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 9 ust. 1, zgodnie z ustawą zmieniającą, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (starty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady odnoszą się do roku podatkowego. Rok podatkowy jest „podstawowym okresem rozliczeniowym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych” (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2016).

Tym samym zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z ustawą zmieniającą, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Podkreślić należy, że rok podatkowy został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z nim rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a ww. ustawy koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

  1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
  2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
  3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, pkt 2 albo 3 ww. ustawy. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, które powstaną co do zasady w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym.

Natomiast w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi prace badawczo-rozwojowe mające na celu stałe rozwijanie oraz ulepszanie produktów.


Wszystkie ponoszone wydatki mieszczą się w pojęciu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d pkt 2 oraz nie zostały zwrócone spółce w jakiejkolwiek formie. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.


W księgach Wnioskodawcy wydatki na działalność badawczo-rozwojową są ewidencjonowane na wyodrębnionych kontach rozliczeń międzyokresowych kosztów i na mocy art. 15 ust. 4a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.


Koszty prac badawczo-rozwojowych Spółka zalicza poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3).


Wskazać należy, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczeń od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych stanowiących koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Natomiast inny przepis ww. ustawy (art. 15 ust. 4a) wyraźnie stanowi, że wydatki na prace rozwojowe mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

  • w miesiącu, w którym zostały poniesione, albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 2 miesięcy, albo
  • jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
  • poprzez odpisy amortyzacyjne.

Dodatkowo przepisy o uldze badawczo-rozwojowej wskazują, że zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca powinien dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały poniesione.


Należy zauważyć, iż Ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.


Ponadto wskazać należy, że Ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów jak również momentu ich poniesienia. Tym samym, w celu prawidłowego określenia momentu, w którym Wnioskodawca powinien dane koszty kwalifikowane wykazać w zeznaniu podatkowym zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do regulacji normujących kwestię poniesienia kosztów uzyskania przychodów przewidzianą w art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


Zgodnie z art. 15 ust. 4a ww. ustawy, od decyzji podatnika zależy forma rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu prac rozwojowych. Przedmiotowy przepis wymienia cztery alternatywnie możliwe sposoby zaliczenia wydatków z tytułu prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, tj:

  • w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
  • jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
  • poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Należy podnieść, że zgodnie z przywołanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone - pod warunkiem że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym jeśli podatnik ponosi koszty prac rozwojowych, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, po spełnieniu warunków wynikających z ww. przepisów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy Spółka w zeznaniu za rok podatkowy może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Ponadto przedmiotowe wydatki muszą spełniać wszystkie wymogi dotyczące kosztów kwalifikowanych i mieścić się w wysokości określonej w art. 18d pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, jeśli Spółka ponosi koszty prac rozwojowych, które następnie zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 zalicza do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3, to dokonywane odpisy amortyzacyjne Spółka musi zaliczyć do kosztów podatkowych w bieżącym roku podatkowym. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne nie mogą być zaliczane do kosztów podatkowych w latach następnych.

Tym samym Organ nie może zgodzić się ze zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka wskazała, że dla skorzystania z ulgi obniżającej podstawę opodatkowania podatku dochodowego od osób prawnych nie jest konieczne zaliczenie wydatków na działalność rozwojową do kosztów uzyskania przychodów w roku ich poniesienia.

Ponadto nieprawidłowe jest twierdzenie Spółki, że wydatki na prace rozwojowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne w przyszłych latach, natomiast od podstawy opodatkowania mogą zostać odliczone w roku ich poniesienia.

Podnieść należy, że w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono dane koszty kwalifikowane. Oznacza to, że Wnioskodawca w danym roku podatkowym jest on uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka nie może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono, a do kosztów podatkowych zaliczyć je w latach następnych poprze odpisy amortyzacyjne.


Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj