Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB3.4510.1028.2016.1.KK
z 5 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu 10 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 10 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów.


We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), polskim rezydentem podatkowym, wspólnikiem (komandytariuszem) w spółce komandytowej (dalej „Spółka komandytowa”).


Spółka komandytowa powstała w wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka z o.o.”). Spółka komandytowa została wpisana do KRS postanowieniem sądu z dnia 23 września 2016. Spółka komandytowa kontynuuje działalność gospodarczą Spółki z o.o., której przedmiotem jest szeroko rozumiana działalność prawnicza, działalność rachunkowo-księgowa i doradztwo podatkowe.

W miesiącu, w którym nastąpiło przekształcenie, uzyskano przychody podatkowe. Przy czym ze względu na charakter prowadzonej działalności, świadczenie części usług, z tytułu których uzyskano przychody, mogło się rozpocząć przed przekształceniem, natomiast zakończyć się (zostać zafakturowane) po dacie przekształcenia.


Podobnie w miesiącu, w którym nastąpiło przekształcenie (tj. we wrześniu 2016) poniesiono szereg kosztów: (i) zarówno te bezpośrednio związane z przychodami, jak również koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami dotyczące zarówno okresu sprzed jak i po przekształceniu. Wśród kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami wymienić można:

    1. czynsze, opłaty za energię elektryczną za miesiąc wrzesień,
    2. usługi sprzątania, opłaty za telefony i opłaty leasingowe za miesiąc wrzesień,
    3. należności licencyjne należne za miesiąc wrzesień,
    4. koszty nabytych usług obcych za miesiąc wrzesień,

      (powyższe koszty zostały ujęte (jako koszt) w księgach rachunkowych Spółki komandytowej),
    5. koszty wynagrodzeń z tytułu umów o pracę za wrzesień 2016 r. jak również premie i bonusy przyznane pracownikom. Wynagrodzenia zgodnie z regulaminem wynagradzania wypłacane są do końca miesiąca, za które są należne (a więc zostały wypłacone pod koniec września już po przekształceniu). Podobnie pod koniec września (po przekształceniu) zostały wypłacone premie i bonusy przyznane pracownikom,
    6. odpisy amortyzacyjne.

W związku z przekształceniem zamknięte zostały księgi rachunkowe Spółki z o.o. W księgach Spółki z o.o. zostały utworzone rezerwy na powyższe koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami dotyczące okresu do dnia przekształcenia, których ostateczna kwota została poznana już po przekształceniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


  1. Czy Wnioskodawca powinien rozpoznać dla celów podatku dochodowego, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach Spółki komandytowej, całość przychodów osiągniętych (zafakturowanych) po dniu przekształcenia, pomimo, iż będą one wynikały z usług, których świadczenie rozpoczęło się jeszcze przed przekształceniem?
  2. Czy Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach Spółki komandytowej, całość kosztów opisanych w stanie faktycznym, dotyczących miesiąca w którym nastąpiło przekształcenie?

Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. Wnioskodawca powinien on rozpoznać dla celów podatku dochodowego, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach Spółki komandytowej, całość przychodów osiągniętych (zafakturowanych) po dniu przekształcenia, pomimo, iż będą one wynikały z usług, których świadczenie rozpoczęło się jeszcze przed przekształceniem.
  2. Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach Spółki komandytowej, całość kosztów opisanych w stanie faktycznym, dotyczących miesiąca w którym nastąpiło przekształcenie.

Uzasadnienie:


Zasady sukcesii prawno - podatkowej


Zasady przekształcania spółek prawa handlowego zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”).


Zgodnie z art. 551 § 1 KSH, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo - akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).


W myśl natomiast art. 552 KSH, spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.


Mając na uwadze powyższe regulacje, w przypadku spółki Wnioskodawcy przekształcenie nastąpiło na dzień 23 września 2016 r. (data wpisania Spółki komandytowej do KRS).


Należy również zwrócić uwagę na art. 553 KSH, który reguluje zasadę tzw. sukcesji generalnej (sukcesji uniwersalnej), zgodnie z którą spółce przekształconej przysługują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Nie można zatem mówić o likwidacji spółki przekształconej, ale raczej o kontynuacji jej działalności, z tą jednak różnicą, że spółka występuje w zmienionej formie prawnej.

Na gruncie prawa podatkowego skutki omawianej transformacji reguluje przepis art. 93a § 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa1). W myśl tego przepisu, do przekształcenia osobowej spółki handlowej, powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, stosuje się odpowiednio przepis art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym spółka przekształcona wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Sytuację spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, w odniesieniu do praw i obowiązków o charakterze podatkowym spółki kapitałowej, określić można zatem jako pełne następstwo prawne. W konsekwencji, w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową, spółka przekształcona wstępuje, co do zasady, we wszelkie wynikające z prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową, nie można mówić o tożsamości podatnika na gruncie podatków dochodowych. Z chwilą przekształcenia traci bowiem swój byt spółka kapitałowa, która była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zaś podmiotami opodatkowania podatkiem dochodowym stają się wspólnicy spółki osobowej w stosunku do przypadającej na nich części przychodów / kosztów osiąganych przez tą spółkę osobową. W przypadku spółki osobowej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest bowiem sama spółka, lecz każdy wspólnik tej spółki indywidualnie. W związku z powyższym, określenia wysokości przychodu i kosztów, dochodu do opodatkowania oraz należnego podatku dochodowego dokonuje się dla poszczególnych wspólników odrębnie. Należy zatem przyjąć, że w zakresie podatku dochodowego to wspólnicy stają się sukcesorem praw i obowiązków przekształconej spółki kapitałowej.

Dodatkowo należy podkreślić, że zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej „updop”), jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, to za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

O obowiązku zamknięcia ksiąg stanowi z kolei art. 12 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1047, dalej „urach”). W myśl tego przepisu, księgi rachunkowe zamyka się na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, czyli w analizowanym przypadku - w dniu poprzedzającym wpis spółki przekształconej do rejestru (23 września 2016 r.), tj. na dzień 22 września 2016 r.

Przekształcenie spółki kapitałowej jest zatem zdarzeniem prowadzącym do zamknięcia ksiąg rachunkowych i w konsekwencji zakończenia roku podatkowego spółki kapitałowej. Zakończenie roku podatkowego wiązać się będzie z obowiązkiem złożenia zeznania rocznego i wpłacenia wynikającego z niego podatku dochodowego od osób prawnych - do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego.

W związku z powyższym, wszelkie dochody spółki przekształcanej powstałe do dnia poprzedzającego dzień przekształcenia będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych na poziomie tej spółki. Natomiast począwszy od dnia przekształcenia, przychody / koszty osiągnięte przez spółkę osobową będą opodatkowane podatkiem dochodowym na poziomie wspólników tej spółki.

Ad. 1. - przychody podatkowe


Zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.


Z treści tego przepisu bezsprzecznie wynika zatem, że w przypadku wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi przychód podatkowy powstaje w momencie zdarzenia, które nastąpiło najwcześniej, tj.:

  1. wydania rzeczy, zbycie prawa, wykonania (choćby częściowego) usługi;
  2. wystawienia faktury;
  3. uregulowania należności.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, iż w analizowanym stanie faktycznym powinien on rozpoznać (proporcjonalnie do przypadającej na niego części udziału w zyskach Spółki komandytowej) przychód podatkowy, jeżeli powstał on 23 września 2016 r. lub później, tj. jeżeli:

  1. usługa została zakończona w dniu 23 września 2016 r. lub później, lub
  2. faktura została wystawiona w dniu 23 września 2016 r. lub później, lub
  3. należność została uregulowana w dniu 23 września 2016 r. lub później.

- niezależnie od tego, że samo świadczenie usług mogło rozpocząć się jeszcze przed przekształceniem. Jeżeli natomiast którykolwiek z tych momentów przypadł na dzień 22 września 2016 r. lub wcześniej, wówczas przychód podatkowy winien być rozpoznany w całości przez Spółkę z o.o., a nie przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółki komandytowej.

Ad. 2. - koszty uzyskania przychodów


Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 updop.


Zatem aby dany koszt mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  1. być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  2. nie może być wymieniony w art. 16 updop, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  3. być należycie udokumentowany.

W konsekwencji, powszechnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło mogło przynosić przychody także w przyszłości. Zatem w takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami podatkowymi, jak i te pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Koszty bezpośrednie


Stosownie do art. 15 ust. 4 updop koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien (proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki komandytowej) zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów wszystkie te z kosztów, które są bezpośrednio związane z przychodami Spółki komandytowej, niezależnie od tego czy zostały one poniesione przez Spółkę z .o.o., czy też Spółkę komandytową po przekształceniu. Oznacza to, że koszty bezpośrednio związane z przychodami Spółki komandytowej (rozpoznanymi dla celów podatkowych przez Wnioskodawcę) powinny zostać rozpoznane przez Wnioskodawcę (proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki komandytowej), niezależnie od tego, kiedy zostały poniesione.


Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 grudnia 2015 r. (sygn. IPTPB3/4511-166/15- 7/KJ).


Koszty pośrednie


Koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Zatem w odniesieniu do kosztów, których nie można powiązać z konkretnym przychodem Spółki z o.o. bądź też Spółki komandytowej, decydującym kryterium odnośnie możliwości ich rozpoznania albo przez Spółkę z o.o., albo przez Spółkę komandytową (a w rezultacie przez Wnioskodawcę) są ogólne zasady dotyczące momentu ich poniesienia (potrącenia). Mianowicie jeśli moment poniesienia danego kosztu (w rozumieniu przepisów podatkowych) nastąpił przed 23 września 2016 r., to koszt ten powinien zostać w całości rozpoznany przez Spółkę z o.o. Natomiast koszty podatkowe, których moment poniesienia przypada w dniu 23 września 2016 r. lub później powinny stanowić koszty podatkowe wspólników Spółki komandytowej, bez konieczności ich proporcjonalnego dzielenia pomiędzy Spółkę z o.o., a wspólników Spółki komandytowej (nawet jeżeli dotyczą one zarówno okresu przed jak i po przekształceniu).

W analizowanym stanie faktycznym koszty pośrednie można roboczo podzielić na trzy grupy. Pierwszą grupę kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami stanowią wydatki związane z utrzymaniem miejsca prowadzenia działalności spółki oraz ogólnym zapewnieniem jej funkcjonowania (zatem koszty takie jak czynsze, opłaty za energię elektryczną, usługi sprzątania, opłaty za telefony, opłaty leasingowe, należności licencyjne i koszty usług obcych). Drugą grupę kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami stanowią wydatki związane z pracownikami (wynagrodzenia, premie, bonusy). Trzecią grupą są wreszcie odpisy amortyzacyjne.

Koszty z grupy pierwszej


W zakresie kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami,
niebędących kosztami pracowniczymi, ani kosztem amortyzacji (czyli koszty takie jak czynsze, opłaty za energię elektryczną, usługi sprzątania, opłaty za telefony, opłaty leasingowe, należności licencyjne i koszty usług obcych za wrzesień 2016), kryterium decydującym o właściwym momencie ich ujęcia dla celów podatku dochodowego jest moment ich poniesienia w rozumieniu przepisów podatkowych.

Zgodnie z przepisami updop (art. 15 ust. 4e) za dzień poniesienia takiego kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zgodnie z powszechną praktyką organów podatkowych za moment poniesienia takiego kosztu uznaje się zatem dzień na który został on ujęty w księgach rachunkowych na koncie kosztowym (o ile nie stanowi on rezerwy albo biernych rozliczeń międzyokresowych). Jako przykład może posłużyć tu interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 stycznia 2013 r., nr ILPB3/423-407/12-2/JG: "(...) Pojęcie „dzień, na który ujęto koszt” interpretowane musi być zgodnie z przepisami o rachunkowości, z których wynikają normy określające m.in., do jakich okresów rozrachunkowych przyporządkowane są określone koszty i przychody. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatków w księgach, tylko jego ujęcie jako kosztu, tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości. Podobnie Dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 sierpnia 2016 r., nr ITPB3/423- 241/11/AW wyjaśnił: „Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wynika zatem z tego, iż pod pojęciem »dzień poniesienia kosztu« rozumieć należy dzień, na który Spółka uwzględniła koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych”.

W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę, zasadę sukcesji uniwersalnej oraz że analizowane koszty zostały ujęte na koncie kosztowym w księgach rachunkowych Spółki komandytowej (w księgach Sp. z o.o. zostały ujęte jedynie rezerwy) należy uznać, że koszty te zostały poniesione po przekształceniu i w rezultacie powinny stanowić w całości koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy (proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki komandytowej) - niezależnie od tego, że dotyczą one także okresu przed przekształceniem.


Koszty wynagrodzenia pracowników


Kwestia momentu zaliczenia wydatków związanych z zatrudnianiem pracowników do kosztów uzyskania przychodów została szczegółowo unormowana w updop. W myśl art. 15 ust. 4g updop należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 updop.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają ww. należności mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie, w którym stają się one należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzenia regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, czyli do daty płatności.

Podobne unormowanie zawarto w art. 15 ust. 4h updop w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Składki te stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że zostaną opłacone:

  1. składki z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
  2. składki z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę, zasadę sukcesji uniwersalnej oraz że w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenia pracowników za wrzesień (w tym także bonusy i premie przyznane pracownikom) stały się należne (i jednocześnie zostały wypłacone) pod koniec września (tj. po przekształceniu) to powinny one w całości stanowić koszt Spółki komandytowej, a w rezultacie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach Spółki komandytowej).

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 kwietnia 2015 r. (sygn, ITPB3/4510-125/15/MJ) oraz w interpretacji z dnia 13 kwietnia 2015 r. (sygn. ITPB3/4510-123/15/MJ), w której Organ uznał, iż: „Na mocy aktu notarialnego z dnia 15 stycznia 2015 r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (jednoosobową spółkę kapitałową). Data dokonania wpisu w KRS 11 luty 2015 r. (...). Wynagrodzenia pracownicze wypłacone za miesiąc luty 2015r., zgodnie z terminami wskazanymi w powołanym powyżej art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie, gdy przedmiotowe świadczenie jest należne, tj. w miesiącu lutym 2015 r. W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że koszty prowadzonej działalności z tytułu wynagrodzeń pracowniczych za miesiąc luty 2015 r. mogą zastać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki przekształconej.”

Stanowisko Wnioskodawcy podzielane było również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z dnia 17 kwietnia 2013 r. (sygn. IBPB1/2/423-169/13/SD) i z dnia 5 marca 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-218/13/PP). W ostatniej z przytoczonych interpretacji indywidualnych Organ stwierdził wprost: „Należy zauważyć, iż wynagrodzenia pracowników, należne za sierpień 2012 r. wypłacone przez Spółkę do 10 września 2012 r. dotyczą pracowników przedsiębiorstwa spółki jawnej jak i spółki z o.o. Jednakże z punku widzenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów istotny jest moment ich wypłaty przez Spółkę przekształconą. Jeśli zatem Spółka wypłaciła je w terminach wskazanych w powołanym powyżej art. 15 ust 4g updop, to ona ma prawo zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w dniu 31 sierpnia 2012 r., ponieważ winny one zostać odniesione do miesiąca za który były należne. ”


Koszty z grupy trzeciej


Z art. 16h ust. 3 updop wynika, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 16g ust. 9 updop, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji.


Ponadto jak wskazano powyżej, w przypadku przekształcenia Spółki z o.o, w Spółkę komandytową, ta druga spółka stanie się sukcesorem generalnym Sp. z o.o. W takiej sytuacji Spółka komandytowa, na podstawie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 18 oraz art. 16h ust. 3 updop, uprawniona (i obowiązana) będzie do kontynuowania zasad amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, stosowanych uprzednio przez Spółkę z o.o. Przy czym, pod pojęciem kontynuacji zasad amortyzacji należy rozumieć obowiązek przyjęcia tej samej wartości początkowej, stosowania tej samej metody amortyzacji, a także uwzględnienia wszystkich odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Spółkę z o.o.

W związku z powyższym Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki komandytowej, będzie uprawniony do uwzględnienia na potrzeby ustalenia dochodu za wrzesień 2016 r. odpisów amortyzacyjnych na zasadzie kontynuacji metodologii stosowanej przez Spółkę z o.o. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia jako koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych za wrzesień 2016 r., do których uprawniona byłaby Spółka z o.o. (gdyby do przekształcenia nie doszło) - proporcjonalnie do jego udziału w zysku Spółki komandytowej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj