Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-79/12-3/KSU
z 27 kwietnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB1/415-79/12-3/KSU
Data
2012.04.27


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
amortyzacja
budynek mieszkalny
budynek niemieszkalny
budynek usługowy
odpisy amortyzacyjne
środek trwały
ulepszenie
wartość początkowa
wartość początkowa środka trwałego
wycena


Istota interpretacji
Jak należy ustalić wartość początkową i odpisy amortyzacyjne budynku handlowo-usługowego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także jak należy ustalać wartość odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów i ujmowanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?



Wniosek ORD-IN 342 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, która polega na sprzedaży towarów i usług. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz korzysta z możliwości opodatkowania podatkiem dochodowym wg stawki 19%. Jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

W 2008 r. nabył zabudowaną nieruchomość rolną. Zgodnie z treścią aktu notarialnego, nieruchomość ta była zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem o charakterze produkcyjnym, usługowym i gospodarczym dla rolnictwa, zwanym dalej „budynkiem niemieszkalnym”. Wchodzący w skład ww. nieruchomości grunt, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, składa się z dwóch działek. Działki te mają kształty zbliżone do prostokątów, są długie i wąskie oraz stykają się dłuższymi bokami, pod względem funkcjonalnym tworzą jedną całość, której przypisany jest jeden numer księgi wieczystej.

Zakupu ww. nieruchomości Wnioskodawca dokonał do celów prywatnych, w tamtym czasie, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W akcie notarialnym, oprócz ceny za całą nieruchomość, została określona jedynie cena budynku mieszkalnego.

W roku 2009 Wnioskodawca podjął decyzję o wykorzystaniu budynku niemieszkalnego w celu prowadzenia w nim działalności handlowo-usługowej. Zanim jednak rozpoczął używać ten budynek w swojej działalności gospodarczej, dokonał jego przebudowy i rozbudowy. Prace projektowe rozpoczęły się w roku 2009, a w marcu 2010 r. rozpoczął prace budowlane, które polegały na dobudowaniu - do istniejącego budynku - dwóch nowych części, których sumaryczna powierzchnia użytkowa przekroczyła powierzchnię pierwotną. Równolegle w szerokim zakresie prowadzono przebudowę części istniejącej, aby cały budynek miał jednakowe wykończenie i porównywalny stan techniczny. Dlatego też wiele prac było wykonanych w tym samym zakresie w stosunku do całości budynku; tak wykonano m.in. dach, ocieplenie, tynki zewnętrzne, stolarkę wewnętrzna i zewnętrzną, rolety zewnętrzne i wszystkie instalacje wewnętrzne. Pierwotny budynek składał się z trzech pomieszczeń o niezdefiniowanym przeznaczeniu oraz z kotłowni. Natomiast po zakończeniu prac, w skład budynku wchodziły następujące pomieszczenia: sklep i pomieszczenie pomocnicze, serwis, komora akustyczna, dwa magazyny, dwa WC, pokój socjalny, szatnia, kotłownia (w skład której wliczono także skład opału). Kotłownia została wyposażona w kocioł grzewczy na ekogroszek.

Dodatkowo w ramach prowadzonej inwestycji wykonano na potrzeby budynku handlowo-usługowego dojazd, miejsca parkingowe i chodnik, co jest dalej zwane „infrastrukturą pomocniczą”. Ta infrastruktura pomocnicza jest wykorzystywana w prowadzonej działalności, służy głównie klientom oraz do przyjmowania dostaw towarów.

Prace budowlane zakończono w roku 2010, natomiast do dnia przyjęcia do używania były prowadzone jeszcze prace uzupełniające. W lutym 2011 r., po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, budynek handlowo-usługowy, infrastruktura pomocnicza oraz kocioł grzewczy zostały przyjęte do używania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Choć Wnioskodawcy wydaje się to oczywiste, jednak dla porządku nadmienia, że wartość wydatków na przebudowę i rozbudowę (liczona bez wydatków na infrastrukturę pomocniczą oraz kocioł grzewczy) przekroczyła w roku 2010 graniczną kwotę 3500 zł, od której to wydatki, powodujące wzrost wartości użytkowej, zwiększają wartość początkową środka trwałego. Kwotę 3500 zł przekroczyły także wydatki na prace uzupełniające wykonane w 2011 r. (przed przyjęciem do używania).

W wyniku dokonanych zmian prosty budynek niemieszkalny o niskim standardzie wykończenia został przekształcony w nowoczesny i estetyczny pawilon handlowo-usługowy, którego skład i układ pomieszczeń został dostosowany do rodzaju prowadzonej działalności. Do wszystkich wykonanych prac wykorzystano dobre materiały budowlane, pozwalające uzyskać wysoką jakość i trwałość wykonanych prac. Szczególny nacisk położono na wykonanie odpowiedniego ocieplenia budynku, a w przypadku dachu - dodatkowo jeszcze zastosowano pokrycie o ponadprzeciętnej trwałości. Wszystkie poniesione wydatki związane z przebudową i rozbudową zostały udokumentowane.

Jeżeli chodzi o wykorzystanie posiadanego gruntu na potrzeby prowadzonej działalności to Wnioskodawca wykorzystuje go w niewielkiej części od strony przylegającej do drogi publicznej. W obrębie wykorzystywanego w działalności gruntu znajduje się budynek handlowo-usługowy wraz z infrastrukturą pomocniczą oraz trawnik (potrzebny w działalności do celów demonstracyjnych). Obszar ten utworzony jest przez części powierzchni obu działek gruntu.

Równolegle z wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych budynku handlowo-usługowego oraz infrastruktury pomocniczej, został tam także wprowadzony grunt (w części wykorzystywanej w prowadzonej działalności).

Wszystkie ww. środki trwałe, podlegające amortyzacji, są amortyzowane metodą liniową wg stawek określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, będącym załącznikiem do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istniejący w obrębie ww. nieruchomości odrębny budynek mieszkalny Wnioskodawca wykorzystuje na własne potrzeby mieszkaniowe. Budynek ten ze względu na swoją lokalizację, w sąsiedztwie budynku handlowo-usługowego, także w pewnym stopniu korzysta z powstałej infrastruktury pomocniczej. Ponadto budynek mieszkalny korzysta z kotłowni budynku handlowo-usługowego, ponieważ jest podłączony do jej instalacji centralnego ogrzewania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Jak należy ustalić wartość początkową i odpisy amortyzacyjne budynku handlowo-usługowego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także jak należy ustalać wartość odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów i ujmowanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...
  2. Czy wykonaną infrastrukturę pomocniczą należy traktować jako odrębny środek trwały; ponadto jak należy ustalić jej wartość początkową i odpisy amortyzacyjne w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także jak należy ustalać wartość odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodów i wykazywanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...
  3. Czy kocioł grzewczy będący wyposażeniem kotłowni, należy traktować jako odrębny środek trwały; ponadto jak należy ustalić jego wartość początkową i kwotę odpisów amortyzacyjnych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także jak należy ustalać kwotę odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów i wykazywanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...
  4. Czy w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy wykazać tylko taką część gruntu, która jest faktycznie wykorzystywana w prowadzonej działalności oraz jak należy ustalić jej wartość początkową...

Przedmiotem niniejszej interpretacji są zagadnienia zawarte w pytaniu nr 1, natomiast w zakresie pytań nr 2, 3 i 4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, budynek handlowo-usługowy spełnia kryteria zawarte w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), do uznania go za podlegający amortyzacji środek trwały. Ponieważ został on przed rozpoczęciem używania przebudowany i rozbudowany, w wyniku czego wzrosła jego wartość użytkowa, a ponadto poniesione na ten cel wydatki w roku podatkowym przekroczyły 3500 zł, należy uznać, na podstawie art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że został on ulepszony. W przypadku ww. budynku wzrost wartości użytkowej przejawia się m.in. wzrostem zdolności wytwórczej, tj. możliwością wykonywania większej ilości usług, dzięki powstaniu specjalnie dostosowanych do tego pomieszczeń (serwis i komora akustyczna), ponadto ze względu na szeroki zakres przeprowadzonej modernizacji (ze szczególnym uwzględnieniem wykonania pokrycia dachu o ponadprzeciętnej trwałości), na pewno zwiększy się także okres używania tego budynku. Budynek ten został ulepszony przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ewidencją”. Pojęciem ulepszenia przed wprowadzeniem do ewidencji – ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się w art. 22j. Przepis ten co prawda dotyczy ustalania indywidualnych stawek amortyzacyjnych, niemniej potwierdza, że w aspekcie podatku dochodowego od osób fizycznych ulepszenie może nastąpić także przed przyjęciem do używania danego środka trwałego.

Wobec powyższego, wartość budynku handlowo-usługowego składa się z wartości zakupionego na podstawie aktu notarialnego budynku niemieszkalnego oraz z wartości poniesionych wydatków na jego ulepszenie (przebudowę i rozbudowę), ustaloną na podstawie dokumentów potwierdzających te wydatki.

Pierwszy składnik wartości początkowej budynku handlowo-usługowego, czyli wartość zakupionego budynku niemieszkalnego ustala się zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w cenie jego nabycia, zdefiniowanej w ust. 3 wspomnianego artykułu jako cena należna zbywcy (zwana dalej „ceną zakupu”), powiększona o koszty związane z zakupem. Jednak ze względu na to, że w akcie notarialnym cena zakupu budynku niemieszkalnego nie została osobno wyszczególniona należy ją wyodrębnić z całkowitej ceny zakupu (kwoty należnej zbywcy) ww. nieruchomości. Wydzielenie ceny zakupu budynku niemieszkalnego najlepiej dokonać poprzez wycenę zakupionego wraz z nieruchomością gruntu, ponieważ w przeciwieństwie do budynku nie musimy uwzględniać jego stanu technicznego, a ponadto ilość transakcji na rynku gruntów jest większa, stąd łatwiej ustalić wiarygodne ceny referencyjne. Tak więc cenę gruntu ustala się wg ceny rynkowej (uwzględniając ceny stosowane w danej okolicy) z dnia dokonania transakcji zakupu ww. nieruchomości. Po odjęciu od całkowitej ceny zakupu nieruchomości, tak ustalonej ceny gruntu oraz ceny budynku mieszkalnego, zostanie obliczona cena zakupu budynku niemieszkalnego. Aby z kolei ustalić szukaną cenę nabycia budynku niemieszkalnego, należy jego cenę zakupu powiększyć o koszty związane z zakupem (wyszczególnione na akcie notarialnym), tj. opłaty notarialne i sądowe oraz podatek od towarów i usług od usług notarialnych (nieodliczony w momencie zakupu). Jednak ze względu na to, że koszty te dotyczyły także gruntu i budynku mieszkalnego, należy je doliczyć w sposób proporcjonalny do ceny zakupu budynku niemieszkalnego. Natomiast drugi składnik wartości początkowej budynku handlowo-usługowego, tj. wartość ulepszenia ustalamy na podstawie art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. w wysokości sumy poniesionych wydatków na jego ulepszenie. Tak ustalona wartość początkowa, jako suma ceny nabycia budynku niemieszkalnego oraz poniesionych wydatków na jego ulepszenie stanowi wartość początkową budynku handlowo-usługowego, którą należy ująć w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W ewidencji tej należy także ujmować odpisy amortyzacyjne obliczane od wykazanej tam wartości początkowej, przy zastosowaniu odpowiedniej stawki amortyzacyjnej (art. 22h oraz art. 22i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W celu ustalenia odpisów amortyzacyjnych, dotyczących ww. budynku handlowo-usługowego, stanowiących koszty uzyskania przychodów, należy zastosować art. 22 ust. 8 i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwszy przepis uznaje odpisy amortyzacyjne za koszty uzyskania przychodów, natomiast drugi - określa cel ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, którym jest m.in. osiąganie przychodów. Wobec powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym, należy uznać, że nie cała wartość odpisów amortyzacyjnych wykazana w ewidencji może stanowić koszty uzyskania przychodów, bowiem budynek handlowo-usługowy jest wykorzystywany także na cele prywatne, tj. do ogrzewania budynku mieszkalnego (i w takiej też części amortyzacja nie służy osiąganiu przychodów).

Należy więc ustalić ile procent z całkowitej amortyzacji nie dotyczy prowadzonej działalności i o taki procent ją zmniejszać. Aby obliczyć, ile procent amortyzacji budynku handlowo-usługowego nie dotyczy prowadzonej działalności, należy wykonać następujące obliczenia. Najpierw należy wydzielić z całkowitej wartości początkowej budynku handlowo-usługowego, taką wartość, która przypada na kotłownię, ponieważ wykorzystanie tego budynku na cele prywatne w istocie polega właśnie na wykorzystaniu kotłowni (pozostała część budynku w całości służy działalności gospodarczej). Aby wydzielić z całkowitej wartości początkowej budynku tylko wartość kotłowni, należy dokonać szczegółowej analizy poniesionych wydatków (tworzących całą wartość początkową) i zagregować razem te, które dotyczą kotłowni; jeżeli dany wydatek oprócz kotłowni dotyczył także innych części budynku, należy najpierw przy wykorzystaniu odpowiedniego wskaźnika podziałowego ustalić wartość odnoszącą się do samej kotłowni. Następnie z tak ustalonej wartości, przypadającej na kotłownię, należy wydzielić wartość, która odpowiada wykorzystaniu kotłowni na cele prywatne, w tym celu posługujemy się wskaźnikiem procentowym wyrażającym udział ogrzewanej powierzchni budynku mieszkalnego w całkowitej powierzchni ogrzewanej przez kotłownie tj. sumie ogrzewanych powierzchni budynku handlowo-usługowego i mieszkalnego. Jeżeli tak obliczoną wartość, odpowiadającą wykorzystaniu kotłowni na cele prywatne, wyrazimy jako procent całkowitej wartości początkowej budynku handlowo-usługowego to obliczymy ile procent wartości początkowej jest związane z prywatnymi celami. O taki też procent należy zmniejszać ustaloną na podstawie ewidencji amortyzację i wykazywać ją w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj